REINER
I met a real life vampire. Sinampal ko ang sarili ko para ibalik sa tamang katinuan ang sarili ko. Bampira ba talaga s'ya? Well, she jump out of my window at walang normal na babae ang makaka-survive 'don depende na lang kung pinagkalooban ka ng kakaibang kapangyarihan.
She's a vampire. Her eyes and her ability says it all. But wait, hindi ko pa nakikita ang pangil n'ya. Maniniwala lang ako kung makikita ko ang pangil n'ya.
"Anak, ayos ka lang ba?" tanong ni mama nang ipatong n'ya sa harap ko ang gatas na tinimpla n'ya para sa akin.
"Mom, I'm not a kid anymore. Bakit gatas?"
"Anak, mas masustansya 'yan kesa sa kape."
Napabuntonghininga na lang ako. Kung makikipagtalo pa ako kay mama ay baka mapunta na naman ang sermon n'ya simula nang iluwal n'ya ako hanggang sa kasalukuyang hinanaing n'ya sa akin.
Wala akong nagawa kundi ang inumin ang gatas na nasa harapan ko. Yum–uckkk!
"Son, are you sure you don't want to come with me?" tanong ni mama sa akin. She will be flyigng next week to state. Doon n'ya napiling gugulin ang retirement n'ya.
"I have studies ma. Bibisitahin na lang kita 'ron kapag bakasyon ko na."
"Pwede ka naman mag-transfer na lang 'don anak. Maraming magagandang university sa state."
"Ma, we talked about this. Dito ko gustong tapusin ang pag-aaral ko. Isang taon na lang naman."
"I know, I know. Basta kapag naka-graduate ka na rito ay lilipat kang state kasama ko."
"And that's my promise to you."
"Yes, and promise always disappoint me at the end."
"Ibahin mo ako ma. I'm your son and I will surely make that happen."
"Thank you son." Lumapit sa akin si mama at yinakap ako.
Hinalikan ko ang ulo n'ya at ginantihan s'ya nang mahigpit na yakap. Simula nang mamatay si papa at kuya Rein 5 years ago ay kami ni mama ang naging magkatuwang sa lahat. Ito ang unang beses na magkakahiwalay kami kaya naman hindi ko rin mapigilang malungkot habang papalapit nang papalapit ang araw ng pag-alis n'ya.
Night came so fast. Kabado ako at hindi makapag-isip nang maayos. Magkahalong kaba at takot ang sumasakop ngayon sa dibdib ko. Kahit paulit-ulit kong sabihin sa sarili ko na hindi bampira ang babaing 'yon at hindi n'ya ako magagawang saktan ay nagtatalo pa rin ang isip ko.
Should I go?
Paano kung bigla na lang s'yang pumuslit ulit sa kwarto ko at gawin ang plano n'yang pag-ubos sa dugo ko?
Nagsisisi na tuloy akong tinulungan ko pa s'ya.
Kinuha ko sa bulsa ko ang phone ko at dinial ang phone number ng kaibigan kong si Ryder.
"Aaahhhhh!" Napangiwi ako nang marinig ang mahabang ungol ng isang babae sa kabilang linya.
"B-Bro."
"T*ngina! May ikinakama ka na naman."
"Hahaha. So, bakit ka napatawag?"
"Nevermind. Mukhang busy ka."
Hindi ko na hinintay ang sasabihin ni Ryder at pinatayan na s'ya ng tawag. Gusto ko sana s'yang yayain sa bar ni Fana para may witness ako kung sakali mang mamatay ako ngayong gabing 'to. Sh*t 'wag naman sana.
In the end, I decided to go to the bar. My guts telling me that I should go kaya sinunod ko na lang ito.
Narinig ko kaagad ang malakas na tugtugan na nagmumula sa loob ng bar pagkababa ko sa taxi. Now I'm having a second thoughts. Parang gustong mag-backout ng mga paa ko pero sayang naman ang effort ko kung aatras pa ako ngayon.
