"Ngayong nalaman mo na hindi ako baluktot, ayaw mo na bang makipaghiwalay?" pang-aasar ni Dexie sa kanya.
Alam niyang hindi si Luke ang tipo ng tao na madaling magalit. Gayunpaman, siya rin ay isang labis na mapagmataas na tao na napopoot sa pagiging mapahiya, na katangian ng mga kabataan at makapangyarihang mga lalaki.
Pinipindot niya ang kanyang mga butones sa harap ng marami sa kanyang mga empleyado. Paano niya ito haharapin?
Hindi niya ito tatanggapin.
Gaya ng inaasahan, mas naging bagyo ang mukha ni Luke pagkatapos magsalita. Naglakad siya papunta sa kanya. Hindi na siya hinintay ni Dexie na maabot siya. Tumalikod na siya at tinungo ang parking lot.
Gayunpaman, sa sandaling binuksan niya ang pinto, napatigil siya.
Tumingala siya at sinalubong ang malamig na pagsisiyasat ni Luke.
"May gusto ka pa bang sabihin?" Kumunot ang noo niya.
"Anong laro ang nilalaro mo?" Wika ni Luke sa malalim na boses.
Ang kanyang boses ay kaaya-aya at malalim, na nagpapakita ng natural na dignidad ng isang nakatataas.
Noon, natutuwa si Dexie na makinig sa kanyang pagsasalita. Bawat salitang binibitawan niya ay parang isang maayang tala na laging umaakit sa kanya.
Gayunpaman, si Luke ay isang tao na kakaunti ang salita at bihirang makipag-usap sa kanya. Kapag nagsalita siya, ito ay panandalian lamang, at hindi siya magdadagdag ng mga hindi kinakailangang salita.
"I will buy the 5% stake your grandfather gave you at the market price of Huxley Dawson Corporation. You don't need to transfer them to me," sabi ni Luke, nakatutok ang tingin niya sa kalmadong ekspresyon ni Dexie, sinusubukang malaman ang anumang nakatagong emosyon. .
Talagang sumuko na ba siya sa kanilang pagsasama, o tinatago niya ang tunay niyang nararamdaman? Sa kabila ng kanyang mga sinabi, nanatiling hindi nagbabago ang ekspresyon ni Dexie.
Matiyagang nagpatuloy si Luke, "Hindi kita aapihin. Ang mga ari-arian mo ay mananatiling iyo. Hindi mo kailangang magpanggap na mapagbigay sa harap ko."
Nakita ni Dexie na medyo nakakatuwa ang mayabang na sinabi ni Luke. Kahit na ikinairita niya sa sinabi nito, hindi niya napigilang mapatawa.
"Luke, pumirma ako sa divorce papers at hinihintay kita sa Civil Affairs Office. Kung nagpakita ka sana, hiwalay na tayo. Sa tingin mo ba nagpapanggap akong mapagbigay? Sino sa tingin mo ako nagpapanggap para sayo?"
Ngumiti siya ng sarkastikong tumingin sa kanya ng diretso sa mga mata.
"I can't change my mind, kahit isang taon na akong nasa tabi mo. Sa tingin mo ba mababago kita ngayon dahil lang sa pagiging generous ko? Wala ka bang tiwala sa sarili mo?"
Saglit na hindi nakapagtalo si Luke sa anumang bahagi ng kanyang tanong.
Kung tutuusin, kung talagang gusto niyang hiwalayan si Dexie, gagawin niya ito, kahit isuko niya ang lahat ng kanyang kayamanan.
So... Gusto niya ba talaga ang divorce?
Baka mas madalian kaysa sa kanya?
Nagpunta ba siya sa Civil Affairs Office ng madaling araw?
Kahit na hindi siya nagpakita, tumakbo siya sa kumpanya.
For a split second, sinubukan ni Luke na itanggi, pero sa huli, tinanggap niya ito.
"So... gusto mo ba talaga akong hiwalayan? Wala ka ba talagang gusto?"
Hindi niya namalayan na basag na pala ang karaniwang matalas niyang boses.
Sa simula hanggang sa matapos sila, hindi siya naniniwala na walang gusto ang babaeng ito nang pakasalan siya.
Gayunpaman, narito sila. Ibinalik niya ang lahat ng dapat ay sa kanya.
Napagtanto niya na siya ay mali sa lahat ng panahon.
“Oo, wala akong gusto. Gusto lang kitang hiwalayan."
