Pagsapit ng gabi, pinatulog ni Avigail ang kambal niyang anak na sina Dane at Dale bago siya bumalik sa kwarto upang alagaan si SkyleiAlam ni Manang Susan na gumaling na ang bata, kaya’t nais niyang manatili at tulungan si Skylei. Habang pinaliliguan si Sky, sabay nilang ginawa iyon ni Manang Susan. Nang makita ni Manang Susan ang mga pasa sa puwit ni Sky, hindi niya napigilang maawa at magreklamo.“Sino bang napakabigat ng kamay? Siguro nga hindi maganda ang kalusugan ni Sky ngunit kahit kailan hindi ito naging dahilan para pagsalitaan ni Young Master Dom. Napakawalang puso kung sino ang may kagagawan nito sa kaniya.”Napakurap si Sky habang nakikinig, pero nang maalala niya ang babala ni Lera, mahigpit niyang isinara ang kanyang bibig. Biglang naalala ni Avigail ang sinabi ni Dominic noong nasa haunted house sila. Ang mga tanong tungkol sa tunay na ina ni Sky ay paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isipan. Dahil matagal nang naninilbihan si Manang Susan sa pamilya Villafuerte n
Sa parehong oras, sa mansyon ng pamilya Villafuerte.Malapit nang magpahinga sina Luisa at Arnaldo nang marinig nilang tumunog ang doorbell. Agad nilang pinuntahan ang pinto upang buksan.Pagkabukas nila ng pinto, nakita nila sina Karlo at Alliana na may mga mukhang puno ng paghingi ng paumanhin, kasama si Lera na nakatayo sa likod nila na may namumulang mga mata."Ano ang nangyayari?" tanong ni Luisa na litong-lito nang makita ang ekspresyon ng tatlo.Tumingin si Alliana kay Lera na tila nananaway sa kanyang tingin.Namumula ang mga mata ni Lera, puno ng pagsisisi ang kanyang mukha, at medyo paos ang kanyang boses nang sabihin, "Tita, narito ako para humingi ng tawad."Pagkarinig nito, lalo pang nalito si Luisa. Umupo siya sa sofa kasama ang tatlo, ipinaghanda sila ng tsaa, bago nagtanong. "Ano ang nangyari? Bakit ka humihingi ng tawad?"Yumuko si Lera, tila hindi makatingin kay Luisa. “Kahapon ng umaga, pinakiusapan mo si Sky na sumakay sa kotse ko. Inakala ko na maayos siyang pup
Nang marinig ito, muling nagbago ang ekspresyon ni Luisa."Lera Gale, ano ba ang sinasabi mo? Ang babaeng iyon at si Dominic ay hindi na maaaring magkaroon ng ugnayan pa. Tinanong ko na rin siya at sinabi ni Dominic na wala siyang balak na ganoon. Huwag kang mag-isip ng kung anu-ano!" Patuloy pa rin sa pag-iyak si Lera habang nakayuko. "Pero ngayon, si Sky ay laging nasa piling ni Avigail. Nitong mga araw na ito, siya pa nga ang tumutuloy sa bahay ni Avigail. Gustung-gusto ni Sky si Avigail. Kung talagang walang balak si Dominic, bakit niya ipapasa si Sky sa kanya..." Kahit na pinagalitan siya ni Dominic, nagpadala pa rin si Lera ng tao upang bantayan ang mga kilos ni Avigail. Nang malaman niyang nasa bahay ni Avigail si Sky, naalarma si Lera at sinabi ang lahat sa kanyang mga magulang. Matapos siyang mapagalitan, dinala siya ng dalawang nakatatanda upang humingi ng tawad. Hindi inaasahan ni Luisa na ipapasa ni Dominic si Sky sa babaeng iyon. Nagalit siya."Kalokohan! Sino ang nag
