(Jeff POV)
“Make sure to lock her. At ako mismo ang magpapakita sa Jude na yan!”
“The problem is, si Miss Missamy ang nakakaalam kung saan sila magkikita.”
Lalo akong napangisi.
“Seven’s phone, check the history activities.” dahil yun lang naman ang nakita kong paraan para magkaroon ng contact itong si Missamy kay Jude.
Sa desperada ang iniibig mong babae Jeff sa ibang lalaki.
Damn.
“Yes Master Jeff.” at kumilos na nga si Jay.
Ako napapahilot ng sintido ko dahil paano na nga kapag nalaman ito ng Elder?
Ang hirap ng pinasok ko.
At ang walanghiya kong puso nagpanakaw kay Missamy na lalo ngang ikinagulo ng lahat.
Selos pa Jeff. Selos pa.
Nakakainis lang dahil wala man lang cooperation si Missamy. Ang hirap!
Matalino si Jude.
Bakit di ka ba matalino Jeff?
Napangisi ako sa sarili ko.
Don't dare Missam
(Jeff POV) Ngunit sa tanong ko ang tanging natangap ko ang paghahampas sa akin ni Missamy. “Walanghiya ka Jeff!” hinayaan ko lang siya. Hangang sa pinigilan ko. “Di mo ba alam na meron akong phobia!” Nagkatitigan kaming dalawa. Walang sinabi si Juan Carlos tungkol sa kanya. Akala ko ba wala siyang sakit? Jeff, kung andito si Juan Carlos at ang matalino mong kaagaw na si Jude, tiyak pagtatawanan ka. Malayo ang pagkakaibahan ng Phobia sa sakit. Look. Napaka-healthy ni Missamy, but kung maramdaman niya ulit yung situation na ikakatakot nito… “Saan ka natatakot?” Ngunit sampal lang ang sinagot sa akin ni Missamy. Napapikit na lamang ako ng mata ko. Oo, ang tanga ko para takutin ka kung saan ka man nga natatakot at ngayon para akong tanga na nagtatanong sayo. Gusto ko rin maging aware Missamy. I don’t mean na matakot ka. “I underst
(Missamy POV)“Di mo naman siya talagang asawa Missamy.”Pwede na ba talaga sa kanya umamin?“At wala kayong anak ni Jeff.”Kung magsisinungaling ba ako, maniniwala ba siya?Napabuntong hininga na lamang ako.Naglakad kami papasok sa pamamahay nila na halata namang bantay sarado ang boung paligid. Anong oras mo ako papauwiiin Jude?“Andito ba ang mga magulang mo Jeff.” Napailing ito.“Asaan sila?”“Just don't ask.” saka niya ako pinanghila ng upuan.Seryoso ang mukha niya na may ipaglalaban din naman talagang kagwapuhan si Jude kay Jeff. Ahem. At sa mukha niya naiirita siya kay Jeff. Halata.Siguro dahil may pangako kami sa isat-isa na ewan kung legit ba yun.“Wag kang magsisinungaling sa akin Missamy.”“Na?”“Wala nga kayong
(Missamy POV)“Missamy.” sa inaari niya ako na wala naman akong alam.Ano ako mind-reader?Oo, alam ko na nagpaparamdam siya sa akin. At sa pagpaparamdam niya umaasa din ako kahit paano.“Don't push me something na may gawin ako sayo.” Parang nagiging si Jeff na din siya.Ganito ba ang love? Masyadong possessive? Inuuna pa nila ang selos nila kesa sa kaligayahan ng taong minamahal nila?“Don't threaten me Jude. Sawang sawa na ako niyan! Kilala mo ako. Ayoko yung sinasakal ako. Please. Two months na lang, out of the contract na ako kay Jeff. Merong goal itong si Jeff at sinusuportahan siya ni Kuya Carlos. Ayoko naman na ako ang dahilan para masira ang lahat ng itong minimithi niya.”“Missamy.”“Two months.” hawak ko sa kamay niya.“Two months at maari mo na akong ligawan.” Parang tanga lang ak
(Jeff POV)“Go to the route where the Montiveros Villa situated.” Siyang napa-uturn ang sasakyan. Doon lang naman ang punta ng Missamy na yan eh.So, be the audience Missamy. Matutuluyan kong masira ang pagmumukha ng Jude na yan. Worst pati magulang ni Jude makikita nila kung paano ko saktan ang anak nila. Knowing na napakaraming kawalanghiyaan sila.Well, that's perfect.Ngunit pagdating ko doon, kahit sinalubong nga ako ni Mr. Montiveros, wala ang anak niya. Medyo di niya ako gustong makita dahil nga sa ginawa ko sa anak niya. At sino naman nga ang aamin kung nasaan ang anak niya kung alam nilang sasaktan ko ito?Sure. Itago niyo lang sa ilalim nang saya ang anak niyo. Matatagpuan at matatagpuan ko siya.“What time it is?” tanong ko sa assistant ko.Dahil ako na nga itong tinatamad na tignan ang orasan sa kamay ko.“Master J
