Hello reader's thank you so much po sa pagbabasa. Because of you. I feel better now. Thank you again and Godbless po š
CHAPTER 37Matapos ang delayed na flight at may katagalan na paghihintay. Sa wakas ay tinawag na at narinig na nila ang pagbubukas ng pinto para sa flights papunta Cebu. Nakahinga na rin si Lalaine. Tumayo na si Carlos. Habang si Lalaine papatayo pa lang naiwan na ni Carlos na nauna na sa paglalakad.Hinayaan na lang niya ito na mauna habang nakasunod naman siya sa likod. Umakyat na sila saka pumila sa mga ilang maraming pasahero na gaya nila delayed ang flight at may katagalan na naghihintay upang makasakay na rin sa eroplano.āMiss, delayed din kayo?" Tumango si Lalaine ng may kumalabit sa may likuran niya at nakita niya ang isang babae. Nakangiti ito sa kanya habang tinanong siya nito. āYes, kayo din?" ganun din ang babae ngumiti at tumango.āOo eh! Malas nga yung susundo sa akin andun na sa Cebu airport kangina pa naghihintay. Bigla naman kasi nag change, nang oras yoong flight ko. Ayun tuloy super tagal na niya tuloy don. Tapos bigla nag announced lilipat kami na mga pasahero ng
āManong wala bang ibibilis?" umikot ang mata ni Carlos habang badtrip itong nagtanong sa driver. Inip na inip na ito. Habang sinuong nila ang mahabang traffic sa kalsada. Gabi na pero mahaba pa rin ang traffic na binabagtas nila. Walang pagkakaiba sa Manila ang sinusuong nilang traffic. Napakahaba at nagka-buhol-buhol ang mga sasakyan sa daan walang nais ang mga magbigay ng kani-kanilang daan sa ilang sasakyan na katulad nila nagmamadali at nais na rin makauwi sa kani-kanilang tahanan.Puno na ng pagkadismaya si Carlos. Pagod sa byahe sa mahabang pagkakaupo. Mula sa airport hanggang sa eroplano na tumagal ng dalawang oras sa himpapawid habang late rin ito nakababa sa paliparan ng Cebu airport gawa ng punuan ang mga gate kung saan paparada ang kanilang sinasakyang eroplano. Dahil sa delayed ang paglapag nila. Nanatili sila na paikot-ikot sa taas. Wala kasi magawa ang piloto ng eroplano kundi ang maghintay na may ma-bakanteng gate para sa kanila. May nauna kasi na lumapag. Gawa ng hindi
āAng hilig mo ring manahimik, ano? Ganyan ka naman madalas. And thanks God at wala nga dito sila Mom. Dahil kung hindi. Tiyak na ikaw na naman ang kanilang kakampihan. But it is okay. Isa ka lang naman basura sa bahay. Sayang nga napulot ka pa sa kung saan nila at inuwi sa bahay. Basura na may hatid na lasonā¦" wikang pahayag na madiin habang naghihimutok na ang damdamin ni Lalaine. Nanginginig mas lalo ang mga kamay niya ang pinag salikop niyang mga palad. Ang kamao niyang handa na sana isapok sa pagmumukha ni Carlos. Ang mga panunumbat nito ang mga masasakit na salita na halos nais lumamon sa kanya. Ang kagustuhan niyang umiwas. Lumayo. Subalit hindi niya magawa. Napalunok siya, napalingon sa driver na awang-awa na sa kanya. Habang ito ay nag-dire-diretso lang ito sa pagmamaneho makauwi na agad sila ng matigil na sa pag-bubunganga si Carlos sa loob ng sasakyan sa mahabang oras na biyahe nila. Hindi kasi ito matigil mas ginagalingan pa ang pang aasar nito kay Lalaine. Tila ba nanghah
āMom, why you and dad didn't tell me about our vacation house here in Cebu where some people live? Are there things you and dad are hiding or not telling?" mabigat ang mga buntong hininga niya mula sa inis na nararamdaman niya ng marinig sa anak ng driver ang pagsasama nila ni Lalaine sa kwarto habang sila ay naka-bakasyon ngayon sa Cebu. Hindi niya matanggap na ang gaya ng isang ampon na napulot ng kanyang magulang makakasama niya sa kwarto.Malalim na napabuntong hininga siya ulit habang hinihintay ang sagot mula sa Ina na kausap niya sa cellphone. Agad siyang tumalikod kangina at lumakad ng mabilis upang makahanap ng lugar kung saan niya kakausapin at tatawagan ang kanyang mommy. Ngayon, kausap niya sa cellphone si Imy ang mommy niya na biglang napatigil sa pagsasalita gawa ng mga nasambit ng anak. She was shock dahil sa agad pala nito nalaman ang mga napag usapan nila ni Carl. Ang sabi niya sa kanyang asawa. Duon muna nila hahayaan magsama ang dalawa sa bahay ng kanilang driver.
