Chapter 59

Nagpakita ng sigla si Roxane at tila malayo sa isang taong nahihirapan sa isang karamdaman. Gayunpaman, malinaw na matapang siya para sa lantarang paghamon kay Dexie sa sandaling ito.

"Ang lakas ng loob mong itulak sa mukha ko, ha?" Napaisip si Dexie.

 Sinulyapan niya si Roxane na may bahagyang ngiti at diretsong nagtanong, "Nahirapan ako sa hiwalayan ko, pero dinadala mo pa rin. Sinadya mo bang lagyan ng asin ang sugat ko?"

 Biglang napawi ang ngiti sa mukha ni Roxane. Hindi niya inaasahan ang pagiging direkta ni Dexie. Nang makita niya ang isang pahiwatig ng isang ngiti sa mga mata ni Dexie, siya ay likas na hinawakan ang kanyang damit, na natatakot sa isa pang verbal attack mula sa kanya. Hindi sigurado kung hindi masaya si Dexie sa kanyang hiwalayan, alam ni Roxane na hindi niya kayang saktan siya.

 Tumalikod si Roxane at dumistansya kay Dexie, matigas ang ekspresyon niya habang nagpapaliwanag, "Hindi iyon ang ibig kong sabihin. Natuwa