(Missamy POV)
Gusto ko nang i-uwi ang mga bata since nakatulog nga ang mga ito. Pero biglang nagising na ang pag-uwi na nga ang pinag-uusapan namin ni Jeff.
“We don't want since it is our first time na dinala niyo kami sa labas.” si Seven na kinukusot pa ang mga mata.
“Mamaya na tayo umuwi Jeff.”
“And where are we going?”
“Kain ulit! At may maganda akong masarap kainan! Minsan ko nang dinala accidente doon ang Elder at kapatid mong si Shin.”
“Where?” kumunot noo ni Jeff.“Alam namin ni Icy.” wink ko sa kanya.
Kaya napadrive na naman si Jeff kung saan-saan na turo ko ng direction. At nakita na nga namin yung parke na maraming tao.
Saka ibinaba namin ang mga bata.
Napabuntong hininga si Jeff at mahina niya akong sinapok sa ulo.
 
(Missamy POV)“Gusto mong bawiin ko?”“Anong dahilan at pinayagan mo ako?”(Jeff POV)Jay talk to me at si Missamy nga pumasok na sa silid niya.“Paano si Ivy nakakalusot sa akin?”“We have no Idea.”“Minsan ko na bang pina-imbestigahan ang background niya?”“Juan Carlos did that. At di mo hiningi yung nakuha niyang impormasyon dahil it is negative.”“Then find out for me kung ano man ang nalaman ni Juan Carlos.”“As you wish.”Dahil nga sa pinagagawa namin ni Missamy, naligo ako at pinag-iisipan ko kung kailan nga ba ako sa kanya aamin. Dapat malaman na muna niya ang situation ng kapatid niya.Ngunit wala talaga akong la
(Jeff POV)“Bakit ka natatawa?”“Wala. Para kang suso na ang bagal maka-intindi ng nasa paligid mo Missamy.”“Hindi ah. Kaya nga ako nanatiling gising dahil… wala akong isusuot bukas Jeff.”“Tsk! Problema mo na yan.” saka nga nahiga na ako ulit.Ngunit mukha ni Missamy nagmamakaawa sa akin na gawan ko ng paraan. Sinobang lalaki ang susuportahan ang babae niya para magpaganda lang sa ibang lalaki?Bwisit.Kaya ako ang tumalikod kay Missamy.Ngunit pinindot pindot niya ang bewang ko.Sh*t! Stop doing this Missamy!“Jeff, please. Tulungan mo ako.”“Maganda ka Missamy sa basahan, magsuot ka na lang ng ganoon.” At yun talaga ang ipapasuot ko sayo.“Jeff naman! Prom yun, hindi dula-dulaan na magmumukha akong kawawa. G
(Missamy POV)Kaya nagmamadali ako na makalabas at bahala na nga sa napili kong damit. Heto na lang. Kaya binalot na ni Ate yung light blue na damit.Saka nga palabas na ako ng tindahan ng, heto na si Jude sakay ng mamahalin niyang sasakyan na never ko pang nakita.Nakangiti ito sa akin.“I find you.”Ngunit bago pa man ako makasagot may nagsidatingan na mga sasakyan at isa sa bintana ang bumukas si Jeff.Di nagustuhan ang nadatnan.Lumabas sila pareho sa sasakyan. At hinawakan na ni Jude ang kamay ko.“Meaning lang nito Jeff, di mo sinusuportahan si Missamy para mamayang gabi?” Ngunit hinila ni Jeff ang isa kong kamay at pinag-aagawan na ako ng dalawa.Kailan ka ba magpapaputol ng buhok Missamy?“Don't make a fuss here Mr. Montiveros. She is my wife.”“Let me correct you, a fake wife.”
