Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
CALI "Good morning, my honeybunch sugar plum." Natawa ako sa sinabi ni Axel. Dito kami sa kwarto ko natulog at nakahiga pa ako sa braso nito. Napahikab ako at bigla naman akong hinalikan ni Axel. "No! Hindi pa ako nagsisipilyo!" Kinurot naman nito ang pisngi ko. "Yeah, I can agree with that." Sinuntok ko naman ang dibdib nito, pero tumawa lang ito. Naka-topless ito. Parang hindi naka-aircon e, kailangan n*******d? "Hindi ka ba nilalamig?" Tanong ko sakanya at napatingin naman ito saakin. "Should I? Kung kayakap naman kita." At niyakap pa niya ako ng mahigpit. Napatingin ako sa singsing na nasa daliri ko. "Do you like that?" Tanong nito. "Are you joking? I love it." The ring has a diamond on top, pero pinapaligiran din ito ng maliliit na diamonds. "I saved up for that ring." I'm in awe. Really. This is the happiest day of my life. "Thank you." Hinalikan niya naman ako, and now he's on top. "We shouldn't do that, babe." My voice cracked, but he continued on kissing me. Bago p
Nasa Starbucks ako habang nilalagay ni Axel ang mga pinamili namin sa grocery kanina ang mga pagkaing dadalhin sa Tagaytay. Ilang sandali lang ay dumating na si Yerin. "So tatlong araw ng nakalipas nang makauwi ka sa Pinas, pero hindi ka man lang nagtext o tumawag?" Pagtatampo ko kay Yerin. Ngumiti naman ito, "Sorry na, kakalapag ko pa nga lang sa airport e kinuha na ko ng mga bodyguards ni mama para umattend ng meeting." She smacked her lips at ngumuso. "So, how's you and Axel?" Tanong ni Yerin. Napangiti naman ako at pinakita ko ang singsing na nasa kamay. Napatakip naman ito ng bibig, "Oh my gosh. For real?" Hindi makapaniwalang tanong nito. Tumango ako. "Oh my god, babe! Congrats! I'm so happy for you!" Nag-usap kami ni Yerin about her life in South Korea, dahil hindi man lang ito nakakapagchat saamin. And dami nitong bawal gawin dahil nga’y CEO na siya ng Kanjin Group, at may fiancé narin ito na ang lola niya mismo ang nag-set up sa kanila. Kahit ayaw niya ay wala naman siy
Nakauwi na kami dahil may mga pasok pa kami – well, sila. Dahil Christmas season naman ngayon. Pero nasa school ako para sa enrollment for second semester."Cali!" Napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Jacob. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makapunta sa cashier. Sumunod naman si Jacob saakin, at Hinayaan ko nalang. "This or this?" Pinakita ni Jacob saakin ang cellphone niya na may picture ng damit na pambata at laruan. "Alam mo Jacob, afford mo naman e. Why not buy all?" Iritableng kong sabi sa kanya. "Aga-aga e ang sungit." Napatigil ako, huminga ng malalim bago ko siya harapin."Sorry, okay? Meron kasi ako. Nawawala ako sa mood kapag meron ako. Okay?" Tumango naman ito. Kaya naglakad ako ulit cashier, para magbayad ng full tuition. Isasali ko na kay Axel dahil busy ulit ito sa trabaho. "Wala sa mood kasi walang baby?" Napatigil ulit ako at sinipa siya sa kanyang paa. Napahawak ito sa kanyang paa habang d*******g sa sakit. Sinamaan niya ako ng tingin. At sinamaan
