Nakalapat sa akin ang bibig ni Gabriel sa ikalawang pagsara ng pinto sa likuran namin. Matigas ang halik niya at halos maparusahan."Walang hahawak sa kung ano ang akin at huwag kang magkakamali dahil ikaw ay akin, Harper," Ungol niya, puno ng galit ang boses.“Nagsasayaw lang ako nang lumapit siya sa akin,” Depensa ko sa sarili ko, “Sinubukan kong lumayo pero hinawakan niya ako.”Naging tense ang mga bagay sa pagitan namin ni Gabriel nitong mga nakaraang araw. Nakaka tense, hindi dahil masama ang mga bagay, kundi dahil maganda talaga. Walang ibang nangyari pagkatapos ng hapunan ng gabing iyon. Kumain kami, uminom at nagkwentuhan. Kahit na ang halik na iyon ang naging highlight ng gabi.Marami pang naghahalikan sa pagitan namin mula noon. Mga halik na mas gusto ko pa. Naging addiction ko na ang mga halik niya. Nakakabaliw, alam ko, pero hindi ko sila kayang pigilan. Sa sandali na hinalikan niya ako, natunaw ako.Apat na araw na ang nakalipas mula noong hapunan, hindi na ako naglag
Hinubad niya ang panty ko at naramdaman ko ang isang kamay niya na bumabalik sa tiyan ko at dumudulas sa pagitan ng mga hita ko. Nauutal ang puso ko, pero desperado pa rin ako sa haplos niya. Bumuka ang bibig ko sa halik niya, umuungol sa labi niya, habang itinataas ko ang balakang ko sa halik niya, nagmamakaawa na huwag siyang tumigil. Ang kanyang mga daliri ay dumudulas sa aking makinis na balat at humahaplos sa aking clit, na gumugulong sa bundle ng mga ugat.T*ngina, mabilis akong nilabasan. Nagsisimulang manginig ang aking mga paa sa kama, ang aking ulo ay nakatagilid pabalik sa kutson. Humalakhak si Gabriel sa aking balat bilang pagsang ayon, ang aking mga paa ay nakabuka ng malawak na nag aalok sa kanya ng isang tanawin hanggang sa aking katawan. Nanlaki ang mga mata ko, ang mainit niyang tingin sa mukha ko."Ang sexy naman nito." Gumalaw siya mula sa aking clit upang ipasok ang isang daliri sa loob, kinulot ito upang kuskusin ang aking G-spot.Nanginginig ang katawan ko, bum
Katulad ng mga nakaraang umaga, nagising ako na nasa dibdib ko ang kamay ni Gabriel. Hindi ko alam kung ano ang tungkol sa kanya, ngunit para sa ilang kakaibang dahilan ay palaging nangyayari ito.Maglalakbay kami pauwi ngayon at hindi ako sigurado kung ano ang mararamdaman tungkol doon. Kahapon ay nalampasan ko ang isang linya ng pinayagan ko siyang bumaba sa akin. Pakiramdam ko ay wala nang urong ngayon.Huwag mo akong intindihin. Nagustuhan ko ang bawat minuto ng ginagawa namin. Gustung gusto ko ang bawat segundo ng paggugol ng oras sa kanya nitong mga nakaraang araw... ngunit mayroon lamang itong takot na walang totoo. Na malapit na akong magising at mapagtanto na ito ay walang iba kundi isang panaginip.May parte sa akin na gustong gusto ito kaya nasasaktan ako. At meron ang isa pang parte na nagdududa sa kung ano man ang nangyayari sa pagitan namin.Na para bang napansin ang aking iniisip, bumaba ang kamay ni Gabriel sa dibdib ko at pumulupot sa bewang ko. Hinila niya ako pal
