รถยนต์คันหรูขับเคลื่อนออกจากคอนโดออสตินอย่างรวดเร็วโดยมีไอรินทำหน้าที่เป็นคนขับ ท่าทางแปลกๆ ของไอรินทำให้นาเดียรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยครืดดดด~เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นตลอดทางโดยที่เจ้าของเครื่องไม่สนใจ พอรถติดไฟแดงไอรินถึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเมื่อเห็นชื่อไทเกอร์ปรากฏอยู่บนหน้า ไอรินก็รีบกดปิดเสียงแล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋าดังเดิมครืดดดด~“ใครโทรมา ทำไมไม่รับสาย” นาเดียตัดสินใจถามขึ้นอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ของไอรินดังขึ้นมาอีก“แม่เลี้ยงโทรมา สงสัยจะโทรมาขอเงินน่ะ” ไอรินเลือกที่จะโกหกออกไปเพื่อตัดปัญหา ตอนนี้ในหัวของเธอมันสับสนวุ่นวายไปหมด“เฮ้อ! แบบนี้ก็ลำบากแย่ ทั้งเรียนทั้งทำงานหาเงินให้คนอื่นใช้ อย่าใจดีจนเกินไปได้มั้ย หัดใจร้ายซะบ้าง”นาเดียถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย นี่ขนาดไอรินยังเรียนอยู่ยังโทรมาขอเงินบ่อยขนาดนี้ เธอไม่อยากจะคิดภาพตอนที่ไอรินเรียนจบและมีงานทำเลย คงจะทำงานหาเงินให้แม่เลี้ยงใช้จนไม่มีเวลาหาความสุขให้ตัวเองแน่“ไม่เป็นไรหรอก” ไอรินตอบพร้อมรอยยิ้มบางๆใช้เวลาไม่นานสองสาวก็มาถึงบ้านหลังใหญ่ก่อนจะแยกกันไปพักผ่อนไอรินมาถึงห้องก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วเห
@คอนโดกวินสามหนุ่มนั่งดื่มอยู่ในคอนโดกวินด้วยท่าทางที่ต่างกันสุดขั้ว กวินเจ้าของห้องนั่งดื่มอย่างอารมณ์ดี ส่วนไทเกอร์นั้นกระวนกระวายใจแทบนั่งไม่ติด เขาอยากจะไปง้อไอรินใจจะขาดอยู่แล้ว ทางด้านหนุ่มหน้านิ่งอย่างออสตินก็อึดอัดใจไม่แพ้กันถึงได้มานั่งดื่มกับเพื่อนแทนที่จะไปอยู่กับแฟนสาว“ตกลงมึงเป็นไรวะ?” กวินถามประโยคเดิมรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่ออสตินก็ยังคงนิ่งไม่ยอมตอบ“มีเรื่องอะไรก็คุยกับพวกกูได้นะเว้ย!” กวินถามอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง‘เสียเวลากูชิบหาย!’ ส่วนไทเกอร์ได้แต่สบถในใจและมองดูที่หน้าจอมือถือตลอดเวลา ดูว่าไอรินจะตอบกลับมาหรือเปิดเครื่องหรือยัง ก่อนหน้านี้ที่เธอเปิดเครื่อง เขากำลังพาไอ้วินเพื่อนรักไปง้อสาวอยู่ พอจะโทรกลับเธอก็ดันปิดเครื่องอีกซะงั้น ซวยแล้วมั๊ย!“ตกลงจะเล่ามั้ย ไม่เล่ากูกลับนะ” ไทเกอร์บอกด้วยท่าทางร้อนใจ กลัวว่าหากไปช้ากว่านี้ ไอรินอาจจะกลับแล้ว“กูมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย” ออสตินที่เริ่มจะเมาก็เปิดปากพูดออกมา“เรื่องอะไร!” สองหนุ่มเอ่ยถามอย่างพร้อมเพรียง“เมื่อคืนเด็กที่ร้านส่งรูปน้องมุขไปกับผู้ชายคนนึงมาให้กูว่ะ” เมื่อแอลกอฮอล์เริ่มทำงานความจริงก็เริ่มหลุด
