"Hayaan mo na huwag mo ng inumin, ayos lang. Ako na lang bahala sa akin salamat pa rin sa paghatid mo ng pagkain sa akin." Nakangiting kong sabi ko ay Andrea, dahil parang ang lalim ng iniisip niya. "H-Ha? Oo sige, wala 'yun." Sagot niya at pumihit na patalikod. Naiwan akong mag-isa at tiningnan ko ang phone na kanina lang ay tumutunog. Bakit kaya tumatawag si Smael? Humiga muli ako habang nakatingin sa kisame. Paano ko ba sasabihin sa'yo Smael na buntis ako? Tatanggapin mo ba ito? Ano ba ang magiging reaction mo, magagalit ka ba sa akin? Aayawan mo ba itong anak mo?Napakapit ako sa maimpis pa na puso ko, dahil nalaman ko na talagang buntis ako dahil nagpabili ako kay Nanay Emma ng pregnancy test. Sobrang saya ko ng makita ko ang resulta. Natigilan ako ng may maalala.Bakit kay Smael nabuntis ako agad? Bakit kay Francis hindi? Kahit minsan lang kami magtalik ni Francis may posibilidad rin naman na mabuntis ako. Pinikit ko ang mata ko dahil biglang sumakit ang ulo ko sa pag-iisip,
Dahil wala akong gana mas minabuti ko na lang umakyat ulit sa silid ko, siguro magkukulong na lang ako dito. Habang nakaupo ako sa kama, napatingin ako sa cellphone ko at naisip ko si Smael kung ano ang ginagawa niya ngayon. Natutulog kaya siya?Napatingin ako sa may pinto dahil bumukas 'yun, inisip ko si Nanay Emma yon. Pero hindi ko inaasahan na si Smael 'yun. Nakatingin lang ako sa kanya habang papalapit siya sa akin, may hinanap ang mata niya at hindi ko alam kung ano 'yun. Hanggang sa pumunta siya sa lagayan ng mga damit na binili niya sa akin dahil lahat yun ay nalabhan na.Nagtataka na napatingin ako sa damit na inabot niya sa akin, isang pulang bistida na sleveless. Nakahati ang gitna no'n kaya kita ang tuhod kapag suot ito. "May pupuntahan ba tayo?" Takang tanong ko at tumayo ako ng hawakan ko na ang damit. Pero imbes na sumagot tinaas niya ang damit ko at hinayaan ko lang siya.Nakatingin siya sa akin at bumaba ang paningin niya sa dibdib, hindi ko alam kung ano ang iniisip
AN: Nagpapasalamat po ako dahil nagustuhan niyo ang story na ito. Sanay suportahan niyo rin ang ibang story ko. ❤ Paalala ko lang po hindi po ako gumawaga ng mahabang chapter, hindi po ako sanay. 😂 Pasensya na po talaga. ----------Pilit na pinipigilan ko ang luha ko pero talagang ayaw magpapigil, ang dibdib ko nagsisikip dahil sa nararamdaman ko ngayon. Gamit ang kamay ko ang siyang pinangpupunas ko sa luha ko at pinupunas ko nama sa damit na suot ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil walang katao-tao dito sa nilalakaran ko sa gilid ng kalsada. Lumilingon pa ako sa pagbabakasakali na nagbago ang isip ni Smael at pupuntahan niya ako, ngunit walang Smael.Akala ko may lugar ako diyan sa puso mo dahil sa mga pinapakita mo sa akin at pinararamdam. Hindi lang basta pagtatalik ang naramdaman ko sa'yo Smael, pero bakit ganun? Talaga bang wala?Tumingala ako dahil sa nagbabadiya namang luha na babagsak, gusto ko ng tumigil sa pag-iyak pero hindi ko magawa. Nagpatuloy lang ako sa pa