“Gabriel.”Sa sandaling sinubukan niya ang kahabaan, tinitiyak na handa akong mabuti, nagdagdag siya ng isa pa, pareho silang nagbomba sa loob at labas sa akin, na kumukulot upang kumakamot sa aking G-spot. Hindi nagtagal para mabuo ang aking orgasm.Sumalubong sa akin ang nakatalukbong na tingin ni Gabriel, isang fraction lang ang layo ng aming mga labi sa isa't isa, habang nagsasalo-salo kami ng mga hininga sa maliit na buga ng hangin. Kahit anong makita niya sa mukha ko ay napapangiti siya at ang isa pang daliri ay umiikot ng mahigpit sa clit ko.Gumiling ako laban sa kanya, hinahabol ang sensasyon hanggang sa manginig ang buong katawan ko sa hawak niya. Patuloy niyang itinutulak, dinidiin ang palad niya sa clit ko, binubunot iyon hanggang sa muli akong bumalik, hinihingal at umiiyak papasok sa kwarto.Ng tuluyang tumigil sa panginginig ang aking mga hita at ang mga bituin ay kumikislap sa aking mga mata, itinaas ko ang aking mukha sa kanya. Nakakuyom ang panga ni Gabriel at sob
ConniePatay na patay ako habang sumasakay sa elevator papunta sa penthouse ko. Isang araw na lang kung saan ako nagtatrabaho ng lampas sa aking normal na oras ng trabaho para hindi na ako bumalik sa isang walang laman na apartment.Miss ko na si Reaper.Noong una ko siyang nakita sa ospital pagkatapos mabaril si Ava, hindi ko masyadong inisip ang paghila na naramdaman ko patungo sa kanya. Oo naman, instant ang atraksyon at naramdaman ko na lang na kilala siya ng kaluluwa ko, pero siya si Reaper. Ang parehong lalaki na kumidnap sa isa sa aking matalik na kaibigan.Kung tapat ako, hindi ko kailanman naramdaman para sa isang lalaki ang naramdaman ko para kay Reaper noong unang pagkakataon. Hindi ako naaakit sa isang lalaki sa unang pagkakataon na makita ko sila. Ito ay isang bagay na nabubuo habang nakikilala ko sila. Sa Reaper ito ay naiiba at natakot ang crap out sa akin.Akala ko ito na ang unang pagkikita. Na iyon na ang huling pagkakataon na makita ko siya at sa lalong madaling
Harper.Tinitingnan ko ang sarili ko sa salamin sa huling pagkakataon. Naka-high-waist na maong at seda akong blusa. Ang buhok ko ay nakataas sa isang magulong bun at bukod sa mascara at concealer, wala akong masyadong make-up.Nakauwi kami bandang alas-nueve ng gabi. Si Lilly ay natutulog na, kaya nagpunta kami sa kama sa sandaling umuwi kami.Kinuha ko ang bag ko at lumabas ng kwarto habang tinitingnan ang oras. Mayroon akong halos isang oras bago ako kailangan nandiyan sa restawran."Saan ka pupunta?""Tinanong ni Gabriel sa sandaling pumasok ako sa kusina."Sumpain ang lalaking iyon sa ganda ng kanyang itsura.Gustong-gusto ko si Gabriel sa mga suit. Lagi siyang ang hot sa suit, pero mayroong kakaiba sa kanya kapag nakapaang, may suot na masikip na T-shirt at sweatpants. Mayroon ding kakaiba sa kanya kapag walang shirt at mababang suot na sweatpants.Nakita ko na silang lahat, at hindi pa rin ako makapagdesisyon kung aling hitsura ang pinaka gusto ko. Siguro ang paborito kong
Pagbitiw ng hininga, sinubukan kong pakalmahin ang aking puso. Ito ay isang pag-uusap na hindi ko akalaing magkakaroon ako kay Lilly sa edad na ito. Ang isang bagay na pinasasalamatan ko, ay hindi siya nagtanong kung saan talaga nagmumula ang mga sanggol. Iyon ay magiging napakahirap na usapan."Kailangan kong pumunta sa kwarto ko saglit, tapos aalis na ako," sabi ko sa kanila, hindi pinapansin ang buong baby talk."Hindi mo pa rin sinabi kung saan ka pupunta," paalala ni Gabriel sa akin.Sa aking depensa, sasabihin ko sana sa kanya, pero naabala ako. Well, inistorbo niya ako.Magkikita kami ni Ava at ng mga babae para sa tanghalian.Naisip kong kanselahin na lang sila at matulog, pero nagpasya akong hindi na lang. Tumawag si Ava ilang araw bago kami umalis ng Tokyo at tinanong ako kung makakasama ko sila sa tanghalian sa Sabado. Sabi ko agad oo nang hindi ko talaga naisip kung gaano ako mapapagod pagkatapos ng labintatlong oras na biyahe.Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga l