Sa kanyang nakaraang buhay, pinagmumultuhan siya ng mga determinadong salita ni Luke bago siya mamatay. Sa tuwing naaalala niya ang mga ito, muling nadudurog ang kanyang puso sa isang milyong maliliit na piraso.
Hindi niya alam ang paghihirap na mararanasan niya kung hindi niya determinadong hihiwalayan si Luke.
Maaaring madugo kapag natapos ang ilang mga relasyon, ngunit hindi bababa sa may pagkakataon pa rin na gumaling.
Ito ay mas mabuti kaysa palaging saktan ang iyong sarili. Kung hindi, ang sugat na dulot nito ay hindi na maghihilom sa natitirang bahagi ng kanyang buhay.
Binanggit ni Dexie ang tungkol sa hiwalayan nang walang pakialam, na parang walang kinalaman sa kanya. Parang walang kabuluhan ang sinasabi niya.
Hindi nakayanan ni Luke ang lumalago at hindi maipaliwanag na takot na naramdaman niya mula nang pumirma siya sa divorce paper noong nakaraang araw.
Wala pa ring gaanong emosyon sa kanyang mukha, at naging mas palaisipan ang kanyang ekspresyon. Para itong ipoipo na wawakasan ng bagyo at sisirain si Dexie sa mga sandaling iyon.
"Si Lolo Huxley Dawson originally gave these shares to me as something to fall back on in case our marriage didn't work out. He was looking out for me in case you hurt me."
She paused for a moment, as if considering something, and then continued, "Kahit hindi mo ako mahal, bukas-palad ka pa rin sa akin. Ngayong naghihiwalay na tayo, gusto kong putulin nang buo ang relasyon natin. Wala na. Kailangan kong panatilihin ang mga bahaging ito sa aking mga kamay." Si Dexie ay hindi naakit sa kayamanan, kahit na ang 5% lamang na stake sa kumpanya ay kumakatawan sa bilyun-bilyong asset.
Sa ilang sukat, naramdaman ni Luke na gusto niyang putulin ang lahat ng relasyon sa kanya.
"Kung tungkol sa divorce agreement na binigay mo sa akin, hindi ko naman kailangan. Sa'yo na. We are divorced. We don't need to stay in touch. What do you think, Mr. Huxley Dawson?"
Ang kanyang boses ay flat at walang emosyon.
Nagbago ba ang paraan ng pakikipag-usap niya sa kanya mula kay Luke hanggang kay Mr. Huxley Dawson? Ito ay kaya kakaiba na siya natagpuan ito lubhang nakakadiri.
Ang daming Luke pinipigilan ang gulat na nararamdaman, lalo siyang nabalisa. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang mood niya, pero naiwan siyang medyo hingal na hingal.
Nang matapos siyang magsalita at hindi sumagot si Luke, naiinip siya. Itinaas niya ang kanyang kamay para tingnan ang kanyang relo at bahagyang kumunot ang noo. "Wala pang isang oras. Tara na. Wag ka na mag aksaya ng oras."
Pumunta siya sa kotse pagkatapos magsalita, sumakay, at isinara ang pinto.
Sa sandaling ito, ang Huxley-Dawson Corporation ay nagkakagulo.
Talaga bang nakikipagdiborsiyo si Mr. Huxley Dawson?
Si Mrs. Huxley Dawson mismo ang nagsabi nito, kaya hindi ito maaaring mali, di ba?
Hindi mo ba nakikita na sinundan siya ni Mr. Huxley Dawson?
Parang totoo naman.
Sa sandaling iyon, maraming ambisyosong babaeng empleyado ang papalit kay Dexie nang hindi nababahala sa iniisip ni Luke.
