“Carlos, sa harapan ka na. Sa tabi ka na nang daddy mo maupo." pautos na sabi ni Imy ng mapansin na sa likuran uupo at papasok si Carlos ng magbubukas na sana ito ng pinto. Napakalalim ng hininga na hinugot ni Carlos. Sumunod naman ito sa mommy niya ng walang salita at tugon. Sumakay na siya sa harapan. Sa passenger seat siya naupo. Habang si Carl ay inilagay lang muna sa compartment yung mga gamit ni Lalaine. Saka siya umikot papunta sa may driver seat. Bago pa man siya pumasok. Ipinagbukas niya muna ng pinto ang dalawang babae na magkahawak kamay na naglalakad.“Honey, pasok na kayo ni Lalaine." pahayag na alok nito sa kanyang asawang si Imy at Lalaine. Bahagya na napayuko na patango si Lalaine. “Salamat po!" sabi niya, nang siya ay nakaupo na sa upuan sa back seat ng sasakyan ni Carl.“Wala yon!" tugon na sabi ni Carl, sabay na isinarado ang pinto ng kanyang sasakyan. Saka siya lumakad patungo sa drivers seat at binuksan na ang pinto. Umayos ng kanyang pagkakaupo. Lumingon muna sa
CHAPTER 36Napakaraming mga tao sa napaka lawak na airport. Maiingay ang mga sasakyan ang ilan mga bumubusina gawa ng naaabala sila ng mga sasakyan na mga nasa unahan nila. Mga nagmamadali. Ang ilan naman ay hindi. At sa isang gilid. Sa may parking lot. Duon pumarada sa sasakyan ni Carl. Huminto na siya sa isang pwesto kung saan may isang sasakyan ang umalis at siya ang pumalit sa inalisan nitong pwesto. Swerte ni Carl. Punuan na rin kasi maging sa parking lot ng airport. Nahirapan nga siya makakita ng pwesto. Ilang beses pa siya nag-paikot-ikot sa loob ng parking lot. Makahanap lang ng ma-paglalagyan ng kanyang sasakyan. Buti nalang at sa edad niya ay malinaw pa ang kanyang mata. Agad siya na umabang sa malapit sa pwesto nung aalis na sasakyan. Nang nakaatras at abante paalis. Agad siya sumulong at minaneho ang sasakyan niya upang siya naman ang pumalit sa pwesto ng umalis na sasakyan. Buntong hininga siya na natawa. Napailing ang kanyang ulo sabay napabuga. Tapos ay ngumiti. Bumaling
CHAPTER 37Matapos ang delayed na flight at may katagalan na paghihintay. Sa wakas ay tinawag na at narinig na nila ang pagbubukas ng pinto para sa flights papunta Cebu. Nakahinga na rin si Lalaine. Tumayo na si Carlos. Habang si Lalaine papatayo pa lang naiwan na ni Carlos na nauna na sa paglalakad.Hinayaan na lang niya ito na mauna habang nakasunod naman siya sa likod. Umakyat na sila saka pumila sa mga ilang maraming pasahero na gaya nila delayed ang flight at may katagalan na naghihintay upang makasakay na rin sa eroplano.“Miss, delayed din kayo?" Tumango si Lalaine ng may kumalabit sa may likuran niya at nakita niya ang isang babae. Nakangiti ito sa kanya habang tinanong siya nito. “Yes, kayo din?" ganun din ang babae ngumiti at tumango.“Oo eh! Malas nga yung susundo sa akin andun na sa Cebu airport kangina pa naghihintay. Bigla naman kasi nag change, nang oras yoong flight ko. Ayun tuloy super tagal na niya tuloy don. Tapos bigla nag announced lilipat kami na mga pasahero ng