āAno po bang nangyayari sa kanila, Tay? Bakit po parang galit na galit si Sir Carlos sa mapapangasawa niya? Baka ano po ang gawin niya kay Ate Lalaine." kabado na naitanong ng dalaga sa kanyang ama. Kinakabahan sila at nagulat sa ginawang 'yon ni Carlos matapos na kunin at hilahin papasok sa kwarto si Lalaine. Kasalukuyang nag-uusap lang sila. Masaya na pag-uusap ng bigla nalang sumulpot si Carlos at akayin ng sapilitan si Lalaine at mahigpit na hinawakan sa braso saka pabalibag na ipinasok sa binuksang pintuan. Nakita nila lahat yon ang mga pangyayari kangina matapos na pumasok ng galit na galit si Carlos. Nakita nila ang pag-aapoy sa itsura nito na tila isang bomba na sumabog. Hindi na nga sila nakakibo at nakapag tanong pa nang ganun na nga sa hindi nila inaasahan na sa pangalawang pagkakataon ay masasaksihan ni Manong Driver ang pagtatalo ng dalawa. Naririnig nila ang lagabog ng pintuan. Nung pabalibag na itinulak si Lalaine, ni Carlos.āHindi ko rin alam ang talagang nangyayari
āBakit ba ayaw mong tumigil?" her tears persist to flow. Ayaw tumigil panay ang agos sa kanyang mata habang dumadaloy sa kanyang mukha. Babagsak sa kanyang hita. Kahit pigilan niya. She said stop, many times she pleaded with her tears to stop. To herself. But her tears won't stop. It rejected her and didn't stop. Naiinis na siya sa sarili niya kung bakit ayaw tumigil sa pag-iyak. āTama na, please. Tama na!" punas ng dalawa niyang kamay ang mata habang pinipigilan niya ang bumagsak ang luha niya. Mapanglaw ang mata niya habang masamang-masama ang loob niya.She's grudging to Carlos from what his doing to her. Parang hindi na niya kakayanin. Pero, yung nararamdaman niya. Kontra sa naiisip niya. May bahagi sa kanyang katawan, sa utak niya ang nagsasabi na tiisin niya lang magbabago din ito tulad ng madalas sabihin sa kanya ni Imy. Patience! Ang madalas din mabanggit ni Imy. Endure the pain. Dahil sa huli. Baka sakali lahat ng sakit maaari mapalitan ng masasayang ngiti. Pero, hanggang
āAkin na ang order ni Melissa. Masyado naman matagal. Baka mainip na yon." singhal at pagrereklamo ng waitress. Napahaba ang kwento niya ng umalis ang manager nila. Sakto na bakante ang lugar. Nawala ang mga ilang pasaway sa counter at ang natira lang ang lalaking ka kwentuhan niya.Ang nakakatuwa lang. Dahil sa mga kwento niya sa lalaki. Ang lalaki. Pinag tayuan ng kanya. Tumayo at gusto magwala ng nabuhay at lumaki niyang armas. Hindi kita sa counter. Kaya naman. Malaya nito nagawa ang laruin at himasin ang kanyang lumaki at tumigas niya armas. Habang nagkukulitan at nagkukwento, nagpatuloy sa pagdaldal ang babae. Ganun din ang lalaki. Patuloy ito na dumadaldal na may kasama na paggalaw ng kanyang kamay sa kanyang alaga. Kagat labi ito na pinanggigilan niya pa sa sobrang pigil hininga nitong ginagawa. Ikinalunok nito ng bahagya na may katas na lumabas. āAno bang ginagawa mo? Kangina ka pa ganyan. Don't tell me na maging ikaw dinala sa kwento ko?" natatawa na puna nito sa lalaki hab
Pinatay na ang ilaw sa buong paligid. Halos wala na makita tanging sa entablado na lang nakapoint ang mga nagliliwanag na ilaw. Huling show na. Last na palabas ng babae na umakyat sa stage. Mas lumakas ang mga sigaw ng mga customer. Ang mga customer na libog na libog na sa paakyat na babae. Ngayon ay nakatapis na lang ito ng manipis na tela na siyang nagtatago sa kaselanan nito. May manipis na panty at bra pa rin itong suot. Sa pagtatapos ng show. Saka niya balak hubarin.Umaakyat pa lang sa stage gumiling na ang katawan nito. Sigawan naman ang ibinato ng mga tao sa kanya. āPlease, babe come to me baby."āFu*king, baby come to daddy."āShit, sa akin ka nalang dumiretso."āTang-*n*, lumapit ka rito at paligayahin kita."āSure, dito ka. Mas marami akong pera."āNo, nan-lilibog na 'toh sayo."āGosh, ilabas mo na, wag mo nang patagalin. Alisin mo na 'yang nakatapis." āAhh, fu*k! Ang sarap malapit na, lapit ka dito sayo ko ipuputok." sigaw ng isa habang nilalaro ang kanyang sandata. Inil