(Missamy Charm POV)
“So, you’re going to fight because of me?”
“Jeff, tumigil ka na at baka di ako makapag-pigil! Argh! Walang nangyari! Please lang!”
“Meron Missamy, gusto mo ng pruweba?”
“Assan?”
“Check your neck.” Napakapa ako sa leeg ko, saka naghanap ako ng salamin. At halos gumuho ang bahay ni Jeff ng napatili ako!
“Ano to Jeff!” saka parang binubura ko talaga, at ayaw maalis.
Bumalik ako sa harapan niya, at ngiting ngiti.
“Ginahasa mo ako kagabi! Walanghiya ka!” paghahampas ko sa kanya. At ayan na naman ang malakas na katawan niya na siyang ikinahiga ko sa sofa. Nasa ilalim na naman niya ako. Huhuhu.
“Di kita ginahasa.” Saka ipinakita niya sa akin, yung leeg niya.
Akin isa lang, sa kanya tatlo o apat dahil sa pangigil ko ba kagabi?!
Sira ka talaga Missamy Charm!
Itinulak ko si
(Missamy Charm POV) Matapos naming kumain, napatambay kami sa may sala. Nanunuod ako ng TV, hangang sa may babae ngang buntis. Kahit ano-anong kaweirduhan ang ginagawa. Oh gulay. Di ako buntis! Senyales daw ng buntis, naglalaway, masakit ang likod at parang ano. Hala ka. Napatitig ako kay Jeff na walang humpay na may ginagawa sa tablet niya at nanahimik lang. Jeff, anong gagawin natin kapag buntis nga ako?! Lastly, mood swing. Okey wag madrama. Di ako buntis. Period! Mauubos ko na ata kainin ang kuko ko. Paano na kapag buntis ka nga at kailangan mo makipagsabunutan kay Ivy? Missamy! Wag mong uubusin ang kuko mo. Ano ba?! Di ako buntis! Sino kasing may sabi na makipag-inuman ako sa lalaking to? Nahuli niyang ang sama ng titig ko sa kanya. Ngumisi siya at bumitiw ng titig sa akin na may kasama pang iling. Tulog na yung mga bata. Namalayan nami
(Missamy Charm POV) Nang bumukas ang pinto, at si Jeff nga. “Himala, di ka papasok Missamy.” Na handa na nga itong umalis. At pumasok ang ilang katulong dala yung agahan ko. Saka yung hinihingi kong cherries. Nakasimangot lang ako. “Alam mo Missamy, ang baby natin niyan magmumukhang binuburo lagi. You want to stay?” “Sana ikaw na lang itong babae para malaman mo ang nararamdaman ko.” At napaiyak na nga ako. Senenyasan ni Jeff na magsi-alis na muna yung mga katulong kasama si Dexs. Tinignan niya ang noo ko. Ang buhok na di ko na maayos-ayos, inipit sa tenga ko. “Wag busangot Maria Missamy Charm Opiana.” “At kapag natuluyan na mag-asawa nga tayong dalawa, magiging Maria Missamy Charm Lee Chan na ako habang buhay!” Sagot ko sa kanya. Ngumiti na lang siya sa akin. Saka pinisil ang pisngi ko. “Kumain ka na. Kailangan ko pumun
(Missamy Charm POV) “No! I want a playmate not a freak like you! Baby boy!” si Seven. “A girl.” “Nah, a boy.” “How about twins?” nakisali din si Jeff. “Boy and girl.” “Yeah! Better!” at nakipag high five si Jeff kay Seven. “Hoy! Kayo kaya ang magbuntis?!” sa parang di ako mahihirapan magbuntis. “Mommy Charm, we are here to take care of you, right Daddy Jeff.” Si Icy na ang sweet talaga ng baby girl ko. Niyaya ako na yakapin ko siya. Napayakap naman sa akin. Pinangigilan ko nga lang. “We are here Charm.” Si Jeff, na napatango na lang ako sa kanya. Goodluck Jeff sa Jowa mo, kapag nalaman niya ito. Nang makaahin na, kumain na kami. Kagaya ng dati maingay. Saka nga napagtripan namin ni Icy yung bili ni Jay na cherries. Marami akong gustong ita
(Missamy Charm POV) Ano Missamy? Kaya mo bang harapin si Ivy? At ipaglaban si Jeff? Bahala ka, isusumpa ka noon. Wag naman ang baby. *** Napahalik na lamang ako sa pisngi ni Icy saka pihikan si Seven na nahuli ko naman. “Wag kayong pasaway sa mga yaya niyo. Okey?” Napatango sila. Saka nga hiningi na ni Jeff ang kamay ko. Napa-babye ako sa kanila ng pumasok na ako sa loob ng sasakyan ni Jeff. Si Jeff na ginulo yung buhok ng dalawa bilang paalam. Hinatid nila ako kasama si Dexs sa school. “Ingatan ang buntis. At wag pasaway.” Saka nagulat na lamang ako ng halikan ako ni Jeff sa pisngi. Ngumiti siya sa akin, at pinapasok na nga kami. Sa loob ng classroom, natahimik sila ng pumasok ako. At ng ilagay ko sa upuan yung bag ko. Nagsilapitan sila sa akin. Lalo na yung kagrupo ko. “Missamy, kamusta? Sinakta
