Itinakip ko ang mga kamay ko sa ibabaw ng kitchen counter. Hindi ko alam ang gagawin o sasabihin ko diyan.“Ano ang naramdaman mo noon?” Sa wakas ay tinanong ko siya pagkatapos ng ilang sandali.“Hindi ko alam. Kinausap ko si Noah at sinabi niya sa akin na humingi rin siya ng tawad sa kanya dahil sa pagtatangkang pumasok sa pagitan nina Uncle Rowan at Aunt Ava.”Well, balita sa akin yan. Tila si Emma ay umiikot na humihingi ng tawad sa kanyang mga nagawang kasalanan, kabilang ang mga bata, na hindi pinapansin ng karamihan."Nag sorry din siya sa akin, ilang linggo na ang nakakaraan," Pag amin ko.“Ano ang naramdaman mo noon?”"Sinusubukan mong maging magulang, ikaw ba?" Tumawa ako. “Ngunit hindi ako ang pinag uusapan natin; ikaw ang inaalala ko."Napabuntong hininga siya. “Hindi ko alam. Galit at nasasaktan pa rin ako sa kanya. Sumasakit ang dibdib ko kapag iniisip ko kung gaano kasakit noon kapag ayaw niya akong gawin."“Naiintindihan ko iyon, buddy at may karapatan kang magal
Harper.Luminga linga ako sa paligid, sinisigurado kong perpekto ang lahat. Nasa bago naming bahay ngayon at nagpasya kaming magdaos ng housewarming party. Ito ay hindi isang malaking isa, lamang malapit na mga kaibigan at pamilya."Nakaayos na ba ang lahat?" Tanong ko sa aming kusinero.Namangha siya sa bahay at nahulog ang loob niya sa kusina. Tulad ng sinabi ko dati, ang aming kusina ay pangarap ng bawat kusinero. Kung hindi dahil sa katotohanan na kailangan niyang umuwi sa kanyang pamilya, sinusumpa ko dito siya matutulog at sa dito, ibig sabihin ko sa kusina, hindi sa bahay."Oo," Ngumiti siya, kumikinang ang kanyang mga mata sa kaligayahan at pananabik. "Handa na ang lahat."Tulad ng sinabi ko, hindi namin gusto ang isang malaking party. Ang mga magulang lang ni Gabriel, sina Rowan at Ava, Travis at Letty, Connie at Reaper, Noah, Iris, Gunner at Sierra.Tumunog ang doorbell kaya lumabas na ako ng kusina para buksan ito. Naghahanda pa si Lilly at nawala si Gabriel sa kung sa
"Ro," Sabi ni Ava."Siya ay mananatiling dalisay at inosente hanggang sa araw na siya ay matanda at kulay abo. Katapusan ng kwento." Dahil dito, humakbang siya palayo. Ang ideya ng pakikipagtalik ni Iris isang araw ay malinaw na nakagambala sa kanya.Lumingon sa akin si Ava. “Hindi ko gets! Paano siya makakaabala ng ideya ng pakikipagtalik ni Iris kung palagi kaming nagse sex? Anak ako ng isang tao at kasama ko pa rin siya doon!"Tumawa ako bago masuyong hinaplos ang braso niya. "Huwag mag alala, sa tingin ko lahat ng lalaki ay pareho pagdating sa kanilang mga anak na babae. Halos pareho ang sinabi ni Gabriel tungkol kay Lilly... Ganoon din ang magiging reaksyon ni Ethan at ganoon din si Reaper kung magkakaroon sila ng anak na babae. Sabi ng dad ko, hinding hindi niya papayagan ang sinumang lalaki na lumapit sa akin at kung tatanungin mo ang dad mo, ganoon din ang iniisip niya noong ipinanganak ka. Impiyerno, alam kong malamang napopoot siya sa ideya na kayo ni Rowan ay nagtatalik.