Pinanood ni Avigail si Luisa habang umuupo ito sa sofa, at pagkatapos ay pinatalikod ang pinto at naupo siya sa isang maliit na sofa. Tumingin siya sa harap niya, hindi mataas ang tingin ngunit hindi rin mababa."Mrs. Villafuerte, masyado maaga kayong dumating, may nangyaring hindi ko alam?"Diretso si Luisa ng upo. "Dumating ako ngayon upang sabihin sa iyo na lumayo ka kay Dominic at huwag mong pakialaman si Skylei, wala siyang kinalaman sa iyo. Dahil pinili mong magdiborsyo at umalis ng walang paalam, wala kang karapatang bumalik."Nang marinig ito, hindi napigilan ni Avigail ang mapatawa at sumagot ng kalmado, "Huwag mag-alala, nang pinili kong umalis, hindi ko naman naisip pang bumalik.""Talaga?" Tumawa si Luisa, "Paano mo naman ipapaliwanag ang pagkikita mo kay Dominic? At bakit andiyan si Sky sa iyo?"Pagkasabi nito, tiningnan ni Luisa ang babae sa harap niya na may pagdududa.Sinabi niyang hindi na siya babalik, pero ginawa ang lahat para mapalapit sa kanila. Talaga namang mak
Nakita ni Manang Susan ang batang babae na umiiyak ng ganito, kaya't mabilis siyang lumapit upang pahupain ito. "Madam, bumalik ang karamdaman ng batang babae nitong mga nakaraang araw, at nasaktan na naman siya ni Ms. Lera. Kagagaling lang niya ngayong araw, at hindi pa rin matatag ang kondisyon niya. Huwag niyo po siyang takutin."Inisip ni Manang ang lahat ng nangyari kagabi at nahulaan niya kung sino ang nanakit sa batang babae. Ngayon, upang mapahupa ang amo, tinanggap niyang sabihin ang kanyang hinala.Hindi ito pinalampas ni Luisa, "Sinabi na sa akin ni Lera ang lahat ng ito. Si Sky ang matigas ang ulo, kaya't nagmamadali si Lera na turuan siya ng leksyon. Humingi na siya ng paumanhin sa akin, pati na rin kay Sky. Sa hinaharap, magiging stepmother siya, at ganito pa ang ginagawa."Pagkarinig ng sinabi ng amo, hindi alam ni Manang Susan kung ano ang sasabihin, kundi tiningnan na lang si Sky nang may malasakit.Ang maliit na bata ay bagong galing sa kanyang sariling mundo, at ng
Narinig ni Dominic ang mga sinabi ng kanyang ina at tumango lamang nang walang komento. Hindi niya nais na magpatuloy pa ang pag-uusap na magdudulot lamang ng hindi pagkakaunawaan, ngunit ramdam niyang hindi ito matatapos nang ganoon kadali.Akala ni Luisa ay sumang-ayon na siya sa mungkahi nito, kaya’t buong kumpiyansa na niyang balak kunin ang kanyang apo. Ngunit bago pa siya makagalaw, narinig niya ang malamig ngunit matatag na tinig ng kanyang anak mula sa likuran."Hindi mo yata alam kung paano si Sky nitong nakaraang dalawang araw," ani Dominic, ang kanyang tono ay puno ng pag-aalala ngunit may halong hinanakit.Napahinto si Luisa sa kanyang balak. Totoo nga, narinig niya kay Manang Susanna na nagkaroon ng autism attack ang kanyang apo kamakailan, ngunit hindi niya lubos maisip kung gaano ito kalala. Alam niyang mahirap ang bawat araw para kay Sky, ngunit ang ideya ng mas malala pang pag-atake ay nagdulot ng kirot sa kanyang puso.Puno ng bigat ang mga mata ni Dominic habang ipi
Malinaw ang gustong iparating ni Luisa. Umaasa pa rin siyang magkatuluyan sina Dominic at Lera.Paulit-ulit na niyang narinig ang ganitong pamimilit sa nakalipas na anim na taon.Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic tanda ng pagka-inis. “Ako na ang bahala sa bagay na ito. Huwag na kayong makialam.”Hindi natuwa si Luisa. “Kaya mo ba talaga itong ayusin? Balak mo bang tuluyan nang kanselahin ang kasunduan ng kasal kay Lera?”Sandali siyang naghintay ng sagot, ngunit nang walang marinig mula kay Dominic, bumigat ang kanyang ekspresyon at nanlamig ang boses. “Pumayag kang makipagkasunduan sa pamilya Ferrer. Hindi ko papayagang basta-basta mo na lang itong balewalain ngayon. Matagal nang naghintay si Lera, at naging totoo siya sa atin. Hindi mo siya dapat biguin. Hindi ko papayagan ang pagkansela ng kasunduan, kaya huwag mo na itong banggitin ulit!”Matapos magsalita, hinarap niya ang anak niyang may seryosong mukha, pagkatapos ay tumingin siya sa tarangkahan ng villa na parang nakikita n