ไอรินเปิดประตูเข้ามาในห้องทันทีที่มาถึง ร่างบางค่อยๆ ก้าวเข้าไปในห้องด้วยความสงสัย ภายในห้องหรูดูเงียบผิดปกติ ไหนบอกว่าจะจัดปาร์ตี้ ทำไมไม่มีใครเลยตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องก่อนที่จะตัดสินใจเดินตรงเข้าไปในครัวไปทำอาหารตามที่ตกลงกันไว้ บางทีกวินอาจจะไปรับสาวๆ ของเขาอยู่ก็ได้0.0!เมื่อเดินเข้าไปในครัวไอรินก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าไทเกอร์กำลังนั่งรอเธออยู่ อย่าบอกนะว่านี่คือแผนของเขาขณะที่สมองกำลังประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น ขาเรียวก็ค่อยๆ ถอยหลังออกมาจากห้องครัวด้วยท่าทางตื่น แล้วรีบสาวเท้าเดินออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อไทเกอร์กำลังจะเดินตรงมาหาเธอหมับ!ร่างสวยถูกฉุดกระชากเข้ามาในอ้อมแขนที่คุ้นเคยก่อนที่จะโดนซุกไซ้คลอเคลียเหมือนที่เขาชอบทำพร้อมกับเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาใจ“เป็นอะไร ทำไมต้องหลบหน้าด้วย”น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของไทเกอร์ ทำเอาหัวใจดวงน้อยแอบสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก“ไม่ได้หลบ รินแค่ไม่มีอะไรจะคุย” ไอรินบอกในสิ่งที่ขัดกับการกระทำของตัวเอง เช่นเดียวกับการกระทำที่พยายามปัดแขนแกร่งออกจากเอว ทั้งๆ ที่รู้สึกดีมากๆ ที่ได้กลับมาอยู่ในอ้อมแขนนี้“งอนเรื่องวันนั้นเหรอ”“เปล่า”“มันไม่ได้มีอะไร ไอ้วินมัน
รถยนต์คันหรูขับตรงไปยังคอนโดที่อยู่ใจกลางเมืองใหญ่ ไอรินมองวิวยามค่ำคืนพร้อมหัวใจที่พองโตหลังจากที่อึดอัดใจมาหลายวัน เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกโล่งมากๆ หลังจากได้เคลียร์กับไทเกอร์ รู้แค่เพียงว่าไม่ชอบความรู้สึกก่อนหน้านี้เลย“หิวมั้ย กินอะไรมาหรือยัง”ไทเกอร์ถามขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ ซึ่งเป็นแบบนี้มาตลอด ไอรินพูดน้อยมากแทบจะไม่เคยขอหรืออ้อนอะไรจากเขาเลย จนบางครั้งเขาก็รู้สึกหงุดหงิดกับความขี้เกรงใจของเธอ“ยังไม่กิน”ไอรินตอบไปตามตรง เพราะเธอรู้จักนิสัยของไทเกอร์ดี ถ้าหากไม่กินตอนนี้ เธอคงจะไม่ได้กินอีกยาวเลยหล่ะ“อยากกินอะไร” ไทเกอร์ถามอย่างใส่ใจ ตอนนี้ยังไม่ดึกมากและมีร้านอาหารดีๆ ที่เปิดระหว่างทางอยู่อีกเพียบ“ไปกินที่คอนโดเกอร์ก็ได้ เดี๋ยวรินทำให้กินเอง”ไอรินบอกพร้อมรอยยิ้ม พอพูดเองก็เขินเอง นับวันเธอกับไทเกอร์ยิ่งตัวติดกันตลอด จนเธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะเป็นเหมือนภรรยาไทเกอร์เข้าไปทุกที เพียงแค่คิดใบหน้าสวยก็แดงก่ำขึ้นมาทันที“ทำไมหน้าแดง คิดอะไรหื่นๆ อยู่หรือไง”ไทเกอร์หันมามองเห็นใบหน้าสวยที่กำลังแดงระเรื่อเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่จะหันไปมองถนนเช่นเคย“เปล่านะ
