"เราเข้าห้องเถอะ"ฉันหันมองคนข้างตัว มีคำถามมากมายอยู่ในหัว บางอย่างที่เขาพูดแปลก บางสิ่งที่เหมือนจะเกี่ยวกับฉัน แต่เขาก็ยังไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟัง"คำทำนายอะไรเหรอ คุณย่าที่เป็นคนไทยใช่มั้ย ดอกไม้ ดวงดาว ของประจำตัวนายเหรอ" คำถามของฉันทำให้การ์เนทหยุดเดินและหันกลับมามอง ฉันเพิ่งเข้าใจที่รอยสักของการ์
"ฉันจำไม่ได้""จำไม่ได้ไม่เป็นไร ค่อย ๆ นึก ผมไม่รีบ""ฉันจำไม่ได้" ฉันยังคงพูดคำเดิม แม้ในหัวจะพยายามนึกตามในสิ่งที่เขาพูด"ไม่เป็นไรครับ แค่รู้ว่าการรอของผมมันไม่สูญเปล่าก็พอ""แล้วคุณย่าบอกว่ายังไงอีก" การ์เนทนั่งลงข้างและเอนตัวเอาแขนยันไปด้านหลัง"ก็บอกแค่ว่าเธอเป็นทั้งดวงดาวและดอกไม้สำหรับผม เป
ณ บ้านของคิม"ยังไงคะยังไง" ฉันยืนเท้าเอวจ้องมองพ่อตัวที่หายตัวไปนาน จนเกือบลืมไปแล้วว่าพ่อมาหาที่อิตาลีตอนนี้กำลังขู่เข็นหาความจริงของคนที่คิดแผนทั้งหมดว่าใครเป็นคนต้นคิด แต่ใจในฉันก็พอจะรู้แหละว่าใคร ไอ้ตัวที่ไม่อยู่ตอนนี้นั่นแหละเป็นคนแนะนำแน่นอน"ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย" พ่อยังคงแกล้งทำเป็นไม่รู้
"อย่าไปสนใจเขาค่ะ ปล่อยให้มองไป" ในเมื่อทำกับฉันแบบนี้ก็นั่งมองผู้ชายโดนตัวฉันต่อหน้าแบบนั้นแหละ"เอ่อ ครับ" ช่างวัดตัวเองก็อึดอัดไม่น้อย เพราะไม่ใช่แค่การ์เนทที่มอง มีทั้งคริสเตียนและลูกน้องอีกสิบกว่าคนยืนมองอยู่ด้วย"แบรนด์นี้ไม่มีช่างวัดตัวผู้หญิงหรือไง" ในที่สุดการ์เนทก็ถามขึ้นเพราะทนไม่ไหว"มีค
"สั่งทำพิเศษน่ะ มีสองเส้น""อีกเส้นหนึ่งไปไหน" การ์เนทถามด้วยความอยากรู้"อีกเส้นอยู่ที่คิน" เอาไว้ตามตัวฉันแต่ช่วงนี้ฉันเป็นคนดีไม่ค่อยก่อเรื่องน้องชายเลยไม่ค่อยปวดหัว"ทำไมไม่ใส่คู่กับผมล่ะ" และแล้วก็มีเด็กขี้งอนโผล่มาอีกคน"อ่า" ฉันขมวดคิ้วมองหน้าการ์เนท"..."เขาเองก็ปราดสายตามองฉันอย่างเคือง ๆ เ
"ฉันอธิบายได้"(ไม่ต้อง ฉันเข้าใจ)"เข้าใจผิดน่ะสิ"(หึ...เข้าใจผิดว่าเธอซื่อสัตย์มาตลอดน่ะเหรอ)"การ์เนท" ฉันเรียกชื่อเขาและกดน้ำเสียงให้นิ่งที่สุด พร้อมกับก้าวเดินเพื่อไปยังลานจอดรถ(ไม่ต้องรีบกลับหรอก อยู่ต่อก่อนสิ)"อย่ามาสั่งฉัน" เรื่องบ้าบออะไรอีก(ตัดไม่ได้จริง ๆ สินะผู้ชายคนนี้น่ะ) ฉันรู้ว่า
เขานั่งมองฉันด้วยสายตาที่คาดเดาอะไรไม่ได้ นิ่ง สงบและว่างเปล่า จะบอกว่าเพราะฤทธิ์ของสิ่งที่เขาสูบก็คงจะใช่ เพราะแอลกอฮอล์ไม่สามารถทำให้การ์เนทเมาได้"ฟังก็รู้ว่าปากเก่ง" เด็กนี่ปากร้ายกว่าที่คิด"นี่ การ์เนท"คนถูกเรียกหันสายตามามอง ฉันเดินเข้าไปใกล้เขาและโน้มตัวเข้าใกล้ มือทั้งสองข้างจับไปที่พนักพิ
"งั้นเหรอ" ฉันไม่เชื่อหรอกความรู้สึกของฉันมันบอกว่าเรื่องที่เขาพูดมันเป็นเรื่องจริงตั้งแต่แรก"ทุกอย่างที่ผ่านมา คิดซะว่าเรื่องที่เรารู้จักกันมันไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน" ฉันตวัดสายตามองคนตัวสูงตรงหน้าและส่งยิ้มให้เขา"ก็ดีค่ะ ต่อจากนี้ฉันทำอะไรก็อย่าเข้ามาวุ่นวายก็แล้วกัน ทนให้ได้ไปล่ะ""จะรอดู" สาย
ณ คลับการ์เบรียลล่าก๊อก ก๊อก ก๊อก"มีอะไร"ร่างสูงนอนเหยียดบนโซฟาแล้วตะโกนถามออกไปนอกห้อง สายตามองทอดยาวไปยังผู้หญิงขึ้นมาหาเขา ผู้หญิงเหล่านั้นก็แค่ของแก้เบื่อ เขาไม่ใช้ซ้ำและไม่เคยวนซ้ำกับใคร"กลุ่มคุณเฮเลนมาแล้วครับ""อือ" เขาขานรับอย่างไม่ใส่ใจ วันนี้เป็นงานแต่งของเธอ ตำแหน่งของเฮเลนก็เทียบเท่า
