CHAPTER TWO

Napatingala si Belle sa kalangitan nang maramdaman niya ang ilang patak ng ulan na bumagsak sa kanyang braso. Mapait siyang napangiti nang makitang tila anumang sandali ay babagsak na ang malakas na ulan.  Mukhang pati ang panahon ay nakikisabay sa kanya. Nakikidalamhati sa nararamdaman niyang bigat.

Yeah, she knows. If she wants the rainbow, she has to put up with the rain first. But how? She doesn't know...

Nagpatuloy sa mabagal na paglalakad si Belle at hindi inalintana ang unti-unting paglakas ng patak ng ulan. Nagsimula nang magmadaling maka-uwi ang mga nilalang na kani-kanina lang ay nagkakasiyahan pa sa gitna ng malawak na kalsada. Ang mga tindahang kanina lang ay buhay na buhay ay nagsimula na ring magsara hanggang sa tuluyan nang mawala ang mga taong-lobo sa paligid. Kasabay ng tuluyang pagbagsak ng malakas na ulan ay ang pagkamatay naman ng mga ilaw sa mga establishments maging sa maliliit na tindahang nakahanay sa magkabilang gilid ng kalsada. Tanging siya na lang ang naiwang naglalakad ngunit wala siyang pakialam.

Sandaling tumigil sa paglalakad si Belle at muling tumingala sa kalangitang patuloy sa pagpatak ng malakas na ulan. Idinipa niya ang mga braso at dinama ang bawat butil ng ulang tumatama sa kanyang mukha kasabay ng tuluyang pagbagsak ng mga luhang kanina pa niya pilit na pinipigilan. Sometimes, she just wants to disappear. Everyone thought that being one of Alpha Criston's daughter is one of the luckiest things that could happen to anyone.

They just don't  know...

Ilang sandali pa muna siyang nanatiling nakatayo sa gitna ng kalsada bago muling inihakbang ang mga paa patungo sa deriksyong walang patugunguhan. Kung saan siya dadalhin ng mga paa niya ay bahala na. She's not worried that she might get lost though.

Basang-basa ang katawan na nagpatuloy lang sa paglalakad si Belle habang parang batang nakayakap ang magkabilang braso sa sarili. Ayaw niyang umuwi. Hangga't maaari ay ayaw niya munang umuwi.

Umakyat siya sa sementadong overpass at wala pa rin sa sariling nagpatuloy ang mga paa niya sa paghakbang. Alam niyang naroon pa rin siya sa sentro ng Gray Sparrow Pack pero tiyak niyang malayo na siya sa mansyon nila.

Pagkababa sa overpass ay sandaling luminga-linga sa paligid si Belle para maghanap ng masisilungan. Dama na niya ang lamig na pumapasok sa loob ng kanyang katawan na sumigid hanggang sa buto niya. Nabuhayan siya ng loob nang matanaw ang maliit na kubo sa hindi kalayuan. Nagmamadali ang mga paang humakbang siya patungo roon. Marahil ay doon na lang siya magpapalipas ng magdamag.

Ilang metro na lang ang layo niya sa kubo nang maramdaman niya ang presensiya nasa loob niyon ngunit sa halip na makaramdam ng takot ay tila bigla siyang nanabik. Habang papalapit sa kubo ay dama ni Belle ang lalong paglakas ng kabog ng kanyang dibdib at kahit umuulan ay tila bigla siyang nakaramdam ng init. Suminghot siya sa hangin. She could smell a mixture of the masculine scent of musk together with cinnamon and a hint of a cigarette!

Could he be her...

Bumilis ang mga hakbang ni Belle. Eksaktong pagtapat niya sa kubo ay bigla may humila sa kanya. At, bago pa man niya mamalayan ay bihag na siya ng kung sino man. Hinawakan nito ang magkabila niyang braso at itinaas sa pader na kanyang kinasasandalan. Nanlaki ang mga mata niya. Nagkamali ba siya ng akala? Did she just walked into someone's trap and got herself in danger?

Nanginig ang katawan ni Belle ngunit kataka-takang kahit natatakot ay may bahagi ng sarili niya na nakakaramdam ng kapanatagan sa lalaking ngayon ay mabagsik ang kulay gintong mga mata na nakatitig sa kanya.

Belle simply cleared her throat and decided to look at the man's eyes.

"Who are you?" she asked, trying her best not to feel nervous.

Mas lalong tumingkad ang kulay gintong mga mata nito at muli, sa isang iglap lang ay nakapulupot na ang isang braso nito sa kanyang beywang habang ang isang kamay ay nanatiling mahigpit na nakahawak sa magkabila niyang mga braso.