ตอนเช้าของเด็กมหาลัยก็จะดูเอื่อยๆ หน่อย อาการสะลึมสะลือเหมือนคนพึ่งตื่นกันหมด ทั้งๆ ที่จริงแล้วมันคืออาการแฮงค์ ฮันน่าที่ไปสนามแข่งรถกับเพื่อนผู้ชายเมื่อคืนก็แทบจะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว ไม่น่าห้าวไปดื่มแข่งกับพวกนั้นเลยจริงๆ ส่วนกวินก็สภาพไม่ได้ต่างกันเลย หลังจากแข่งชนะก็ไปฉลองต่อเกือบเช้า สภาพก็เลยเป็นอย่างที่เห็น“สภาพแต่ละคน จะเรียนรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย”นาเดียที่พึ่งมาถึงกับต้องส่ายหน้าให้กับสภาพของเพื่อน ไอรินก็ได้แต่ยิ้มแล้วถามฮันน่ากับกวินด้วยความเป็นห่วง“เอาอะไรแก้แฮงค์มั๊ย เดี๋ยวรินไปซื้อให้”“มีอะไรที่ทำให้หายง่วงป่ะ” ฮันน่าถามเสียงยานช่างแตกต่างจากเมื่อคืนโดยสิ้นเชิง ตอนเมานี่เสียงดังเชียว“ไม่มีหรอก ง่วงก็ไปนอน!”นาเดียบอกก่อนที่จะเดินไปนั่งรอเวลาเข้าเรียน ไอรินก็เดินมานั่งข้างๆ“ไม่ต้องมาพูดเลย มึงทิ้งกูให้ดื่มคนเดียว”ฮันน่าพูดขึ้นมาทำเอานาเดียเสียอาการทันที เพราะไอรินหันมามองหน้าด้วยความสงสัย ถ้านาเดียไม่ได้ไปกับฮันน่าแล้วนาเดียไปไหนถึงได้กลับมาเช้า“ไอ้เสือมันหายหัวไปไหนเนี่ย ทำไมไม่มาสักที” นาเดียรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเฉยเลย“มันบอกออกมาแล้วนะ ทำไมยังไม่ถึง” กวินบอกพร้อมดูเว
ไอรินทำอาหารไปคิดไป ไม่รู้ว่าจะต้องง้อยังไงถึงจะทำให้ไทเกอร์หายงอน เธอยอมรับว่าเธอไม่เชื่อใจเขาจริงๆ ตลอดทั้งวันเอาแต่คิดว่าไทเกอร์จะไปกับผู้หญิงคนไหน แล้วจะทำกับผู้หญิงคนนั้นเหมือนที่ทำกับเธอหรือเปล่า จะอ้อนเก่งเหมือนตอนอยู่กับเธอมั้ย ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าไทเกอร์จะไปช่วยงานที่บ้าน“เสร็จหรือยัง หิวแล้ว” เสียงของนาเดียตะโกนถามมาจากห้องรับแขก“เสร็จแล้วๆ”ไอรินเลิกคิดเรื่องไทเกอร์ชั่วคราวแล้วรีบเอาอาหารมาเสิร์ฟให้เพื่อนๆ หลังจากนั้นก็มานั่งอยู่เงียบๆ ในมุมของตัวเองที่เป็นที่ว่างถัดจากไทเกอร์ไม่ไกลนัก ระหว่างที่เพื่อนๆ กำลังสนุกกับการดูบอล ออสตินก็กลับมาพร้อมอาการที่ดีขึ้น โล่งใจที่ได้เคลียร์เรื่องที่ค้างคา ต่างจากไอรินที่ยังมีเรื่องค้างคาใจจนกระทั่งถึงเวลาแยกย้ายกลับ ไอรินกำลังจะบอกนาเดียว่าเธอไม่กลับด้วยเพราะมีงานต่อ ทั้งที่จริงแล้วจะไปกับไทเกอร์“งานอะไรเวลานี้ เธอควรจะพักบ้างนะ” ระหว่างลงลิฟต์ฮันน่าก็บอกไอรินด้วยความเป็นห่วง ตามมาด้วยเสียงนาเดีย“ใช่ ทำงานแบบนี้ เดี๋ยวก็ตายก่อนรวยหรอก”“นั่นปากเหรอ?” ฮันน่าหันไปเอ็ดนาเดียทันที“รินยังไหว ขอบคุณนะที่เป็นห่วง”ไอรินบอกเพื่อนทั้งสองคนทว่