Mayroon akong isa sa kanilang mga produkto at ito ang aking paborito. Aba, dati, hindi ko na ginagamit ngayon na magkasama kami ni Gabriel. Anyway, halos hindi mo masasabi ang pagkakaiba kapag ginagamit mo ito. Parang tunay na titi.Mayroon din silang iba pang mga laruan, ngunit ang kanilang mga dildo ay paborito ko.“Well, inabot ng maraming of research at lahat kami ay naging parte nito. Talagang masaya itong research at pag eksperimento,” Nakangiting dagdag ni Ava."Dahil mahal mo ang aming mga produkto," Sabi ni Letty na may ngiti. "Paano kung maging partner ka?"Nakakunot ang noo ko habang iniisip iyon. “Hindi ko alam. Ibinalik ni Gabriel ang kumpanya ng pamilya ko. Hindi ba masisira ang imahe nito kapag iniuugnay sa isang sex toy company? Alam mo kung gaano ka snubbish ang mga tao.""Huwag kang mag alala," Sabi ni Ava. “Lahat kami parang silent partners. Mayroon kaming isang CEO at isang VP, ngunit sila ay simpleng mukha ng kumpanya. Nagpapatakbo kami ng mga bagay at syempre
Gabe.Pinanood namin ang pag alis ng aming dad, dumiretso sa aming mom. Ayon sa kanya, boring kami na parang tae kaya pinuntahan niya ang mom namin, na ayon sa kanya, mas mabuting kumpanya kaysa sa amin.Ng hindi siya makarinig, lumingon sa amin si Travis na nakakunot ang noo."Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito," Reklamo ni Travis habang nakatitig ng matalas kay Reaper."May problema ba tayo?" Tanong ni Reaper. Kahit na kalmado ang kanyang tono, may hindi mapag aalinlangang mapanganib na agos sa ilalim nito.Ang paraan ng pagkislap ng kanyang mga mata, kahit na malamig ang pagluluto at nakolekta, ay dapat na sapat na babala na walang dapat tumawid sa kanya. Siya ay panganib na nagkatawang tao, ngunit ang aking matalik na kaibigan ay masyadong tulala para mapagtanto iyon. Upang mapagtanto na ang Reaper ay kahit ano ngunit mahina, kahit na sa ngayon ay tila hindi siya nakakapinsala."Oo, meron," Ungol ni Travis. "Pinatay mo ang aking dad at mayroon kang lakas ng loob na
"Kakausapin ko ang mga magulang ko." Lumingon kami, nagulat nang makita si Ava na nakatayo ilang dipa ang layo, ang atensyon niya kay Travis. "Masyadong matagal na ang kanilang paghihiganti.""Hindi pa sapat kung tatanungin mo ako," Nakisali si Reaper, ang kanyang boses ay puno ng pandidiri. "Sa pagtrato mo kay Ava, hindi ako titigil kung ako sila."“Seryoso? At paano ang iyong kapatid? Pinaglaruan at ginamit siya nito,” Galit na galit ni Travis.“Totoo, pero pagbabayaran niya iyon ng talagang mahabang panahon... Pero paano ikaw at ang iyong pamilya? Pinaglaruan siya ni Ethan ng ilang buwan ngunit nahuhulog sa kanya. Ikaw naman, bata pa lang ang trato mo sa kanya. Kaya mo ba talagang suklian ang pinsalang idinulot mo sa kanya?"Naninigas si Rowan sa pagbanggit kay Ethan at sa pagmamahal niya kay Ava. Kilala ko ang kapatid ko, at ilang beses na namin itong napag-usapan. Insecure pa rin siya pagdating kay Ethan. It guts him that if it wasn't for the fact that Ethan mess up, Ava would