“Oo!” Hindi na siya nagtatago.” Ngumiti siya, ang kanyang kasiyahan at pananabik ay labis na nakakahawa. "Nag-propose pa siya nang hindi opisyal.""Ano ang ibig mong sabihin sa unofficially proposed?""Tinanong ko, lubos na nalilito."Sa mga tingin ng iba, pareho silang nalilito. O nag-propose siya o hindi. Walang katulad ang ma-propose nang hindi opisyal."Well, nang sinabi ko sa kanya na buntis ako, sinabi niya na plano na niyang mag-propose, pero dahil sa ating hindi inaasahang milagro, ililipat niya ang proposal para makapagpakasal kami bago dumating ang aming sanggol," sagot niya, ang mga mata niya ay nagniningning sa purong kagalakan at kaligayahan.May katwiran ka diyan. Naiintindihan ko kung bakit niya ito sinabi bilang isang di-pormal na mungkahi.May isang sigaw ng kagalakan habang niyayakap namin siya at binabati siya muli. Ang pagbabalik ng kanyang lalaki ay may malaking epekto sa kanya. Ngayon ay tila malaya na siya. Ang bigat na dala niya noong huli kaming nagkita ay
Hey Loves, so I’m just from reading you comments and you’ve really told me how you feel😅.Everyone is entitled to their own opinion and I respect that. I can’t do anything to change them and that’s is completely okay.I’ve gotten some really good criticism and I want to thank those who have pointed me towards my mistakes. I always struggle with writing an ending and that’s why it can sometimes come off as rushed. Don’t worry I’ll be working on that in my next book.As for Emma and Calvin, I want you all to understand that this was always the way it was supposed to end, at least in this book.Emma didn’t love Calvin, she was sorry for what she did but she never loved him with same depth he loved her. In other words, she loved him but she wasn’t in love with him. Calvin deserved to feel that love with someone else given that Emma couldn’t reciprocate. Go back to some of her therapy sessions and you’ll realize that yes she was remorseful but not because along the way she fell in love
Harper.Lumulutang ako sa isang malambot na puting ulap ng pagtulog. Mainit ang pakiramdam ko, naramdaman kong may kapayapaan, at naramdaman kong mahal ako.Dahan dahan, nagsisimula akong magising. Si Gabriel ay nasa likuran ko, ang kanyang mga braso sa paligid ng yakap. Ginagawa niya ito sa tuwing natutulog tayo. Hawakan mo ako ng mahigpit sa kanyang mga bisig na parang natatakot na mawala ako kung hindi siya.Kumalas ako ng kaunti na sinusubukan na makalabas ng kanyang mga braso. Sa halip na palayain ako, hinigpitan niya ang kanyang mga kamay, na nagtutulak sa akin na mas malapit sa kanyang katawan.Huminto ako kapag naramdaman ko siya. Kapag naramdaman ko ang kanyang hindi mapag aalinlanganan na matigas na kahoy sa umaga. Ang aking mga hormone ay sumusulong at kaagad ko siyang gusto. Gusto kong maramdaman itong ibaon sa loob ko.Mayroon kaming isang malusog na sekswal na buhay, ngunit may mga oras na gusto mo lang. Sa tatlong mga bata, kung minsan mahirap na walang tigil na nag