Pagkatapos umalis ni Luisa mula sa bahay ni Avigail, habang pauwi siya, nagdesisyon siyang tawagan si Lera matapos pag-isipan ito.Sa kabilang linya, napansin ni Lera ang tawag nang maaga pa at nagtatakang sinagot ito.“Lera, kinausap ko na si Dominic. Sinabi mo noon na gusto niyang kanselahin ang engagement niyo, pero hindi na niya ito babanggitin mula ngayon.” Bagamat ito ay isang panig na desisyon lamang, hindi tumanggi ang anak niya, kaya’t diretsong ibinalita ito ni Luisa.Sa narinig, napangiti si Lera Gale. “Totoo ba, Tita?”Pagkatapos, nagkunwari siyang nasaktang isipin ang tungkol kay Avigail.“Pero paano naman si Avigail Suarez? Mukhang malapit sila ni Dominic, at gusto rin siya ni Skylei...”Sa pagbanggit kay Avigail, bumigat ang tono ni Luisa, naiinis siya sa tuwing naririnig ang pangalang iyon. “Huwag mo siyang alalahanin, si Dominic ay para lang sa’yo! Bukod diyan, bata pa si Sky. Kailangan mong maging mas pasensyosa sa kanya. Kalimutan na natin ang nangyari, pero huwag
Nang masikaso na ni Angel si Avigail at magkausap na sila ng mga anak, agad ding umalis si Angel sa bahay ng mga ito. Alam niyang kailangan ni Avigail at ng kambal na mag-usap ng maayos, at hindi siya ang tamang tao na maging saksi sa lahat ng ito.Tahimik na lumabas si Angel, at nang makaalis na siya, lalo pang bumigat ang pakiramdam sa loob ng bahay. Ang mga mata ng kambal ay puno ng takot at pangamba. Hindi nila kailanman nakita ang kanilang ina na ganoon — parang hindi nila kilala. Si Avigail na laging matatag at maligaya, ngayon ay tila nawala ang sigla sa mata, at ang pagkabagabag sa bawat galaw nito ay hindi nila maikaila.Habang ang kambal ay tahimik na naghihintay, takot na takot, naglakad si Avigail patungo sa kusina. Lumipas ang ilang saglit bago siya bumuntong hininga, tila umaasa na sana’y magbabalik ang lahat sa normal. Tumayo siya sa harap ng kalan at nagsimula magluto ng tanghalian. Ang tanging ingay na naririnig ay ang tunog ng kawali at mga palayok sa kanyang paligid,
“Dominic, pasensya ka na, ha. Nabigla yata sila…” Mahinang sabi ni Avigail, halos pabulong habang tinatanaw sina Angel na inaakay palayo ang kambal.“Kakausapin ko muna sila.” Nilunok niya ang kaba sa lalamunan, dama ang kirot ng eksenang iyon bilang isang ina at isang babae.Tahimik lang si Dominic. Halos ilang segundo rin bago siya sumagot, at nang magsalita siya, ramdam ang lungkot sa tinig niya.“Naiintindihan ko…” mahinahon niyang simula. “Pasensya na rin. Pero… gagawin ko ang lahat para makuha ko ulit ang loob nila.” Bumuntong-hininga siya bago tumingin kay Avigail, sinserong sinisid ang mga mata nito.“Alam ba nila ang nangyari sa atin?” tanong niya, may halong kaba. “Mukha kasing alam nila… na hindi kita trinato ng tama.”Napalingon si Avigail sa direksyon ng kambal, bakas ang pag-aalala sa kaniyang mukha.“Matalino ang kambal,” wika niya sa wakas. “Madami silang tanong, Dominic. At mas pinili kong sagutin ‘yon kaysa magsinungaling. Hindi ko kayang itago sa kanila kung bakit w