EmmaTinitigan ko ang gulo na nasa harapan ko, hindi ko alam kung ano ang gagawin dito. Naka off ako nitong mga nakaraang araw at hindi ko matukoy ang eksaktong dahilan kung bakit ganito ang nararamdaman ko.Sinubukan kong isipin ito, ngunit walang pumapasok sa isip ko. Ang alam ko lang ay nakaramdam ako ng hiya. Parang may mali o may masamang mangyayari. Hindi ko maalis ang nararamdaman ko kahit anong gawin ko. Nakaupo ito, mabigat sa puso ko.Naranasan mo na bang ganyan? Para bang may premonisyon ka sa isang bagay na malapit nang mangyari? Nakaka frustrate ito dahil hindi ko ito ma pin down at nakakabaliw ito sa akin.Bumuntong hininga, bumaba ang tingin ko sa aking mga kamay na may guwantes. Iminungkahi ni Mia na dapat akong gumawa ng isang bagay upang mawala sa isip ko ang aking mga alalahanin at makapagpahinga. Kahapon ay nakausap ko si Ava at nagkataon na nabanggit ko ito. Iminungkahi niya na subukan ko ang paghahardin. Ayon sa kanya, tinutulungan siya nito noon, lalo na kapa
Tinitigan ko siya saglit. Pagkatapos ay tinanggal ko ang aking guwantes.“Ngayon, anong ginagawa mo?” Mukhang natuwa siya sa mga kinikilos ko.“Bweno, ikaw ang aking guro. Kung sa tingin mo ay mas mabuting gamitin ang aking mga kamay, kung gayon iyon ang gagawin ko."Sinunod ko ang ginagawa niya at pinaghalo ang lupa. Hindi ko alam kung nasa kamay ko lang ang lupa, o nasa tabi ko siya, o pareho, ngunit isang tiyak na kapayapaan ang bumalot sa akin. Magaan at maaliwalas ang pakiramdam ko na para bang nasa cloud nine ako.Nawawala ang mga alalahanin ko habang tinuturuan ako ni Gunner tungkol sa paghahardin. Hindi kataka taka na pareho nila itong mahal ni Ava. Napaka relax nito at kakaiba ang pakiramdam ko na konektado sa lupa."Salamat sa regalo," Sabi ni Gunner, hinila ang atensyon ko sa kanya.Nag desisyon ako na bibigyan ko siya ng birthday at Christmas gift para sa bawat taon na na miss ko. Ilang araw ang nakalipas, nakuha ko siya. Hindi ko alam kung ano ang kukuha sa kanya, ng
Hey Loves, so I’m just from reading you comments and you’ve really told me how you feel😅.Everyone is entitled to their own opinion and I respect that. I can’t do anything to change them and that’s is completely okay.I’ve gotten some really good criticism and I want to thank those who have pointed me towards my mistakes. I always struggle with writing an ending and that’s why it can sometimes come off as rushed. Don’t worry I’ll be working on that in my next book.As for Emma and Calvin, I want you all to understand that this was always the way it was supposed to end, at least in this book.Emma didn’t love Calvin, she was sorry for what she did but she never loved him with same depth he loved her. In other words, she loved him but she wasn’t in love with him. Calvin deserved to feel that love with someone else given that Emma couldn’t reciprocate. Go back to some of her therapy sessions and you’ll realize that yes she was remorseful but not because along the way she fell in love
Harper.Lumulutang ako sa isang malambot na puting ulap ng pagtulog. Mainit ang pakiramdam ko, naramdaman kong may kapayapaan, at naramdaman kong mahal ako.Dahan dahan, nagsisimula akong magising. Si Gabriel ay nasa likuran ko, ang kanyang mga braso sa paligid ng yakap. Ginagawa niya ito sa tuwing natutulog tayo. Hawakan mo ako ng mahigpit sa kanyang mga bisig na parang natatakot na mawala ako kung hindi siya.Kumalas ako ng kaunti na sinusubukan na makalabas ng kanyang mga braso. Sa halip na palayain ako, hinigpitan niya ang kanyang mga kamay, na nagtutulak sa akin na mas malapit sa kanyang katawan.Huminto ako kapag naramdaman ko siya. Kapag naramdaman ko ang kanyang hindi mapag aalinlanganan na matigas na kahoy sa umaga. Ang aking mga hormone ay sumusulong at kaagad ko siyang gusto. Gusto kong maramdaman itong ibaon sa loob ko.Mayroon kaming isang malusog na sekswal na buhay, ngunit may mga oras na gusto mo lang. Sa tatlong mga bata, kung minsan mahirap na walang tigil na nag
