Share

Chapter 5

"Ngayong nalaman mo na hindi ako baluktot, ayaw mo na bang makipaghiwalay?" pang-aasar ni Dexie sa kanya.

Alam niyang hindi si Luke ang tipo ng tao na madaling magalit. Gayunpaman, siya rin ay isang labis na mapagmataas na tao na napopoot sa pagiging mapahiya, na katangian ng mga kabataan at makapangyarihang mga lalaki.

Pinipindot niya ang kanyang mga butones sa harap ng marami sa kanyang mga empleyado. Paano niya ito haharapin?

Hindi niya ito tatanggapin.

Gaya ng inaasahan, mas naging bagyo ang mukha ni Luke pagkatapos magsalita. Naglakad siya papunta sa kanya. Hindi na siya hinintay ni Dexie na maabot siya. Tumalikod na siya at tinungo ang parking lot.

Gayunpaman, sa sandaling binuksan niya ang pinto, napatigil siya.

Tumingala siya at sinalubong ang malamig na pagsisiyasat ni Luke.

"May gusto ka pa bang sabihin?" Kumunot ang noo niya.

"Anong laro ang nilalaro mo?" Wika ni Luke sa malalim na boses.

Ang kanyang boses ay kaaya-aya at malalim, na nagpapakita ng natural na dignidad ng isang nakatataas.

Noon, natutuwa si Dexie na makinig sa kanyang pagsasalita. Bawat salitang binibitawan niya ay parang isang maayang tala na laging umaakit sa kanya.

Gayunpaman, si Luke ay isang tao na kakaunti ang salita at bihirang makipag-usap sa kanya. Kapag nagsalita siya, ito ay panandalian lamang, at hindi siya magdadagdag ng mga hindi kinakailangang salita.

"I will buy the 5% stake your grandfather gave you at the market price of Huxley Dawson Corporation. You don't need to transfer them to me," sabi ni Luke, nakatutok ang tingin niya sa kalmadong ekspresyon ni Dexie, sinusubukang malaman ang anumang nakatagong emosyon. .

Talagang sumuko na ba siya sa kanilang pagsasama, o tinatago niya ang tunay niyang nararamdaman? Sa kabila ng kanyang mga sinabi, nanatiling hindi nagbabago ang ekspresyon ni Dexie.

Matiyagang nagpatuloy si Luke, "Hindi kita aapihin. Ang mga ari-arian mo ay mananatiling iyo. Hindi mo kailangang magpanggap na mapagbigay sa harap ko."

Nakita ni Dexie na medyo nakakatuwa ang mayabang na sinabi ni Luke. Kahit na ikinairita niya sa sinabi nito, hindi niya napigilang mapatawa.

"Luke, pumirma ako sa divorce papers at hinihintay kita sa Civil Affairs Office. Kung nagpakita ka sana, hiwalay na tayo. Sa tingin mo ba nagpapanggap akong mapagbigay? Sino sa tingin mo ako nagpapanggap para sayo?"

Ngumiti siya ng sarkastikong tumingin sa kanya ng diretso sa mga mata.

"I can't change my mind, kahit isang taon na akong nasa tabi mo. Sa tingin mo ba mababago kita ngayon dahil lang sa pagiging generous ko? Wala ka bang tiwala sa sarili mo?"

Saglit na hindi nakapagtalo si Luke sa anumang bahagi ng kanyang tanong.

Kung tutuusin, kung talagang gusto niyang hiwalayan si Dexie, gagawin niya ito, kahit isuko niya ang lahat ng kanyang kayamanan.

So... Gusto niya ba talaga ang divorce?

Baka mas madalian kaysa sa kanya?

Nagpunta ba siya sa Civil Affairs Office ng madaling araw?

Kahit na hindi siya nagpakita, tumakbo siya sa kumpanya.

For a split second, sinubukan ni Luke na itanggi, pero sa huli, tinanggap niya ito.

"So... gusto mo ba talaga akong hiwalayan? Wala ka ba talagang gusto?"

Hindi niya namalayan na basag na pala ang karaniwang matalas niyang boses.

