Mag-log inShare
CHAPTER 16
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
FORGOTTEN CHAPTER 17
FANZELL's POV"Hello Fanzell?""Yes Ace? Something's wrong?" I asked him on the phone. He is Ate Clara's fiancé."I just wonder if something happened? Your sister's not answering her phone. Kahapon pa. She just texted me not to call her for now and that she's okay. But I know there's something up. Is she alright?" he asked worriedly.I saw Ate Clara from my room's window. She's drinking wine at the garden."Don't worry. I'll talk to her. Maybe about work. Nasa bahay lang naman siya ngayon," sabi ko.Narinig ko namang napabuntong hininga siya.He might be really worried."Okay. Thanks Fanzell---oh wait. The meeting's about to start. Update me about her okay? Tell her I love---"Agad kong pinindot ang end button bago pa niya matapos ang sasabihin niya.Napaawang nalang ang bibig ko saka napailing. Grabe na talaga ang pinagbago ng lalaking yun.Bago niya nakilala si Ate Clara, everyone knew him as the most arrogant man you could ever met.Mas nauna niya 'kong nakilala bago ang kapatid ko
FORGOTTEN CHAPTER 18
TOBI's POVNgayon nalang ulit ata ako nag-drive na parang biyaheng langit.Mygosh! Yung puso ko parang nagpupumilit lumabas sa malulusog kong dibdib!I'm on my way now to the police station.Something happened to Viah girl and I am now ready to slap, kick, or even punch that bastard who tried to... to....Aish! I can't even say it because I feel like exploding!"Viah?? Viah!" I called her right after I opened the glass door of the station.Nakita ko siyang nakaupo sa harap ng isang detective. Maybe for her statement.Nang makita ko naman ang isang lalaking nakaupo din na malapit sakanya ay kusang bumilis ang lakad ko papunta doon. Walang duda na siya nga ang nagtangka kay Viah dahil nakaposas ito at may isang pulis din na nakabantay sa may likuran niya."How dare you!" sigaw ko sa kanya habang sinusugod siya pero agad din naman akong napigilan nung pulis."Huminahon po kayo," sabi niya.
FORGOTTEN CHAPTER 19
ELA's POVPagbaba namin sa kotse ay napatingin kaagad ako sa napakalaking bahay na nasa harapan ko ngayon."This is our house Zenice. Your home." sabi ni Ate Clara na hanggang ngayon ay nakahawak pa rin sa braso ko.Kahit kanina pa 'ko naiilang ay hinayaan ko na lang."Let's get inside?" sabi naman ng isang lalaki na iyon daw ang tatay ko. Ngumiti naman sakin ang isa pang lalaki na kapatid ko rin daw.Napatingin naman ako sa isang bata na katabi niya. Tahimik lang itong nakatingin sakin habang nagpupunas ng mga luha. Mukhang pinipigilan niyang maiyak dahil kaagad niyang pinupunas ang mga luhang nasa pisngi niya.Nilapitan ko siya."W-Wag ka nang umiyak. Ayoko ng batang iyakin." sabi ko sakanya na may halong pagbibiro.Mahina naman siyang napatawa kaya napangiti ako."I know. I'm sorry Ate Zen but I'm really trying not to cry. I just can't help it." sabi niya na parang napipiyok pa."Hayaan
FORGOTTEN CHAPTER 20
CLARA's POVHanggang ngayon ay hindi pa rin ako makagalaw mula sa pwesto ko.Gusto kong pigilan sa pag-alis si Zenice pero walang lumabas na kahit anong salita sa bibig ko.Ganun nalang ba talaga katindi ang pagmamahal niya kay Viah na kahit hindi niya pa tuluyang naalala ang lahat, siya pa rin ang pipiliing lapitan at samahan ng kapatid namin at the end of the day??Ano bang meron sa babaeng 'yon at ganun nalang kung ipagtanggol siya ni Zenice??"Hayaan nalang muna natin siya Ate Clara." rinig kong sabi ni Fanzell na kakabalik lang galing sa labas."She's really unbelievable." I said in disbelief and disappointment. And somehow there's sadness inside me.Why??"You never truly understand her."Napatingin kaming lahat kay Thirdy na biglang nagsalita.He's been quite all this time.Nakayuko lang siya pero kita namin ang mga luhang tuloy-tuloy na umaagos sa
FORGOTTEN CHAPTER 21