“Manong wala bang ibibilis?" umikot ang mata ni Carlos habang badtrip itong nagtanong sa driver. Inip na inip na ito. Habang sinuong nila ang mahabang traffic sa kalsada. Gabi na pero mahaba pa rin ang traffic na binabagtas nila. Walang pagkakaiba sa Manila ang sinusuong nilang traffic. Napakahaba at nagka-buhol-buhol ang mga sasakyan sa daan walang nais ang mga magbigay ng kani-kanilang daan sa ilang sasakyan na katulad nila nagmamadali at nais na rin makauwi sa kani-kanilang tahanan.Puno na ng pagkadismaya si Carlos. Pagod sa byahe sa mahabang pagkakaupo. Mula sa airport hanggang sa eroplano na tumagal ng dalawang oras sa himpapawid habang late rin ito nakababa sa paliparan ng Cebu airport gawa ng punuan ang mga gate kung saan paparada ang kanilang sinasakyang eroplano. Dahil sa delayed ang paglapag nila. Nanatili sila na paikot-ikot sa taas. Wala kasi magawa ang piloto ng eroplano kundi ang maghintay na may ma-bakanteng gate para sa kanila. May nauna kasi na lumapag. Gawa ng hindi
“Ang hilig mo ring manahimik, ano? Ganyan ka naman madalas. And thanks God at wala nga dito sila Mom. Dahil kung hindi. Tiyak na ikaw na naman ang kanilang kakampihan. But it is okay. Isa ka lang naman basura sa bahay. Sayang nga napulot ka pa sa kung saan nila at inuwi sa bahay. Basura na may hatid na lason…" wikang pahayag na madiin habang naghihimutok na ang damdamin ni Lalaine. Nanginginig mas lalo ang mga kamay niya ang pinag salikop niyang mga palad. Ang kamao niyang handa na sana isapok sa pagmumukha ni Carlos. Ang mga panunumbat nito ang mga masasakit na salita na halos nais lumamon sa kanya. Ang kagustuhan niyang umiwas. Lumayo. Subalit hindi niya magawa. Napalunok siya, napalingon sa driver na awang-awa na sa kanya. Habang ito ay nag-dire-diretso lang ito sa pagmamaneho makauwi na agad sila ng matigil na sa pag-bubunganga si Carlos sa loob ng sasakyan sa mahabang oras na biyahe nila. Hindi kasi ito matigil mas ginagalingan pa ang pang aasar nito kay Lalaine. Tila ba nanghah
“Mom, why you and dad didn't tell me about our vacation house here in Cebu where some people live? Are there things you and dad are hiding or not telling?" mabigat ang mga buntong hininga niya mula sa inis na nararamdaman niya ng marinig sa anak ng driver ang pagsasama nila ni Lalaine sa kwarto habang sila ay naka-bakasyon ngayon sa Cebu. Hindi niya matanggap na ang gaya ng isang ampon na napulot ng kanyang magulang makakasama niya sa kwarto.Malalim na napabuntong hininga siya ulit habang hinihintay ang sagot mula sa Ina na kausap niya sa cellphone. Agad siyang tumalikod kangina at lumakad ng mabilis upang makahanap ng lugar kung saan niya kakausapin at tatawagan ang kanyang mommy. Ngayon, kausap niya sa cellphone si Imy ang mommy niya na biglang napatigil sa pagsasalita gawa ng mga nasambit ng anak. She was shock dahil sa agad pala nito nalaman ang mga napag usapan nila ni Carl. Ang sabi niya sa kanyang asawa. Duon muna nila hahayaan magsama ang dalawa sa bahay ng kanilang driver.