Sa simula hanggang sa matapos sila, hindi siya naniniwala na walang gusto ang babaeng ito nang pakasalan siya.

Gayunpaman, narito sila. Ibinalik niya ang lahat ng dapat ay sa kanya.

Napagtanto niya na siya ay mali sa lahat ng panahon.

“Oo, wala akong gusto. Gusto lang kitang hiwalayan."

Sa kanyang nakaraang buhay, pinagmumultuhan siya ng mga determinadong salita ni Luke bago siya mamatay. Sa tuwing naaalala niya ang mga ito, muling nadudurog ang kanyang puso sa isang milyong maliliit na piraso.

Hindi niya alam ang paghihirap na mararanasan niya kung hindi niya determinadong hihiwalayan si Luke.

Maaaring madugo kapag natapos ang ilang mga relasyon, ngunit hindi bababa sa may pagkakataon pa rin na gumaling.

Ito ay mas mabuti kaysa palaging saktan ang iyong sarili. Kung hindi, ang sugat na dulot nito ay hindi na maghihilom sa natitirang bahagi ng kanyang buhay.

Binanggit ni Dexie ang tungkol sa hiwalayan nang walang pakialam, na parang walang kinalaman sa kanya. Parang walang kabuluhan ang sinasabi niya.

Hindi nakayanan ni Luke ang lumalago at hindi maipaliwanag na takot na naramdaman niya mula nang pumirma siya sa divorce paper noong nakaraang araw.

Wala pa ring gaanong emosyon sa kanyang mukha, at naging mas palaisipan ang kanyang ekspresyon. Para itong ipoipo na wawakasan ng bagyo at sisirain si Dexie sa mga sandaling iyon.

"Si Lolo Huxley Dawson originally gave these shares to me as something to fall back on in case our marriage didn't work out. He was looking out for me in case you hurt me."

She paused for a moment, as if considering something, and then continued, "Kahit hindi mo ako mahal, bukas-palad ka pa rin sa akin. Ngayong naghihiwalay na tayo, gusto kong putulin nang buo ang relasyon natin. Wala na. Kailangan kong panatilihin ang mga bahaging ito sa aking mga kamay." Si Dexie ay hindi naakit sa kayamanan, kahit na ang 5% lamang na stake sa kumpanya ay kumakatawan sa bilyun-bilyong asset.

Sa ilang sukat, naramdaman ni Luke na gusto niyang putulin ang lahat ng relasyon sa kanya.

"Kung tungkol sa divorce agreement na binigay mo sa akin, hindi ko naman kailangan. Sa'yo na. We are divorced. We don't need to stay in touch. What do you think, Mr. Huxley Dawson?"

Ang kanyang boses ay flat at walang emosyon.

Nagbago ba ang paraan ng pakikipag-usap niya sa kanya mula kay Luke hanggang kay Mr. Huxley Dawson? Ito ay kaya kakaiba na siya natagpuan ito lubhang nakakadiri.

Ang daming Luke pinipigilan ang gulat na nararamdaman, lalo siyang nabalisa. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang mood niya, pero naiwan siyang medyo hingal na hingal.

Nang matapos siyang magsalita at hindi sumagot si Luke, naiinip siya. Itinaas niya ang kanyang kamay para tingnan ang kanyang relo at bahagyang kumunot ang noo. "Wala pang isang oras. Tara na. Wag ka na mag aksaya ng oras."

Pumunta siya sa kotse pagkatapos magsalita, sumakay, at isinara ang pinto.

Sa sandaling ito, ang Huxley-Dawson Corporation ay nagkakagulo.

Talaga bang nakikipagdiborsiyo si Mr. Huxley Dawson?

Si Mrs. Huxley Dawson mismo ang nagsabi nito, kaya hindi ito maaaring mali, di ba?

Hindi mo ba nakikita na sinundan siya ni Mr. Huxley Dawson?

Parang totoo naman.

Sa sandaling iyon, maraming ambisyosong babaeng empleyado ang papalit kay Dexie nang hindi nababahala sa iniisip ni Luke.

Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Equipado S Renz
sa lahat na binasa ko e2 lng na hindi ko maintindihan
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status