เวลาล่วงเลยจนเกือบสามทุ่มกว่าจะถ่ายแบบเสร็จ เจ้าของโปรเจ็คอย่างเตเต้ถูกใจและพอใจนางแบบของงานวันนี้เป็นอย่างมาก เนื่องจากไอรินหัวไวและเปิดรับทุกอย่างที่พี่ๆ สอนอย่างไม่อิดออด เตเต้จึงตอบแทนความตั้งใจของไอรินและทีมงานทุกคนด้วยการเลี้ยงข้าวที่ร้านอาหารหรู อนุญาตให้สั่งแบบหนักจัดเต็มได้เลย“เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย” นาเดียบ่นอุบอิบขณะที่เดินเข้ามาในร้านอาหาร“เหนื่อยอะไรยะ แค่มานั่งดูเฉยๆ รินมันยืนโพสต์ท่าทั้งวัน มันยังไม่บ่น” ฮันน่ามองค้อนใส่เพื่อนรักแบบไม่จริงจังนักสามสาวเดินคุยกันไปจนถึงภายในร้าน ระหว่างที่พี่ๆกำลังจับจ้องหาที่นั่งอยู่ สายตาของนาเดียก็เผอิญไปเจอไทเกอร์ที่มาทานข้าวกับสาวสวยจึงรีบชี้ให้เพื่อนดูตึก! ไอรินรู้สึกจุกหน่วงที่ใจขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าไทเกอร์ยังมากับผู้หญิงคนเดิม“สงสัยเหยื่อสาวคนนี้นี้จะเด็ดไม่เบา”“น่าจะโคตรเด็ดอะ ไม่งั้นไอ้เสือไม่ตามติดขนาดนี้หรอก”“รู้จักกันด้วยเหรอ?” เตเต้ที่เดินตามมาติดๆ ก็ถามขึ้นด้วยความสนใจ“ไม่รู้จักผู้หญิงค่ะ แต่ผู้ชายเป็นเพื่อนเดียเอง ทำไมเหรอคะ”“เปล่าหรอก เมื่อก่อนพี่เคยไปชวนน้องคนนั้นมาถ่ายแบบให้ แต่น้องไม่รับ เห็นบอกว่าบ้านรวยอะ”
พรึบ!ไทเกอร์ทิ้งตัวลงที่โซฟาด้วยท่าทางเบื่อหน่าย วันนี้เขาเซ็งจนไม่มีอารมณ์จะทำอะไร จึงยกเลิกการแข่งรถวันนี้ไปท่ามกลางความงุนงงของกลุ่มเพื่อนและคนที่จะลงเดิมพันด้วย“หาอะไรมาดื่มดิ๊!”ไทเกอร์บอกรุ่นน้องสนิททั้งๆ ที่สายตายังจับจ้องที่หน้าจอมือถือ ดูรูปของไอรินที่เพื่อนส่งมาในไลน์กลุ่ม ชุดที่ไอรินใส่วันนี้ทำเขาหวงจนเก็บอาการไม่อยู่ ใบหน้าบึงตึงจนไม่มีใครอยากเข้าใกล้“ใส่ชุดบ้าอะไรวะ!”ไทเกอร์กดออกจากแอปไลน์แล้ววางมือถือลงที่โต๊ะเพราะทนดูไม่ไหว ชุดที่ไอรินใส่วันนี้มันเซ็กซี่เกินไป อีกทั้งยังแต่งหน้าทำผมลอนสวยเฉี่ยวเปลี่ยนลุคไปเลย สวยขนาดพวกตากล้องและผู้ชายแถวนั้นไม่รุมจีบกันหมดเหรอวะ! ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด“เชิญดื่มครับเฮีย” รุ่นน้องเอาเครื่องดื่มมาให้พร้อมบริการชงอย่างเอาใจหมับ!ไทเกอร์คว้าแก้วตรงหน้ามาดื่มจนหมด หวังจะให้มันดับอารมณ์ร้อนในตัว แต่เปล่าเลย… ยิ่งดื่มมากเท่าไหร่ยิ่งเพิ่มความหัวร้อนมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้เขารู้สึกหวงไอรินจนแทบจะรอให้เธอเลิกงานไม่ไหวแล้ว“เป็นไรวะ?”กวินที่พึ่งมาถึงเอ่ยถามเพื่อนด้วยความแปลกใจ ปกติไทเกอร์ไม่เคยเบี้ยวแข่งเลยสักครั้งเพราะเป็นคนชอบความเร็ว ชอบกา
หนึ่งเดือนต่อมาหลังกลับจากฮันนีมูนไอรินก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังใหญ่กับครอบครัวของไทเกอร์ ช่วงนี้ที่ร้านอาหารลูกค้าก็เพิ่มขึ้นแถมยังเป็นร้านอาหารที่ส่งเดลิเวอรี่อีกด้วย ซึ่งไทเกอร์ก็เข้าใจเธอเป็นอย่างดีไอรินไปช่วยงานที่บริษัทของไทเกอร์เป็นประจำ แต่เธอก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบงานด้านเอกสารสักเท่าไหร่ เขาจึงให้เธอกลับมาดูแลร้านอาหารซึ่งเป็นงานที่เธอรัก ตอนเช้าไปส่งเธอที่ร้านอาหารแล้วเขาก็เข้าบริษัทไปทำงานต่อ ตอนเย็นทำงานเสร็จก็มารับเธอที่ร้าน โชคดีที่เป็นทางผ่านที่เขาต้องผ่านเป็นประจำอยู่แล้ว และทุกวันมักจะวนอยู่แบบนี้ตลอดแต่ช่วงนี้งานบริษัทค่อนข้างเยอะ ต้องไปพบลูกค้า ไหนจะไปงานเลี้ยงอีก ทำให้ไทเกอร์ไม่มีเวลาที่จะมารับไอรินในตอนเย็น ทำให้เธอต้องนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวอยู่บ่อยครั้ง ด้วยความเป็นห่วงไทเกอร์จึงวางแผนบางอย่างเพื่อเซอร์ไพรส์เธอในวันนี้“สายแล้วนะ เกอร์ไม่ไปทำงานเหรอ” ไอรินเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะเห็นไทเกอร์ใส่ชุดปกติไม่ได้แต่งตัวเหมือนจะออกไปทำงานเลยสักนิด“วันนี้ไม่มีงานสำคัญอะไร” ไทเกอร์ตอบพร้อมกับเข้าไปสวมกอดภรรยาคนสวย“จริงเหรอคะ” ไอรินถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ“ครั
ใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมงก็มาถึงมัลดีฟส์ ไอรินถึงกับตกตะลึงในความสวยงามของทะเลที่นี่ ช่างสวยสมกับที่ม๊าแนะนำให้มาจริงๆ ตอนไปเที่ยวทะเลที่เกาะส่วนตัวของออสตินว่าสวยแล้ว แต่พอมาเห็นที่สวยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงไปเลยน้ำทะเลสีครามใสสะอาดจนมองเห็นปลาตัวเล็กตัวใหญ่แหวกว่ายไปมา ห้องพักออกแบบเป็นเหมือนบ้านหลังเล็กที่ไล่เรียงกันไปตามทางเดินที่เป็นสะพาน ส่วนด้านหลังสามารถรถเล่นน้ำทะเลได้เลย แถมเตียงนอนยังถูกจัดให้นอนดูวิวทะเลอย่างสวยงามบรรดานักท่องเที่ยวต่างเดินไปติดต่อเช็กอินเพื่อรับกุญแจและคีย์การ์ดของห้องพัก เรียกได้ว่าครึกครื้นกันทีเดียว มีทั้งแบบมากันเป็นคู่รัก กลุ่มเพื่อน และครอบครัว“สวยมากจริงๆ”เมื่อเข้ามาในห้องพักไอรินถึงกับต้องตกตะลึงราวกับโดนมนต์สะกด ห้องพักที่ตกแต่งอย่างสวยงามมองเห็นทะเลจนสุดสายตา มันดูสวยจนเหมือนในความฝันเลยทีเดียว“นี่รินกำลังฝันอยู่หรือเปล่า” ไอรินเอ่ยถามพร้อมกับเดินสำรวจไปทั่วห้อง“ชอบมั้ย” ไทเกอร์เอ่ยถามเพื่อให้เธอรู้ว่าเธอไม่ได้ฝัน“ชอบมากๆ เลย ขอบคุณนะ” ไอรินพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะตั้งใจเก็บของออกจากกระเป๋า“หิวมั้ย จะสั่งมากินที่ห้องหรือจะออกไปหาอะไรกินข้างนอก
วันต่อมา…สองร่างเปลือยเปล่านอนกอดกันแน่นอยู่บนเตียงนุ่มที่เต็มไปด้วยความสุข เพราะกลิ่นความรักนั้นลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง ไม่ว่าจะทำงานมาเหนื่อยแค่ไหนแต่เรื่องบนเตียงไทเกอร์ก็ไม่เคยแผ่วแรงลงสักนิด ส่วนไอรินก็ไม่ต่างกันนับวันเธอยิ่งเร่าร้อนและตามใจเขาตลอด เรียกได้ว่าคลั่งรักกันสุดๆ“วันนี้อนุญาตให้หยุดหนึ่งวัน” ไทเกอร์เอ่ยบอกพร้อมกับกระชับกอดให้แน่นขึ้น“เบื่อรินแล้วเหรอ?” คนในอ้อมกอดถามขึ้นด้วยน้ำเสียงน้อยใจ เพราะปกติเขาจะให้เธอไปด้วยทุกครั้งแต่ทำไมวันนี้ถึงอยากจะให้เธอหยุด“ไม่ใช่สักหน่อย