"Sigurado," Ibabalik niya ang aking ngiti tulad ng paglalakad sa amin ni Killian."Narito ako upang nakawin ng aking magandang asawa." Ang kanyang tinig ay raspy at hindi ko maiwasang matunaw sa timbre. Ito ay sobrang sexy."Sayo na siya." Binitawan ako ni Calvin at humakbang sa tabi bago maglakad palayo.Hinila ako ni Killian sa kanyang mga bisig, tinitiyak na walang puwang sa pagitan namin. “Okay ka lang ba? Ang iyong likod ay nasasaktan? Ang iyong mga binti? "Tingnan kung ano ang sinabi ko sa iyo? Siya ay isang pating bilang isang abogado ngunit nagmamalasakit at mapagmahal bilang asawa. Hindi ko rin alam na may tipo ako hanggang sa makilala ko siya."Okay lang ako, mahal ko, medyo nagaalala," Tawa ko, itinulak ang aking sarili na mas malapit sa kanya."Sinabi ko na ba sayo na mahal kita?" Tanong niya.Hindi ko maiwasang mapangiti habang itinutulak ko ang aking sarili ng tumingkayad at bumulong malapit sa kanyang mga labi. "Halos isang libong beses ngayon, hindi na ako ay na
Si Molly ay isa sa aking mga abay na babae at ganoon din sina Ava, Connie, Letty, Harper at Kinley. Sila ay naging aking mga batang babae sa nagdaang apat na taon mula nang aksidente. Siyempre, hindi ko mapalitan si Molly, siya ang aking pinakamatalik na kaibigan, ngunit nagpapasalamat ako na mayroon ako sa kanila.Dagdag pa, kahapon sinabi sa akin ni Molly na iniisip niya na lumipat dito. Tuwang tuwa ako. Mahal ko siya. Ngunit inamin namin na mahirap gawin ang buong pagkakaibigan na malayo. Ako ay matapat sa buwan na siya ay nasa paligid.Bumagsak ang musika at lumapit si Gunner, sinira ang lahat ng iba pang pag uusap."Maaari ba akong magsayaw sayo, Mom?"Mayroong isang serye ng mga aaws at isinusumpa ko ang aking puso ay natutunaw mismo sa lugar."Syempre, aking gwapong lalaki anak," Sagot ko bago kunin ang kanyang kamay.Si Gunner ay labing apat, ngayon ay isang teenager. Maniwala ka ba diyan? Siya ay kasing taas ko at sigurado ako sa ilang taon na siya ay magiging mas mataas
Emma.Sumasayaw ako kasama si Molly, pinahihintulutan ang musika na maghugas sa akin. Medyo masakit ang likod ko, pero hindi mahalaga kapag sobrang saya ko.Ang aking damit ay kumikislap sa paligid ko habang sinisigaw namin ang lyrics ng Cruel Summer ni Taylor Swift sa tuktok ng aming mga baga. Sumama sa amin si Ava, na buntis nang husto. Natawa ako dahil iniisip niya na sumasayaw siya, ngunit hindi. Hindi ko rin alam kung anong tawag sa ginagawa niya.Mabibilang ko ang ilang beses kung kailan ako naging pinakamasaya. Ang isa ay noong nakapasa ako sa bar exam. Ang pangalawa ay noong tinawag ako ni Gunner na mom sa unang pagkakataon sa mahabang panahon. At ang pangatlo ay ngayon. Sa araw ng aking kasal.Tama ang narinig mo. Kakakasal ko pa lang at hindi ako magiging mas masaya.Natandaan ang cute lawyer na sinabi ko kay Ava noong birthday ni James? Well, hindi siya sumuko, kahit ilang beses ko siyang tinanggihan. Panay ang tanong niya, at ang ibig kong sabihin, ay halos araw araw s
Kaya dumating na tayo sa dulo ng Ex-Husband’s Regret at sa mga side story. Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng pagmamahal at suporta mo sa librong ito. Ito ang pinakamahabang librong naisulat ko at sa ngayon ang pinakamatagumpay kong libro. Hindi ito magiging matagumpay kung hindi dahil sa iyong suporta. Kaya kaysa sa inyo. maraming salamat po. Salamat sa iyong paglalakbay mula sa simula hanggang sa katapusan. Ibig sabihin ang mundo ay nananatili ka sa akin.Ngayon, gusto kong iannounce na susunod na ang kwento ni Noah. Ito ay tinatawag na [The Billionaire's Fight For Redemption] Inaayos ko pa ang plot, pero magiging available ito sa kalagitnaan ng Oktubre, kaya abangan ito. Magkakaroon tayo ng side story tungkol kay Gunner at malamang isa pa tungkol kay Lilly.Narito ang isang sneak peek ng The Billionaire's Fight for Redemption. Ito ay isang magaspang na draft.Sierra.Naglalakad ako sa aisle. Bumibilis ang tibok ng puso ko at mabagal ang mga hakbang ko. Ang mga rosas at putin