(Missamy Charm POV) “I see. Sa kanya ka na pala nagbibigay serbisyo Dexs. Di mo na ako kinaya?” “Miss Ivy, utos ito ni Master Jeff.” At sa akin na siya tumitig. “You’re truly a bitch right?” Alam na ba niyang buntis ako? “Balak mo bang agawin sa akin ang Fiancée ko?!” Di ko mahanap ang boses ko. Pero nagwawala ang dugo ko dahil sa mga pahirap at pahiya na ginawa niya sa akin sa school. “Sinasabi ko na nga ba, feelingera ka!” Sinugod niya ako, ng harangin siya ni Dexs. “Miss Ivy, kilala mo ako. Pinuprotektahan ko ang pinaglilingkuran ko.” “Oo, kaya nga ang walanghiyang Chin na ipinalit sayo, di umobra sa akin. Ayun bugbug sarado.” “Anong ginawa mo kay Chin?” Nakapagsalita ako. Sa alam kong pinagmalupitan na nga yun ni Jeff bago ibigay sa kanya. Sinabi ni Jay na meron pang trabaho si Chin, yun pala napunta k
(Jeff POV) “Andoon lang ako Jeff para nga dalhin yung cookies. Malay ko na mapapabisita ang fiancée mong sadista pa sayo.” Saka sumulpot nga si Jay. “Asaan na siya?” tukoy ko kay Ivy. “Master Jeff, agad ko siyang pinahatid sa mga tauhan mo sa suite niya.” “At bakit wala kang sinabi na pupunta siya dito saka si Missamy?” “Wala akong alam Master Jeff.” “Wala ka bang contact sa P.A ni Ivy?” “Di ko na siya makontact Master Jeff.” Nang hawakan ni Missamy ang kamay ko. “May sinabi sa akin ang fiancée mo Jeff. Baka may masama siyang ginawa kay Chin.” Agad niya ako binitiwan. Napaupo na lamang ako sa aking upuan. Napahilot sa sintido ko, kung ano ba ang siyang gagawin ko. Heto na nga gumugulo na. “Jay, reserved a dinner table for me
(Jeff POV) “Ang unfair kasi Jeff! Ikaw pwedeng makipag date, tapos ako tutulong lang naman sa kagrupo ko, bawal! Sa tingin mo ba ako lang ang maaring sumira ng laro mo Jeff?! Ikaw din naman ah? Di mo tinitignan sarili mo.” Saka ako hinampas ng suklay at umakyat na ito sa hagdan. Nanahimik na lamang si Jay. Alam ko marami siyang tanong sa akin, ngunit mas piniling manahimik na lamang. Asaan na nga ba kami ni Missamy? Habang minamaneho ko ang sasakyan, paulit ulit na pinapaalala sa akin ang mag sinasabi ni Missamy. Napaka-unfair ko. Tss. Natigilan ako. Let her Jeff. Yun lang naman ang paki-usap niya, yung project. Ano ba ang itataya mo yung pagbawalan siya o buong linggo na nakasimangot ang babaing yun? Napa-uturn na lamang ako. I'm sorry Ivy, I can’t do this. Sana maramdaman mo na nga na nagbago na ng direction ng puso ko.  
(Missamy POV) Awkward. Nang heto nga si Jeff at parang principal na napapa-observe sa klase. Kung tumulong na kaya siya? Di ko na pinansin at gawa lang kami ni Jude dahil nakatulog na naman yung mga kaklase namin. Parang kung anong sleeping pills ang ininom para antukin sila ng ganito. Kukuha na sana ako ng maiinom. Nang pigilan ako ni Jeff. Lagi siyang handa, ibinigay yung dala niyang tubig. Okey. Hangang sa wala ngang nagawa si Jeff, hinayaan na kami ni Jude. Napahikab ako. Kaya para akong nagising at nagulat na lamang nang magpamusic ng kung ano si Jeff. Ang lakas! Napabangon yung mga kaklase ko. Napangisi siya sa amin. “It's better at mapapadali ang ginagawa niyo kung marami kayo diba?” sadista lang talaga si Jeff. Walang respeto sa natutulog. Nagulat yung mga kaklase kong babae na may princippi na nakamasid sa kanila. Agad nagsiki
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In