Isang araw, nangako siya sa sarili na babayaran niya ang kahihiyan na natanggap niya noong araw na iyon. Habang iniisip ito ni Cindy, lumakas ang kanyang pagnanais, at lumawak ang kanyang mga ambisyon. Nang tumingala siya, napansin niyang hindi sinundan ni Luke Huxley si Dexie sa Office of Civil Matters para tapusin ang diborsyo. Sa halip, bumalik siya na may malungkot na ekspresyon.Habang papalapit ito sa kanya, inilagay niya ang isang nasaktang ekspresyon, umaasang makahingi ng simpatiya mula sa kanya."Mr. Dawson..."Tumingin sa kanya si Luke Huxley nang walang sabi-sabi. Itinuring ito ni Cindy bilang isang positibong senyales, at bumilis ang tibok ng kanyang puso. Namumulang binigyan ni Cindy si Luke Huxley ng mapanlinlang na tingin, sa sobrang tuwa ay naikuyom niya ang kanyang mga kamao.Naniniwala siya na gusto siya ni Mr. Dawson. Kung hindi, bakit hindi siya nagpaliwanag kay Dexie nang hindi niya maintindihan ang kanilang relasyon?Ibig bang sabihin ay kinilala niya ito? Halos
Dalawang beses na pinatayo ni Luke Huxley si Vyonne, at medyo nalungkot siya. Sinabi niya ang kaunti kay Warry, at ibinaba niya ang telepono. Syempre, hindi niya alam iyon sa pangalawa noon pagbababa ng tawag, ang kanyang malapit nang maging dating asawa ay tumanggap ng kanyang tawag.Nakaupo siya sa kotse, kumunot ang noo niya. Bukod kay Warry, hindi niya ito maintindihan. Noong nakaraang araw, humiling ang lalaki ng isang abogado para humiling ng diborsiyo, ngunit sa huling sandali, ito ay napakabagal.Tiyak na hindi siya tanga para isipin na si Luke Huxley iyon nag-aatubili na makipaghiwalay sa kanya. Dahil hindi niya mawari, hindi na niya iniisip iyon.Pagkatapos ng lahat, kung gusto ni Luke Huxley ng diborsyo, gagawin niya ito maaga o huli. Sa panahon ngayon, mayroon siyang mas mahahalagang bagay na dapat gawin.Inikot niya ang sasakyan at nagmaneho papunta sa bahay nila. Nagring ang phone niya habang nasa daan."Dexie, I have the information on the topic she asked me to research
Dexie, hindi mo ako naintindihan. Hindi ko sinasadya yun. I'm so happy na bumalik ka. Kung alam ko nang mas maaga, hiniling ko sa mga katulong na maghanda ng ilan sa iyong mga paboritong pagkain. Nalungkot si Dexie na tinawag ni Sarry ang kanyang sarili bilang "Nanay." Hindi niya pinansin ang sinabi ni Sarry at pumasok sa hallway. Doon, napansin niya ang isang batang babae na nakaupo sa sopa at nakatitig sa kanya. Ang batang babae ay payat, may sakit na maputlang pisngi at walang kulay na mga labi. Siya ay si Roxane Domino, ang anak nina Rodel at Sarry. Nagbunga siya ng pagtataksil ng ama ni Dexie sa kanyang ina. Noong bata pa si Dexie, nagkaroon siya ng soft spot para sa batang si Roxane, tinatrato siyang parang kapatid dahil nawalan ng ama ang kawawang babae. Gayunpaman, hindi nakakaawa si Roxane gaya ng naisip ni Dexie. Sa katunayan, mas bata lang siya kay Dexie ng ilang buwan. Nakasuot na siya ngayon ng snow-white woolen sweater sa ibabaw ng niniting na light brown na damit.
“Tingnan mo ang ginawa mo. Ganito ba ang gantihan mo sa nanay mo pagkatapos ng lahat ng ginawa niya?" Saway ni Rodel kay Dexie na ikinaway ng daliri sa kanya. Lalo lang siyang ikinairita ng kaswal at hindi pagsisisi nito. Tinatamad siyang tingnan ni Dexie. "Hindi ko hiniling sa kanya at kay Roxane na ibalik lahat ng nagastos ko sa kanila nitong mga nakaraang dekada. Dad, how dare you ask me to pay?" Pagkatapos ay bumaling siya kina Sarry at Roxane, may suot na mapanghamong ngiti sa kanyang mukha. "Ngayong nasa ganoong kalagayan si Roxane, hindi ka ba natatakot na ang kabayaran ko ay ibigay sa kanya ang nararapat sa kanya?" "Dexie Hansley!" Galit na galit si Rodel kay Dexie, lalo na sa malupit na pagsumpa nito sa kanya. Inalis nito ang kamay sa kanya, handa siyang sampalin. "Ano ang nangyayari?" Isang malalim at medyo marangal na boses ang nagmula sa direksyon ng main door. Hindi seryoso ang tono, pero pinigilan nito si Rodel sa paglalakad. Ang boses ay kay Luke Huxley, na inak