VIAH's POVThough I'm kissing you in my dreams, I can't help but to feel blues.Pain is still here, knowing that I couldn't do this with you in reality.Yet you never failed to make me feel comforted even in the slightest way.But this time, I want more than that.So please let me do this Zenice.I know this is just a dream but I want to feel you for real.In reality or not, my feelings for you wouldn't change.I kissed her passionately. But no response at all. This feels so real.Pwede ba Zenice?Kahit sa panaginip masyado ka pa ring pa-hard to get!I pressed my lips onto hers more.She's holding my shoulders as if she wants to stop me pero hindi ako nagpatinag.Paatras siya nang paatras hanggang sa tumatayo na din siya paalis ng bed ko.Pero hindi ko pa rin pinuputol ang halik. At wala akong balak gawin yun.I immediately held h
FORGOTTEN CHAPTER 22
ELA's POVHindi ako nakasagot kaagad dahil hindi ko din naman alam ang sasabihin.Sa halip ay binago ko na lang ang usapan."Hindi ka ba... nagalit sa p-pamilya ko?" nag-aalangang tanong ko.Hindi ako nakarinig ng sagot mula sa kanya.Pero ayoko namang balingan ulit siya ng tingin.Kita ko sa gilid ng mata ko ang paggalaw niya.Umayos ito ng upo kaya hindi na siya nakaharap sakin.Nakarinig lang ako ng buntong hininga."I guess, you came here because you want answers." sabi nito.Saglit ko siyang tiningnan."H-Hindi ah. K-Kukumustahin din naman talaga kita--- huy san ka pupunta??" tanong ko nang bigla siyang tumayo at naglakad palayo sakin."In my room." maikling sagot niya."Ha? A-Akala ko ba m-manonood ka?" tanong ko."Inaantok na 'ko.""Ha?? P-Pero may tanong pa 'ko!""Then follow me.""Pero---"
FORGOTTEN CHAPTER 23
VIAH's POVHer brows were all curled up na parang inis na inis.Mula sa pagkakahiga ay umupo siya sa higaan kaya napaupo na din ako dahil ayoko pa sana siyang pakawalan.Pero... buong lakas siyang umalis mula sa pagkakayakap ko.This is the moment I was always afraid of coming.She's definitely mad right now. It's all on her face.I felt wretched, as if my heart was being crushed into pieces."I... I'm s-sorry..." I said as I looked down.I tried hard to say those words because I could barely breathe."I'm sorry... I really am. I'm... sorry." I repeatedly said while crying hard.I can't even look directly at her eyes and face."I'm---"I stopped when she grabbed me for a hug.I was stunned and can't even move or utter a single word.Even I'm still confused, I felt really... really warm. That feeling that only she could give.I tightened my lips
FORGOTTEN CHAPTER 24
TOBI's POV6:00am palang gising na 'ko.Halos hindi ako makatulog kagabi sa kakaisip sa lagay ni Viah.Pinilit ko siyang dun nalang ako mag-sleep over sa condo niya para samahan ko siya pero itinaboy ako nung babaita.Kaya ko naman sana magmatigas pero yung mga nangungusap na naman niyang mga tingin, nakaka-hypnotized. Ramdam kong gusto talaga niyang mapag-isa.Nagmadali akong nagprepare para puntahan siya sa condo niya.I used the doorbell pero wala atang balak pagbuksan ako nung gaga.So I just entered her passcode and get in.Oo alam ko ang password niya.Actually silang dalawa lang naman ni Zenice ang nakakaalam nito. Pero simula nung mawala siya, pinilit ko si Viah na ipaalam na sakin dahil baka mamaya kung anong gawin niya or baka hindi na siya lumabas ever. Kung alam niyo lang kung anong hirap ang pinagdaanan ko makuha ko lang yung passcode na 'yon.I got more curious nung tina
Pinakabagong kabanata
FORGOTTEN CHAPTER 41
VIAH's POVNaalimpungatan ako dahil sa nararamdaman kong may humahaplos sa mukha ko kanina pa.Dahan-dahan akong nagmulat at mukha ng isang dyosa ang naki--- wait.No. Stop it, Viah.She deceived you last night, right??Ha!Hindi talaga 'ko makapaniwala na---na. . .n-na binitin niya 'ko kagabi!Oo!That's my main punishment daw for leaving without saying anything.And damn! I can't do anything about it!Ang tagal ko ngang nakatunganga kagabi bago ko maproseso ang pag-iwan niya sakin sa ere."Is that a good-morning-look, Isela?" she asked while smiling sweetly.Nakatukod ang kanang kamay niya sa ulo niya habanag nakatingin sakin."Do you think I'd wake up with a good mood after what you've done?" mataray kong sagot but I still sound sleepy.She just gave me a soft laugh and damn... I love it.