“Mommy!!” sigaw ni Dale habang mabilis na lumapit kay Avigail. “Nakausap na namin si Skylie. Sabi ng doktor kay Ninang, limited time lang daw po kami puwedeng manatili sa loob. Kaya po lumabas na kami.”Nagulat si Avigail nang makita silang lumabas ng ICU. Hindi niya namalayang siya pala’y umiiyak na sa bisig ni Dominic. Agad siyang napahawak sa mukha, tinatago ang luha.“Iuuwi ko na sila. Sasamahan ko na lang—”“Ninang!” putol ni Dane habang hinahawakan ang kamay ng kaniyang ninang. “We want to stay here. Puwede po ba kaming maupo lang dito? Gusto lang po naming panoorin si Skylie.”Lumingon si Angel kay Dominic, saka kay Avigail, ngunit bago pa man siya makasagot, napatingin si Dominic sa kambal—at tila napako ang kaniyang tingin doon.Hindi siya makapaniwala.Ngayon lang niya lubos na pinagmasdan sina Dale at Dane, at parang unti-unting nabura ang mundo sa paligid niya. Para siyang nanonood ng lumang alaala—ng sarili niyang kabataan—nang bigla niyang mapansin: magkakamukha sila. Ang
Tahimik ang hallway ng ospital. Tanging ang mahihinang tunog mula sa ICU monitor sa loob ng silid ang maririnig, kasabay ng malamig na hum ng aircon. Nakaupo sa bench sina Dominic at Avigail—magkatabing tila magkalayo pa rin. Walang salitang binibitawan, tanging mga mata at buntong-hininga ang nagpapahiwatig ng bigat sa kanilang dibdib.Sa loob ng ICU, si Skylei ay nakaoxygen at bantay-sarado ng doktor. Kasama niya roon sina Dale at Dane, tahimik na nakaupo sa gilid ng kama habang hawak ang kamay ng kapatid. Nasa loob din si Angel, ang ninang nila, taimtim na nagdarasal sa isang sulok.Sa labas, sa isang sandaling may kapayapaan, biglang umalingawngaw ang matalim na sigaw mula sa may elevator.“Dominic Villafuerte! Anong ginagawa ng babae niyan dito?!”Napalingon agad ang mga nurse at bantay sa paligid. Mabilis na tumayo si Dominic habang si Avigail ay napaatras at bahagyang nataranta. Sa harap nila ay ang ina ni Dominic—si Mrs. Luisa Villafuerte, ang reyna ng pamilyang Villafuerte, an
“Sinasabi mo bang nanganak ka mag-isa sa tatlong bata?” tanong ni Dominic, puno ng gulat at lungkot ang boses.Tahimik lamang na tumango si Avigail.“Pero bakit nahiwalay si Skylei sa mga kapatid niya? Kung hindi ikaw ang may kagagawan, sino? Sino ang naghiwalay sa iyo kay Skylei?” Halata sa tono ni Dominic ang pagkalito, ang galit, at ang pagkabigo. “May sakit si Sky noon. Malala. Kung hindi namin naagapan… baka noon pa, wala na siya.”Napaluhod si Avigail sa harap ni Dominic. Wala siyang nagawa kundi ang humagulgol.“Patawarin mo ako...” nanginginig ang tinig niya. “Sinabi sa akin ng doktor na isa sa triplets ang mahina. Kaya nang sinabi nilang hindi na niya kinayang mabuhay pa kahit isang araw, tinanggap ko na lang. Ang sakit. Sobrang sakit. Pero kailangan kong magpatuloy… kasi may dalawa pa akong anak na umaasa sa akin.”Umiiyak siyang napayuko, nanginginig ang balikat.“Pero kahit kailan… kahit kailan, hindi ko nakalimutan ang bunso kong babae. Hindi ko siya inalis sa puso’t isip
"Kamusta si Skylei? May improvement na ba ang lagay niya?" tanong ni Avigail.Hindi siya nakatulog kagabi habang iniisip kung paano siya naging pabayang ina—kung paanong naniwala agad siyang patay na ang kanyang bunsong anak. Sa tulong ni Miguel Tan, ni Angel, at ni Dr. Daven Cruz, inalaman nilang lahat ang nangyari sa araw ng panganganak ni Avigail sa ibang bansa. Gustong-gusto ni Avigail na siya mismo ang gumawa ng hakbang, ngunit hindi katulad ng mga taong ito, wala siyang koneksyon—maliban na lang sa pagiging kilala niyang doktor sa traditional medicine."Akala ko hindi ka na babalik. Mabuti naman at nandito ka na," malungkot na sabi ni Dominic habang nakaupo sa bench sa labas ng ICU, at nakatingin sa bintana nito kung saan makikita si Skylei na nakahiga at maraming tubong nakakabit."Mommy! Tito!""Mom! Dad—I mean, Tito, hello po sa inyo.""Pasensya na. Iniwan mo sa akin ang mga bata para dalhin sa kindergarten. Nalaman ng teacher nila ang nangyari kay Sky, kaya binigyan sila ng p
