"Yes, dad," Sagot ni Lilly na may matamis na ngiti, bago bumalik ang atensyon niya sa kanyang mga libro."Sige, magkita na lang tayo sa loob ng ilang oras."“Alagaan mo ang sarili mo, Harper. Pwede kang pumunta ng spa kung gusto mo,” Tawag ni Gabriel sa likod ko.Kumaway lang ako sa kanya, bago pumasok sa elevator. Makalipas ang ilang minuto, papunta na ako sa mall.Nakarating na kami sa mall at bumaba ako ng sasakyan pagkatapos magpasalamat sa driver. Nagsisimula ako sa unang palapag, umakyat sa mga palapag. Nagpasya ako laban sa isang araw ng spa. Gusto ko lang mamili ngayon at pagkatapos ay bumalik sa bahay.Makalipas ang apat na oras, puno na ng mga shopping bag ang mga kamay ko at wala pa akong mahanap na magandang bagay para sa date ngayong gabi. Nagpasya akong magpahinga bago ako magpatuloy, nakita ko ang isang maliit na maaliwalas na cafe. Mukhang ang perpektong lugar para tangkilikin ang masarap na milkshake sa mainit na panahon na ito.Bwisit, gusto ko lang na ibaba ang
Si Mom at Travis naman, ilang taon na akong tinatrato na parang tae. Nakikita mo kung saan ako nanggaling? Halos isang dekada ng pagtitiis sa pagtrato nila sa akin na parang wala lang. Alin ang mas madaling magpatawad? Ilang buwan na tratuhin na parang tae o taon?"Huminga siya ng malalim at huminga ng malalim, ang patuloy na "Tungkol sa pamilya ni Rowan, hindi madaling patawarin sila, ngunit ginagawa namin ito. Gayunpaman, madaling bitawan dahil sa pagtatapos ng araw, si Rowan lang ang hinahanap nila. Hindi ako pamilya kaya wala silang loyalty sa akin. Hindi ko sinasabing tama ang ginawa nila. Halos hindi nila ako pinansin.”Si Mom at si Travis ay dapat na aking pamilya ngunit tinalikuran ako ng mga ito. Ilang taon nila akong tinatrato na parang wala akong kwenta. Sa loob ng maraming taon ay sinira nila ako sa pabor kay Emma. Alam kong kasuklam suklam ang ginawa ko, ngunit nakuha ko ang aking Karma at kahit noon pa man, kahit na makita ito, patuloy silang naglalabas ng kanilang sari
Ako ay isang nervous wreck. Lahat sa loob ko ay sumisigaw at hindi ko alam kung paano pakalmahin ang sarili ko."Ano ang itsura ko?" Tanong ko sa tatlong babae na naka video chat sa akin.Nakakatuwa kung paano ko lang sila naclick. Hindi pa ako nagkaroon ng mga kasintahan noon, ngunit mabilis na naging mga babae ko sina Ava, Letty at Connie. Nagulat ako sa kung paano dumaloy ang lahat sa kanila at kung gaano kadali para sa akin na mag open up sa kanila.Ng sabihin ko sa kanila na makikipag date ako kay Gabriel, natuwa sila para sa akin at tinulungan pa nila akong mag brainstorm sa uri ng makeup na dapat kong samahan at kung paano gawin ang aking buhok."Hot," Sagot ni Ava na may ngiti sa kanyang mukha.Sumabak si Letty pagkatapos ng "Sexy,""Lalandiin kita kung may gusto ako sa mga babae," Seryosong sabi ni Connie, na ikinatawa ko.Tinulungan ako ng mga bagong kaibigan ko na mamili ng damit ko. Sa sandaling nalaman nila ang tungkol sa petsa at na wala pa akong mahanap na damit,