FORGOTTEN CHAPTER 40
VIAH's POV"Fck that business convention." I grumbled while walking out of the airport's exit.My phone rang as I grab a taxi way back in my condo."Yeah Uncle Zac?" walang gana kong sagot."Ang paborito kong pamangkin! Hahahahaha"Bahagya kong inilayo ang phone sa tenga ko."I'm really thankful Viah. I owe you big time! Hahahaha. So how's the convention? At bakit nga pala tumagal ka pa ng two days dun?" Uncle Zac asked.Oh by the way. He asked me a favor last time.A business convention held in Mexico that was supposed to be attended by my oh-so-great cousin, Uncle Zac's only son. I showed up instead as his representative."Admit it Uncle, you already know I can't say no... But I admit, the convention was quite... interesting. So it's okay. And I talked to some business moguls there, that's why I stayed for a bit. Thank me for telling them good words about you. I actually found some intereste
FORGOTTEN CHAPTER 39
TOBI's POV"It's Kuya Vico." sabi ko saka ipinakita kay Zenice ang phone screen ko.She suddenly got attentive.Sinagot ko agad ang tawag at ni-loud speak yun.Pero mabilis na kinuha ni Zenice sakin yung phone."Kuya Vico?" agad na sabi niya."Z-Zenice..." rinig naming sabi ng nasa kabilang linya. Parang nagulat pa 'to na si Zenice ang sumagot.Ano ba talagang nangyayari??"Where's Isela? Did she contact you?""A-Ah... Y-Yes.. S-She just arrived in... M-Mexico---""W-Why?? Was it b-business related??" tanong agad ni Zenice.Hindi kaagad nakasagot si Kuya Vico."I actually... d-don't know...Wala siyang sinabi. S-She just said not to worry and I don't need to contact her." he said."What about me? H-Hindi niya ba 'ko b-binanggit?" umaasang tanong ni Zenice."It w
FORGOTTEN CHAPTER 38
TOBI's POV"Can you stop biting your fingers? That's not healthy... and it's gross." Terry said while looking at me with her nandidiring face.I glared at her."Eh ikaw bakit ka ba nandito?? You're not even that close with Zenny girl. At akala ko ba busy ka sa clinic mo?" I asked her with my mataray accent.Oh. And by the way. We're here at Tito David's hospital. Naka-admit si Zenice dito dahil sa minor accident na nangyari dun sa isla bago kami makauwi.Gosh talaga. Kung alam niyo lang kung pano nag-hysterical ang lahat. Syempre naman diba. Alam nila yung pinagdaanan ni Zenny girl noon. We don't want her to suffer like that again."Baka nakakalimutan mong ako ang nakakita at tumulong kay Zenice kahapon? So, I have the right to be here. Tito David also asked me a favor to check on her. And by the way, I temporarily closed my clinic. I need a break." sagot naman ni Terry.Medyo may na-feel akong something dun sa 'I need a break' niya kaya hindi na 'ko nagsalita pa.She's now sitting on
FORGOTTEN CHAPTER 37
ZENICE's POVPinag-isipan kong mabuti yung ginawa at mga nasabi ko.Masyado lang naman akong nag-alala para kay Elise kaya hindi ko na napansin pa kung ano mang lumabas sa bibig ko.Inaamin kong nainis ako kay Viah kanina. Pero hindi ko inintindi ang intensiyon niya at pinag-isipan pa ng hindi maganda.Aish. Sumobra ka na naman Isel--- Zenice eh. Tsk.Pumasok na 'ko sa loob.Nakita ko si Terry na nakahiga sa couch habang nakatakip ang isang braso sa mga mata niya.Mukhang tulog.Nalungkot ulit ako nang maisip ko yung nangyari kanina. Sana maging maayos din siya.Wala akong mahagilap na Viah dito kaya tinungo ko ang nag-iisang kwarto sa loob.At tama nga ako. Nandoon siya. Natutulog.Dahan-dahan akong pumasok at doon ko lang napansin na nasa loob din pala si Kuya Vico. Mukhang malalim din ang tulog sa couch.Lumapit ako kay Viah at nakita ko ang mukha niyang parang napakatahimik pag tulog.Umupo ako sa may gilid niya at napangiti nang hindi ko namamalayan.Umusod siya ng kaunti at tuma
FORGOTTEN CHAPTER 36