CALI Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kinuha ko iyon at napatingin sa oras. Seriously? Two in the morning? Yerin's calling. Great. Minsan na nga lang tatawag nang ganitong oras pa? "What?" I grunt after answering her call. Maingay ang nasa background ni Yerin. Nakarinig ako ng siren, may mga umiiyak sa gilid, at pansin ko ring humihikbi si Yerin. Mahina pero rinig na rinig ko. I have been calling you several times already!] Napalayo ko ang cellphone ng sumigaw ito. Nice way to start the morning, ey? "What now? It's two in the morning for fucking sake, Yerin. I'm tired and sleepy. Spill it out now or I'll drop the call." [Come here! It's Axel!] Napatayo ako kaagad ng marinig ko ang pangalan ni Axel. What? "Anong nangyari kay Axel?" Kinakabahan kong tanong. Napatayo ako at pinuntahan si Axel sa kwarto nito, pero wala ito. Kasama ko lang siya kagabi, ah? Si Luna, wala din si Luna sa tabi ko. "Where are you, Yerin?" Tanong ko at kinuha ang jacket ko at susi bago lumabas
AXEL Napahilot ako ng sentido ko nang makatanggap ng report na nagkaroon ng aksidente sa construction site na pinapatayong building ni Yerin para sa new branch niya dito sa Pinas. “What happened, Axel?” Yerin barged into my office room, her voice is rising, but her expression remains calm. Yet, I can feel that she’s worried. I know, even I, worried too. Not because of the accident happened at the site, but to my future with Cali. Nakakatawang isip na lahat ng ito ginagawa ko para lamang kay Cali, hindi sa sarili, hindi para sa pamilya. “I haven’t received a full report, Rin. But I think there’s something wrong with the materials used.” Naningkit ang mga mata ni Yerin. “Bakit mo naman nasabi?” Huminga ako ng malalim. “The building collapsed.” Tumaas ang kilay nito. “Elaborate, Axel. Hindi ako engineer para maintindihan kaagad ang issues.” “The material used were light. Nagpa-investigate na ako dahil ni kailanman naging mahigpit ako sa materials budget. Kaya hindi ko maintindihan ku
AXELNanatili akong nakaupo sa sahig nakasandal sa dingding na namamagitan sa pwesto ko at sa kwarto ni Cali. Rinig ko ang bawat hinaing nito. Maging si Luna ay umiiyak din at ayaw tumahan."Kumain na kayo," wika ni Kuya Aaron pero hindi ko siya pinansin.Galit parin ako sa kanya. Kaya ko naman ipaliwanag kay Cali ang lahat. Kaya ko naman ipaintindi kay Cali. Pero bakit kailangan niyang makialam? Bakit kailangan niyang sabihin iyon?Akala ko siya itong makakaunawa saamin. Pero mali pala ako. Shit lang.Ilang sandali lang ay bumukas ang pintuan ni Cali, nakita kong buhat niya si Luna na umiiyak parin. Napansin ko ring may bitbit itong maleta.Nanlumo ako."Cali..." tawag ko sa kanya, napatayo ako at sinundan siya. Pero hindi niya ako nililingon.Fuck. Fuck. Fuck."Cali, please... Don't do this to me..." pakiusap ko. Pero nagpatuloy lang itong naglakad papuntang pintuan."Cali, please, don't leave me." Pagsusumamo ko sa kanya. Pero parang naging bato si Cali. Lahat ng pakiusap ko ay hind
CALI I left home. I may leave home, but my heart is with him. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung bakit nagawa kong iwan si Axel. Sobrang sakit, akala ko kakayanin ko. Pero nang malaman na may tinatago saakin si Axel, 'yun ang pinakamasakit. Akala ko kasi wala ng taguan ng sekreto. Nag-antay akong sabihin niya saakin, pero tangina. Nataga niya saakin iyon sa loob ng tatlong taon. "Cali, we're here." Napatingin ako sa labas at nakita kong nasa condo na kami ni Cici. I chose to stay here. Malakas ang kutob kong may alam din si Yerin. Ayoko muna silang makasama. Gusto kong mapag-isa. Kinuha ni Gian si Luna saakin para makalakad ako ng maayos. "Alam niyo ba ito, Gian, Jacob?" Tanong ko sa kanilang dalawa, napayuko si Gian, feeling guilty, while Jacob stared at me without even blinking. "Alam mo, Gian, pero hindi mo sinabihan si Axel?" Actually, pagod na akong magsalita, pero gusto ko parin malaman. "I already know, noong panahong naabutan ka ni Axel na kasabay si Jack,