Gusto kong umibig si Lilly. Malalim at overhead sa pag ibig sa isang tao balang araw. Naiinis ako na namatay si Liam at nami miss ko pa rin siya, ngunit kung nanatili kaming mag asawa, sinira ko ang imahe ng kasal at pagmamahalan ni Lilly.Ngunit hindi mo ba ginagawa ang parehong bagay ngayon? Pumasok ka sa isang contract marriage pagkatapos ng lahat. Sabi ng isang malungkot na boses sa aking isipan.Itinulak ang mga iniisip na iyon, nakatuon ako kay Lilly habang naglalakad si Gabriel sa silid. Natigilan siya sa paglalakad ng dumapo ang mga mata niya sa akin. Bumuka ang kanyang bibig, at tila siya ay ganap na tumigil sa paggana."Mahuhuli ka ng langaw kung nanatiling nakabuka ang iyong bibig, dad." Sabi ni Lilly sa kanya habang humahagikgik.Napapangiti ako kapag pilit niyang kinakalma ang sarili niya."Ang ganda mo, Harper," Sabi niya, napalunok.“Salamat.”Tama ang sinabi ng tatlo kong kaibigan tungkol sa damit. Ang mga mata ni Gabriel ay sinusubaybayan ang aking mga kurba sa
“Kung ganoon ano ang gusto mo? Dahil sa totoo lang ginugulo mo ako dito,” Matapat kong sabi sa kanya.“Ikaw. Gusto kita, Harper."Hinila ko ang kamay ko sa kanya at dumeretso sa upuan ko, habang nakatingin sa kanya ng may pagdududa."Kailangan mong mapagtanto kung gaano ka hindi kapani-paniwala ang tunog mo ngayon. Hindi mo ako gusto noon. Hindi mo ako ginusto at kahit na pumunta sa mahusay na taas upang magmaneho sa punto. Paano mo aasahan na maniniwala ako na bigla mo na lang akong gusto?"Mali ba na maghinala ako sa kanya? Na naghihinala ako sa kanyang end game. Na natatakot ako na baka ginayuma niya lang ako para lang makapasok sa pantalon ko. Na pinaglalaruan niya ako. Hindi ko akalain na kakayanin ko ito kung mangyayari iyon. Masisira ako nito.Tinitigan niya ako ng matalim. Nanatili ang mga mata niya sa akin ng ilang minuto na para bang naghahanap siya ng tamang salita."Hindi ko alam ang sasabihin ko, Harper. Hindi ko man lang maisip na kaya kong ipaliwanag ito sayo dahil
Emma.Nasa kusina ako at nag aalmusal, ngunit hindi madaling maubos ang pagkain ko. Sa tuwing susubukan kong lunukin ay nababalot ito dahil sa kaba at kaba.“Okay ka lang ba?” Tanong ng nanay ko nang tuluyan na akong sumuko at hinayaang mahulog ang tinidor at kutsilyo mula sa aking mga kamay."Hindi ko alam mom, kinakabahan ako," Nanginginig ang boses ko kahit sa tenga ko.Diyos ko. Ano ba ang iniisip ko? Ito ba ay isang magandang ideya sa simula? Handa na ba ako para dito o pinipigilan ko lang?Ang mga tanong ay patuloy na umiikot sa aking ulo habang tinitingnan ko ang aking pagkain na naiinis. Ang aking gana ay lubhang kulang, at ito ay naging ganoon sa loob ng maraming buwan, ngunit ngayon ito ay mas malala.Hinawakan ni Mom ang kamay ko, bago ito marahang hinaplos. Lumambot ang mukha niya habang nakatingin sa akin."Alam kong nakakatakot ito mahal, ngunit kailangan mong gawin ito," Malumanay niyang sinabi sa akin na may maliit na ngiti. “Ito ay para sa iyong ikabubuti. Hindi
Pinaglalaruan ko ang aking mga kamay habang hinihintay kong matapos ang aking therapist sa kanyang kasalukuyang kliyente. Ako ay naeenganyo na tumakas, pero magmumukha lang akong duwag. Napagod na ako sa pagiging isa.Tumunog ang phone ko, nawala sa isip ko. Nakahinga ako ng maluwag, sobrang nagpapasalamat at masaya sa pagkagambala. Nang hindi man lang tinitingnan ang caller ID, iniswipe ko ang screen at tinanggap ang tawag."Nandyan ka na ba?" Ang boses niya ay galing sa phone.Hindi ko na kailangang hulaan kung sino ito. Nakatanim na sa utak ko ang boses niya. Malalaman ko ito kahit saan. Kahit sa panaginip ko.“Hello din sayo,” Sarkastikong sagot ko at sumandal sa upuan, pakiramdam ko nagsimulang mag relax.Ang silid ay pininturahan sa isang mainit na kulay kahel. Iisipin mong pangit ito, ngunit hindi. Ginagawa nitong malugod ang silid. Nagbibigay din ito sa iyo ng impresyon ng isang mainit na paglubog ng araw.Hindi lang kulay ang nagpapasaya sa kwartong ito. Nariyan din ang