“Ano po bang nangyayari sa kanila, Tay? Bakit po parang galit na galit si Sir Carlos sa mapapangasawa niya? Baka ano po ang gawin niya kay Ate Lalaine." kabado na naitanong ng dalaga sa kanyang ama. Kinakabahan sila at nagulat sa ginawang 'yon ni Carlos matapos na kunin at hilahin papasok sa kwarto si Lalaine. Kasalukuyang nag-uusap lang sila. Masaya na pag-uusap ng bigla nalang sumulpot si Carlos at akayin ng sapilitan si Lalaine at mahigpit na hinawakan sa braso saka pabalibag na ipinasok sa binuksang pintuan. Nakita nila lahat yon ang mga pangyayari kangina matapos na pumasok ng galit na galit si Carlos. Nakita nila ang pag-aapoy sa itsura nito na tila isang bomba na sumabog. Hindi na nga sila nakakibo at nakapag tanong pa nang ganun na nga sa hindi nila inaasahan na sa pangalawang pagkakataon ay masasaksihan ni Manong Driver ang pagtatalo ng dalawa. Naririnig nila ang lagabog ng pintuan. Nung pabalibag na itinulak si Lalaine, ni Carlos.“Hindi ko rin alam ang talagang nangyayari
“Bakit ba ayaw mong tumigil?" her tears persist to flow. Ayaw tumigil panay ang agos sa kanyang mata habang dumadaloy sa kanyang mukha. Babagsak sa kanyang hita. Kahit pigilan niya. She said stop, many times she pleaded with her tears to stop. To herself. But her tears won't stop. It rejected her and didn't stop. Naiinis na siya sa sarili niya kung bakit ayaw tumigil sa pag-iyak. “Tama na, please. Tama na!" punas ng dalawa niyang kamay ang mata habang pinipigilan niya ang bumagsak ang luha niya. Mapanglaw ang mata niya habang masamang-masama ang loob niya.She's grudging to Carlos from what his doing to her. Parang hindi na niya kakayanin. Pero, yung nararamdaman niya. Kontra sa naiisip niya. May bahagi sa kanyang katawan, sa utak niya ang nagsasabi na tiisin niya lang magbabago din ito tulad ng madalas sabihin sa kanya ni Imy. Patience! Ang madalas din mabanggit ni Imy. Endure the pain. Dahil sa huli. Baka sakali lahat ng sakit maaari mapalitan ng masasayang ngiti. Pero, hanggang
“Misis, wag mong ipitin... Push lang. Hinga ng malalim," utos ng doctor. Nakahawak si Carlos sa kamay ni Lalaine habang inaantay niyang lumabas ang kanilang pangalawang anak. Si Marcus.Dahil lalaki ang pangalawa nilang supling. Marcus ang napili at napagkasunduan nilang ipangalan sa kanilang anak. Isang blessings matatawag ni Lalaine at Carlos ang pagdating ni Marcus sa buhay nila. Nang makalipas kasi ang isang taon ng pagsasama nila muli. Lalaine was diagnosed with a myoma in her uterus. It needs to be operated immediately because of its rapid growth. Kinabahan agad ang mag-asawa. Nakapag-usap pa naman sila sa pagpaplano sa pagbuo ng panibago nilang member ng kanilang pamilya. Kaya nga lang dahil sa problema ni Lalaine sa kanyang uterus. Nais ng doctor na alisin muna ang myoma upang mawala si Lalaine sa panganib kung sakali na susubok siya na magbuntis muli. Kaya nga lang may isang balakid sa kanyang pagnanais na mag anak muli. Hindi pa sure or sinabi ng doctor na maaari siyang ma
“Misis, wag mong ipitin... Push lang. Hinga ng malalim," utos ng doctor. Nakahawak si Carlos sa kamay ni Lalaine habang inaantay niyang lumabas ang kanilang pangalawang anak. Si Marcus.Dahil lalaki ang pangalawa nilang supling. Marcus ang napili at napagkasunduan nilang ipangalan sa kanilang anak. Isang blessings matatawag ni Lalaine at Carlos ang pagdating ni Marcus sa buhay nila. Nang makalipas kasi ang isang taon ng pagsasama nila muli. Lalaine was diagnosed with a myoma in her uterus. It needs to be operated immediately because of its rapid growth. Kinabahan agad ang mag-asawa. Nakapag-usap pa naman sila sa pagpaplano sa pagbuo ng panibago nilang member ng kanilang pamilya. Kaya nga lang dahil sa problema ni Lalaine sa kanyang uterus. Nais ng doctor na alisin muna ang myoma upang mawala si Lalaine sa panganib kung sakali na susubok siya na magbuntis muli. Kaya nga lang may isang balakid sa kanyang pagnanais na mag anak muli. Hindi pa sure or sinabi ng doctor na maaari siyang ma