Nakayuko at pakiramdam ko gusto ng sumabog ng ulo ko sa pag-iisip. Asar na asar ako dahil nawala na sa paningin ko si Elisa, hinabol ko siya matapos kong mag-isip ng malalim, ngunit huli na ako dahil wala na siya at kahit saan ko siya hanapin walang Elisa akong nakita. Fuck you Smael, kasalanan mo 'yan."Boss, wala talaga siya, nakarating na kami ng bayan ng palingke pero wala talaga." Napaangat ang mukha ko dahil sa sinabi ni Alex, imposible na mawala siya agad dahil hindi niya alam ang lugar na ito at wala siyang sasakyan. Napapikit ako dahil parang kumikirot ang sintido ko, dahil kanina pa lang no'ng magsalita si Elisa may kung ano akong naramdaman hanggang sa umalis na siya at doon ko lang lubos na naunawaan ang damdamin ko.Napukaw ako sa malalim na pag-iisip ng tumunog ang cellphone ko, kinuha ko ito sa gilid ng suot ko. Pagtingin ko sa screen, isang unknown number ang tumatawag sa akin. Sinagot ko pero hindi nagsalita hinayaan ko lang na mauna ito."Smael, kamusta?" Natigila
Matapos umalis ni Francis dahil sa muntikan niya na akong mapatay hindi na siya nagpakita sa akin o umuwi man lang. Subukan niya lang din magpakita sa akin dahil ang kapal na lang mukha niya at baka mapatay ko siya. Balak kong pumunta sa lugar ni Javier ang kapatid ko na biglang nagparamdam. Dahil matapos ang kasal namin noon ni Francis, wala pang isang buwan bigla itong nawala at ngayon nandito na naman. Hindi pa ito alam ng aking ama ngunit may nakapagsabi lang sa akin. Balak kong magpatulong sa kanya para ipahanap sa tao niya ang magaling kong asawa dahil sa ginawa niya sa akin.Habang sakay ng kotse na ako ang nagmamaneho, nasa isip ko kung saan nagpunta si Francis. Hindi ko sinabi sa ama ko ang nangyari sa amin dahil sigurado akong magagalit 'yun at baka siya pa ang pumatay kay Francis. Kahit muntikan niya na akong mapatay nandoon pa rin ang pagmamahal ko sa kanya kahit pa alam kong hindi niya ako tunay na mahal. Hindi mo na nga ako mahal hindi mo pa ako mabigyan ng anak at mah
Simula umalis ako sa bahay namin ni Christine dahil sa nangyari napunta ako dito kay Javier dahil nalaman ko na nagbalik na siya. Nagkasundo kami noon simula na makilala ko siya bilang kapatid ni Christine, sinama ako sa mga gawain na hindi ko pa nagagawa sa buong buhay ko at tinuruan ako sa pakikipaglaban at sa paggamit ng baril. Sa kanya ko rin nakilala si Smael at ang pagkatao nito.Kaya kilala ko ang pagkatao ni Smael at hindi ko naman inaasahan na siyang kasama ngayon ni Elisa, hindi ko man alam kung ano ang nangyari kay Elisa sa pagpunta niya dito sa Maynila. Dahil isa lang ang alam ko, hinahanap niya ako dahil hindi na ako nagparamdam ng ilang mga buwan.Ngayon nakatayo ako dito sa harap ng babae na pinag-alayan ko ng mga pangarap at nilagay sa puso at isipan ko na siya lang ang babae na para sa akin. Lahat 'yun sa isang iglap ay nawala at dahil 'yun sa akin. Hindi ko inaasahan ang aabutan ko sa silid kung saan kinulong ni Javier si Elisa, naratnan ko ang ginagawang pananakit
"Ibigay mo na lang ako sa kanya, Francis." Wika ko dahil natatakot ako para sa kanya dahil baka ano ang gawin ni Javier. Sumama ako kay Francis ng ayain niya akong umalis dahil gusto ko rin at para matahimik na ang isip at puso ko. Sobrang dami na ang nangyari sa amin, kanina lang sobrang sama ng pakiramdam ko dahil sa ginawa sa akin ni Christine, hindi ako lumaban dahil iniisip ko ang dinadala kong bata sa sinapupunan ko.Naramdaman ko ang mahigpit na pagkapit sa akin ni Francis na bagay na pinag-aalala ko dahil bakas sa kanyang mata ang determinasyon na makaalis kami dito sa kabila ng kapahamakan na kinahaharap naming dalawa."Matigas talaga ang ulo mo, sinabihan na kita." Napatingin ako kay Javier na seryoso lang ang mukha, muli kong sinulyapan si Francis at ang kamay naming dalawa na magkahawak. Hanggang sa hatakin niya ako at hindi ko inaasahan ang sumunod na nangyari dahil isang putok ang narinig ko at nanlalaki ang mata ko na napasigaw dahil sa binti ni Francis na may umaagos