Si Ava itong pinag uusapan natin. Kinikilala ko siya bilang karibal ko simula ng araw na napagtanto ko na gusto niya si Rowan. Hindi ako kailanman nagalit sa kanya, Pero hindi ko masasabi na mahal ko siya kahit na akala ko kapatid ko siya. Para sa akin, siya lang si Ava. Wala talaga siya sa mundo ko. Gayunpaman, nabuhay ang aking galit ng malaman kong natulog siya kasama si Rowan. Umiling iling si Ava na parang inaalis ito, pagkatapos ay lumapit sa akin, "Anong ginagawa mo?""Mayroon akong therapy appointment"Isang maliit na ngiti ang gumuhit sa kanyang mga labi habang nakatagilid ang kanyang ulo para titigan ako. "Kung gayon ay nakarating ka sa tamang lugar. Si Dr Mia ang pinakamahusay sa lungsod. Siya ang naging therapist ko simula ng maaresto si Ethan."Inaasahan ko na makakita ng galit o poot para kay Ethan dahil sa ginawa niya, pero wala. Ngumiti lang siya ng matamis nang banggitin ang pangalan niya.Ang sekretarya sa likod ko ay nagsasabi sa akin na ang aking therapist ay
Hey Loves, so I’m just from reading you comments and you’ve really told me how you feel😅.Everyone is entitled to their own opinion and I respect that. I can’t do anything to change them and that’s is completely okay.I’ve gotten some really good criticism and I want to thank those who have pointed me towards my mistakes. I always struggle with writing an ending and that’s why it can sometimes come off as rushed. Don’t worry I’ll be working on that in my next book.As for Emma and Calvin, I want you all to understand that this was always the way it was supposed to end, at least in this book.Emma didn’t love Calvin, she was sorry for what she did but she never loved him with same depth he loved her. In other words, she loved him but she wasn’t in love with him. Calvin deserved to feel that love with someone else given that Emma couldn’t reciprocate. Go back to some of her therapy sessions and you’ll realize that yes she was remorseful but not because along the way she fell in love
Harper.Lumulutang ako sa isang malambot na puting ulap ng pagtulog. Mainit ang pakiramdam ko, naramdaman kong may kapayapaan, at naramdaman kong mahal ako.Dahan dahan, nagsisimula akong magising. Si Gabriel ay nasa likuran ko, ang kanyang mga braso sa paligid ng yakap. Ginagawa niya ito sa tuwing natutulog tayo. Hawakan mo ako ng mahigpit sa kanyang mga bisig na parang natatakot na mawala ako kung hindi siya.Kumalas ako ng kaunti na sinusubukan na makalabas ng kanyang mga braso. Sa halip na palayain ako, hinigpitan niya ang kanyang mga kamay, na nagtutulak sa akin na mas malapit sa kanyang katawan.Huminto ako kapag naramdaman ko siya. Kapag naramdaman ko ang kanyang hindi mapag aalinlanganan na matigas na kahoy sa umaga. Ang aking mga hormone ay sumusulong at kaagad ko siyang gusto. Gusto kong maramdaman itong ibaon sa loob ko.Mayroon kaming isang malusog na sekswal na buhay, ngunit may mga oras na gusto mo lang. Sa tatlong mga bata, kung minsan mahirap na walang tigil na nag
"Sigurado," Ibabalik niya ang aking ngiti tulad ng paglalakad sa amin ni Killian."Narito ako upang nakawin ng aking magandang asawa." Ang kanyang tinig ay raspy at hindi ko maiwasang matunaw sa timbre. Ito ay sobrang sexy."Sayo na siya." Binitawan ako ni Calvin at humakbang sa tabi bago maglakad palayo.Hinila ako ni Killian sa kanyang mga bisig, tinitiyak na walang puwang sa pagitan namin. “Okay ka lang ba? Ang iyong likod ay nasasaktan? Ang iyong mga binti? "Tingnan kung ano ang sinabi ko sa iyo? Siya ay isang pating bilang isang abogado ngunit nagmamalasakit at mapagmahal bilang asawa. Hindi ko rin alam na may tipo ako hanggang sa makilala ko siya."Okay lang ako, mahal ko, medyo nagaalala," Tawa ko, itinulak ang aking sarili na mas malapit sa kanya."Sinabi ko na ba sayo na mahal kita?" Tanong niya.Hindi ko maiwasang mapangiti habang itinutulak ko ang aking sarili ng tumingkayad at bumulong malapit sa kanyang mga labi. "Halos isang libong beses ngayon, hindi na ako ay na
Si Molly ay isa sa aking mga abay na babae at ganoon din sina Ava, Connie, Letty, Harper at Kinley. Sila ay naging aking mga batang babae sa nagdaang apat na taon mula nang aksidente. Siyempre, hindi ko mapalitan si Molly, siya ang aking pinakamatalik na kaibigan, ngunit nagpapasalamat ako na mayroon ako sa kanila.Dagdag pa, kahapon sinabi sa akin ni Molly na iniisip niya na lumipat dito. Tuwang tuwa ako. Mahal ko siya. Ngunit inamin namin na mahirap gawin ang buong pagkakaibigan na malayo. Ako ay matapat sa buwan na siya ay nasa paligid.Bumagsak ang musika at lumapit si Gunner, sinira ang lahat ng iba pang pag uusap."Maaari ba akong magsayaw sayo, Mom?"Mayroong isang serye ng mga aaws at isinusumpa ko ang aking puso ay natutunaw mismo sa lugar."Syempre, aking gwapong lalaki anak," Sagot ko bago kunin ang kanyang kamay.Si Gunner ay labing apat, ngayon ay isang teenager. Maniwala ka ba diyan? Siya ay kasing taas ko at sigurado ako sa ilang taon na siya ay magiging mas mataas
Emma.Sumasayaw ako kasama si Molly, pinahihintulutan ang musika na maghugas sa akin. Medyo masakit ang likod ko, pero hindi mahalaga kapag sobrang saya ko.Ang aking damit ay kumikislap sa paligid ko habang sinisigaw namin ang lyrics ng Cruel Summer ni Taylor Swift sa tuktok ng aming mga baga. Sumama sa amin si Ava, na buntis nang husto. Natawa ako dahil iniisip niya na sumasayaw siya, ngunit hindi. Hindi ko rin alam kung anong tawag sa ginagawa niya.Mabibilang ko ang ilang beses kung kailan ako naging pinakamasaya. Ang isa ay noong nakapasa ako sa bar exam. Ang pangalawa ay noong tinawag ako ni Gunner na mom sa unang pagkakataon sa mahabang panahon. At ang pangatlo ay ngayon. Sa araw ng aking kasal.Tama ang narinig mo. Kakakasal ko pa lang at hindi ako magiging mas masaya.Natandaan ang cute lawyer na sinabi ko kay Ava noong birthday ni James? Well, hindi siya sumuko, kahit ilang beses ko siyang tinanggihan. Panay ang tanong niya, at ang ibig kong sabihin, ay halos araw araw s
Kaya dumating na tayo sa dulo ng Ex-Husband’s Regret at sa mga side story. Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng pagmamahal at suporta mo sa librong ito. Ito ang pinakamahabang librong naisulat ko at sa ngayon ang pinakamatagumpay kong libro. Hindi ito magiging matagumpay kung hindi dahil sa iyong suporta. Kaya kaysa sa inyo. maraming salamat po. Salamat sa iyong paglalakbay mula sa simula hanggang sa katapusan. Ibig sabihin ang mundo ay nananatili ka sa akin.Ngayon, gusto kong iannounce na susunod na ang kwento ni Noah. Ito ay tinatawag na [The Billionaire's Fight For Redemption] Inaayos ko pa ang plot, pero magiging available ito sa kalagitnaan ng Oktubre, kaya abangan ito. Magkakaroon tayo ng side story tungkol kay Gunner at malamang isa pa tungkol kay Lilly.Narito ang isang sneak peek ng The Billionaire's Fight for Redemption. Ito ay isang magaspang na draft.Sierra.Naglalakad ako sa aisle. Bumibilis ang tibok ng puso ko at mabagal ang mga hakbang ko. Ang mga rosas at putin