Pagpasok ko sa bar ay langhap na langhaap ko ang magkahalong amoy ng yosi at alak. Makikita ang sa mukha ng ilan ang kalasingan at kasiyahan habang nakikipag kwentuhan sa mga kaibigan o estranghero na ngayon lang nila nakilala. Some are flirting pero may ilan din na mapaghahalataang mag-jowa talaga.
"S-S-Sorry," saad ng babae nang mabungo n'ya ako. Kaagad ko s'yang hinawakan sa magkabila n'yang braso nang muntik na s'yang matumba. Lasing na lasing na s'ya. Wala ba s'yang kasama rito? Ayoko namang iwanan n'ya kung saan at baka may mangyari pang masama sa kanya.
"Miss, nasaan ang mga kaibigan mo?" tanong ko sa babae. Itinuro n'ya ang isang direskyon kaya naman inalalayan ko s'ya papunta sa kung nasaan man ang mga kaibigan n'ya pero nakakailang hakbang palang kaming dalawa nang may humablot sa balikat ko. Nang lingunin ko s'ya ay isang malakas na suntok ang ibinigaay n'ya sa kaliwa kong mata.
"P*tangina ka! Saan mo dadalhin ang girlfriend ko!" asik nang lalaking nanuntok sa akin. Hinablot n'ya ang kwelyo ko at muli akong binigyan ng suntok sa mukha. Bumagsak ako sa sahig dahil sa ginawa n'yang 'yon.
"Woahhh yes! Break his limbs bro!" sulsol ng isang lalaki.
"N-Nagkakamali ka. Tinutulu–" Bago ko pa man matapos ang sanang sasabihin ko ay isang malakas na sipa na ang tumaama sa tiyan ko dahilan para mas lalo akong mamilipit sa sakit.
Ang dami ng tao sa loob ng bar na 'to pero wala man lang isa na umawat sa kanya. This place is hell.
"Ang lakas ng loob mong landiin ang girlfriend ko. Sisiguraduhin kong basag ang mukha mo paglabas mo sa bar na 'to," asik ng lalaki.
"At sisiguraduhin kong bali ang spinal cord mo at lumpo ka paglabas sa bar ko," sagot sa kanya ng isang babae. Dahan-dahan akong napaangat ng tingin dahil sa pamilyar na boses na iyon.
Si Fana.
Nakita ko kung paano n'ya dahan-dahang iangat ang katawan ng lalaking sa ere gamit lang ang isa n'yang kamay. May ilan nang kumukuha ng litrato sa kanya kaya naman pinigilan ko kaagad si Fana bago pa s'ya tuluyang mag-viral sa social media.
***
"DON'T get me wrong. Hindi ibigsabihin na pumunta ako rito ay pumapayag na akong maging laruan mo," depensa ko habang abala pa rin si Fana sa paggamot sa mga sugat ko. "Ano ba." sita ko kay Fana nang iangat n'ya ang suot kong hoody jacket.
"Lalagyan ko ng oitment ang tiyan mo. Take off your jacket," utos n'ya sa akin. "Please," dugtong n'ya na nagpakunot ng noo ko. Akalain mo 'yon, marunong din palang makiusap ang bampirang 'to.
"Ako na ang ang maglalakay ang oitment. I can do it myself." Pagmamatigas ko pero mukhang hindi magpapatalo ang babaing 'to. I'm sure na may masama s'yang balak sa akin.
Kahit anong ekspresyon pa ang ipakita ng mukha n'ya ay hindi nun maaalis ang pagnanasa sa mga mata n'ya. She's a walking sin. The lust in her eyes is evident.
"Yup. Lust is my sin," pahayag n'ya.
Did she just read my mind?
"I did'nt read them, I heard you. Naririnig ko ang mga sinasabi ng utak mo." saad n'ya na nagpabilog ng mga mata ko.
P-Paaanong...
"I told you I'm a vampire."
"Kung ganun ay nasaan ang mga pangil mo?"
"Ayoko silang ilabas. Baka matakot ka at layuan mo pa lalo ako."