"Sige Smael, baka mauna pa itong babae na itong mamatay pati na ang dinadala niya." Natigilan ako dahil sa narinig kong sinabi ni Christine, nakapasok ako dito sa lugar ni Javier at napatay ko lahat ng bantay sa tulong na rin ng mga tauhan ko. Dahil nagpilit silang sumama, dalawa ang sniper ko na tauhan ang mga nakatago. Masaya akong marinig na buntis si Elisa at kahit hindi ko na alamin alam kong ako ang ama no'n. Nakatingin lang ako kay Elisa at bakas sa mukha niya ang saya ng makita ako. Nakita ko sa likod nila na naroon si Javier kaya tinalasan ko ang mata ko, pansin ko ang ilang tao sa itaas na mga nakatago at alam ko na mga tauhan 'yun ni Javier. "Nandito ka na pala kaibigan, masyado ka namang mabilis. Ganun ba ka-importante sa'yo ang babae na 'yan?" Hindi ko pinansin ang pang-aasar na tonong sabi ni Javier. Sumenyas ng palihim ang kamay ko hanggang sa may pumutok mula sa labas at walang iba kung hindi si Alex, bagsak sa semento si Christine. Wala na akong pagpipilian dahil
Sobrang saya ko dahil marami man ang nangyari sa amin ni Smael, ito siya ngayon sa tabi ko. Pati ako ay naiyak dahil sa nakikita kong pag-iyak ni Smael habang hawak niya ang kamay ko. Ngayon lang ako nakakita ng lalaki na umiiyak at damang-dama ko 'yun."Smael," sambit ko sa pangalan niya dahil yumugyog balikat niya dahil sa pag-iyak."M-masaya lang ako." Sagot niya at dinampian niya muli ng halik ang kamay ko. Wala akong pasidlan ng saya dahil sa mga narinig ko kay Smael, inasikaso niya ako hanggang sa makalabas na ako ng hospital.--------Isang buwan ang lumipas ng i-uwi ako ng Smael muli sa bahay niya at tuwang-tuwa sila Nanay Emma at Brenda dahil sa pagbalik ko. Samantala, lagi namang busy si Smael at sabi niya trabaho lang daw. Nasa kusina ako habang busy sila Nanay Emma sa pagluluto, gusto kong tumulong ngunit ayaw nilang pumayag."Brenda, bakit nga pala umalis na lang bigla si Andrea?" Tanong ko dahil pagdating ko dito wala na si Andrea."Nako, ewan ko doon sa babae na 'yun
AN: Hello po sa lahat ng nagbabasa nito, nagpapasalamat po ako sa inyong lahat dahil nagustuhan niyo ang story na ito. Sana'y basahin niyo pa rin ang mga susunod ko na mga story n darating. 😘❤❤❤---------Napangiti ako at pinahiran ko ang luha ko dahil malinaw ko ng nakita si Smael kahit pa mediyo malayo siya sa akin, dahil siya mismo ang nagpapaandar ng motor boat na kinasasakyan niya. "Fuck you Smael! Bakit hindi ka pa mamatay!" Napalingon ako kay Javier dahil sa sinabi niya at napatingin ako sa ginagawa niya. May mahabang bag ito na binubuksan at ng makita ko ito ay isang mahabang baril. "J-Javier," sambit ko dahil natatakot ako sa balak niya. Tiningnan niya lang ako at lumapit siya sa puwesto ko, inaayos niya ang mahabang baril o hindi ko alam kung anong tawag doon dahil nakikita ko lang 'yun sa mga palabas. Kapag tinamaan ko no'n siguradong sasabog ka."Dapat ka ng mawala sa mundo, Smael!"Balak kong pigilan si Javier pero napaputok na niya ito at mabuti sa gilid lang tumama