CALI"Cali..." napakagat ako ng labi ng marinig ko ang boses ni Yerin. Nanginginig ito at alam kong umiiyak ito kahit na hindi ko siya tignan.Ang hirap niyang harapin, lalo na sa sitwasyong ito.Muli akong napaiyak ng yakapin niya ako. "Yerin..." tawag ko sa kanya at napayakap narin ako sa kanya."Shh... Don't cry, Cali...""You... You sa-sacrificed a lot, Rin. Pa-paano ko masusuklian lahat ng iyon?" Tanong ko sa kanya habang nakabaon parin ang ulo ko sa balikat niya. Naramdamdaman kong umiling ito at hinahagod ang likod ko."Hindi ko kailangan iyon, Cali." Napaangat ako ng ulo."Tangina, Yerin. Lagi nalang kami itong iniisip mo, pero paano naman kaligayahan mo?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko maaninag ng maayos ang kanyang mukha dahil sa tuloy-tuloy na pagbagsak ng mga luha ko. Nakita ko nalang na umiiling ito."Kayo... kayo ang kaligayahan ko, Cali. Kayo naging pamilya ko. Kayo nagpasaya saakin. Kayo nagbigay ng kulay sa mundo ko. Kaya wala akong ibang hinihiling kundi kaligayahan ng
Calista Margarette Perez-TanNakita kong palakad-lakad si Axel sa loob sala ng bahay namin, hindi ko alam kung bakit balisa ito, pero wala ako sa mood para kausapin siya.“Cali naman,” sabi pa nito pero tinaasan ko siya ng kilay. Lumapit ito saakin pero iniiwasan ko siya. Napaluhod ito sa tapat ko pero hindi ko parin siya binabalingan ng tingin. Bahala siya.“Ang layo ng Baguio.” Aniya. Pinanood ko lang si Iris na nagdo-drawing sa sketchpad na binili namin sa kanya dahil nahihilig na itong mag-drawing. Malapit narin ang birthday ni Iris at sa susunod na linggo na iyon. Isasabay din sa birthday ni Iris ang gender reveal.Napatingin ako kay Axel nang may nag-doorbell. Lumabas ito para pagbuksan ito.“Cali!” napatakip naman ako ng tenga nang marinig ko ang sigaw ni Cici kasama si Jacob at Yerin.May dala silang mga prutas pero ayaw ko ng mga iyon. Sinalubong naman sila ni Iris nang yakap kaya binuhat ito ni Jacob.“Oh, bakit ka nakasimangot?” tanong ni Cici, kinuha naman ni Ate Lala ang
Seventy-Two – WeddingCALI PEREZPinagmamasdan ko ang gwapong mukha ni Axel na natutulog sa tabi ko."Mama! Mama!" Napaupo ako nang marinig kong umiiyak si Iris kaya nagbihis ako kaagad. Nagising naman si Axel at sinabihan kong magbihis na.Lumabas ako ng kwarto at pinuntahan ang mga babae sa kwarto nila.Napangiti ako ng pinapatulog ulit ni Luna si Iris. "Mama tulog ka po ulit, ako na magbabantay kay Iris." Lumapit ako kay Luna at umupo sa tapat niya tsaka ko kinurot ang tungki ng kanyang ilong."You should sleep, Luna. Masyado pang maaga para magising ka. Sige ka, hindi ka na gaganda niyan." Pagbibiro ko sa kanya. Napasimangot naman ito, but she flipped her hair and giggled."No, Mama. I'm beautiful even if I don't rest. Mana ako sa'yo e." Natawa ako sa sinabi niya."Hay nako, dapat natutulog kayo." Napalingon kami sa pintuan ng makita ko si Axel na nakahalukipkip at nakasandal sa gilid ng pintuan."Dada! Good morning!" Bati ni Luna at tumakbo ito kay Axel tsaka hinalikan sa pisngi.
