(Jeff POV)
Nang tumama ang sinag ng araw sa aking mga mata, naimulat ko ang aking mga mata. Wala na si Missamy as tabi ko.
At ng bumaba ako, naka-uniporme na siya at kasalo ang dalawang bata sa agahan.
“Mauuna na akong papasok Jeff.”
“Bakit di mo ako ginising?” tugon ko sa kanya.
“Sa kailangan mo ng pahinga Jeff. Kulang pa nga ata ang tulog mo dahil ang init-init ng ulo. Ki-aga-aga.”
“Missamy wag na wag mo akong ililigaw ng usapan. Explain to me kung ano ba talaga ang nangyari.” Siyang nahuli ako na nakatitig sa tuhod niya na mayroong bandage.
Ang pangit tignan. Tss. Gagong Jude.
“Sa tingin mo ba kapag nakita yan ng elder di niya hihingin ang paliwanag mo?”
“Ang sensitive niyo naman.”
“Sabihin mo na Missamy ang gusto mong sa
(Jeff POV)“No. Someone tell her na nagiging dumbbell na siya sa school na ito. Tama ba ako sa ibig sabihin nito na pabuhat siya?”“No. Mr. Lee Chan.”“Jeff.” at napalingon kaming lahat ng sumulpot si Missamy.“Ano na naman ito?” at hinila ako palabas ng opisina.“Sinabi ko na man sayo na wala kang ipag-alala. Di ako dito nabubully.”“Then I want to see your pure smile Missamy.”Ngumiti nga siya sa akin.“Okey na.”Ako ang siyang napangisi.“You totally prove me Missamy na may mali ngang nangyayari sa school na ito. Your smile was fake.”“Sa gusto mo makakuha ng ngiti. Oh ayan binigyan na kita. Bakit ka ganyan?!”“No. Wag mo nang takpan ang school na ito at talagang susunugin ko ang boung
(Missamy POV)Agad na nakabalik ng classroom si Jude. Dahil sa pasa nito sa mukha, mga kaklase ko sa akin na naman napatitig. Napapatrouble na nga talaga si Jude ng dahil sa akin. Nang dahil sa kagaguhan ni Jeff.Bakit kasi makapagtangol sa akin si Jeff sagad? Kala naman niya asawa niya ako.Ako na itong guilty na guilty. Kaya nga mas ginusto ko na talaga kumain mag-isa sa private room ko at napatext kay Dexs na dalhan na lang ako ng panaghalian.Atleast tipid.“Di ko maintindihan si Jeff.” sabi ko na lang kay Dexs.“Bakit ganoon na lang siya kay Jude. Alam naman niya na nilolook forward ko yung relationship namin ni Jude in the future. Haist. Ngunit sa mga nangyari, parang malabo na magkaroon pa nga ako ng future with Jude.”Drama ko kay Dexs.“At nasira lang ang friendship namin ni Jude.”Di ako sinasagot ni Dexs, kundi&helli
(Missamy POV)Nang nasa harapan na kami ng bahay niya.“Wait.” at balak pa atang buhatin ako.Kaya kamay ko na sa mukha niya ang sumalubong.“Kaya ko maglakad Jeff. Wag kang OA. Baka ano pa ang sabihin ng makakakita sa atin na tuluyan kitang ginayuma.” aAt lumabas na ako.(Jeff POV)Tignan mo Juan Carlos, kung gaano katigas ang ulo ng kapatid mo.Tsk. Sarap niyang ipakain sa buwaya sa totoo lang. Magpapatalo na lang ba siya sa mga nambubully sa kanya?Tsk. Such a weak. O nagagalit siya sa akin dahil nga sa ginawa ko sa mukha ng Mr. Future niya daw?Tignan natin Missamy kung sino nga ba ang future mo.Sinalubong kami ng mga bata, at sa mata nga nito, mapapatunayan na anak nga sila ni Jean.Tss. Di ko alam na may baraha akong makukuha sa Jean na yan. At napamahal ako sa
(Jeff POV)Nang mahuli ko si Missamy na nakatitig sa akin. Ngumiti ako sa kanya, ngunit inirapan lang ako.Hay naku Missamy marami kang di alam na nanagyayari sa paligid mo.Tungkol sa kapatid mo, na di ko alam kung kailan ba ako magkakalakas ng loob para sabihin ang kondisyon nito sayo.Tungkol din sa mga magulang ng mga bata.Tungkol sa Jude na yan na pina-imbestigahan ko na nga kung bakit ka ginaganyan ng antipatikong yun. Dahil wag mong sasabihin na naiinis ka na iniiwasan ka nito. It's good to me you know.And lastly sa nararamdaman ko sayo.Mapapabuntong hininga ka na lang talaga.Ako itong napakahopeless romantic bigla. Ako ang nakikita mong mali. Pero ginagawa ko naman para sayo ang lahat.Nang biglang mabilaokan si Missamy dahil ang bilis kung subuan ang bibig niya. Nagmamadali.Agad kong inilapit ang kamay ko sa likuran at tinapik siya. Kinuha ko ang isang basong tubig at b