(Jeff POV)“How’s Missamy?” na siyang ikinahiga ko ulit.“Di parin umuuwi Master Jeff.” at naimulat ko ang mata ko, papikit na sana upang muling bumalik magpahinga.“Trace her.” dahil parang ang bait-baitan kong ito maglalagablab sa inis dahil sa ibinabalita nila.Napatitig ako sa orasan.And it's going to quarter to 4pm.“Papuntahin niyo dito si Jay,” na di ko na nga kinayang bumangon.Papatayin ako ni Missamy ng dis-oras.F*ck!(Missamy POV)“Kailangan ko na umuwi Jude. Mag-aayos pa ako.”“Hatid na kita.” dahil nagsidatingan yung mga kaklase namin. At di ko namalayan yung oras, kung di lang pumasok sa isipan ko nakailangan ko din mag-ayos.Ngunit ng nasa sasakyan na kami ni Ju
(Missamy POV)Dumating si Jay at inutos na nito na i-akyat si Jeff.“Anong nangyayari sa kanya?”“Nilalagnat siya Miss Missamy, at kung maari wag na kayong umalis. For your security. Since baka ako ang sisishin ni Master Jeff kapag may nangyaring masama sa inyo.”“Pero Jay?” tinalikuran na niya ako. Dumating na nga ang mga doctor at tinignan si Jeff.Habang ako, di ko ala mang gagawin ko.Alam ko kailangan nga ako ni Jeff, pero kailangan ko din na gawin ang usapan namin ni Jude.Napapikit na lamang ako. Saka tinungo ang pinto.Pinuntahan ko si Jude na kanina pa ngang naghihintay.At ng makita ako. Napangiti ito sa akin.“You know I hate late. but we deserve an attraction right? Parang Cinderella lang na tama yung dating para sa unang sayaw.”Ngumiti ako ng pilit kay Jude.“Your beautiful Missamy.”
(Missamy POV)“Ikaw, nagpapahinga ka ba ng maayos? Nagdadalang tao ka pa naman.”“Ah-opo.” nakalimutan ko ang tungkol doon.“Sinabi sa akin ng tauhan ko noong nakaraang araw kung saan-saan daw kayo gumala.” At yun ata ang gustong sisihin ng Elder.Kungyun sana ang dahilan edi dapat lahat kami nilalagnat na.“Wala po kaming nararamdaman ng mga bata Father-in-law.”“Si Jeff lang ba talaga? O siya pupunta kami diyan bukas. Dahil masyado nang gabi para lumabas pa kami. Ikaw na muna ang bahala sa asawa mo.”“Makakaasa po kayo.”“Gawain ng asawa na pangalagaan ang kapareha kapag nagkakasakit ito Missamy.”“Opo.” at parang may balak pang manermon sa akin.Napatitig na nga ako kay Jeff na unti-unt
(Jeff POV)Ngunit bigla itong umiyak.Dahil nga di mo pinayagan Jeff.Pinayagan ko siya. Siya ang nagdesisyon na manatili dito. At kung natuloy man siya. Pupunta ako sa prom night kahit mabinat ako para magsanhi nang kamatayan ko. Basta di lang siya mawala sa paligid ko.I'm possessive. I know.Kasalanan naman niya kung bakit ako na-fall.It's not my fault Missamy.Pinilit ko buksan ang aking mga mata ngunit di ko na kaya. Hinawakan ang kamay niya sa kabila ng iyak nito.“Bakit ngayon ka pa kasi nagkasakit. Sinasadya mo ito. Nang dahil sayo mawawalan ako ng kaibigan.”Kaibigan na nagkaka-ibigan Missamy? Tss.Talagang sisirain ko ang pagkakaibigan niyo ni Jude.“Nakakainis ka Jeff!” Inalis na nga niya ang kamay ko sa kanya.Sa inis sa akin, umalis ng higaan at lumabas ng kwarto. Naiwan ako mag-isa na di ko alam ang gaga
(Jeff POV)As the morning creep on my window. Bumukas na ang mga mata ko na ibig lang sabihin nabawi ko na ang pahinga na kailangan ng katawan ko.Medyo masakit pa ang katawan ko at wala na ang sakit ng ulo.Lumabas ako ng terrace at napag-unat.Nakakapanibago lang walang Missamy na maingay.Hangang ngayon tulog pa ata. Dahil kagabi binaha ang silid niya sa kakaiyak. It's fine for me na umiyak ka, since it’s for your safety at lalo na sa nararamdaman ko sayo.Ayoko masaktan Missamy. I know the pain na kahit ginawa mo naman ang lahat, wala parin. Kaya minsan nagre-relay ako sa tinatawag nilang swerte. Ayoko na si Jude ang piliin ng swerte.Swerte na din ako dahil sa kontrata at di ka maaring umalis Missamy.Lumabas ako ng silid at tinungo ang silid niya.Nadatnan ko na nagmumokmok na alam ko naman gising na ito.Wow Missamy.Sa aming dalawa parang siya itong