NAKATANGGAP ako ng mensahe mula kay Meico at Tonio na parehas ang kinukumusta. Wala na akong lakas para sabihin sa kanila kung ano ang nangyari. If I could just move out. Pero ayon sa kontrata ay hindi ko na mababawi ang katumbas ng tatlong buwang renta para sa deposito at advance. To think that I will only be staying here for less than a year.Tatlong buwan, kapag naayos na naman ang annulment ay makakaalis na ako at magpapakalayo layo. Hindi ko naman kinakailangang pumarada diyan sa labas para lagi kaming magkita. Ngumuso ako sa glow in the dark stickers ng mga bituin na nasa aking kisame. I used to have that. Something better. A painting of the stars and the moon that seemed true to life was the design of our bedroom ceiling. I missed that. I am missing temporary things.Temporary. Everything's temporary. Patikim ng buhay. Siguro normal lang talaga ang pag-hihiwalay. Normal rin lang ang nararamdaman ko dahil hindi ako nakahanda nang mawala siya.I never fell out of love. He did. An
"GOOD MORNING! How was your--—" Hindi naituloy ni Meico ang maligayang pag-bati nang makita niya ang nasa likuran ko. A gorgeous man at my table enjoying his breakfast with me. Wala itong pakialam kung sino ang dumating, nagpatuloy lang siyang kumain na parang isang normal na bagay lang iyon at taga dito siya.Meico widened her eyes and I can literally read her questions in there. Sumagot naman ako sa pagtaas ng kilay at saka ngumuso. Umawang ang labi niya at tumango na parang naiintindihan agad iyon."Paano?" She whispered habang niluluwangan ko ang pintuan.Funny how friends can communicate with facial expressions.'Mamaya na. Kumain ka na ba?"Lumapad ang ngisi niya, "Ginutom ako ulit.""Wala nang pagkain, mag-drive thru na lang tayo mamaya."Kitang kita ko ang pagrereklamo sa mukha niya pero nang mag-angat si Jascha ng tingin ay buong puso siyang ngumiti na parang may kumikiliti sa kanyang paa."Hi!" Maarte niyang hinawi ang kanyang buhok at inayos ang suot na salamin."Hi." Tipid
SA ISANG magarbong opisina kami nagpunta. The shiny tiled gray walls instead of paint and the gold plated surname of the lawfirm says it all, the place is dull and undemanding. Flat and monotone. Honest but crude.Ang lahat ng pumapasok at lumalabas ay walang kangiti-ngiti. Court battle as exciting as it is, may not be always happy. It is ending ties, a broken partnership, a broken friendship and to me, a broken marriage. Isang pagkakaunawaang nabuo sa pagtitiwala, that it became unfixable and a third party has to decide on your future.A curvy woman attended to me in a private office, fully made up in her knee length deep orange wrap around dress. Her hair is in loose curls, umabot pa iyon halos sa kanyang baywang. Pormal niyang inilahad ang kanyang kamay."Attorney Bori, good morning, Mrs. Algin."Tumikhim ako, hindi na sanay sa address na iyon. "l know nobody calls you Mrs. Algin anymore but according to the law, while we are talking, you are still Mrs. Alcantara, and has all the r
NAGISING ako sa mahihinang haplos sa mukha ko.Napakurap pa ako ng ilang beses nang makita si Jascha na nakangiti sa akin. His dimples showed up and his eyes were smiling, too. A refreshing sight to"I'm sorry, hindi ako dapat nakatulog." Out of reflex, iniunat ko ang mga kamay ko at mahinang humikab. He smiled even more. Nabitin sa ere ang dalawang kamay ko at tinaasan siya ng kilay."You are so cute when you're asleep even when you wake up."I frowned to hide blushing. Sumilip ako sa labas ng bahay at nakitang madilim na. The sun's almost out when I fell asleep kaya hindi na nakakapagtaka na gabi na. Masyadong mahaba din ang kanyang pagkakahimbing kaya nainip ako at natulog kagaya niya."Lagi bang sumasakit ang ulo mo?" Usisa ko nang maalala ang pananakit non. He stretched his legs on the floor and raised his left arm and rested that to my shoulders like he's allowed to do that on someone he just met. Nanliit ang mga mata ko. Tiyak ko na nagliliwaliw ito at nambababaeng muli nang gu