AXEL TAN Another had passed, unti-unti nang tinatayo ang building para sa mga homeless. This is already announced to the public, kaya mas naging strict ako lalo na sa mga materyales na gagamitin. Ako mismo pumili ng mga tauhan para sa proyektong ito at labis ang pag ba-background check sa mga construction workers. Ayokong magkamali sa proyektong ito dahil malaki talaga ang mawawala saamin tulad ng sinabi ni Yerin. Malapit narin magtatlong taon. Ilang taon na ang lumipas pero hindi ko pa rin nakukuha si Cali. "Axel, babe!" Lumingon ako sa likuran ko kung saan nanggagaling ang boses ni Tasha. Nakangiti akong nilapitan siya at hinalikan. Damn. I need to act right. "What are you doing here, babe?" I asked. Gusto kong masuka sa pagpapanggap ko sa kanya. Siya ang may dahilan kung bakit nagkadeleche-leche ang buhay ng pamilya ko. "Visiting you, brought some lunches. Wanna grab some?" Inangat niya ang paper bags na dala nito. Napantingin naman ako sa wrist watch. Malapit na pa
AXEL TANIt's been five months since the last time I saw my friends. It's been five months since I asked for help.Yerin secretly helping me by having her intel agent as my secretary. Siya ang nagiging tulay namin ni Yerin para magsalitan ng impormasyon tungkol sa mga Montereal.Habang tumatagal ay mas nagiging malapit kami ni Don Ignacio Montereal, sinasama niya ako sa mga business outings, meetings, and such. Ginawa niya akong trophy dahil hindi niya iyon magawa kay Tasha.Tasha became a failure for him. Hindi ito nagtapos ng engineering at lumipat sa fashion design, at hinayaan nalang saakin ang pagpapatakbo ng business nila, dahil magiging asawa ko narin naman daw siya. 'Yun ang mali niya, dahil sa ginawa niya, mas lalo akong maging malaya para malaman ang mga pakay ni Don Ignacio.I still remember the statement written on the document given by Kuya Aaron.One of Kuya Ash's friends witnessed everything—no, he became one of the suspects as he helped Tasha. Yes, Tasha's involved in
AXEL TAN(Three years ago)I anxiously played my lower lips as I watched Cali turn her back from me. I couldn't hide my emotions, and I let my tears fall.She left with Jacob for New York. Sobrang nasasaktan ako sa pag-alis ni Cali, but this is for the best, for now.I made a promise to her. Na aayusin ko itong gulo, at kukunin ko siya. Papakasalan ko siya tulad ng lagi naming sinasabi sa isa't-isa.For now, I need to be focused on things that destroy my family. I need to catch the person behind all this mess. Yes, I think there's someone who's behind all of these."Let's go, Axel." Kuya Ash patted me on the shoulder, dahilan para mapatingin ako sa kanya.Nakita kong napatingin si Yerin saakin, wala itong emosyon. Alam kong galit na galit ito saakin dahil hindi ko nagawa ang mga pangako niya. Na naubos ko ang pera niya at sinira ang building niya na naka kontrata saamin.She has too many reasons to hate me, and I won't blame her for that. Wala nang tinira si Yerin para sa sarili niya