"ไม่มีไปที่ไหนเหรอครับวันนี้" การ์เนทเดินเข้าไปถามปู่ถึงในห้องทำงาน"อยากให้พาไปที่ไหนก็พูดมาเลย" เขาแกล้งพูดแหย่หลานตัวเอง ก็เดี๋ยวนี้การ์เนทดูจะอยากไปข้างนอกมากขึ้น เหมือนว่ารอจะได้ไปเจอใคร"เปล่าครับ""ถ้าอยากไปหาหนูคิมก็คงต้องรอไปก่อน" ปู่ของเขาพูดขึ้นในขณะที่หลานชายกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง
"เจ้าบ่าวชื่ออะไร" เขาถามย้ำอีกครั้ง"...." ตาคมหันไปจ้องหน้าคนถาม ทำให้เขาเกิดอาการกลัวขึ้นมา"นี่ หยุดมองคนอื่นสายตาไม่น่ารักนะ" เสียงดุของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหันไปมองเธอ"....""เป็นเจ้าบ่าวต้องทำหน้าให้มีความสุขสิ ยิ้มน่ะยิ้ม" เธอเอานิ้วฉีกยิ้มปากตัวเอง เพื่อทำให้เขาดู"...." จำเป็นด้วยหรือไง
"งั้นเอาแบบนี้ ย่าขอทำนายให้หลานได้มั้ยจ้ะ""...ไม่เอาครับ""สักหน่อยนะ ย่าอยากดูให้หลาน"ย่าของเขาไม่ฟังคำปฏิเสธ เธอกางกระดาษเปล่าขึ้นมาและเขียนวันเกิดของเขาลงไปในนั้น"..." การ์เนทนั่งมองย่าของเขาขีดเขียนอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบตาเขาและส่งยิ้มกว้าง"มันพอดีกันเกินไป..." คำพูดของย่าทำให
"ฮึก ฮือ!"ย่าของเขาร้องไห้พร้อมกับกอดร่างไร้วิญญาณของลูกชายไว้แน่น ลูกชายของเธอก็คือพ่อของการ์เนท เขายืนมองร่างของพ่อที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวนอนราบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลตลอดระยะเวลาที่เกิดมา เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อเคยคุยกับเขาบ้างหรือเปล่า ความผูกพันและความรัก เขาจึงไม่เคยได้รับมันเลยจากทั้งพ่อแล
"ดอกไม้แหละ..."เสียงแหลมเล็กดังมาจากด้านหลัง ทำให้การ์เนทสะดุ้งด้วยความตกใจ เขาหันหลังกับไปมองก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อหน้าของเธออยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบ"คิม...ไม่เล่นแบบนี้" ผู้เป็นพ่อออกปากดุลูกสาวตัวเอง เธอส่งยิ้มกว้างให้เขาและยกมือไหว้คุณปู่"สวัสดีค่ะ" เด็กสาวยิ้มกว้างด้วยความสดใส ส่วนเด็กช
"ตอนเย็นการ์เนทไปกับปู่มั้ย" ปู่ของเขาถามขึ้นในขณะที่นั่งมองหลานชายของเขาเดินเลือกดอกไม้"ไปทำอะไรครับ" เขาถามกลับมาไป แต่ไม่หันไปสนใจปู่ของเขาสักนิด ถึงภายนอกจะเป็นแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้เฉยชาจนไม่ได้ยินสิ่งที่คนอื่นถาม"ปู่จะพาการ์เนทไปงานวันเกิดของลูกสาวคนที่ปู่สนิท ไปด้วยกันนะ"เขาพยายามสุดความสามารถ
สามเดือนผ่านไปหลังจากที่เขามาอยู่ในความดูแลของปู่และย่า เขาก็มีสภาพจิตใจที่ดีขึ้น จากเด็กที่ไม่พูดก็เริ่มถาม เมื่อสิ่งนั้นทำให้เขาเกิดความสงสัยการ์เนทใช้วิธีศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่บ้าน โดยทางปู่ของเขาจัดการจ้างครูมาสอนที่บ้านโดยเฉพาะในแต่ละวิชา เพราะเขารู้ดีว่าถ้าไปอยู่ในจุดที่คนเยอะและวุ่นวาย หลานข
เพล้ง เพล้ง!"คุณกล้าเอาอีผู้หญิงแบบนั้นขึ้นมาเหนือฉันเหรอ หา!""หุบปาก น่ารำคาญ!""เคยเห็นแก่หน้าฉันบ้างมั้ย หา!""บอกให้หุบปากไง!"พลั่ก!ร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งกระเด็นไปกระแทกกับผนังท้อง เธอล้มลงบนพื้นและนอนกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่น อาการจุกบริเวณช่วงท้องทำให้เธอนอนตัวงอ ขยับไปไหนไม่ได้"แม่..."เ