TUMAYO AKO at nagpunta sa dishrack niya at ipinakitang abala. Kung wala ang towel na iyon, he's totally naked. Really, Cassandra, your imagination really works early this morning.Tumuwid siya ng tayo at tinitigan ako bago seryosong umakyat sa kanyang kuwarto. Hindi pa ako tapos sa pag-lalagay ng kubyertos ay muli siyang bumaba, this time in his khaki shorts and black v-neck shirt. Basa pa din ang kanyang buhok at wala iyong tali. He comfortably sat on his chair and eyed me intensely. Umupo akong muli. Hindi ko alam kung kukuha na ba ako ng pagkain dahil masyadong awkward ang hangin. Ganito ba tuwing umaga? Kung ganito ay hindi na lang ako muling kakain tuwing umaga."l am sorry." Sabay namin iyong sabi."l am not reallyjudgingyou. ""l don 't want to oblige you to cook breakfast for two. " Muli ay sabay namin iyong nasabi."l am not obliged. Can I say sorry and forget what I said? I didn't mean it." Tiningnan niya akong mabuti. "l still want to eat breakfast with you." Nagmamadali ni
HE was hunching, his body was crunched trying to reach my lips. I remember it all. The passionate kisses, the careful and lovely touch that goes beyond the flesh straight to my soul. Tumama ang likod ko sa magaspang na kahoy na pinto habang idinidiin niya ang katawan niya sa akin. Making me welcome him with full endeavor. His hand lingered at the strap of my dress and unwrapping me with desire.S*x is not beautiful, making love is.Our body communicated as far as it remembers. The thud on the wooden cabin is the only noise our feet could make. Nagmamadali. Itinatapon ang bawat piraso ng damit sa kung saan dahil hindi na namin ito kailangan.I was not ashamed of my body, he never gave me a reason to be. I could give 1,000 reasons to love Mr. Algin, and that is one of those.He kissed my collarbone, praising every details of my skin. I smiled with the kisses on my lips. I was a sucker for Shakesperean love and if this is just an imagination--- a little fictional than reality, my love wi
WE cooked dinner for the three of us, abot abot ang pagpipigil ko na dalhan si Jascha ng pagkain, kahit na ang silipin man lang ang kanyang ginagawa ay hindi ko na inalintana. I should keep myself busy right? Hindi ako dapat nakikipagkita sa kanya. More so, not even having breakfast with him.Hindi na ako nakatulog nang umalis si Meico at Tonio. It is a little bit late when they left. Inihanda ko ang duffel bag ko ala-una ng madaling araw, sisimulan kong tumakbo sa umaga at babalik na lang ako sa tanghali para matulog kung kailan nasa school si Jascha, I should keep my lights off para isipin niyang wala ako dito.Nang naghahati na ang liwanag sa dilim, that's the time I stepped outside in my jogging pants and running shoes plus jacket. Papalabas pa lang ako ng bakuran nang harangin ako ni Jascha. Nagulat pa ako doon."Anong ginagawa mo dito?""l was waiting for you to come out.""At this hour?"Tumango siya at itinuro ang bahay niya. Merong director's chair doon at isang telescope sa
MY TOES were curled inside my shoes. Si Sirius ay nakaupo sa tabi ko doon sa couch at mukhang nauunawaan niya na meron akong nagawang masama. Pabalik balik si Jascha sa aking harapan habang hawak niya ang annulment papers na pinirmahan ko ilang linggo pa lang ang nakakaraan. Kaliwa't kanan ang ulo namin ni Sirius at sinusundan ang direksiyon ni Jascha.Sa monitor ng kaniyang TV ay ang litrato ko mula sa google, isa iyong article tungkol sa documentary namin ni Tonio at Meico tungkol sa effective business model para sa fourth world country. How to make a living out of extreme poverty. We were applauded by doing that. Mukhang pagkakita niya ng aming annulment papers ay dumiretso siya sa google at hinanap ako, my social media was very private, my name was spelled in reverse and cannot be find easily kaya sa google siya kumapit."Wife. You are my wife. All this time you are my wife." Sa hindi makapaniwalang boses ay sabi niya. Tumigil siya sa pinakagitna. All the muscles on his face moved