รักขนาดนี้ใครจะเบื่อได้ล่ะ” เพียงแค่คำพูดก็รู้แล้วว่าคลั่งรักกันแค่ไหน“แล้วทำไมไม่ให้รินไปด้วยล่ะ” ไอรินยังคงถามต่อด้วยความอยากรู้“ก็อยากให้ไปช็อปปิ้ง ไปซื้อชุดสวยๆ เตรียมไปฮันนีมูนไงครับ”“ไปคนเดียวรินก็เหงาแย่สิ” ไอรินทำหน้ามุ่ยทันที เพราะเธอไม่ชอบไปช็อปปิ้งคนเดียว“บอกยัยเดียกับยัยน่าให้ไปเป็นเพื่อนให้แล้ว”คำตอบของไทเกอร์ทำเอาใบหน้าสวยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ นี่เขาใส่ใจเธอทุกรายละเอียดจริงๆฟอด!ไอรินหอมแก้มไทเกอร์เพื่อเป็นรางวัล แล้วลุกขึ้นนั่งก่อนจะก้าวขาลงจากเตียงหมับ!“จะไปไหนเหรอ” มือหนาคว้าแข
หลังจากที่ไอรินพักเรื่องงานที่ร้านอาหารปล่อยให้ผู้จัดการดูแลทุกอย่างให้ยอดขายก็ยังเพิ่มขึ้น ทำให้เธอสบายใจเรื่องร้านอาหารไปเลย นานๆ ถึงจะเข้าร้านไปตรวจดูความเรียบร้อยส่วนใหญ่ไอรินก็จะมาช่วยงานเอกสารให้ไทเกอร์ที่บริษัท ไม่ว่าจะไปขายงาน ไปพบลูกค้า หรือจะไปงานเลี้ยงไอรินก็ไปด้วยตลอด เรียกได้ว่าที่ไหนมีไทเกอร์ที่นั่นก็ต้องมีไอรินวันนี้ไทเกอร์พาไอรินมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนี้มีงานประชุมใหญ่ประจำปีของระดับผู้บริหารป๊ากับม๊าก็เลยอยากจะแนะนำไอรินให้ผู้บริหารคนอื่นๆ ได้รู้จักเธอเอาไว้ ไอรินจะได้มีหน้ามีตาทางสังคมบ้าง เวลาไปงานเลี้ยงที่ไหนคนก็จะได้รู้ว่าเธอคือสะใภ้หมื่นล้านกว่าจะออกจากห้องได้ไทเกอร์ก็งอนแล้วงอนอีก ที่ภรรยาแต่งตัวสวยกว่าทุกวัน ทำเอาไอรินต้องนั่งอธิบายอยู่หลายนาทีกว่าเขาจะยอมพาเธอมาด้วยนับวันไทเกอร์ก็ยิ่งหวงไอรินมากขึ้น ยิ่งเวลาออกไปข้างนอกแล้วมีผู้ชายมองเธอ เขาถึงกับต้องกอดเธอเอาไว้แน่นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ“มาถึงกันแล้วเหรอลูก” เมื่อเดินเข้ามาถึงในงานม๊าก็ทักขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม“สวัสดีค่ะป๊าม๊า” ไอรินยกมือขึ้นไหว้อย่างอ่อนน้อมเหมือนทุกครั้ง“มาลูก วันนี้หนูต้องรู้จักผ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาหลังจากไอรินตอบตกลงแต่งงานในคืนนั้น ม๊าของไทเกอร์ทั้งส่งข้อความทั้งโทรมาถามเรื่องแต่งงานทุกวัน แล้วยังไปหาฤกษ์แต่งงานดีๆ มาให้ตลอดช่วงนี้ที่ร้านอาหารลูกค้าก็เยอะขึ้นทุกวันทำให้ไอรินต้องมาดูแลร้าน ไม่ค่อยมีเวลาตอบไลน์ม๊าของไทเกอร์สักเท่าไหร่ บางครั้งเธอก็รู้สึกผิดจนต้องปรึกษาไทเกอร์ และจะหาเวลาไปหาม๊าที่บ้านด้วยกัน แต่ยังไม่ทันจะได้ไปหาม๊าที่บ้าน ม๊าก็มาหาว่าที่ลูกสะใภ้ถึงร้านอาหารก่อนเลย ดูท่าม๊าก็ไม่ค่อยจะใจร้อนเท่าไหร่นะ“น้องรินคะ คุณแม่ของคุณไทเกอร์มาหาค่ะ” พิมพ์ดาวผู้จัดการร้านสาวสวยที่ไอรินไว้ใจให้ดูแลร้านให้เดินเข้ามาบอกคนเป็นเจ้านายที่ตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารอยู่ในครัวจนแทบจะแย่งงานเชฟของร้านทำแล้ว“รินฝากตรงนี้ด้วยนะคะ”“ได้ค่ะ”“พี่ว่ารินควรพักบ้างนะ” พิมพ์ดาวบอกเจ้าของร้านคนสวยด้วยความเป็นห่วง“แต่ว่า…”“ไม่ต้องห่วงร้านหรอกเดี๋ยวทางนี้พี่ดูแลให้เอง เชื่อมือพี่นะ” พิมพ์ดาวบอกจากใจที่หวังดีอยากให้เจ้านายสาวได้พักบ้าง“….” ไอรินยังไม่ให้คำตอบ ในใจฉุกคิดว่าช่วงนี้เธอเอาแต่ทำงานที่ร้านจนไม่มีเวลาให้กับคนที่รักและเป็นห่วงเธอเลยด้วยซ้ำ“ออกไปเที่ยวไปพักผ่อนให้เยอะๆ
