"คุณย่าของการ์เนทเขาเป็นคนขอหมั้นคิมให้หลานชายเขาเอง แต่คำหมั้นจะเป็นจริงก็ต่อเมื่อทั้งคู่สามารถกลับมาเจอกันได้เอง และต่างฝ่ายต่างไม่มีใคร พ่อก็ไม่ได้คิดอะไรรับคำตามใจเขาไป""...""การ์เนทรู้เรื่องหมั้นและรอคิมมาตลอด แล้วลูกสาวพ่อก็ไม่มีใครด้วยจริง ๆ ตรงกับการ์เนทที่ไม่มีใครเหมือนกัน แล้วทั้งคู่ก็มา
"หาเรื่องตายให้คนอื่นอีกแล้ว" เฮเลนถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย"ไม่ตายหรอก ฉันรับผิดชอบทั้งหมดเอง เชื่อสิว่าเขามาแน่!" ไม่เคยมั่นใจอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย"มีสองอย่าง" เฮเลนชูนิ้วขึ้นสองนิ้วและพูดต่อ"อะไรเหรอ" ฉันตั้งใจฟังในสิ่งที่เพื่อนกำลังจะพูด"คนในงานตายกับแกตาย""ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก" ฉันยังคงด
"ฉันไม่ดื่มแล้วคิม"เฮเลนดันแก้วตรงหน้าออกอย่างยอมแพ้"ดื่มให้ฉันก่อนถ้าเปิดขวดที่สี่เขามาแน่" ฉันพยายามยกแก้วเหล้าเข้าปากเฮเลน"แล้วเป็นไรทำไมวันนี้ไม่ดื่มเลย ถือขวดเดินไปเดินมาแต่ไม่แตะเหล้าสักหยด" เฮเลนเริ่มบ่น เพราะเธอโดนฉันบังคับให้ดื่มแทน"ไม่อยากเมา เมาแล้วปากดีเดี๋ยวจะแย่กว่าเดิม" ฉันรู้ตัวดี
"นี่ครับ" ผู้ชายที่นั่งข้าง ๆ ยื่นแก้วเหล้าให้ ฉันรับมันมาถือไว้ในมือ สายตาจ้องมองผู้ชายที่ฉันสนใจ"ขอบคุณค่ะ" ฉันส่งยิ้มให้ผู้ชายที่ยื่นแก้วให้ ก่อนที่จะยกแก้วเหล้าป้อนเขา สายตายังคงมองไปทางการ์เนทแล้วมันก็เป็นแบบที่ฉัน สายตาดุจ้องมองข้ามมาจากอีกฟากหนึ่ง ร่างสูงยืนมองมาจากอีกฝั่ง เฮเลนและเคทยกนิ้ว
"หมอนั่นบอกว่าไปหาหมอมา มีอาการเครียดจากการทำงานร่วมกับนายแล้วก็เหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งฉันก็ไม่ได้เชื่อเขาไปทั้งหมด""ยังไม่ได้ทำงานกับมันเลย มันไม่เคยโผล่หัวมาให้เห็นด้วยซ้ำส่งแต่คนอื่นมา" การ์เนทเองก็พยายามอธิบายในส่วนของตัวเอง"งั้นก็หมายความว่าหมอนั่นโกหกฉัน""ก็แล้วแต่ที่เธอจะเชื่อ""ไม่ชอ
"นี่ เดี๋ยวสิ""ดื่มเหล้าด้วยหรือเปล่า" ปากก็ถาม มือก็ทำหน้าที่ของมันไป"ไม่ได้ดื่มเลย""แต่พวกนั้นบอกว่าพี่คิมดื่มไปสามขวดแล้วนะ""เฮเลนกับเคทต่างหาก" การ์เนททำหน้างงใส่ฉัน จนฉันต้องอธิบายต่อให้เขาเข้าใจ"ฉันไม่ได้แตะเหล้า ไม่ได้ดื่มเลยจริง ๆ สองคนนั้นเลยรับหน้าที่ไปเต็ม" ฉันเว้นช่วงหายใจก่อนที่จะอ
"เดี๋ยวฉันต้องไปส่งเคทที่บ้าน ส่วนเฮเลน สามีจะมารับ" ฉันยืนมองเพื่อนสาวสองคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟา คนที่เมาหนักสุดน่าจะเป็นเคท"เคทเดี๋ยวมีคนมารับ" หลังจากคุยโทรศัพท์กับใครบางคนเสร็จเขาก็หันมาบอกฉัน"นายจะให้คนไปส่งเคทเหรอ เดี๋ยวฉันบอกที่อยู่ให้นะ""ไม่ต้องหรอก คนที่จะมารับรู้บ้านของเธอดี" การ์เนทดูมั
"อือ ไม่เอาเหรอ" การ์เนทมองหน้าเขาสลับกับเคทอย่างมีพิรุธ"ภาระ" เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่จะสั่งให้คนเข้าไปอุ้มเคท ฉันยืนมองด้วยความสงสัยสองคนนี้มีอะไรหรือเปล่าที่ฉันไม่รู้"ไม่อุ้มไปเองจะดีเหรอ เพื่อนฉันตัวนุ่มนิ่มมากเลยนะคะ" ฉันหันไปพูดกับเจ้าชายและยิ้มให้เขา"..." เขาสบตาฉันและหันไปมองเคทอีกที"นั
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