Makalipas ang tatlong taon.Emma."Seryoso, Emma, kailan ka magsisimulang makipag date?" Tanong ni Ava, umupo sa tabi ko.Tumingin ako sa likod bahay at hindi ko mapigilan ang ngiti na namumuo sa aking mga labi. Ngayon ang kaarawan ng anak nina Travis at Letty. Si James, na ipinangalan sa dad namin, ay mag iisang taon na ngayon.Nagpakasal sina Letty at Travis mga dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpropose agad si Travis. Nagising ako pagkatapos ng aksidenteng iyon na muntik ng kumuha sa buhay ko. Nagtataka siguro kayo kung ano ang nangyari sa driver. Well, siya ay kasalukuyang nagsisilbi ng limang taong sentensiya para sa walang ingat na pagmamaneho. Sana natuto siya ng leksyon.Bumalik kina Travis at Letty. Sa tingin ko nakita niya ako sa ospital napagtanto niya kung gaano kaikli ang buhay. Nag propose siya at sinabi ni Letty na oo. Nagpakasal sila sa isang magandang kasal sa spring.Bilang resulta ng pagiging kaibigan ni Ava, dinala ako sa kulungan. Nagpakasal sina Connie
“Hindi! Kailangan kong itulak,” Ungol ko, hinawakan si Gabriel sa sando.Para akong baliw. Para akong nawalan ng malay. Ang sakit ay talagang nababaliw sa akin.Buti na lang at nakarating kami sa kwarto bago ako manganak sa hallway ng biwist na ospital. Nakahinga ako ng maluwag ng makarating kami sa kwarto at sinimulan na nila akong ihanda.Nasa loob na si Ava. Nagpapasalamat ako na may taong nakakaunawa kung ano ang pakiramdam kapag literal na nahati ang iyong ari sa dalawa upang ang isang maliit na maliit na tao ay makapasok sa mundo."Hindi na ako makapagpigil," Sigaw ko bago umakyat at itinulak ang lahat ng mayroon ako.Sumpa ko nararamdaman kong nahati ang pwetan ko at nakakadagdag lang ito sa sakit ko."Kasalanan mo ang lahat ng ito!" Sigaw ko kay Gabriel habang nakahawak sa kamay niya na nakakamatay.Nakatitig ako sa kanya. Mabilis na pumapasok ang aking mga hininga at ang aking mga butas ng ilong ay pumutok sa pagsisikap na kumuha ng mas maraming hangin sa aking mga baga
”Ayos lang ito, Lily-Bear. Magkakaroon lang ako ng baby… Natandaan mo ano sinabi ko kapag mangyayari na ito?”Tumango siya. “Opo. Sabi mo na mahihirapan ka, pero hindi dapat ako magalala dahil iyon ay parte ng pagdala ng bata sa mundo.”“Mabuti,” Napangiwi ako habang isa pang contraction ang naganap. “Nangyayari ito sa ngayon, kaya huwag kang magalala.”Kinuha ni Gabriel ang kamay ko at tinulungan ako palabas ng kwarto. Huminga ako sa ilong ko at palabas sa bibig ko, pero maging totoo ma tayo. Hindi talaga iyon nakakatulong. Hindi ba?“Hindi ko lang maintindihan. Bakit kailangan mo mahirapan? Hindi ba pwedeng lumabas ang baby ng hindi ka nahihirapan?”Ang huling bagay na gusto ko ay ang matrauma ang anak kong babae sa pagpapaliwanag sa kanya na ang sakit ay kailangan para itulak palabas ang baby mula sa loob ko. Gusto niya na malaman kung bakit ang baby ay kailangan itulak palabas at ipapaliwanag ko na dahil ang baby ay malaki at ang daanan niya ay maliit, kaya ang mga contraction