Chapter 4 (Part Two)

"Hindi mo man lang ako tinulungan kanina,"

"For what?" aniya habang nasa daan pa rin ang tingin.

"Pasalamat ka dahil sa akin nakalabas tayo," pagyayabang ko.

Tumingin siya sa akin. "Why would I?" sambit niya dahilan para mawala ang ngiti ko.

"Kung hindi ko tinanggihang sagutin yung huli edi sana nasa loob pa tayo!" asik ko. 

Antipatikong 'to, di man lang magpasalamat. 

"Tss, sama ng ugali," bulong ko 

"Tss, pikon,"

Bigla akong napatingin sa kaniya nang gayahin niya ako. 

"Arogante!" malakas na ang pagkakasabi ko.

Huminto siya at tumingin sa akin kaya huminto rin ako, nilaban ko ang titig niya.

"Uto-uto," mabagal ang pagkakasabi niya, dinidiinan ang bawat pantig. 

Unti-unting sumama ang tingin ko sa kaniya at paulit-ulit na humihinga nang malalim para pigilan ang galit pero ang g**o ngumisi pa.

"You!" Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng emosyon ko, dinuro ko siya at mabilis na nagtungo sa kinaroroonan niya.

Bago pa ako makalapit ay naramdaman ko ang pagpilipit ng paa ko, nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang labi. Pagkaraan ay pumikit habang hinihintay ang sariling bumagsak sa sahig hanggang sa maramdaman ko ang malambot na bagay ba pumulupot sa bewang ko.

Dahan-dahan kong idinilat ang aking mata at bumungad sa akin nang malapitan ang mukha ni Ali. Sa sobrang kaba at pagkagulat ay hindi ko namalayang nakapulupot na rin ang braso ko sa batok niya. Kapwa kaming napatitig sa mata ng bawat isa. 

Iyong mata niya na una kong nakita ay mas maganda pala sa malapitan, napakatangos ng ilong niya, matataba ang pisngi at yung mukha niya ay mas makinis pa kaysa sa aking mukha. Sa sobrang ay napalunok ako at naalala kung nasa anong posisyon kami ngayon. Nakapulupot ang kamay niya sa bewang ko, ang kanang kamay ko ay nasa batok niya at ang kaliwa ay nakahawak nang mahigpit sa braso niya. Tumikhim ako at lumayo. 

Pakiramdam ko ay nagsiakyatan ang dugo ko sa mukha ko at nag-iinit ang pisngi ko.

"Are you okay?"

Hindi ko alam kung guni-guni ko lang pero bakas ang pag-aalala sa boses niya. 

"Oo," utal ko at nag-iwas ng tingin. Sa dami na ng pagkikita namin ngayon lang ako nakaramdan ng matinding pagkahiya.

"Mauna na ako." Mabilis na sabi ko at pinasadahan siya ng tingin. 

Bumuka ang bibig niya na parang may sasabihin pero agad akong tumalikod dahil sa tingin ko ay hindi ko kayang marinig iyon dahil sa hiya.

Mabilis aking naglakad palayo, napaigik ako nang maramdaman ang kirot sa paa ko. Tinawag pa niya ako pero nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad at pilit na ininda ang sakit ng paa ko.

Nang sa tingin ko ay malayo na ako at hindi na niya ako sinusundan at nagdahan-dahan na ako sa paglalakad. D**n, hindi ko alam na ganito pala kasakit matapilok. Ramdam na ramdam ko ang pagkapilipit ng paa ko.

Pagkarating sa booth ay naabutan kong nakapalibot sila ng pabilog at nag-uusap-usap. Wala bang bumibili? Napadako ang tingin ko sa orasan at mag aalas onse na, ibig sabihin ay magdadalawang oras kaming naroon.

Napabaling sa akin ang tingin ni Claris at nanahimik kaya sinundan din iyon ng mga kasama namin.

"Wow, bumalik ka pa." Nakapameywang na aniya.

"Ikaw ah, sumasali ka pala sa mga booth hindi ka nag-aaya." Nakangusong lumapit sa akin si Kate, ikinawit ang kamay niya sa braso ko. 

Nginitian ko na lamang siya ng pilit habang nag-iisip ng ipapaliwanag kay Claris.

"Kung alam ko lang na ganitong oras ka na babalik edi sana hindi na kita pinayagang pumunta sa locker,"

Napakamot ako sa ulo ko. "Sana nga," I murmured.

"Dahil late ka, ikaw naman ang magbenta rito," singit ni Jared, pumunta siya sa likod ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko at bahagya akong tinulak.

"Aray!" Napangiwi ako sa sakit.

Tinaas ko ang kaliwang paa ko para hindi madiin. 

"Hala sorry, anong nangyari? Okay ka lang?" Pumunta siya sa harapan ko at sinuri ang paa ko. 

"Anong nangyari riyan?" nag-aalalang tanong ni Claris na nasa tabi ko na pala. Kumuha siya ng upuan at pinaupo ako.

