KABANATA 20

ATHENA'S P. O. V

It's nearly one o'clock in the afternoon, yet I can't feel any sign of hunger. Justin said that he isn't as well. Kaya ito kami ngayon, walang kain- kain na tuloy lang sa ginagawa naming pagre- research at pagsulat ng outline ng parte namin sa libro ni Mama.

Magsusulat pa sana ako ng panibagong note tungkol sa na- search kong bagong idea, pero naudlot iyon ng bigla akong tawagin ni Justin.

I immediately look at him as I ask him why.

"Ano... I just wanna ask you something." tila nag- aalangan na saad niya.

Sinamaan ko siya agad ng tingin pagkarinig ko sa sinabi niyang iyon.

"You're always free to ask me something. Huwag lang tungkol na naman sa 'ano' at malalagot ka na talaga sa akin. You promised that we're done with that." nagbabantang sabi ko sa kanya.

Bigla naman ay tumawa siya, bagay na nakapagpangiti sa akin.

Kahit sino naman kasi yatang makakita sa pagtawa niya ay mahahawa rin. Sa gwapo ba naman niyang ito at---

Gosh. May sinasabi ba ako? Wala, `di ba? W