"Avigail!! Heto na, nakakuha ako ng mabilis na proseso ng DNA testing sa hospital namin. Ang galing nga kasi pinadeliver pa nila!" sigaw ni Angel habang mabilis na pumasok sa bahay ni Avigail, hawak ang isang brown envelope na may seal ng ospital.Nagulat ang kambal na sina Dane at Dale sa biglang pagsulpot ng kanilang Ninang. Dahan-dahan pa itong lumapit, nahihiyang ngumiti sa kanila."Ninang! Kumain ka na po ba?" tanong ni Dane na laging concern sa mga bisita nila."Mom, Ninang… para saan po ba ang DNA test na iyan? May problema po ba?" tanong naman ni Dale habang hawak ang laruang robot.Tumingin si Avigail sa dalawang bata. Naisip niyang wala na siyang maitatago pa sa kanila. Limang taon pa lang ang kambal, pero sobrang talino na nila—mga batang marunong magbasa ng damdamin at sitwasyon."Oo… Sorry kung ginawa ito ni Mommy nang hindi kayo sinabihan. Naguguluhan na kasi ako. I can't give birth twice in a row. Alam niyo ‘yung ibig sabihin, di ba?""Opo, Mommy," sagot ni Dale. "Pero d
"Ano? Sinabi mo talaga 'yon kay Dominic? Gosh, Avigail!" Galit na ang tono ni Angel habang nakaupo sa tapat ng kaibigan. Halos malaglag ang hawak niyang baso sa narinig."Nagpakumbaba na siya. Inamin niya ang pagkukulang niya, halatang sobra na siyang nagsisisi—pero bakit hindi mo man lang binigyan ng kaunting puwang ang salita niya? Kahit hindi mo siya patawarin, sana hindi mo na lang nasabi ‘yon."Napatingin si Avigail, halatang pinipigilan ang luha."Galit ako nun, Angel. Sa tingin mo ba madali ‘yon? Iniisip niyang kaya kong itapon ang sarili kong anak? Anak ko!""Oo, gets ko ‘yon. Tama ang dahilan mo—may point ka, pero hindi pa rin tama ang naging sagot mo. Avigail, kung marinig ‘yon ni Sky, ano’ng mararamdaman niya? Na tinanggihan siya ng sariling ina?"Tumayo si Avigail at naglakad palayo sa sofa. "Pero hindi pa rin sigurado na anak ko siya, Angel! Pinipilit lang nilang paniwalaan ko ‘yon!""Pero paano kung totoo?" balik ni Angel, seryoso na rin ang tono. "Sinabi ng doktor na bu
"Hindi! Pero ang galit mo, maaaring sapat na dahilan para gawin ang bagay na iyon—para iwan si Sky." Diretsong sabi ni Dominic habang nakatitig sa mga mata ni Avigail.Napailing na lang si Avigail. Basa niya sa mga mata ni Dominic na totoo ang sinasabi nito—na kahit gaano kabigat ang sinasabi niya, iyon ang laman ng puso’t isipan nito. Bumuntong-hininga siya, pilit tinatago ang sakit na unti-unting bumabalot sa kaniya. Tumingin siya sa labas ng bintana, sa kalsada sa harap nila."Ihatid mo na lang ako sa labas ng gate. Sasakay na lang ako ng taxi pauwi." Mahina pero matatag ang boses ni Avigail."Ako na ang maghahatid. Pabalik din naman ako ng ospital ngayon," alok ni Dominic, tila umaasang maaayos pa ang pagitan nila kahit papaano."Hindi na. May kailangan pa akong puntahan," malamig niyang tugon, hindi na tumingin kay Dominic.Wala nang nagawa si Dominic kundi paandarin ang sasakyan. Tahimik silang bumaba ng mansyon ng mga Ferrer—parehong puno ng bigat, parehong may mga tanong na w