"Storm..."

Belle opened her mouth to speak but she froze as she suddenly felt his warm lips on hers. Umawang ang mga labi niya dahil sa pagkabigla na kaagad namang sinamantala ng lalaki. He immediately slid his tongue inside her mouth. Ramdam niya ang dila nitong tila ekspertong sinaliksik ang bawat sulok ng kanyang bibig. She tried to push him but her strength was nothing compared to his.

"Stay still, woman!" halos paasik na turan nito sa kanya nang sandaling bumitaw ang mga labi nito sa kanya ngunit bago pa man siya makasagot ay muli nitong sinakop ang kanyang mga labi.

"You are mine!" he whispered between his hard kisses.

Lumakas ang kabog ng dibdib ni Belle nang marinig niya ang sinabi ng lalaki. And, before she could even stop herself, her eyes automatically closed. She started to move her lips the way that he did. She followed his every move, trying to respond with the same intensity as his.

"What's your name, woman?" he asked, hands were busy exploring her body.

Belle giggled. Kung saan-saan na nakarating ang mga kamay nito pero saka pa lang naalalang itanong ang pangalan niya. Seems like she got an amazing fated mate.

"Belle...my name is Belle." she answered as she arched her body.

"Nice name, hmm."

"Storm..."

"Yes?" he asked. "D'you like it?" He asked as his right hand was busy caressing her breast while his left was squeezing her butt.

Nag-init ang mukha ni Belle dahil sa tanong nito pero hindi niya maitatangging nagustuhan niya ang ginagawa nito.

"Yes..." she answered shyly.

"Bullshit!"

Nagulat si Belle nang biglang magmura ng malutong si Storm ngunit mas lalo siyang nagulat nang mula sa pagkakasandal sa malamig na pader ay bigla siya nitong iangat.

"Wrapped your thighs around my hips!" he commanded.

Sinunod naman ni Belle ang sinabi nito. Pumulupot ang mga binti at hita niya sa balakang ni Storm.

"You are mine!" Storm mumbled as he bent down and claimed her lips once again.

Bumaba ang mga labi ni Storm patungo sa kanyang leeg bago muling umangat at bahagyang dinilaan ang kanyang panga. Belle nervously moaned as she arched her body, trying her best not to shout her mate's name.

Storm found her ear and gently bit her earlobes.

"Storm..." tila nahihibang na usal ni Belle bago napakagat-labi nang maramdamang muling bumaba ang mga labi nito sa kanyang leeg.

Storm licked and gently bit the collarbone that made her call his name again.

"Storm..."

Hindi siya nito pinansin. Muling bumaba ang mga labi nito patungo sa naghihintay at nagyayabang niyang mga dibdib. Hindi alam ni Belle kung paano at kailan naalis ni Storm ang suot niya damit at bra pero hindi na iyon mahalaga. All she knew is she wanted him badly. She wants him inside her.

Umawang ang mga labi ni Belle nang maramdamang marahang kinagat ni Storm ang maliit na korona sa tuktok ng kanyang dibdib. Her hands scratched his back. Umangat ang likod niya mula sa pagkakasandal sa pader at muling napaliyad nang paglaruan ng dila nito ang walang kalaban-labang korona sa dibdib niya.

Storm stayed and played with her nipples for a minute before he slowly went down. Hindi rin alam ni Belle kung paanong napunta sa mga balikat niyo ang mga hita niya. Holy shit but he's truly an expert.

Sumabay sa malakas na buhos ng ulan ang bawat mahihinang sigaw ni Belle lalo na nang matagpuan ni Storm ang hinahanap nito.

Belle tried to gasp and catch some air as Storm playfully played with her slit. Napakapit siya ng mahigpit sa buhok nito.

"Storm, please..."

Storm stopped for a while and looked up. Belle blinked as she saw the burning desire in his eyes glowing golden eyes.

Belle smiled. Her eyes are pleading for mercy.

"Please, take me now," she whispered. Face flushed in red.

Sa tulong ng liwanag na nagmumula sa poste ng ilaw malapit sa kubo ay kitang-kita ni Belle ang pagguhit ng ngiti sa mga labi ni Storm. Napasinghap siya. Darn, but his smiles made her heart beat faster.

"Wish granted, my sweet Belle." he whispered.

And, as he once again claimed her lips, Belle knew that she already found her fated mate.

She knew, there will be nobody else except her Storm.