"Napano yan? Hindi pa naman yan ganiyan no'ng nakita namin kayo ni FIL ah," ani Jared pagkatapos tanggalin ang sapatos ko.

"Sino kasama mo?" takang tanong ko.

Sigurado akong hindi si Claris iyon dahil tatawagin niya ako at baka batukan pa. Isa pa ay hindi ko kilala ang FIL na tinutukoy niya.

"FIL?" Magkasabay na tanong namin ni Claris. Nagkatinginan kaming dalawa ngunit tinaasan lang niya ako ng kilay.

"Hindi ninyo kilala yon? Kawawa naman kayo." Umiiling at natatawang sabi niya. 

Inabot sa kaniya ni Mika ang bandage at agad na nilagay sa paa ko. I mouthed thank you at her na sinuklian niya ng ngiti. 

"Sino nga? Pabitin pa, e,"

"Ito na boss Claris, sasabihin na, nangwawarshock ka talaga, e, noh?" pabirong saad ni Jared, tinaas pa niya ang manggas ng damit niya sa braso niyang hawak ang paa ko.

Napapikit ako sa kirot, mabuti na lang at walang nakahalata. 

Umaktong babatukan siya ni Claris. "Su food is life! Yung kaibigan ni Adrian na business related ang course!" mabilis at nahihintakutang aniya.

Kaya ba food is life dahil kahit saan siya magpunta may dala siyang pagkain? Napatawa ako nang maisip iyon. 

Nanliit ang mga mata ni Claris sa 'kin, kinakabahan man pero nagawa ko pa ring ngumiti.

"Siya ba ang may gawa sayo niyan?"

Nanlaki ang mata ko at agad na umiling. "H-hindi, nahuli kasi kami ng match booth, kami yung nahuli kaya magkasama kami," paliwanag ko.

Tumayo na si Jared nang matapos siyang bendahan ang paa ko, binigyan niya ako ng nang-aasar na tingin at ngiti. 

"Eh anong nangyri riyan?" Nginuso ni Claris ang paa ko.

"Natapilok."

"Magpahinga ka muna riyan at baka lumala pa yan." Bilin niya.

Hinawakan niya ang braso ni Jared. "Tara na, marami pa tayong gagawin sa booth." Sambit niya at hinila ni Jared palabas. 

Mukhang ayaw pa ni Jared pero wala siyang magagawa. Palabas na sila nang magkasalubong nila si Kate na may dalang bulaklak at pagkain na nasa lunchbox. Abot tainga ang ngiti nito at medyo namumula-mula pa.

"Saan galing yan? May boyfriend ka na?" tanong ko sabay tingin kay Jared. Natigil din sila sa paglabas mukhang gustong makichismis.

"Ah hehe, wala pa," nahihiya ngunit kinikilig na sabi niya.

"So may balak? Yieee," asar ko dahilan para mas lalo siyang mamula.

"Korni."

Napabaling ang atensyon namin kay Jared nang sumingit ito. Malayo na ang itsura niya ngayon kumpara kanina.

"Pag inggit, pikit tayo rito," asik ni Kate at inamoy-amoy uli ang bulaklak niya. 

Jared clenched his teeth at nakakuyom ang mga kamao siyang lumabas. 

Nagkibit balikat lang si Kate at bumalik uli sa pag-amoy ng bulaklak niya samantalang napailing na lamang si Claris. "Tinopak na nga," Naiiling na sabi niya habang nakatingin sa pintuang nilabasan ni Jared. 

"Kate bantayan mo muna si Jamara dito, maliwanag ba?" 

Sabay kaming tumango ni Kate. "Yes mother!" sagot niya pero nasa bulaklak pa rin ang atensyon. 

Pagkaalis ni Claris ay tinitigan ko si Kate, mukhang naramdaman niya ang titig ko kaya tiningnan niya ako. 

"Paano na si Jared?" bulalas ko.

"What about him?" 

"Diba gusto mo siya, bakita nagpapaligaw ka?" 

She sighed. "Gusto niya ba ako? Minsan feeling ko oo, minsan naman hindi kaga na-realize ko na magmove on na lang,"

Taray, mag momove one pero hindi naman naging sila. 

"Hindi mo ba siya ipupursue? At saka nakita mo ba yung reaction niya kanina? Ghorl, baka gusto ka rin niya," pagkumbinsi ko.

"Baka may naalala lang iyon, don't worry mabait naman si Brandon, inaalagaan niya ako," nakangiting aniya.

Brandon? Parang familiar ah. Nag-isip pa ako ng mga ilang segundo kung saan ko ba siya nakita, nang hindi talaga maalala ay nagtanong na ako sa kaniya.

"Siya yung varsity player."

Napaawang ang labi ko sa gulat. "Ghorl, jackpot ka!" Tili ko.

Pabiro ko siyang hinampas sa braso at nagtawanan kaming dalawa.