"Sigurado," Ibabalik niya ang aking ngiti tulad ng paglalakad sa amin ni Killian."Narito ako upang nakawin ng aking magandang asawa." Ang kanyang tinig ay raspy at hindi ko maiwasang matunaw sa timbre. Ito ay sobrang sexy."Sayo na siya." Binitawan ako ni Calvin at humakbang sa tabi bago maglakad palayo.Hinila ako ni Killian sa kanyang mga bisig, tinitiyak na walang puwang sa pagitan namin. “Okay ka lang ba? Ang iyong likod ay nasasaktan? Ang iyong mga binti? "Tingnan kung ano ang sinabi ko sa iyo? Siya ay isang pating bilang isang abogado ngunit nagmamalasakit at mapagmahal bilang asawa. Hindi ko rin alam na may tipo ako hanggang sa makilala ko siya."Okay lang ako, mahal ko, medyo nagaalala," Tawa ko, itinulak ang aking sarili na mas malapit sa kanya."Sinabi ko na ba sayo na mahal kita?" Tanong niya.Hindi ko maiwasang mapangiti habang itinutulak ko ang aking sarili ng tumingkayad at bumulong malapit sa kanyang mga labi. "Halos isang libong beses ngayon, hindi na ako ay na
Si Molly ay isa sa aking mga abay na babae at ganoon din sina Ava, Connie, Letty, Harper at Kinley. Sila ay naging aking mga batang babae sa nagdaang apat na taon mula nang aksidente. Siyempre, hindi ko mapalitan si Molly, siya ang aking pinakamatalik na kaibigan, ngunit nagpapasalamat ako na mayroon ako sa kanila.Dagdag pa, kahapon sinabi sa akin ni Molly na iniisip niya na lumipat dito. Tuwang tuwa ako. Mahal ko siya. Ngunit inamin namin na mahirap gawin ang buong pagkakaibigan na malayo. Ako ay matapat sa buwan na siya ay nasa paligid.Bumagsak ang musika at lumapit si Gunner, sinira ang lahat ng iba pang pag uusap."Maaari ba akong magsayaw sayo, Mom?"Mayroong isang serye ng mga aaws at isinusumpa ko ang aking puso ay natutunaw mismo sa lugar."Syempre, aking gwapong lalaki anak," Sagot ko bago kunin ang kanyang kamay.Si Gunner ay labing apat, ngayon ay isang teenager. Maniwala ka ba diyan? Siya ay kasing taas ko at sigurado ako sa ilang taon na siya ay magiging mas mataas
Emma.Sumasayaw ako kasama si Molly, pinahihintulutan ang musika na maghugas sa akin. Medyo masakit ang likod ko, pero hindi mahalaga kapag sobrang saya ko.Ang aking damit ay kumikislap sa paligid ko habang sinisigaw namin ang lyrics ng Cruel Summer ni Taylor Swift sa tuktok ng aming mga baga. Sumama sa amin si Ava, na buntis nang husto. Natawa ako dahil iniisip niya na sumasayaw siya, ngunit hindi. Hindi ko rin alam kung anong tawag sa ginagawa niya.Mabibilang ko ang ilang beses kung kailan ako naging pinakamasaya. Ang isa ay noong nakapasa ako sa bar exam. Ang pangalawa ay noong tinawag ako ni Gunner na mom sa unang pagkakataon sa mahabang panahon. At ang pangatlo ay ngayon. Sa araw ng aking kasal.Tama ang narinig mo. Kakakasal ko pa lang at hindi ako magiging mas masaya.Natandaan ang cute lawyer na sinabi ko kay Ava noong birthday ni James? Well, hindi siya sumuko, kahit ilang beses ko siyang tinanggihan. Panay ang tanong niya, at ang ibig kong sabihin, ay halos araw araw s
Kaya dumating na tayo sa dulo ng Ex-Husband’s Regret at sa mga side story. Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng pagmamahal at suporta mo sa librong ito. Ito ang pinakamahabang librong naisulat ko at sa ngayon ang pinakamatagumpay kong libro. Hindi ito magiging matagumpay kung hindi dahil sa iyong suporta. Kaya kaysa sa inyo. maraming salamat po. Salamat sa iyong paglalakbay mula sa simula hanggang sa katapusan. Ibig sabihin ang mundo ay nananatili ka sa akin.Ngayon, gusto kong iannounce na susunod na ang kwento ni Noah. Ito ay tinatawag na [The Billionaire's Fight For Redemption] Inaayos ko pa ang plot, pero magiging available ito sa kalagitnaan ng Oktubre, kaya abangan ito. Magkakaroon tayo ng side story tungkol kay Gunner at malamang isa pa tungkol kay Lilly.Narito ang isang sneak peek ng The Billionaire's Fight for Redemption. Ito ay isang magaspang na draft.Sierra.Naglalakad ako sa aisle. Bumibilis ang tibok ng puso ko at mabagal ang mga hakbang ko. Ang mga rosas at putin