In a beautiful Garden Resort, all the preparations they have made are ready for a surprise party that Carlos and his four friends have prepared. From the flowers like the first set up made by Lalaine's friends who first helped Carlos when he returned. At the food, guests and even the priest of the church have been invited and told. Syempre dapat handa sila ngayon. Hindi maaari pumalpak na tulad noong una ng biglang manganak nalang si Lalaine. Lahat kanilang sinagawa at pinagplanuhan mabuti. Nakakatuwa lang lahat ng kaibigan ni Carlos kanyang nakasama sa nasabing pagbibigay pasalamat niya sa kanyang magulang at pagtanaw ng utang na loob bilang anak. Nauunawaan na niya ngayon lahat kung saan siya nagkamali at nagkulang bilang anak ng mga magulang niya. Sa simpleng celebration nais niya ngayon maging bahagi ng pagdiriwang ng anniversary ng kanyang Mama at Papa. Kasama na din ang sa kanya doon. DOUBLE CELEBRATIONS.Marami sa mga kaibigan ni Lalaine at mga dating katrabaho ang inanyayaha
“Carlos, so tuloy na ba ang plano? Balita ko ano daw..." nang matiklop ang bibig nito at hindi nakapag salita dahil sa nakita nito ang bumukas na pinto. Similip si Lalaine dala ang isang tray may laman na makakain ng mga bisita ni Carlos.Wala pa din sila ngayon makasama sa bahay. Umalis kasi ang kasama ni Lalaine sa bahay ng umuwi muna ito pansamantala sa kanilang probinsya. “Kumain muna kayo," inalok ni Lalaine ang dala niyang hinanda para sa limang kaibigan ni Carlos. “Pagpasensyahan niyo na muna ito. Umorder naman na ako online. Maya-maya parating na din iyon." nagpaliwanag pa si Lalaine bago ito tumalikod. Mabilis si Carlos ng ipasok ang kamay sa may pagitan ng bewang ni Lalaine. Hinapit ni Carlos ang asawa saka inilapit sa kanya. Nagkatawanan at tuksuhan ang mga kasama nilang maiingay sa kwarto. Nasa maliit na office si Carlos kasama ang kanyang mga kaibigan. Nakaramdam ng hiya si Lalaine sa ginawa ni Carlos. Ilan sa mga kaibigan ni Carlos na wala pang asawa naiinis at naiinggit
Walang hanggang ang ngiti ni Lalaine habang tinitingnan ang mukha ni Beverly. Nakapanganak na siya matapos ang halos buong araw na paglalabor. Hindi naman siya agad nanganak ng madala siya sa ospital. Ilang oras. Halos isang buong araw siyang naglabor at kinabukasan nga ay nanganak na din siya sakto sa ikalima ng hapon. Bago mag alasais ng gabi.Hinihimas ni Lalaine ng marahan at dahan-dahan ang braso at kamay ng kanyang anak. Nasa labas si Carlos ng kwarto nila may kausap lang ng dumating ang ilan sa mga barkada nito na excited din makita siya. Maging ang anak nila matapos marinig ang balita tungkol sa panganganak ng kanyang asawa.Masayang-maya lahat. Umuwi lang muna ang mga kaibigan ni Lalaine dahil sa may kanya-kanyang din itong mga trabaho. Si Ethan naman nasa isang operation after noon ay dadaan daw ito kay Lalaine para kamustahin. Ang mga magulang ni Carlos naman saglit na umuwi muna din para makapag pahinga sa tagal ng paghihintay nila at walang tulog. Nais muna daw nila umid
