Kumunot ang noo ni Dexie at nagtatakang tanong, "Kailan pa kita tinakasan?"
"Ilang minuto ang nakalipas, pumayag kang makipag-dinner sa kanila. Gayunpaman, sa sandaling nakita mo ako, umalis ka."
Hindi nakaimik si Dexie.
Napansin niya ang kalungkutan ni Luke Huxley dahil ayaw niyang makita siya at umalis siya upang maiwasang ilagay si Shaun at ang kanyang koponan sa isang mahirap na posisyon.
Ginawa niya ito para sa sarili niya.
"Mr. Dawson, may mga bagay akong dapat asikasuhin, at wala itong kinalaman sa iyo."
Pinigilan ni Dexie ang galit at kinausap ito ng magiliw. Bukod sa ayaw niyang ilagay sa pwesto si Shaun, hindi rin siya pumayag na kumain kasama si Luke Huxley.
Tandang-tanda pa niya ang hindi magandang eksena sa mall. Hindi siya confrontational at ayaw niyang magdulot ng gulo.
"Natapos na ang mga oras ng paaralan, at lahat ng mga estudyante ay naghapunan na. Bakit kailangan mong magmadali? Ano ang napakahalagang kailang
After exchanging a glance with Luke Huxley, Dexie reluctantly got into the car. With Warry already in the front seat, Dexie had no choice but to sit in the back with Luke Huxley.As soon as the car door closed, the driver placed an insulation panel between the front and rear seats for privacy.Dexie rolled her eyes at the unnecessary gesture, as they didn't need privacy since they would not do anything inappropriate. Luke Huxley noticed her reaction and his lips twitched involuntarily as he looked at her profile. Why are you staring at the insulation panel? Are you imagining something indecent?Luke Huxley stifled laughter as he spoke. When Dexie heard his voice, she snapped out of her reverie.She turned to look at Luke Huxley and saw him chuckling. She was surprised since she had never seen him smile before. He always had a sullen look and never joked around. She had assumed he had a hard time smiling.She felt that he had changed
Ngumiti si Luke Huxley at pinutol siya, "How could I act out the indecent scene alone?""Sumasang-ayon ka ba sa akin na magkakaroon ka ng mas malalim na pag-unawa kung makikisali ka?"Si Luke Huxley ay sadyang binigyang-diin ang kanyang pakikilahok, ang kanyang hitsura ay mapang-akit at mapaglaro.Bagama't dalaga si Dexie, nakabasa na siya ng ilang nobela at alam niya kung ano ang kanyang tinutukoy.Binabanggit niya ang mga salitang ginamit niya sa kanya kanina.Nakarinig siya ng isang click, at natanggal ang sinturon ni Luke Huxley.Bahagyang bumaba ang waistband ng pantalon niya, tumambad ang itim niyang boxers.Nagulat si Dexie, at hindi na siya nakaimik. Pumasok ang gulat.Sinubukan niyang lumayo ngunit napagtanto niyang nakulong siya, na walang puwang para makagalaw. Itinaas niya ang kanyang mga kilay, mukhang mas balisa."Luke Huxley Dawson, huwag kang lalapit!" bulalas niya."Ikaw ang gustong magkaroon ng m
Sinusubukang ayusin ni Dexie ang kanyang mga iniisip at kumalma nang humingi ng tawad si Luke Huxley sa kanya. Nagulat ito sa kanya.Hindi kailanman sumagi sa isip niya na ang isang mayabang na lalaki na tulad niya ay mapapansin na nasaktan siya nito at hihingi pa ng tawad sa kanya.Naisip niya na pagkatapos niyang samantalahin siya, sasabihin niya sa kanya na dapat niyang isaalang-alang ang kanyang sarili na masuwerte na magiging intimate siya sa kanya.Gayunpaman, pagkatapos ay tumingin siya sa kanya nang may habag.Kahit na hindi niya ginawa iyon, hindi niya inaasahan na hihingi ito ng tawad sa kanya!"I am glad that Mr. Dawson has realized that his actions were offensive. Sana hindi na ito maulit."Tumingin siya sa ibaba at nagkunwaring inaayos ang kanyang damit, ngunit pilit niyang itinatago ang discomfort sa loob niya. Napatigil siya sandali nang may pumasok sa isip niya."Hindi maganda ang pakiramdam ni Propesor Q
Pinagsalikop ni Warry ang kanyang mga kamay at matamis na ngumiti sa mga nanonood. Patuloy niya, "Pero pakitandaan na ang upuan sa tabi ni Mr. Dawson ay nakalaan para kay Mrs. Dawson. Walang ibang dapat umupo doon."Isang tao ang sumagot, "Siyempre, bakit tayo uupo kay Mrs. Dawson?"Ang pag-upo sa tabi ni Mr. Dawson, ang kanilang boss, ay hindi komportable para sa sinuman. Sa kabila ng bihirang makita si Mr. Dawson, nilinaw ng kanyang kilos na mahirap siyang pakisamahan. Natural, mas gusto nilang panatilihin ang kanilang distansya mula sa kanya.Hindi mabasa ang ekspresyon ni Warry habang iminuwestra ang kanyang kamay. "Baka hindi mo maintindihan. Hindi nagkasundo si Mrs. Dawson at Mr. Dawson kamakailan. Malabong kusa itong maupo sa tabi niya. Kapag nangyari iyon."Inilibot niya ang tingin sa grupo at nagsalita sa patahimik na tono, "Alam mo na ang gagawin, tama?"Sandaling natigilan ang mga empleyado ngunit mabilis na tumango bilang pag-unawa. "Mr