"Maniniwala lang ako kung ilalabas mo ang mga pangil mo."
"Hindi pa ba sapat na ebidensya ang pagtalon ko sa bintana mo at pakikinig sa sinasabi ng utak mo? Ahh. Idagdag pa pala ang mga mata kong nakita mo na kahapon."
"I want to see your fangs," pagmamatigas ko pero imbis na pansinin ang sinabi ko ay muli n'ya na namang iniangat ang suot ko.
"Pervert."
"I know. Now, take off your hoody dahil kung hindi ay pangalawa na 'yan sa pupunitin kong damit mo," pagbabanta n'ya. Isa ang hoody na 'to sa paborito kong suotin kaya hindi ako makakapayag na sirain n'ya 'to.
I glared at her before removing my cloth. Nakakainis! Subukan n'ya lang na manyakan ako at sisiguraduhin kong ipagkakalat ko ang sekreto n'ya...well, kung hindi pa ako patay.
May kinuha s'ya sa first aid n'ya na oitment at inilagay 'yon sa kamay n'ya. Pinagkiskis n'ya ang dalawa n'yang palad bago n'ya iyon idampi sa tiyan ko. Sobrang lamig nang kamay n'ya pero bakit nagagawa n'yang painitin ang katawan ko.
Sh*t! She's making me horny.
Binatukan ko ang sarili ko para pigilan ang utak ko na mag-isip ng mga kung ano-ano. Baka mabasa n'ya na naman ang iniisip ko.
"Too late, I heard you." Nakangising pahayag ni Fana habang kagat-kagat ang kanyang ibabang labi. Umusog s'ya papalapit sa akin kaya naman umatras ang pwet ko palayo sa kanya. Naramdaman ko na lang na nasa dulo na ako ng sofa at wala nang iaatras pa.
Napalunok ako nang haw*kan ni Fana ang pisngi ko. Isang maling galaw ko lang ay siguradong lalapat ang mga labi naming dal'w*.
"I love the smell of your blood." Inamoy n'ya ang mukha ko or should I say ang dugo sa mga sugat ko. "I'm not a big fan of human blood, pero dahil sa'yo ay unti-unting nagbago ang panlasa at pang-amoy ko sa dugo ng tao."
Tumindig ang mga balahibo ko nang lumapat ang dila n'ya sa panga ko at dilaan ako. Mula sa panga ko ay labi na n'ya naman ang naglakbay papunta sa leeg ko.
"May bahid ng dugo, nilinis ko lang," saad n'ya.
"M-manyak."
"Pero ginusto mo rin naman."
"No. I don't," giit ko.
"Yes you do. Hindi man galing sa labi at utak mo ay sigurado akong nagustuhan ng katawan mo ang ginawa ko," giit n'ya habang inaaayos ang mga nagkalat na bulak at basura sa center table n'ya. "Nga pala, you'll be my toy starting today."
This girl is giving me a headache.