"Boss, may nakasunod raw sa likod na kotse at kung hindi ako nagkakamali si Smael 'yun." Napaangat ang mukha ko dahil sa malalim na pag-iisip ko dahil sa nangyari kanina sa amin ni Elisa, hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para subukan na halikan siya. At naasar ako dahil siya lang ang tumanggi sa akin, gusto kong magalit pero hindi ko magawa."Siguraduhin niyo kung siya nga 'yun." Wala sa sariling sagot ko at muli kong binaling ang atensyon ko sa labas ng bintana.Alam kong narito na si Smael kaya kailangan kong ilipat ng lugar si Elisa, kaya ngayon pa lang dadalhin ko na siya sa ibang lugar. Kilala ko si Smael, gagalaw na 'yun agad dahil hindi 'yun nagsasayang ng oras."Boss, kumpirmado na si Smael."Napalingon ako at nakaramdam ng galit. "Tangin* paano niya tayo nasundan!?" Malakas ang boses na wika ko kay Alex habang nagmamaneho ito at may kausap sa headset na suot niya."Hindi ko rin alam boss, sinugurado namin na walang nakakita o nakasunod sa atin. Pero hindi ko ito
Hindi ko inaasahan na makikita ko si Elisa sa kasiyahan ni Mr. Ferrer, kilala ko siya ngunit hindi niya kilala ang pagkatao ko. Lihim ang pagkatao ko sa iba, kaya naman malaya akong nakapunta sa okasyon na 'yun. Ang balak ko ay kumalap ng balita o makakuha ng impormasyon kay Javier at iniisip ko rin na pupunta ang Javier na 'yun dito. Ngunit hindi ko inaasahan na isasama nito si Elisa.Sa pagdating pa lang nila nakaabang na kami ni Alex, nakita ko si Elisa pagbaba nito sa sasakyan. Naasar ako kay Javier at kung puwede lang ay binaril ko na ito dahil sa pagkakahawak nito kay, Elisa. Nagpigil ako dahil hindi ako puwede gumawa ng hakbang na ikakapahamak namin lalo na ni, Elisa.Hindi biro ang pinasok ko na lugar at kunting pagkakamali lang tapos ang plano ko. Naghanap ako ng pagkakataon upang malapitan si Elisa, wala akong balak na magpakilala sa kanya gusto ko lang siya malapitan. Pero hindi ko inaasahan ang paghalik niya sa akin. May kung ano akong naramdaman sa dibdib ko kaya hindi ak
AN: Maraming salamat po sa lahat ng mga nag-abang at nagalit sa akin dahil binitin ko kayo. 😂 Char! Love you all guys! Now, di na kayo mabibitin dahil tatapusin ko na ito, enjoy fucking reading! 😘-------------Smael...Sambit ng isipan ko at bigla na lang tumulo ang luha ko dahil kahit nakatakim ang kalahati ng mukha niya alam kong siya 'yun. Kilala siya ng puso ko, kumilos ang isang kamay ko at marahan na humaplos sa pisngi niya, sumunod ang isa ko pang kamay. Dinama ng dalawa kong palad ang magkabilaan niyang pisngi, tiningnan ko ang labi ang ilong niya sumunod ang mata niya. Kusang lumapit ang mukha ko at hinagkan ko ang labi niya, wala akong pakialam kung marami pang tao dito na makakakita sa akin. Hindi siya gumagalaw pero hinayaan ko lang dahil sobrang miss na miss ko na siya.Pinahiran ko ang luha ko matapos ko siyang siilin ng halik. "Smael, alam kong ikaw 'yan at--""Hindi ka dapat nakikipagsayaw kung kani-kanino lang." "J-Javier, sandali." Wika ko ng hatakin niya ako n
"Javier," sambit ko at dahan-dahan siyang lumapit sa akin at napatalikod ako paharap sa salamin. Dahil halos makita na ang dibdib ko, hanggang sa makita ko na si Javier sa likod dahil sa salamin. "Bagay na bagay 'yan sa'yo." Hindi ko alam pero may kung ano akong naramdaman sa klase ng pagsasalita ni Javier, naramdaman ko ang hininga niya sa batok ko. "Aa... Javier, halika na tapos naman na akong pumili ng damit, u-umuwi na tayo." Wika ko at umiwas ako sa kanya dahil naiilang ako.Wala naman akong narinig na salita sa kanya at nagpalit na ako ng damit dahil lumabas na siya. Paglabas ko hindi ko nakita si Javier, hinanap siya ng mata ko at nagulat na lang ako ng may humawak sa kamay ko. "Halika na." Sabi niya habang bit-bit ang paper bag. Hindi ko na nagawang mag-react pa ng hatakin na niya ako sa kamay, gusto ko man alisin ang pagkakahawak niya sa kamay ko hindi ko na ginawa. Hanggang sa makarating na kami ulit sa kotse niya.Tahimik na kami ulit dito sa loob, pansin ko ang katahi