CALI"Are you sure you want to leave?" Axel asked. He holds my hand, and he's so worried about me.Hinawakan ko ang mukha nito at hinalikan ang pisngi nito."Uuwi naman ako sa kasal nila Yerin." Sabi ko sa kanya at ngumiti."But that was in three months." Kinurot ko ang pisngi nito at tumawa. Yerin and Kuya Ash's wedding will be in the next three months. They chose January. As they welcome the new year, they also welcome a new life for them."Mama!" Lumapit si Iris saamin at binuhat ito ni Axel."Be good here, okay?" Sabi ko kay Iris tumango naman ito at hinalikan ako sa pisngi."Take care of Iris, or else I'm going to kill you." Sinamaan ko ng tingin si Axel at tumango naman ito."I'll be back after three months, be sure Iris will be in good health." Tumango naman si Axel."Cali!" Nilingon ko si Charlie na nag-aantay saakin sa entrada ng airport."I need to go." Sabi ko kay Axel. Hinalikan naman ako ni Axel sa noo at sa lips, hinalikan ko naman si Iris at niyakap ito."Take care, Cal
CALI"breakfast's ready!" Sigaw ni Gian. Naunang lumabas si Iris dahil kung pagkain lang din naman ang pag-uusapan ay hinding-hindi niya iyon makakalimutan.Lalabas na sana ako ng hilain ako ni Axel at isinandal sa pintuan. Sinarado niya ito gamit ang katawan ko. Nakangisi ito."What now, Mr. Tan?" Tanong ko sa kanya. He’s seductively looking at me, with a mischievous smile. "What about my morning kiss?" Natawa ako pero hinalikan niya ako kaagad.I wrapped my arms around his neck and he carried me through the bed and lay me down. His hand is crawling all over my legs."Hahanapin na tayo sa lamesa." Sabi ko kay Axel. Pero ayaw akong tigilan. Hinalikan niya ang leeg ko hanggang sa hinubad nito ang damit ko at ang damit niya."Axel..." Mahinang sambit ko sa kanya."Meron ako." Napatigil naman ito pero ngumisi din ito kaagad. Umiling ako sa kanya. Alam ko na kasi ang sunod nitong gagawin, kundi ang pumunta sa banyo."Hahanapin na tayo ni Iris." Sabi ko at napahiga naman ito sa kama. Sin
CALI"Luna! Stop!" Napahapo ako ng ulo ng takbo ng takbo si Luna. Muntikan na mahulog ang mamahaling vase. Paano kung masaktan ito?"Chill babe," sabi ni Yerin saakin."Sobrang daming baby sitters ni Luna and Iris. Com'on chill, kay?" Huminga ako ng malalim."Mas problemado ka pa kesa sa tatay e." Saad ni Cici at ngumuso sa direksyon ng mga lalaki na nagsiinuman ng hard liquor sa island ng kusina at masaya silang nagkukwentuhan.Napahiga ako sa sofa at nakatitig sa chandelier."Com'on girls! Let's go to the pool!" Aya ni Isabelle at nakapag two-piece na ito."Let's go!" Yerin exclaimed at hinila ako patayo."Mama ligo din kami ni Iris!" Napatingin ako kay Luna at Iris na nagtatalon-talon pa."Gabi na kasi mga anak baka magkasakit kay—" kinuha ni Axel si Iris at hinawakan ang kamay ni Luna at umakyat na sila papuntang taas."Axel!" Tawag ko kay Axel pero hindi ito lumingon at kinakausap ang mga bata. Biglang sumakit ang ulo ko."Hindi naman malamig sa pool, tara na." At hinila na ako n
YERIN It's been a week since tita died. A hellish week for Cali. Hindi pa bumabalik si Cali sa NYC, dahil hindi siya makaalis sa higaan dahil sa nag mental breakdown na ito. "Kumain na ba si Cali?" Tanong ni Cici ng pumasok ito sa condo ko. Umiling ako. Isang linggo narin ganyan si Cali. Nag-aalala na mga bata pero dini-distract namin. Dinadala nila sa mga pasyalan pero uuwi din dahil namimiss ang mama nila. "Why don't you go to mall or what?" Tanong ko kay Cici. Tinaasan niya naman ako ng kilay. Pumasok ito sa kwarto at tinanggal niya ang kumot na nakabalot sa katawan nito. "Cali, time for you to get up. Com'on." Hinihila niya si Cali paupo pero ang bigat ni Cali kaya napatingin ito saakin. Naturo ko sarili ko at tumango ito. Inirapan ko naman si Cici pero tinulungan narin siyang tumayo. "Cali, look. May mga anak ka. Kailangan ka nila. Hey, akala ko ba matapang ka?" Sabi ko sa kanya, napatingin naman siya saakin, mugto ang mga mata. "Cali it's been a week, maawa ka.