Makalipas ang tatlong taon.Emma."Seryoso, Emma, kailan ka magsisimulang makipag date?" Tanong ni Ava, umupo sa tabi ko.Tumingin ako sa likod bahay at hindi ko mapigilan ang ngiti na namumuo sa aking mga labi. Ngayon ang kaarawan ng anak nina Travis at Letty. Si James, na ipinangalan sa dad namin, ay mag iisang taon na ngayon.Nagpakasal sina Letty at Travis mga dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpropose agad si Travis. Nagising ako pagkatapos ng aksidenteng iyon na muntik ng kumuha sa buhay ko. Nagtataka siguro kayo kung ano ang nangyari sa driver. Well, siya ay kasalukuyang nagsisilbi ng limang taong sentensiya para sa walang ingat na pagmamaneho. Sana natuto siya ng leksyon.Bumalik kina Travis at Letty. Sa tingin ko nakita niya ako sa ospital napagtanto niya kung gaano kaikli ang buhay. Nag propose siya at sinabi ni Letty na oo. Nagpakasal sila sa isang magandang kasal sa spring.Bilang resulta ng pagiging kaibigan ni Ava, dinala ako sa kulungan. Nagpakasal sina Connie
“Hindi! Kailangan kong itulak,” Ungol ko, hinawakan si Gabriel sa sando.Para akong baliw. Para akong nawalan ng malay. Ang sakit ay talagang nababaliw sa akin.Buti na lang at nakarating kami sa kwarto bago ako manganak sa hallway ng biwist na ospital. Nakahinga ako ng maluwag ng makarating kami sa kwarto at sinimulan na nila akong ihanda.Nasa loob na si Ava. Nagpapasalamat ako na may taong nakakaunawa kung ano ang pakiramdam kapag literal na nahati ang iyong ari sa dalawa upang ang isang maliit na maliit na tao ay makapasok sa mundo."Hindi na ako makapagpigil," Sigaw ko bago umakyat at itinulak ang lahat ng mayroon ako.Sumpa ko nararamdaman kong nahati ang pwetan ko at nakakadagdag lang ito sa sakit ko."Kasalanan mo ang lahat ng ito!" Sigaw ko kay Gabriel habang nakahawak sa kamay niya na nakakamatay.Nakatitig ako sa kanya. Mabilis na pumapasok ang aking mga hininga at ang aking mga butas ng ilong ay pumutok sa pagsisikap na kumuha ng mas maraming hangin sa aking mga baga
”Ayos lang ito, Lily-Bear. Magkakaroon lang ako ng baby… Natandaan mo ano sinabi ko kapag mangyayari na ito?”Tumango siya. “Opo. Sabi mo na mahihirapan ka, pero hindi dapat ako magalala dahil iyon ay parte ng pagdala ng bata sa mundo.”“Mabuti,” Napangiwi ako habang isa pang contraction ang naganap. “Nangyayari ito sa ngayon, kaya huwag kang magalala.”Kinuha ni Gabriel ang kamay ko at tinulungan ako palabas ng kwarto. Huminga ako sa ilong ko at palabas sa bibig ko, pero maging totoo ma tayo. Hindi talaga iyon nakakatulong. Hindi ba?“Hindi ko lang maintindihan. Bakit kailangan mo mahirapan? Hindi ba pwedeng lumabas ang baby ng hindi ka nahihirapan?”Ang huling bagay na gusto ko ay ang matrauma ang anak kong babae sa pagpapaliwanag sa kanya na ang sakit ay kailangan para itulak palabas ang baby mula sa loob ko. Gusto niya na malaman kung bakit ang baby ay kailangan itulak palabas at ipapaliwanag ko na dahil ang baby ay malaki at ang daanan niya ay maliit, kaya ang mga contraction