"Boss, narito si Mr. Ferrer."Napaaangat ang mukha ko sa kakapasok lang na si Randy, hanggang sa pumasok si Mr. Ferrer kasama ang anak nitong babae. "Javier, tama nga ako pagkakaalam na na narito ka na ulit. Masaya akong makita kang muli." Tumayo naman ako at nagbigay galang kay Mr. Ferrer, dahil marami rin itong naitulong sa akin at itong resort nakuha ko dahil sa tulong niya. Inabot ko ang kamay niya at ngumiti lang saglit sa anak niyang si Claudia."Kamusta ka na Javier, ang tagal rin kitang hindi nakita." Hindi inaasahan ang biglang pagyakap sa akin ni Claudia at sinunda ng halik sa pisngi ko. "May bisita ka pala, pasensya na at hindi ka namin napansin." Naalala ko naman bigla si Elisa, umurong ako at lumapit sa tabi ni Elisa."Si Elisa pala, espesyal na bisita ko. Elisa, siya si Mr. Ferrer at ang anak niya na si, Claudia." Pagpapakilala ko kay Elisa sa bisita ko. "Magandang umaga sa inyo." Nakangiting bati niya. "Siya nga pala, kaya kami nandito dahil may party na magagana
"Shit!" Asar na wika ko ng hindi ko maabutan si Elisa at Javier, lumingon ako sa paligid at namataan ko ang paparating na sasakyan ni Alex. Pagkahinto 'ay agad na lumabas sila at sinalubong ko agad. "Boss!""Bakit natakasan kayo? Nasaan na sila Regor, bakit hinayaan niyo na makatakas sila!?" Asar na salubong ko kay Alex. "Boss, patawad. Pero alam ni Julius kung saan papunta ngayon, sa resort ni Javier." Sagot ni Alex.Napatiim bagang na lang ako at pakiamdam ko kumikirot ang sentido ko dahil sa isipin na malayo sa akin si Elisa. "Ihanda niyo ang sasakyan ko, kailangan ko makasunod agad doon." Utos ko sa kanya at naglakad ako papunta sa kotse ko at sumakay agad.Javier, huwag na huwag kang gagawa ng kung ano man kay Elisa. Dahil uubusin ko ang laman ng bala ng baril ko masiguro ko lang na mawawala ka na sa mundo.Wika ko sa isipan ko ng simulan ko ng paandarin ang kotse. Umuwi muna ako sa bahay upang kunin ang mga gagamitin ko. -------"Smael! Nasaan na si Elisa?" Salubong ni Nan
"Sige Smael, baka mauna pa itong babae na itong mamatay pati na ang dinadala niya." Natigilan ako dahil sa narinig kong sinabi ni Christine, nakapasok ako dito sa lugar ni Javier at napatay ko lahat ng bantay sa tulong na rin ng mga tauhan ko. Dahil nagpilit silang sumama, dalawa ang sniper ko na tauhan ang mga nakatago. Masaya akong marinig na buntis si Elisa at kahit hindi ko na alamin alam kong ako ang ama no'n. Nakatingin lang ako kay Elisa at bakas sa mukha niya ang saya ng makita ako. Nakita ko sa likod nila na naroon si Javier kaya tinalasan ko ang mata ko, pansin ko ang ilang tao sa itaas na mga nakatago at alam ko na mga tauhan 'yun ni Javier. "Nandito ka na pala kaibigan, masyado ka namang mabilis. Ganun ba ka-importante sa'yo ang babae na 'yan?" Hindi ko pinansin ang pang-aasar na tonong sabi ni Javier. Sumenyas ng palihim ang kamay ko hanggang sa may pumutok mula sa labas at walang iba kung hindi si Alex, bagsak sa semento si Christine. Wala na akong pagpipilian dahil