ในที่สุดวันที่สำคัญที่สุดของกลุ่มเพื่อนก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่ทุกคนต่างก็ดีใจและยินดีกับคริสตัลออสตินที่สละโสดเป็นคู่แรก“วันนี้มึงสวยมากเลย”“ใช่ สวยจริงๆ”นาเดียกับฮันน่าเอ่ยชมคริสตัลไม่หยุด เมื่อเห็นเพื่อนรักอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตายิ่งมองก็ยิ่งดูดี ยิ่งมองก็ยิ่งดูสวยสง่ามีคุณค่าอย่างไม่มีที่ติ“แล้วทุกวันกูไม่สวยเหรอ” คริสตัลถามกลับอย่างติดตลกไม่ได้จริงจังอะไร“ก็สวยพอๆ กับกูแหละ แต่วันนี้กูยอมให้มึงสวยกว่าหนึ่งวัน” ฮันน่าบอกพร้อมกับสำรวจความเรียบร้อยให้เพื่อนรัก คริสตัลที่อยู่ในชุดเจ้าสาวนี่ดูสวยมีออร่ามากจริงๆ“เมื่อไหร่จะแต่งบ้างล่ะ” นาเดียหันไปถามไอรินที่ยืนอยู่ไม่ไกล ทำเอาฮันน่ากับคริสตัลมองไปที่ไอรินเป็นตาเดียว“เอ่อ… รินยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย”“รีบแต่งก็ดีเหมือนกันนะ จะได้เอาเสือให้อยู่หมัดด้วย” นาเดียบอกไปตามที่คิด เพราะเธอยังเป็นห่วงไอริน กลัวว่าไทเกอร์จะเลิกเจ้าชู้ไม่ได้“ขันหมากมาแล้วๆ” ฮันน่าที่มองออกไปนอกหน้าต่างก็พูดขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น“มึง! กูตื่นเต้น!” นาเดียรีบวิ่งไปเกาะขอบหน้าต่างแล้วทำท่าทางตื่นเต้นราวกับเด็ก ไม่รู้จะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น คนที่ตื่นเต้นน
หลายเดือนต่อมา…ไอรินมองนาฬิกาที่ร้านสลับกับมองลูกค้าที่เดินเข้าร้านไม่หยุดหย่อน ตั้งแต่เธอเปิดร้านมาไม่มีวันไหนเลยที่ร้านจะเงียบ เพราะเธอมีไทเกอร์ที่คอยช่วยวางแผนการตลาดให้บวกกับฝีมือการทำอาหารของไอรินทำให้ยอดขายนั้นเพิ่มขึ้นทุกๆ เดือน และวันนี้ก็เช่นกัน ไอรินทำอาหารจนลืมเวลานัดที่จะไปลองชุดเพื่อนเจ้าสาว“เจ้าของร้านไปไหนเนี่ย” เสียงของนาเดียที่ดังอยู่นอกห้องครัว ทำให้ไอรินรีบเดินออกมาจากห้องครัวทันที“ลืมใช่มั้ยว่าต้องไปลองชุด” ใบหน้าสวยขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย เพราะปกติไอรินจะเป็นคนที่ตรงต่อเวลาอยู่แล้ว“รินไม่ได้ลืม แค่เห็นว่ามันยังไม่ถึงเวลา เลยเข้าไปช่วยงานในครัวก่อน”“เบื่อจริงๆ เจ้าของร้านอะไรแย่งงานพนักงานทำหมด”“รินขอไปเปลี่ยนชุดแป๊บนะ”“อืมๆ ด่วนๆ เลยนะ”นาเดียบอกเพื่อนรักที่เอาแต่บ้างาน แล้วมานั่งเล่นโทรศัพท์รอ สักพักไทเกอร์ก็เดินเข้ามา“มาทำไม?” เสียงหนาเอ่ยถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นนาเดีย เป็นการทักทายตามประสาเพื่อน“มาสมัครเป็นเด็กเสริ์ฟมั้ง” นาเดียตอบด้วยท่าทางยียวน“ดูท่าน่าจะมาไล่ลูกค้ามากกว่ามั้ง”“สวยๆ แบบนี้มีแต่จะทำให้ลูกค้าเต็มร้านแหละ”“เกอร์มาตั้งแต่เมื่อไหร่” ไอริ
