(Missamy Charm POV)
“Late na kami Sweetie.”
Ayaw niya ako bitawan, kaya naman napahalik na nga lang ako sa pisngi niya. Na wow, gumana. Nagpahina kay Jeff.
Napawave ako sa kanya, sabay sabi ng…
“Pasok na ako.”
Saka hinila ko na rin si Jude.
(Jeff POV)
The woman kissed me, intentionally.
Ngayon para akong tanga na nakatulala kung di pa sinundo ako ng tauhan ko. Napailing na lamang ako.
Nice Missamy, nakawala ka bigla.
(Missamy POV)
“Nagawa ko ba ng maayos yung project natin?” tanong ko kay Jude. Kanina nga lang parang uupakan na si Jeff slash asawa ko.
Napatango siya.
Lutang din ang isipan ng lalaking to.
Nang mahina niyang naitanong…
“Asawa mo ba talaga si Jeff?” nagkatitigan kaming dalawa.
Kung maa
(Missamy POV) Nang magising ako. Hala. Ano ang ginagawa ko sa loob ng hospital? Sa isang silid? (Jeff POV) Napapunta ako ng dis-oras sa paaralan ni Missamy. Inaalam kung ano ang nangyari, bago pa man nga may gawin ang Elder. Nalaman ko na inutusan siya ni Ivy. Kaya sa private room na kinuha ko para kay Missamy, hinihintay ko si Ivy. Nagpakita siya sa akin at namumugto ang mga mata. “Ikaw ba ang nasa likod nito Ivy?!” “Syempre hindi!” “Pero inutusan mo si Missamy to do a thing na di dapat! Gusto mo bang matrace ng Elder ang kagagawan mong to?!” Sigaw ko sa kanya. At nanghina siya para mapaupo sa sofa. Nagsimula na namang umiyak. “Hindi ko sinasadya na mapapahamak siya sa ginawa ko Jeff.” “Please stop playing like a child Ivy. Jay
(Ivy POV) “May balak ka bang sirain Ivy ang buhay nating lahat?!” Di ko alam kung bakit nagkakaganito si Jeff. O sadyang tanga lang ako. “Shit Ivy! Shit! Bakit naroroon si Missamy?! Balak mo bang sabihin sa kanya ang nangyayari sa kapatid niya?! What do you think the consequences of it, Ivy?! Nag-iisip ka ba talaga?” “I'm sorry Jeff. Di ako nag-iisip ng maayos.” “Naalala mo pa ba kung paano tayo nagkakilala Ivy?” Tanong ni Jeff, na agad kong naalala kung sino nga ba ako. Gusto kong gumanti sa Zel Cantheliz sa pagkamatay ng mga magulang ko. Pero di ko yun magawa dahil wala akong sapat na kapangyarihan. I'm a loner na yun lang ang iniisip ko. Then I met Jeff one lonely night sa isang tulay. Magpapakamatay na sana ako eh. But Jeff told me na dahil sa ini-intake kong mga substances kung bakit nagugulo masyado ang isipan ko. “Bumabalik ka ulit sa dati Ivy.
(Missamy Charm POV) Pinunasan ko ng bulak yung dugo ni Jeff sa labi. Halos sa pula akala mo napapa-lipstick ng dis-oras si Jeff. Natural naman. Ang ilong niyang matangos, ang kilay niyang makapal na yun ang nagpadagdag sa appeal ng mukha niya. Parehong pareho kayo ni kuya, at sa tingin ko magkakambal ata kayong dalawa. Tapos na ako gamutin ang sugat niya. Nang makita ko ang hinandang pamalit ng P.A. ni Jeff. Dahil ba sa sinabi ko na ako na ang bahala sa kanya, meaning lang? Ako ang gagawa din nito sa kanya? Missamy, ano pa nga ba? Ginusto mo yan. Sinampal sampal ko ang pisngi ko. Dahil parang tanga na namumula dahil sa gagawin ko. Wag kang mag-alala Missamy Charm tulog naman si Jeff. Napalunok laway ako ng… Missamy, isipin mo na lang Kuya mo siya. Yung oras na nabugbug ito na nagmukhang lasing at di na makakilos. Yun gawin mo. Kuya mo siya Missamy. Lalo na nga nama