Alam ni Rodel na kapag kinuha niya ang Hansley Corporation, walang alinlangang hahabulin niya si Dexie. Gayunpaman, labis siyang nag-aalala tungkol sa opinyon ni Luke Huxley sa kanya at ayaw niyang paniwalaan na ang tingin niya sa kanya ay isang pabigat.Hindi nagtagal ang tingin ni Luke Huxley kay Roxane, dahilan na sumakit ang puso ni Rodel sa kaawa-awang kalagayan ng kanyang pinakamamahal na anak.Si Roxane, isang premature na sanggol na ipinanganak na may congenitally heart disease at may sakit sa puso, ay nabubuhay bilang stepdaughter ni Rodel sa loob ng mahigit isang dekada upang protektahan ang kanyang reputasyon. Lubhang hinahangaan siya ni Rodel, at nang makita kung paano siya minamaltrato ng iba ay nagdulot sa kanya ng pagkasira at panlulumo. Sa kabila ng lahat, hipag pa rin niya si Roxane, at hindi maintindihan ni Rodel kung paano nasasabi ni Luke Huxley ang mga masasakit na bagay tungkol sa kanya.Napawi ang mahinang ngiti sa mukha ni Luke Huxley habang bahagyang nakatiti
Ang babaeng ito ba ay sadyang sinusubukang i-provoke ang lahat? Si Luke Huxley ba ay bulag? Paano ang bulag na mapoprotektahan ang isang tulad ni Dexie? Hindi interesado si Dexie na hulaan kung ano ang iniisip ng mga Domino. Bagama't hindi niya maintindihan kung bakit hinarap siya ni Luke Huxley, sayang naman kung hindi niya ito gagamitin, dahil isa itong epektibong asset. Pagkatapos ng palitan na iyon, tumayo si Dexie mula sa sopa at sinabing, “I’m hungry. “Mary, maghain ka ng hapunan." Para bang siya ang pinuno ng bahay at lahat ay dapat kumilos ayon sa kanyang mga patakaran. Si Rodel ay umaakyat sa mga pader, ngunit wala siyang magawa. Hindi lang dahil pinrotektahan ni Luke Huxley si Dexie kundi dahil may hawak siya ng 40% ng Hansley Corporation. Kung gusto ni Rodel ng buong kontrol sa Hansley Corporation, kailangan niyang kunin ang mga aksyon ni Dexie. Bago iyon, hindi niya kayang pilitin ang relasyon nila nito. Kaya huminga siya ng malalim at sinabing, "Let's eat." Akala
Sarcastic na ngumiti si Dexie, "Mukhang lumaki ang gana mo after living with my family for so many years. Do you really think you're the heir to the family?" Nabalisa si Roxane sa pang-iinsulto ni Dexie na halos mawalan na siya ng malay. Pinakawalan ang kanyang nakakulong na galit, sinabi ni Roxane, "Ako ang tagapagmana ng pamilya Domino." Agad na napuno ng katahimikan ang silid pagkatapos ng pagsabog ni Roxane. Ang madilim na mukha nina Rodel at Sarry ay agad na napalitan ng guilt at gulat nang lumingon sila kay Dexie. Nagtaas ng kilay si Dexie, ngumiti ng mapaglaro, saka tumingin kay Roxane. "Anong sinabi mo?" Tanong ni Dexie na kumikislap ang mga mata sa saya. Malabo sa galit ang isip ni Roxane. Habang siya ay kumalma, ang kanyang puso ay bumilis nang hindi mapigilan nang makaharap siya. Mapanuksong tingin ni Dexie. Tumanggi siyang salubungin ang mga mata ni Dexie, bumaba ang tingin niya. Bago pa makasagot si Roxane, tumingin sa kanya si Dexie kay Rodel at tumawa. "Kung hin
Kahit na siya ang pinuno ng korporasyon, miyembro pa rin siya ng Hansley Corporation at hindi ng Domino Corporation. Siya ay isang empleyado lamang ng pamilya Hansley. Habang pinagmamasdan ni Rodel ang sarkastikong ngiti sa mukha ni Dexie, naalala niyang bahagi ito ng pamilya Hansley, at bakas sa mga mata nito ang pagpaslang na layunin. Ang presensya ni Dexie ay nagpaalala sa kanya ng kahihiyan na umasa sa kanyang asawa, at parang mawawala lang ang nakaraan niyang umasa sa isang babae kung wala na ito.Nagsiksikan ang lahat ng miyembro ng pamilya Domino sa kwarto ni Roxane. Dalawa o tatlong kasambahay lang ang nanatili para pagsilbihan si Dexie. Gayunpaman, ang mga katulong ay may hindi pagsang-ayon na mga tingin sa kanilang mga mata. Mrs Dawson ay masyadong walang awa at mabisyo.Kahit na si Ms. Domino ay hindi niya biyolohikal na kapatid, sila ay nanirahan bilang magkapatid sa loob ng higit sa isang dekada. May malubhang karamdaman si Mrs. Domino. Paano magiging malupit si Mrs. Daws