(Missamy POV)Masaya akong bumangon, at nasa porch nga kami ng lumapag yung chopper. Si Jeff ang lumabas saka ilang tauhan niya.Kampante si Jude na maangas din talaga ang mga pride ng mga lalaki. Si Jeff naman na nakatitig sa akin na kilala ko yung titig, sinasabing talagang malalagot ako.At sa tingin ko Missamy di na madadaan sa peace sign ang aura ni Jeff. Patay ka na nga talaga.Nagulat na lamang ako ng inabot kay Jeff ang baril saka kinasa, habang naglalakad. Napangisi lamang si Jude.Kaya tumakbo na ako kay Jeff. Kala ko di mangyayari ang nasa imagination ko.Alam ko pikon ka Jeff.Heto na nga. Tahimik na akong ibabalik ni Jude. Kasi sadyang mabagal lang siyang kumbinsihin.Humarang na ako kay Jeff.“Wag kang ganyan?!” Ngumisi lang si Jeff.“Take her.” utos niya sa tauhan nito. Ngunit ako na itong pilit na nakikipag-agawan sa
(Missamy POV)“Look. Several women want to be a successful to their career, meet the financial stable, ikaw inaalala mo lang ang simple mong pangarap na yan Missamy? Dapat lang ang makuha mo yung talagang napakasuccessful na para supportado ka.”“Yeah. I know.” sabay kindat ko sa kanya.“Is that me?”“Wag kang asa Jeff. Mag move on ka na sa Jowa mo. Alam ko ginagamit mo lang ako para mawala sa isipan mo ang Jowa mong praning.”“Mas praning ka pa nga sa kanya Missamy. Tss.”“Oyyy! May pinagtatangol. In case na magkabalikan kayo, okey din naman. Kausapin mo lang siya Jeff at wag ka na kasing titingin sa ibang babae. Stick with her. Okey?”Ngunit buntong hininga ang sinagot sa akin.Normal na yun Missamy, bakit ka pa magtataka sa kanya, kapag di niya alam ang sasabihin. 
(Missamy POV)“Wala pang tayo Jude. Magsisimula pa lang tayo after ng kontrata. Yun ang sinabi ko diba? At naki-usap na ako sayo na, wag ka namunang magpapaki-alam. Matatapos din naman yung amin ni Boss Jeff saka tayo magsisimula.” Ang pangit nga pakingan dahil parang matagal na akong nakagawa ng kontrata kay Jude na di ko alam.Saka bakit pinipilit ko ang sarili ko na maging kami nga ni Jude?Pinag-isipan ko ba talaga ito? O sadyang naging mapangarapin lang ako.Oo, kailangan ko pa ng oras mag-isip. Lalo na di ako sigurado.“Sure. Di na ako mangungulit at itatahimik ang bibig ko. Since kapag ibinunyag ko ito, madadamay si Missamy sa kalokohan mo. Siguraduhin mong maging Elder ka. At sumunod ka sa usapan nang kontrata ninyo. Sa loob ng dalawang buwan tapos na ang kasinungalingan ninyo.”Ngumisi si Jeff.At di ko nga mailantad yung extension na hinihingi ni Jeff.Sana
(Jeff POV)Kung may nilabag ka Missamy, mas may lalabagin ako sa kasunduan namin ni Juan Carlos. Enjoy every second of the moment Missamy.Tuluyan ko na siyang nahubaran. Sadly, lahat nga ng katangian kahit malakas ka nga sa mata ng ilang tao, still your weak Missamy.Fragile. Na siyang ako lang ang proprotekta sayo at hindi ang antipatikong Jude na yun.Sa sinusubukan mo ako Missamy. Lasapin natin pareho ang sinasabi nila na minsan okey lang lumabas sa mga batas diba?Let's do this.Hinubad ko na din ang damit ko. Di mo ako madadala Missamy sa iyak mong yan. Your body is mine. Everything of you.Saka muli akong bumalik sa kanya na tumutugon din naman ang katawan nito sa bawat haplos na ginagawa ko.Finally lasing na tayo pareho Missamy.Welcome to womanhood. Be my lady Missamy.Hangang sa natigilan ako dahil biglang tumunog ang
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In