(Jeff POV) Napangiti na lamang ako ng lumabas na nga si Missamy. Napailing ako. Ano to Jeff? Naglalaro na ba kayo ni Missamy? How about your fiancée? Tss. (Missamy POV) Tumulong na ako sa kusina para sa agahan namin. Sana talaga walang maalala si Jeff. Nauna naman akong nagising diba? So, wala. Wala nga. Maging natural ka lang Missamy, wag kang tanga na parang may kinuha kang ano. Relaxs lang. Okie. Bumaba na yung mga bata kasama ni Jay. Heto na nga si Jeff. Lunok laway pa Missamy. Mukhang wala siyang naalala. Pero… “Who's this?” saka itinaas ang kulay baby blue na bra. Aamin ka ba Charm na sayo yun? Sa hilig mong mag-alis ng bra dahil ayaw mong… Ahhh! Napatitig sa akin si Jeff. Niyakap ko sarili ko at tumakbo na nga ako sa kanya. Hahablutin ko na sana kaya
(Missamy Charm POV) Hangang sa bumalik si Jude, tumayo sa unahan at nawala yung ingay nila. “The class is suspended due to heavy rain. Everyone expected na umuwi kaagad.” At lahat ng kaklase ko masaya sa ibinalita ni Jude. “Sama ka sa amin Missamy.” “Di maari, susunduin ako ng asawa ko.” “Sana all may asawa na kagaya ni Jeff.” (Jeff POV) “Sir, Missamy’s class was suspended.” Balita sa akin ni Jay. “Nasaan na siya?” “Hinihintay niya kayo.” “Oh.” Nang maalala ko nga ang sinabi ko. Masunurin nga naman ang kapatid mo Juan Carlos. “And here is the financial report sa lahat ng gastos ni Jeff by this month.” Abot sa akin niya ng folder. Tinignan ko ang lahat ng ginastos ko kay Juan Carlos. Napasandal na lam
(Missamy Charm POV) Hays. Sira ulong Jeff. Kailangan ako paghigpitan ng dahil sa babala ng Elder sa kanya. Ang malas naman ng magiging asawa mo Jeff, kulong lang sa pamamahay na ito. At hindi ako yun. Bagay lang sayo Ivy na makulong dito. Kahit nga mag-ala Donya ka, wala ka namang kalayaan. Sayo na. Bakit naiinis ako kay Ivy? May mali sa akin. Wag bitter Missamy. Ano naman ngayon kung magdi-date sila? Isipin mo na lang din ang sarili mong kaligayahan. Ahahaha. Punta ka na sa mga kaklase mo na manunuod ng sine. Nang makapagbihis ako, bumaba ako. Na parang natural at di naman ako pinapansin ng mga katulong sa pamamahay ni Jeff. Sa sila ang nabibitter sa akin ng dahil nga sa amo nilang si Ivy. Magsama-sama sila, basta ako masaya. Tatakas ako. Iniisip ko lang na baka sugurin na naman si Jeff nang kanyang ama ng dahil pinabayaan niya ako. Pinabayaan niya ako eh. A
(Missamy Charm POV) “What's that call for?” “Accidente ko lang na dial ang numero mo. Kaya don't worry nothing happened to me. Enjoy kayo ng shuta mo. Ganda ng weather to do something crazy things.” “Tss.” Narinig ko na lamang bago niya ibinaba. Maganda naman yung advice ko diba? Something crazy. Ahahaha. Ano yan charm? Masyado ka ng green minded. Tinawagan ko na si Mr. Missamy Charm ko, si Jude. “Busy ka talaga ngayon?” “Why? Di ka pa ba nakaka-uwi?” “Uhmmm. Manunuod ako ng sine ngayon kasama ng classmate natin. Sama ka?” “Sure. Hintayin kita dito sa isang restaurant, text ko sayo yung address.” Hahaha. At kami naman ni Jude ang mag-momoment. Ayieee. (Jeff POV) “Sino ang tumawag.” Si
(Missamy Charm POV)“Cute ng mga babies nila. Sana ako na lang. Grabe ka Missamy. Bakit mo sa amin inilihim?” Parang lasing na si Hazel. Eh sa cola lang naman iniinom namin. Hahaha.Broken Hearted lang talaga, nakakalasing kung minsan.“Ganda parin ng kutis mo, parang dalaga lang.”“Alaga ng asawa eh.”“Paano ka alagaan ni Jeff?” Di matigil na pagbibiro nila. Sa wala naman talaga kaming anak ni Jeff at dalagang dalaga naman talaga ako.Nanahimik si Jude.“Ano ba ang panunuorin natin.” Pag-iiba ko ng usapan.“Yung masakit ang hugutan ng kwento. Ayoko muna ng happy ever after.”“Yung comedy na lang Hazel. Idadamay mo pa kami sa drama mo.”Speaking of Movie. Namimiss ko si Kuya. Sinehan lang naman ang bondingan naming dalawa. Sana sa p
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In