"Toy?" pagak akong napatawa. "Yes. You heard me right, baby." mapang-akit na saad ni Fana na nagpataas ng mga balahibo ko. Baby? What hell? "Wait, saan ka pupunta?" "Uuwi na," sagot ko. "And I don't want to be your toy. Hindi porket mas mahina kaming mga mortal sa inyong mga bampira ay magagawa n'yo na ang gusto n'yong gawin sa amin. Ang pinaka-ayoko sa lahat ay ang dinidiktahan ang galaw at mga desisyon ko," pahayag ko. Lalabas na sana ako nang may malakas na kamay ang humatak sa braso ko. Napaubo at napadaing sa sakit ng tumama ang likuran ko sa malamig na pader. "At ang pinaka-ayoko sa lahat ay ang tinatanggihan ako." Tiim-bagang na pahayag ni Fana habang nanlilisik ang mga mata n'yang nakatitig sa akin pero unti-unti ring lumambot ang ekspresyon n'ya nang mapansin siguro nito ang pagngiwi ko dahil sa sakit. "Ang tigas kasi ng ulo mo." Halos pabulong na saad n'ya. Kasalanan ko pa ngayon? Wala sa sariling napalunok ako ng laway ng idiin n'ya ang katawan n'ya sa akin saka n'ya
"T*ngina! Saan ka kumuha ng gatas?" tanong sa akin ni Ryder habang masama ang tingin sa hawak kong boxed milk. "Sa akin na nga 'yan!" Kinuha n'ya ito sa akin kaya ang straw na lang ang naiwan sa bibig ko saka n'ya 'yon ibinato sa malayo. Narinig ko pang may d*****g na natamaan dahil sa ginawa ni Ryder. Mabuti na lang karton 'yon at hindi bote.G*go rin kasi 'tong si Ryder."Nasa bar tayo, Reiner at wala sa ilalim ng daster ng nanay natin." Inilapag n'ya sa harap ko ang baso ng beer."Mag-aala dragon ang mama ko kapag nakita n'yang hindi ko ininom ang ipinuslit n'yang gatas sa bag ko," depensa ko."You can throw it, Reiner kung napipilitan kang uminom ng gatas.""I know, pero hindi ako katulad mong walang konsensya," pambabara ko sa kanya na ikinatawa n'ya nang malakas.Kinuha ko ang kaharap kong alak at nilagok iyon. Napangiwi pa ako nang humagod ang pait at lamig sa lalamunan ko. Umiinom din naman ako ng alak pero bihira lang. Hindi katulad ni Ryder na ginawa ng tubig ang beer."Isa p
FANA“What happened? Bakit nakabusangot ka?” tanong sa akin ni Toby habang abala s'ya sa paggawa ng mojito na request ko sa kanya.“Wala,” saad ko kahit ang totoo ay badtrip na badtrip ako dahil sa nangyari kanina.Ang lakas ng loob ng mortal na ‘yon na tanggihan ang offer ko tapos sa pangit lang pala ako ipagpapalit! Arrghh! Humanda s’ya sa akin mamaya. Pupuslit ako sa kwarto n’ya at sasakalin s’ya sa pagtulog n’ya hanggang sa malagutan s’ya ng hininga.Hmp. Akala n’ya siguro magiging mabait ako porket may utang na loob ako sa kanya.Never!“S’ya nga pala, nakita ko ang lalaking niligtas mo noong nakaraang araw kay Mateo?” pahayag ni Toby.“Oh tapos?” labas sa ilong na tanong ko.“Wala lang,” natatawang saad n’ya kaya naman sinamaan ko s’ya ng tingin. Alam na alam ko kapag nakabungisngis ang bampirang ‘to.Yup! Toby is a pure blood vampire like me. S’ya lang ang nag-iisang bampira na pinagkakatiwalaan ko, because like me, he hates killing humans to fullfill his hunger. Yes, he drinks
"Fana," untag sa akin ni Toby kaya naman naputol ang pag-iisip ko nang malalim. "Kanina pa kita tinatawag pero titig na titig ka d'yan sa freezer sa refrigerator. Init na init ka ba sa buhay mo?" tanong ni Toby. Kaagad kong isinara ang pinto ng ref saka ko hinaplos ang batok ko. I'm having this weird feeling. Para bang may nakamasid sa bawat galaw ko nitong mga nakaraang araw. Sinusubukan kong pakiramdaman kung saan nanggagaling ang presensya ng lapastangan pero hindi ko s'ya magawang mahanap. Vampires. Nagsimula 'to noong unang burol ni Rosarie at ngayon nga ay huling araw na ng kaibigan ko bago s'ya ilibing bukas. "W-Wala na pala akong stock ng dugo," pagdadahilan ko kay Toby. "Uuwi muna ako sa cabin para kumuha ng stock," dagdag ko bago dali-daling lumabas ng bahay. Tumalim ang mga mata ko habang nililibot ang tingin sa madilim at malamig na kapaligiran. Kung nitong lumipas na araw ay natago pa nila ang amoy nila ngayon ay hindi na. What do they want?