Makalipas ang tatlong taon.Emma."Seryoso, Emma, kailan ka magsisimulang makipag date?" Tanong ni Ava, umupo sa tabi ko.Tumingin ako sa likod bahay at hindi ko mapigilan ang ngiti na namumuo sa aking mga labi. Ngayon ang kaarawan ng anak nina Travis at Letty. Si James, na ipinangalan sa dad namin, ay mag iisang taon na ngayon.Nagpakasal sina Letty at Travis mga dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpropose agad si Travis. Nagising ako pagkatapos ng aksidenteng iyon na muntik ng kumuha sa buhay ko. Nagtataka siguro kayo kung ano ang nangyari sa driver. Well, siya ay kasalukuyang nagsisilbi ng limang taong sentensiya para sa walang ingat na pagmamaneho. Sana natuto siya ng leksyon.Bumalik kina Travis at Letty. Sa tingin ko nakita niya ako sa ospital napagtanto niya kung gaano kaikli ang buhay. Nag propose siya at sinabi ni Letty na oo. Nagpakasal sila sa isang magandang kasal sa spring.Bilang resulta ng pagiging kaibigan ni Ava, dinala ako sa kulungan. Nagpakasal sina Connie
“Hindi! Kailangan kong itulak,” Ungol ko, hinawakan si Gabriel sa sando.Para akong baliw. Para akong nawalan ng malay. Ang sakit ay talagang nababaliw sa akin.Buti na lang at nakarating kami sa kwarto bago ako manganak sa hallway ng biwist na ospital. Nakahinga ako ng maluwag ng makarating kami sa kwarto at sinimulan na nila akong ihanda.Nasa loob na si Ava. Nagpapasalamat ako na may taong nakakaunawa kung ano ang pakiramdam kapag literal na nahati ang iyong ari sa dalawa upang ang isang maliit na maliit na tao ay makapasok sa mundo."Hindi na ako makapagpigil," Sigaw ko bago umakyat at itinulak ang lahat ng mayroon ako.Sumpa ko nararamdaman kong nahati ang pwetan ko at nakakadagdag lang ito sa sakit ko."Kasalanan mo ang lahat ng ito!" Sigaw ko kay Gabriel habang nakahawak sa kamay niya na nakakamatay.Nakatitig ako sa kanya. Mabilis na pumapasok ang aking mga hininga at ang aking mga butas ng ilong ay pumutok sa pagsisikap na kumuha ng mas maraming hangin sa aking mga baga
”Ayos lang ito, Lily-Bear. Magkakaroon lang ako ng baby… Natandaan mo ano sinabi ko kapag mangyayari na ito?”Tumango siya. “Opo. Sabi mo na mahihirapan ka, pero hindi dapat ako magalala dahil iyon ay parte ng pagdala ng bata sa mundo.”“Mabuti,” Napangiwi ako habang isa pang contraction ang naganap. “Nangyayari ito sa ngayon, kaya huwag kang magalala.”Kinuha ni Gabriel ang kamay ko at tinulungan ako palabas ng kwarto. Huminga ako sa ilong ko at palabas sa bibig ko, pero maging totoo ma tayo. Hindi talaga iyon nakakatulong. Hindi ba?“Hindi ko lang maintindihan. Bakit kailangan mo mahirapan? Hindi ba pwedeng lumabas ang baby ng hindi ka nahihirapan?”Ang huling bagay na gusto ko ay ang matrauma ang anak kong babae sa pagpapaliwanag sa kanya na ang sakit ay kailangan para itulak palabas ang baby mula sa loob ko. Gusto niya na malaman kung bakit ang baby ay kailangan itulak palabas at ipapaliwanag ko na dahil ang baby ay malaki at ang daanan niya ay maliit, kaya ang mga contraction