Sh was standing sa isang napakalaking lugar at napakaganda. Kala niya sa panaginip niya lang but na realize niyang totoo pala. Gulat na gulat siya sa pagmulat ng mga mata niya ito ang makikita niya. It almost the same sa panaginip niya bago siya magising ng kaharap ang mga kaibigan. Parehas na parehas talaga but ang pinagkaiba lang nasa tabi niya ang mga kaibigan niyang hanggang ngayon nababagabag pa rin siya sa mga binabalak ng mga ito sa kanya. Until now sa tuwing mapapansin niyang nakatingin ang mga ito at titingin aiya sa mga ito. Parang punong-puno ng supresa ang mga mata ng mga ito. Nababalutan ng madaming ibig sabihin pero malabong mahulaan niya dahil sa madalas na pag-iwas ng mga ito sa mga mata niyang nakataas ang kilay at kunot ang mukha.Teka nga, ano kayang plans nila at dinala ako sa lugar na 'to?Nahuli niya ang mga ito na makulit na nagbubulungan.“Halika na, we are here na talaga dapat simulan na natin ang party. Naghihintay na si Prince Ethan sa loob. And handa na di
“Saan ba tayo pupunta?" tanong ni Lalaine sa mga kaibigan niya. Kinukulit kasi siya ng mga ito na ayusan siya ng pilit at hindi matapos ang mga ito sa ginagawa sa kanya. Nawiwirduhan na siya sa mga kinikilos ng mga kaibigan.“Sa exciting part," natatawa na wika ni Trisha. Sinuklay ang buhok ni Lalaine saka ito kinulot. Gandang-ganda sila sa kanilang kaibigan. “Panigurado ma-inlove sayo siya lalo once makita ka." Sabi ng kaibigan niya. Inaayos ang laylayan ng suot niyang dress. Pakiwari ni Lalaine para siyang ikakasal sa suot niyang iyon. Kaya nga lang ang sagwa kasi ay laki ng tiyan niya at bakat na bakat na may tila napakalaking bola o lobo.Inutusan din siya na umikot. Nahilo siya sa ilang beses niyang pag-ikot.“Tama na," wika niya, huminto siya sa pag-ikot niya. “Nahihilo ako sa mga pinagagawa niyo." tumatawa ang mga kaibigan niya. “May hindi ba kayo sinasabi sa akin huh?" masungit niyang tanong sa mga ito, umiling ang mga ulo ng apat niyang kaibigan. Si Trisha tumiklop ang bibi
“Okay na ba lahat?" “Oo maayos na, okay na din para mamaya sa party. Wag kang mawawala ahh, it's welcoming party ito para sa baby ni Lalaine. Siguro naman ay ready na din lahat diba sa part mo?"“Oo, ready na ang lahat." tugon ng kausap.“Sige, naayos na din namin ang sa amin. Ang need nalang ay madala siya sa tunay na event mamaya after natin magtungo sa bahay niya. Sa bahay muna niya tayo magstart and then, later saka tayo pupunta sa main party. Basta ikaw na bahala na mag-asikaso sa sinabi ko sayo ahh. Wag mong kalimutan ang pinagagawa ko sayo. Baka mabulilyaso tayo masira ang lahat."“Oo naman, wag kang mag-alala. Ayos na lahat sa part ko. Dadalhin ko mamaya sa bahay niya, mali. Ipapadeliver ko nalang pala para hindi masyado mahalata ang plans natin. Basta if kami ang mauna sa pagpunta sa bahay niya, bili ka nalang ng cake ahh. Para sure na hindi mapulyado ang plano. Kailangan natin palabasin na for baby Beverly talaga ito at hindi siya kasama. And then, pagconvice na natin siya,
“Ready ka na? Ilang days nalang ang hihintayin mo." Tumango ang lalaki.“Alam ko, kaya nga pinagsikapan ko mailakad ng maayos itong mga binti ko." sagot nito.“Masaya ako para sayo, alam kong mas masaya siya sa oras makita ka na niya." sagot ng kausap nito. “Alam ko," nagbaba ito ng tingin. Kabado pa rin siya hanggang ngayon. “Wag kang kabahan. Parang ibang-iba na ngayon yung ikaw na noon. Hindi ka naman ganyan dati ahh, bakit ngayon para kang tinakbuhan ng mga buntot mo?" huminga ng malalim ang lalaki. “Hindi ko alam, pero parang pakiramdam ko... Ewan!" napabuga ang lalaki. Nag-angat siya muli ng tingin sa kausap niya.“Tingin mo matutuwa siyang makita ako?" balot ng pag-aalala tanong ng lalaki.“Bakit hindi?" manipis na ngiti ang bigay ng kausap niya, hinawakan nito ang balikat ng lalaki. Tinapik-tapik nito. “Wag kang mag-alala. Panigurado akong mas masaya siya sa oras na makita ka niya." sabi pang muli nito sa lalaki.*****Napabuga si Lalaine habang tinitingnan ang litrato sa k