Tuluyan akong nakahinga nang maluwag nang maglaho sa harap ko ang kapatid ko. Alam kong nasaktan ko s'ya sa mga sinabi ko pero 'yon lang ang nakikita kong paraan para umalis s'ya at sana lang ay 'wag na s'yang matangkang bumalik pa. Napalingon ako kay Reiner nang maramdaman ko ang kamay n'ya sa balikat ko. Bakas ang pagaalala sa mukha n'ya habang nakatitig sa duguan kong braso dahil sa pagkagat sa akin ni Flavia. "You're bleeding." "I know. I can see that," saad ko. Aalis na sana ako nang maramdaman ko ang biglang pag-angat ng katawan ko. Mabilis akong napakapit sa balikat ni Reiner nang buhatin n'ya ako paakyat sa cabin ko. Pinilit kong itago ang kilig na nararamdaman ko pero hindi ko mapigilan ang ngiti na pilit na kumakawala sa labi ko. Hindi naman binti ko ang may tama at sigurado akong kaya ko ang sarili ko pero dahil gusto ko ang kiliting 'to sa sikmura ko ay hinayaan ko na lang s'ya. This is what humans called, 'Butterfly in my stomach.' Huh! This fee
REINER "Earth to Reiner!" I lazily gazed at Ryder. Muntik ko nang makalimutan na kasama ko pala ang asungot na 'to. I was busy contemplating. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako makapaniwalang girlfriend ko na si Fana. Masaya ba ako? No. Hindi! I'm overwhelmed and I'm f*cking worry for my life. Paano kung paraan n'ya lang 'to para mainom ang dugo? T*ngina lang! Bampira ang girlfriend ko at hindi normal na tao. Pakiramdam ko ay hindi magtatagal ang buhay ko sa mundong 'to. She's dangerous. Her kind is dangerous at noong nakaraang gabi lang ay nakilala ko ang kapatid n'yang muntik na akong lapain. Ayoko nang may makilala pa sa mga angkan n'ya. It's been 3 days since I last saw her. Nakalimutan kong hingin ang cellphone number n'ya kaya wala kaming komunikasyon na dalawa. Minsan nakakalimutan kong may girlfriend ako sa lumipas na tatlong araw. "What's with you?" tanong ko kay Ryder na lutang din kagaya ko. "Naka-leave pala si Thana. Kaya pala m
Halos malaglag ang puso ko sa gulat nang tumambad sa harap ko si Fana ng buksan ko ang ilaw sa bahay. Matamis s'yang nakangiti sa akin na para bang wala s'yang ginawang illegal. This is tresspassing. Paano s'ya nakapasok dito? "I miss you boyfriend." Lumapit s'ya sa akin at mahigpit na yumakap sa bewang ko. "I cooked you dinner," "Nagawa mong makapagluto nang nakasara ang ilaw sa buong bahay?" kunot-noong tanong ko sa kanya. "Yup. Nakakalimutan mo atang isang bampira ang girlfriend mo. May night vision kami na wala kayong mga mortal," pagmamalaki n'ya. "At marunong ka ring magluto ng pagkain ng tao?" sunod kong tanong sa kanya. "Nagpaturo ako sa kaibigan ko dahil gusto kitang ipagluto." She giggled. Hindi ko alam kung matutuwa ako sa effort n'ya o magagalit dahil sa ginawa n'yang pagpuslit sa bahay ko nang walang paalam. Mabuti na lang nasa State na ngayon si mama at hindi n'ya alam ang patungkol sa pagkakaroon ko ng girlfriend dahil kung hindi si