Ang pambihirang kakayahan ng chef sa pagluluto at ang katakam-takam na pagtatanghal ng pagkain ay nakakuha ng atensyon ni Dexie. Sa kabila ng kanyang matinding gana, pinanatili niya ang tamang etiquette sa mesa. Ang umiikot na tray ay nag-ayos ng iba't ibang pagkain, at iniwasan ni Dexie na tumayo o humarang sa iba habang inaabot niya ang kanyang mga paboritong pagkain. Gayunpaman, sa tuwing ang kanyang ninanais na mga pagkain ay hindi maabot sa turntable, nakakaramdam siya ng matinding pagkabigo. Habang tahimik siyang kumakain, biglang bumungad sa kanya ang isang plato na puno ng paborito niyang pagkain.Ang mapagbigay na bahagi ay maayos na nakaayos kasama ang lahat ng kanyang mga paborito, at tumingin si Dexie sa lalaking katabi niya. Si Luke Huxley, na napansin ang kanyang mausisa na titig, ay nagsalita." Propesor Dexie, napansin ko na ang ilan sa iyong mga paboritong pagkain ay hindi maabot, kaya inipon ko ito sa isang plato para sa iyo. Isaalang-alang ito
Sa pamamagitan ng rearview mirror, pinanood ni Warry si Luke Huxley na umakyat sa kotse. Siya gritted kanyang mga ngipin at sighed, wondering tungkol sa Mr Dawson's intensyon patungo sa kanya, bilang siya nadama tulad ng walang higit pa kaysa sa alipin ni Mr Dawson. Si Mr. Dawson, isang mayamang lalaki, ay tila inilabas ang kanyang mga pagkabigo kay Warry, ang kanyang mahirap at walang magawang katulong, dahil sa kanyang kawalan ng kakayahan na makuha muli ang pagmamahal ng kanyang asawa.Matapos ang matagumpay na pagbuo ng isang bagong gamot ng Life Beneficial Technologies, oras na para sa mga klinikal na pagsubok, kung saan hindi kinakailangan ang paglahok ni Dexie.Samantala, inutusan ni Dexie si Roy na subaybayan ang kanyang institusyon sa pagsasaliksik, na nagpapagaan sa kanyang pakiramdam.Pagkatapos ng klase, nakatanggap si Dexie ng tawag mula kay Rodel, na nagpahayag ng pagnanais na makilala at pag-usapan ang isang bagay na mahalaga. Ba
Ang matigas na kilos ni Dexie ay ikinagalit ni Rodel. Alam niyang walang saysay ang pagsisikap na pukawin ang emosyon mula kay Dexie at maaaring magresulta sa pangungutya. Samakatuwid, huminto siya sa pagtatangkang magpakita ng pagmamahal, at ang kanyang tunay na kalikasan ay nagningning, na nagmistula sa kanya na higit na isang hamak. Nahirapan si Dexie na makipag-ugnayan kay Rodel. Naiintindihan niya ang layunin ng pagpupulong ngunit hindi siya nagmamadali. Kumuha siya ng isang kutsarita at hinalo ng dahan-dahan ang kanyang kape.Hindi nag-aksaya ng oras si Rodel sa pagsasalita. "Balita ko isa ka na ngayong professor sa Johnston University, nagtuturo ng second-year medical students?" tanong niya.Kinuha ni Dexie ang tasa ng kape niya at humigop ng konti. "Oo," sagot niya.Hindi nakakagulat na alam ni Rodel. Nalaman niya siguro ang tungkol dito kay Roxane noong unang araw ni Dexie sa Johnston University. Pero hindi galing kay Dexie.
“Mr. Domino, bakit may Alzheimer's siya kung hindi pa siya matanda?" Itinaas ni Dexie ang kamay niya at tinuro ang ulo niya, "Stop daydreaming. Nakakatakot sa utak. Paano ang magiging pag-uugali ng mga walang kwentang kapamilya mo kung matanda ka na at nangangarap lang ng gising? Ang pamilyang umaasa sa iyo?"Bahagyang natatawa si Dexie habang nagsasalita at saka tumalikod na naglakad palayo sa kanya."Dexie! Dexie!!" Sigaw ni Rodel Domino, ngunit hindi lumingon si Dexie para tingnan siya. Umupo ulit si Rodel sa kanyang upuan, nakaramdam ng galit habang ang ibang tao sa cafe ay nagsimulang magbigay sa kanya ng kakaibang tingin. Hindi niya akalain na hindi siya seseryosohin ni Dexie, lalo na kung isasaalang-alang ang reputasyon ng Johnston University. Kung nalaman ng publiko na tumanggap ng suhol ang dekano ng Johnston University at pinayagan ang isang 20-anyos na batang babae na may diploma lamang sa high school na magturo sa Departamento ng Medisina, tiyak na makakaakit ito ng aten