(Missamy POV)“Welcome. Mission accomplish pala ako na tuluyan kong nasipa sa buhay mo ang Jude na antipatikong yan.”At ako talaga ang nagugulat sa reaction ni Jeff. Parang yun talaga ang goal niya.Sira ulo talaga ang lalaking to! Sarap niya bitayin!Alam ba niyang sinisira niya ang future ko?!Kaya nahampas ko bigla ang balikat niya.“Hey!”“Hey-in mo mukha mo! Ikaw ang may kasalanan nga ng lahat nang to! Di ako masaya Jeff sa nangyari! Gago ka lang talaga! Wala kang magawa sa sarili mo!” hampas ko ulit. Nang mapigilan niya kamay ko. At seryosong titig lang sa akin. Mata ko nangako nang di uulitin ang pananakit ko sa kanya.Kaya binitiwan ako nito.“Continue mo yung kinukwento mo. Paano mo nakuha ang sugat na yan?” turo niya ang tuhod ko na ikinatakip ko nga ng cushion pillow.K
(Missamy POV)“Bahay mo?”“Tapos na yung punishment ko kasi napatahimik ko na si Jude. Hindi siya magsasalita tungkol sa ating dalawa.”Inirapan lamang ako ni Jeff. Na mapapangiti ka na lang talaga. Kasi ang arte-arte tapos ginugusto na makasama ako eh.Pareho na tuloy kaming nagugulo.Naghilamos na ako. At paglabas ko, pabalik-balik na naglalakad, habang napapasuklay nga ako ng buhok sa harapan ng salamin.Ang lalim ng iniisip ni Jeff. At base sa nakikita ko nahihirapan siya.“Oy Jeff, aminin mo nga sa akin, may babae ka bang nahihirapan na ipagtapat ang nararamdaman mo?” napatitig ito sa akin. At asarang mga mata niya na parang anong oras maari na niya akong itapon sa Mars.Napataas kilay ko, nang tumago naman siya.“Sino?” tanong ko. Alam ko naman di ako seseryosohin sagutin.
(Jeff POV)“Yeah. At wag ka nang magpakita kay Jude dahil ayaw naman pala ng kapatid mo.”“At ikaw Jeff, wala nga si Kuya nagpapaka Kuya Carlos ka naman. At malala pa sa kapatid ko!”“Kami ang mga lalaking concern lang sayo Missamy at sipain mo yang Jude sa buhay mo. Dahil never yan sayo naging concern. Pakitang-tao lang yan.”“Matulog ka na nga Jeff. Pinag-uusapan natin dito kung paano mo makukuha yung babae. Bahala ka.”Sa matigas nga ang ulo ng babaeng gusto ko makuha.“At lastly nga pala Jeff, kaibiganin mo na muna yung babae okey? It would be best if you slowly started to get her like you. Simple gestures of kindness are the fastest way to trust, and she would probably prefer to get to know you before she knows that you like her in that way.”Pinapasakit mo lang ulo ko Missamy.Pinatay ko na
(Missamy POV)“This is my house Missamy.” Paulit ulit nga niyang sinasabi sa akin na wala akong paki-alam kung ano man ang ginagawa niya.Hangang sa dumating na yung agahan, at hinanda nila Dexs.Kumain ako habang si Jeff okey na yung tsaa sa kanya. Nanahimik na hinihintay na ngang tuluyan magpakita si Haring araw.Kailangan na naman pumasok sa kompanya ang lalaking to.At ako…“Tuloy pa ba na gusto mong makipagrelasyon kay Jude?”“Hindi sa ngayon Jeff.” at tinitigan niya ako. Nang bigla kong maalala ang panaginip ko kagabi, kaya naibaba ko ang aking paninginsa kanya.“May gusto ata ipahiwatig ang panaginip mo sayo. Sino ang pipiliin mo? Yung kapatid mo o si Jude?”Siyang inuulit lang ni Jeffang nangyari sa panaginip ko. Napangiti na lang ako sa kanya ng mapait.
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In