ในที่สุดความฝันในวัยเด็กก็เป็นจริงสักที ไอรินยืนมองผู้คนที่กำลังทยอยเข้าร้านอาหารด้วยความภูมิใจ น้ำตาเอ่อล้นขึ้นมาอย่างตื้นตัน ในที่สุดเธอก็มีร้านอาหารเป็นของตัวเองสักที ความภูมิใจที่สุดคือการได้ลงมือทำทุกอย่างด้วยสองมือของตัวเอง แม้จะมีมันสมองของแฟนหนุ่มเข้ามาช่วย แต่ก็ยังถือว่าประสบผลสำเร็จด้วยตัวเองร้านอาหารขนาดกลางตกแต่งอย่างเรียบง่าย แต่กลับเต็มไปด้วยความหรูหรา เรียกได้ว่าน้อยแต่มาก ตามสไตล์เจ้าของร้านอย่างไอรินที่เป็นคนจัดและออกแบบร้านเองกับมือ ต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกไว้รอบร้านเพื่อให้ดูร่มรื่นและสบายตาน่าอยู่ ไอรินชอบต้นไม้เพราะเพิ่มความเย็นให้ร้านได้และเป็นฟิลธรรมชาติอีกด้วยเจ้าของร้านคนสวยเดินตรวจเช็คความเรียบร้อยไปทั่วร้านเนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดร้านอย่างเป็นทางการ เลยไม่อยากให้มีจุดไหนบกพร่อง อยากให้ทุกคนมาร่วมงานเปิดร้านประทับใจ“บอกให้รอมาพร้อมกันก็ไม่ฟัง” ไทเกอร์บ่นให้ไอรินทันทีที่มาถึง เมื่อเช้าไอรินรีบออกมาก่อน ไม่ได้ปลุกแฟนหนุ่มที่นอนดึกเพราะต้องเคลียร์งานหลายอย่างเพื่อจะร่วมงานในวันนี้“รินเห็นเกอร์เหนื่อยเลยไม่อยากปลุก แล้วรินก็อยากมาตรวจดูความเรียบร้อยก่อน”ไอรินบอก
ปึก! ปึก! ปึก!เสียงอัดกระแทกยังคงหนักหน่วงและร้อนแรงแม้ว่าตอนนี้เราจะเปลี่ยนมาเสพสุขกันบนเตียงแล้วก็ตาม ฉันยังคงครวญครางและแอ่นสะโพกรับกับความเร่าร้อนของแฟนหนุ่มอย่างต่อเนื่องในท่าคลานเข่ามือหนาทั้งสองข้างสอดเข้ามากอบกุมเต้าอวบและโอบกอดฉันให้แอ่นตัวขึ้นไปหาเขา ร่างกายของเราแนบชิดและสอดผสานกันจนแทบจะเป็นร่างเดียวแต่ท่าร่วมรักที่ดุดันทำให้ฉันรู้สึกจุกหน่วงขึ้นมา แต่ด้วยความที่อยากเอาใจแฟนและความเสียวมันครอบงำฉันจึงกัดฟันสู้ ร่อนเอวใส่อย่างไม่ยอมแพ้“โครตเอ็กซ์เลยที่รัก!”ตับ! ตับ! ตับ!จังหวะที่เร่าร้อนถูกเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้น จนฉันแทบจะทรงตัวไว้ไม่ไหว โชคดีที่แขนแกร่งโอบกอดไว้ตลอดเวลาจึงทำให้เราเสพสุขได้สมใจและต่อเนื่องยาวไปหลายนาที“อ้าส์! เสียวชิบ! อยากต่อเวลาอีกเลย!”ต่อไม่ได้แล้ว ฉันไม่ไหวจนต้องบอกออกไป“อื้อ กะ เกอร์! ระ ริน ไม่ไหว! ”แท่งเอ็นที่กระทุ้งขึ้นมาไม่หยุดหย่อนทำให้ฉันรู้สึกจุกหน่วงบริเวณท้องน้อยเมื่อเห็นว่าฉันไม่ไหว เขาก็ไม่ฝืนทำต่อ รีบเปลี่ยนท่าให้กลับมาอยู่ในท่าเบสิค ท่าที่ฉันสบายที่สุด เขาเอาใจฉันแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง แบบนี้ไม่หลงยังไงไหวฉันนอนมองร่าง