"I wasn't expecting this. Aside sa pagiging bampira ay dati ka rin palang propesor. Ano pa ang hindi mo sinasabi sa akin?" tanong ko "Ahm. Ano pa ba? Well, bukod sa pagiging professor ko sa history ay nakapagtapos din ako ng law, engineering, business at accountancy. Mas nawili lang talaga sa pagtatayo ng negosyo kaya doon ako nagtagal," pahayag n'ya. I feel do bad. Masyado ko s'yang minaliit. Akala ko kasi noon ay ganda lang ang meron s'ya pero nagkamali ako. She has the beauty and the brain. Napakasama ko para husgahan s'ya nang basta-basta nang hindi man lang inaalaam ang background n'ya bukod sa pagiging bampira n'ya. "Wow," wala sa sariling usal ko. "Bakit hindi mo sa akin sinabi kagabi na magiging professor kita?" "Lagi mo kaya akong itinataboy kagabi. Umalis na lang ako para mabigyan ka ng space. Kinulang ka ata sa tatlong araw na ibinigay ko sa'yo," nakasimangot n'yang sagot. "Alam ko namang napipilitan ka lang sa relasyon nating 'to pero gusto kong mag-wo
So here's another cunning but not a vampire-ish story...***MANY YEARS LATERCHILDHOOD DAYS "Lumayo-layo ka sa akin kung ayaw mong tapusin ko ang buhay mong h*nayupak ka," pagbabanta ni Flavia nang maramdaman ang presensya ni Toby nang tumabi ito sa bakanteng swing na katabi n'ya. Kahit hindi n'ya ito lingunin ay sigurado s'yang ito ang lalaking kinamumunghian n'ya ng maraming taon. His scent is still the same. Walang pinagbago ang lalaki sa maraming taong paghihiwalay nila. "Stalking those kids again?" "Shut up," madiing saad ni Flavia. "Balita ko ay break na kayo ng long time boyfriend mo." Mabilis na napalingon si Flavia kay Toby dahil sa naging pahayag nito. Nakangiti ito sa kanya ng pagkalawak-lawak kaya hindi n'ya mapigilang mairita pa lalo sa pagmumukha nito. "Huh! Mukhang maling chismiss ang nasagap mo. Hawk and I are getting married soon. Oo, break na kami sa pagiging mag-boyfriend at girlfriend dahil magiging mag-asawa na kami." Pagmamalaking ni Flavia na nagpa-igtin
5 YEARS LATER"Fanessa!" Natigil ako sa dapat na pagpindot ng doorbell mula sa kaharap kong gate nang muling marinig ang pangalan na 'yon matapos ang limang taon. May epekto pa rin pala sa akin ang pangalan ni Fana. Nagagawa pa rin nitong patibukin ng mabilis ang puso ko kahit maraming taon na s'yang wala sa tabi ko.5 years had passed, pero s'ya pa rin ang laman ng puso ko. I never move on. Nakita ko ang isang batang babae na lumabas sa kaharap kong bahay habang yakap-yakap ang isang...uwak? Tama! Isang uwak nga ang yakap n'ya. Hindi ba delekado para sa batang katulad n'ya ang gan'yang hayop?Natigil lang s'ya sa pagtakbo nang makita ako. "Hi po. Ikaw po ba ang sinasabi ni daddy ka na bisita n'ya today?" Inosenteng tanong n'ya sa akin. "O-Oo. Ako nga. I'm your tito ninong Reiner.""Tito ninong! Yehey! Kita na kita." Hagikgik n'ya. S'ya na mismo ang nagbukas ng gate. Binitawan n'ya ang hawak n'yang uwak saka n'ya hinawakan ang kamay ko. Hinila n'ya ako papasok pero kaaga
'You're stronger than you think, Reiner. Kahit wala ako sa tabi mo ay alam kong magagawa mong tumayo sa sarili mong mga paa. Lagi mong tatandaan, mahal na mahal na mahal kita.' – Gustuhin ko man na sumunod sa kanya ay iyon naman ang paulit-ulit na nagpi-play sa utak ko sa tuwing sinusubukan kong kitilin ang sarili kong buhay.Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang buhay ko ngayong wala na s'ya sa tabi ko. "Naayos mo na ba ang mga gamit na dadalhin mo, anak?" tanong sa akin ni mama pagpasok n'ya sa kwarto ko."Opo," tipid kong sagot–walang kabuhay-buhay ang boses ko at walang emosyon ang mukha ko. "Kung ganun ay ibaba mo na ang mga maleta mo. Mayamaya lang ay nandito na 'yon si Ryder para ihatid tayo sa airport." Tumango lang ako kay mama bilang sagot.Limang buwan na ang lumipas nang mamatay si Fana pero para sa akin ay parang kahapon lang nangyari ang lahat. Masakit pa rin. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang gagawin ko para maibsan ang sakit na nararamdaman ko sa