CLARA's POVIt's already six in the evening.And this is one of the best days in my life.Because I'm with my loved ones.The people from my past, my present, and future. They're all gathered here and it's giving so much warmth in my heart.I was a bit startled when someone hugged me from the back."I'm here with you, Sienn Clara. So why keep on thinking about me huh?" malambing na tanong ni Ace saka ipinatong ang baba niya sa isa kong balikat.Pabiro ko naman hinampas ang mga kamay niyang nakapulupot sa bewang ko."At sino namang nagsabi na ikaw ang iniisip ko? Ang feeling mo." sabi ko naman sakanya.Tinawanan lang ako ng loko."Ang ganda ng sunset 'no?" I said while we're watching the sun set."Hm... Parang hindi naman." sagot niya sakin na ikinasimangot ko naman.Tiningnan ko siya nang masama pero siya parang inosenteng nakatingin lang sakin."Ikaw lang naman ang maganda sa paningin ko, Sienn Clara." he said while smiling sweetly.Gosh. How could I pretend not to be affected if he'
FORGOTTEN CHAPTER 35
VIAH's POV"T-Terry?" naguguluhang sambit ko habang nakatingin sakanya, pagkatapos ay kay Elise."S-Sam?" Elise mumbled at halos sabay lang kami sa pagsasalita.Naguluhan naman ako dahil magkaiba ang pangalan na binanggit namin. Yun kasi ang pakilala samin kanina sakanya ni Gab, Kuya Zell's girl.Terry is crying nonstop. Without any sound, just tears running down her cheeks.Ibang-iba sa nakita naming behavior niya around all of us kanina. Palatawa, palabiro, at kaya din lumandi.Wait. D-Don't tell me..."A-A-Anong g-ginagawa m-mo dito...?" utal na sabi ni Elise. Bahagya pa itong napaatras."Tell me Elise... were you happy knowing that I was left behind? I tried hard to be happy for you dahil sabi mo tutuloy ka sa New York para makapagsimula ng bagong buhay!" Terry shouted."Hoy! Malanding Terry! Why did you lie na half brother mo si Sam Milby ha?! Porket may
FORGOTTEN CHAPTER 34
VIAH's POV "Kuya! Kuya!"Nabaling ang atensiyon namin ni Vico sa isang batang babae na tumatakbo papalapit samin.She's familiar. I'm sure she's one of Elise's student.Kita ko ang pagkunot ng noo ni Vico.Right. Hindi siya mahilig--- I mean... ayaw niya sa bata.Pfft.Pinagmasdan ko lang ang bata na ngayon ay nakatayo na sa harap ni Vico.Nakahalukipkip at nakanguso pa 'to habang nakatingala sa kaharap niya.Mas matangkad pa naman 'to sakin."Bakit niyo naman po pinaiyak yung bespren ko??" parang nanunumbat na sabi nung bata.Napatingin naman ako kay Vico.Nagpaiyak siya ng bata??"What? I didn't do anything. Sinabihan ko lang naman na hindi ako makikipaglaro sakanya because I'm too old for that and I'm not really in the mood." sagot naman niya na parang ang sungit pang pakinggan."Nagustuhan lang naman kayo ng bespren ko kaya gusto niya sain
FORGOTTEN CHAPTER 33
ZENICE's POVMabilis kaming nakarating sa Isla Aparo.Nakakapanibago nga dahil wala pang isang oras ay nandito na kami. Hindi tulad kapag gamit namin ay isang simpleng bangka lang. Magdadalawang oras at minsan ay higit pa.Kanina pa 'ko nakatanaw sa mga ka-isla ko.Pabilis nang pabilis ang tibok ng puso ko habang papalapit kami sakanila.Isang linggo din akong hindi nakabalik dito. Siguradong mabibigla din sila sa pagbisita naming ito. Ipapaliwanag ko nalang sakanila.Kitang kita din na mukhang natitipon ang mga tao sa isla at inaabangan kaming paparating.Hindi siguro nila inaasahan na may dadalaw sakanila dahil ngayon lang ito mangyayari na medyo madaming tao ang bibisita sa isla. Nang tumigil ang sinasakyan namin ay nagmadali ako para salubungin sila."Sinabi ko na sainyo at si Isela na nga iyon!" rinig kong sabi ng isa sakanila."'Nay!!!"Agad ko din naman natanaw ang kinaroroonan nila nanay kaya dumiretso ako doon."Anak!"Mahigpit akong yumakap sakanya at ganun din ang ginawa ni
![The kasambahay [BL]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