REINER"Fana! Wait!" sigaw ko habang hinahabol ang papalayo n'yang bulto. Kanina pa ako tumatakbo papalapit sa kanya pero hindi ko s'ya magawang abutin. "Fana!" pagtawag ko ulit sa kanya. Nagbabakasakaling lingunin n'ya ako pero nagpatuloy lang s'ya sa paglalakad palayo sa akin.She can't hear me.Napahawak ako sa magkabila kong tuhod habang hinahabol ang hininga ko dahil sa kapaguran. "Reiner."Mabilis akong napaangat nang tingin kay Fanessa ng tawagin n'ya ako. Nakaharap na s'ya ngayon sa akin pero dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha n'ya ay hindi ko gaanong makita ang maganda n'yang mukha pero alam kong nakangiti s'ya sa akin. I can feel it."F-Fana, come here." Binuksan ko ang mga braso ko, naghihintay na tumakbo s'ya papunta sa akin at yakapin ako pero bumagsak ang mga balikat ko nang dahan-dahan s'yang umiling. "Kailangan ko nang umalis. Take care of yourself, Reiner. Habang wala ako ay gusto kong alagain mong mabuti ang sarili mo. I won't forbid you to fall
Napadaing ako nang idiin pa lalo ng bantay ang sibat sa leeg ko. Hinawakan ko ang handle at pinilit na ilayo ang talim sa laman ko pero nanalo pa rin s'ya sa pagbaon nito pabalik sa sugat ko. "Hahaha! Iyan ang mga napapala ng traydor na katulad mo! Isusunod ko ang kapatid mo kapag napatay na kita!"Muli akong namilipit sa sakit. Hindi ko magawang pagalingin ang sarili ko dahil sa paulit-ulit n'yang pagsaksak sa akin. Kapag ipinagpatuloy n'ya pa ito ay siguradong tuluyang hihiwalay ang leeg ko sa katawan ko.Nakangising lumapit sa akin si Oslo saka n'ya hinawakan ang buhok ko at hinila 'yon."Ahhhhh!" Nanggagalaiti kong sigaw sa kanya."Cut her throat–No. Cut her whole neck," utos n'ya sa bantay. Binunot ng bantay ang sibat sa leeg ko pero bago pa man 'yon muling dumikit sa balat ko ay mabilis nang nawala sa harap ko ang lalaki. Narinig ko na lang ang malakas na pagbitak ng mga pader sa dulo ng hallway kung saan nandoon ang bantay at nakahandusay.Bigla ring nawala si Oslo sa
"Fana!" tawag sa akin ni Thana nang makapasok ako sa kwartong pinagdalhan sa akin ni ama at Zel. Nasa loob si Fana, Ryder, Reiner at si ina na mukhang kanina pa naghihintay sa pagdating namin. "A-Anong ibigsabihin nito?" Naguguluhan kong tanong. Dapat ay kagabi pa sila umalis pero bakit nandito pa rin sila?"Sinalakay ng mga tauhan ni Supremo ang pinagtataguan nila kahapon. Mabuti na lang at nandoon din ako at si Zel kaya nagawa namin silang protektahan. Kung hindi siguro nag-cross ang landas namin ng apo ko ay baka nagawa na ni Supremo ang plano n'ya sa mga kaibigan mo," sagot ni ama.Mahigpit akong yinakap ni Thana nang makalapit s'ya sa akin. "Pinag-alala mo ako." Iyak n'ya kaya naman ginantihan ko rin s'ya nang mahigpit na yakap. "Thana, kakausapin ko lang muna sina ama." "S-Sige." Bumaling ulit ako kay ama at Zel nang bumalik si Thana kina Ryder. Hindi ko na tinapunan pa ng tingin si Reiner dahil ramdam ko ang masama ng n'yang tingin sa akin. "Ano nang manyayari ngay
"R-R-Reiner," utal kong tawag sa kanya nang tanggalin ko ang pangil ko sa leeg n'ya. Mabilis na bumagsak ang mga luha ko nang tuluyan kong mapagtanto kung ano ang ginawa ko sa kanya. Nanginginig ang mga kamay kong hinaplos ang malamig n'yang pisngi saka ako sumigaw nang sumigaw."H-Hindi! P-Please wake up! Reiner! H-Hindi ko sinasadya!" Hagulgol ko. Mahigpit kong yinakap ang wala n'yang buhay na katawan at muling sumigaw dahil sa matinding lungkot at galit para sa sarili ko.I-I killed him. Naulit na naman ang mga nangyari noon. Namatay s'ya katulad nang ginawa kong pagpatay kay Reign at Rei.***MABIBIGAT ang mga talukap ng mga mata ko nang unti-unti ko iyong idilat. Natulog lang naman ako pero bakit pagod na pagod ang katawan ko? Muli akong pumikit para pakalmahin ang dibdib ko na puno ng kaba at takot.Alam kong panaginip lang ang mga nakita ko kanina na kagagawan ni Supremo pero bakit ang sakit-sakit? Para bang totoong-totoo ang mga nasaksihan at ginawa ko kay Reiner.Supremo
YEARS AGO "Bakit ka umaakyat sa puno?" puno ng pagtataka kong tanong kay Reign nang maabutan ko s'yang nag-aala unggoy."Mamimitas ako ng prutas," sagot n'ya sa akin. "Ako na lang gagawa nun. Baka mahulog ka. Mahihina pa naman ang mga buto n'yong mga mortal," pahayag ko na ikinatawa n'ya nang malakas kaya napasimangot ako. Ano namang nakakatawa sa sinabi ko? Totoo naman talagang mahihina ang mga buto nilang mga mortal. Ang bilis nilang mapilayan at masugatan hindi katulad saming mga bampira."Kung makapagsalita ka ay parang hindi ka mortal, binibini."Hindi naman kasi talaga ako mortal. Gusto ko 'yong sabihin sa kanya pero mas pinili kong itikom na lang ang bibig ko.Ipinagpatuloy n'ya ang pag-aktay sa puno. Hindi ko maiwasang mag-aalala dahil kitang-kita ko na nahihirapan s'yang abutin ang isang bunga. Isang maling galaw n'ya lang ay siguradong lalagapak s'ya sa lupa. Nag-abang ako sa ibaba para in case na mahulog s'ya ay ako na lang ang sasalo sa kanya."Mukhang hinog na
FANA"Where are they?" walang kabuhay-buhay kong tanong kay Toby habang nakatitig sa walang malay na katawan ni Reiner."Kasama nila ngayon si Flavia. Aalis sila mamayang hating-gabi kaya wala ka ng dapat pang ipag-alala. Makakaalis sila sa lugar na 'to nang hindi nalalaman ni Supremo o ni Oslo." Paninigurado sa akin ni Toby."Salamat." Naglakad ako palayo at naupo sa kama patalikod sa kanila. Doon ako tahimik na umiyak. Sobrang bigat para sa akin ng desisyon kong ito pero para rin naman sa kapakanan nila kung bakit ko kailangang isakripisyo ang sarili ko. "Aalis na kami."Tumango ako. "Takecare of them.""Okay," sagot sa akin ni Toby. Isinampa n'ya sa balikat n'ya si Reiner bago tuluyang lumabas nang kwarto ko. Nang mawala sila sa paningin ko ay doon na ako napasalampak sa sahig at humagulgol nang iyak. Abot kamay ko na ulit s'ya pero mas pinili kong pakawalan si Reiner sa pangalawang pagkakataon. Katangahan ba ang ginawa kong pagbitaw sa kanya? Katangahan ba ang ginagaw