LUMIPAD papuntang Tibet ang tatlo para sa kanilang kasal. It was a rural place called Chang Tang. Malapit ang border niyon sa Nepal dahil may plano silang mag-cross country para sa kanilang honeymoon. Nikole instantly fell in love with the place. Para siyang nasa ibang mundo dahil sa malaparaisong ganda ng local. They were greeted by a female guide. She introduced herself as Diki. Tantiya ni Nikole ay nasa early twenties lang si Diki. Namumula-mula ang kutis nito. Her prominent phoenix eyes made her appealing. “Tashi delek!” Diki greeted them in Tibetan language. Iginiya sila nito sa isang village Kung saang kitang-kita ang nakakmanghang mountain ranged, ng Himalayas. Habang naglalakad sa malawak na grassland ay kitang-kita ang nagpapastol ng mga tupa sa gilid ng napakalinis na Kawa. “I love it here!” masayang-masaya si Nikole habang pinagmamasdan ang ganda ng kapaligiran. Halos hindi na nga niya maintindihan si Diki sa mga pa-trivia nito sa lugar na iyon dahil para siyang nananig
SA HOSPITAL na naglagi si Bernila mula nang dalhin siya roon. Kailangan siyang mamonitor ng doktor dahil sa kanyang kalagayan. Hindi naman siya pinabayaan ng asawa na at lagi itong nasa tabi niya. “Mahal… kumusta na ang pakiramdam mo?” tanong ng nag-aalalang si Kaden. “Okay lang ako…” sinikap niyang ngumiti. Ayaw niyang ipakitang nahihirapan siya. Sa nakalipas na taon, nakita niya ang effort nitong mapasaya siya. Kaden eventually developed feelings for her, for reak. Nawala na rin ang insecurity niya kay Nikole. Ang saya-saya nila nitong mga nakalipas na buwan. Talagang pinanindigan na nila ang pagiging mag-asawa kaya nga nakabuo agad sila ng baby matapos siyang makunan. But she knew the danger first hand itinago niya sa asawa na delikadong siyang magbuntis. She talked with her Ob-Gyne at hindi naman ito nag kulang sa paalala. Mayroong kasing abnormal antibodies ang kanyang immune system. Akala niya magaling na siya dahil wala naman siyang nararamdmang kahit ano nitong nakaraang.
DUMATING ang araw ng kabuwanan ni Bernila. Nagulat si Nikole nang biglang tumawag si Kaden. Bakas ang pagkataranta sa boses nito. “Niki, please come over. Bern wants to see you.” Kaden was rattling.“Ha? Lumabas na ba si baby?” Napamulagat si Nikole.“No. No. Please? Pakibilisan. Kanina niya pa ako kinukulit.” There was an urgency in his voice.“Okay, hold on. I’m coming over.” Nakita ni Julian na nagmamadali siyang umalis. Akma sana itong magluluto para sa kanilang hapunan. “Hun, where are you going?”“Bern wants to see me. I guess she’ll give birth soon.”“Oh, okay. Let me drive you then.”. Mabilis nitong tinanggal ang apron at inihanda ang kotse. Excited na kinakabahan si Nikole para kay Bernila lalo na at hindi kaila sa kanya ang kundisyon nito. Pero tiwala siya sa sandamakmak na doktor na nakapalibot rito na ligstas nitong mailalabas ang sanggol. Nang nakarating si Nikole sa loob ng private room ni Bernila. Naabutan niya itong hawak-hawak ni Kaden ang kamay. “Niki…” Agad na
MALAYANG bumuhos ang luha ni Kaden habang nasa labas ng nursery room kung saan nakalagay ang kanyang anak. Hindi niya ito matingnan nang diretso. Ayaw pa rin tanggapin ng utak niya ang mga nangyari. Kuyom niya ang mga kamo habang paulit ulit na sumasagi sa isip niya ang sinabi ng doktor matapos manganak si Bernila. “I’m sorry… we did our best. But she didn’t make it…”Mariin siyang napapikit. Naroon din ang pamilya niya sa hospital pero hinayaan muna siyang na pag-isa. Lahat sila nagluluksa sa biglang pagkawala ni Bernila. Pigil na pigil niya ang emosyon kahit gusto niyang magwala. Parang sasabog ang dibdib niya sa matinding sakit. Why this had to happen when everything was going smoothly between him and his wife? Napakaraming katanungan ang nabuo sa magulong isip ni Kaden pero ni isa ay wala siyang naapuhap na sagot. Nanatili lang siya roon. Nakatayo at wala sa sarili. Walang kahit anong salita ang makakapagbigay ng tawag sa klase ng sakit na nararamdaman niya ngayon. Hanggang s
4 YEARS LATER NAPASIGAW si Nikole nang makita ang dalawang pulang guhit mula sa pregannacy test kit niyang hawak. Naroon siya sa loob ng banyo ng kwarto at mabilis pa sa alas kwatrong tumakbo sina Clive at Julian. “What is it?!” halos magkasabay na tanong ng dalawa na biglang sumulpot sa pinto ng banyo. “It’s positive! It’s a success, we’re having a twins!” Ipinakita niya ang resulta ng pregnancy test kit at hindi makapaniwala ang dalawang lalaki na nagkatingan. They even made a high five. Matagal na kasi nilang pinlano ito. Nikole had undergo in vitro fertilization to ensure she’d carry two babies with different fathers. Maraming prosesong pinagdaanan, even their first attempt had failed. Pero sa pangalawang pagkakataon ay mukhang nagtagumpay sila. Nagka trust issue kasi si Nikole noong hindi naging matagumpay ang unang subok kaya ngayon na isipan niya subukan ang pregnancy test para lang makumbinsi ang sariling mayroon na ngang buhay siyang dinadala sa kanyang sinapupunan. “Thi
“NO! You don’t need to do this!” mariing wika ni Nikole kay Julian. Naroon sila sa terrace sa ikalawang palapag ng bahay at nagpapadala ito sa kanya.“Hun, this will be the last. I have been working on this case for a few years now. This operation costs a million-dollar worth, and I’m heavily invested to cut the claws of this organized crime group. Malaki ang maitutulong nito sa kumpanya ko kung sakali lalo na at sa buong Asia nag-operate ang sindikatong ito. I can’t give you sensitive information but trust me, ito na talaga ang magiging huli.” Sinikap ni Julian na maipaliwanag nang maayos kay Nikole ang gusto niyang mangyari. Isang linggo lang naman iyon. “I have a bad feeling about this, Jules. Why do you have to go? You are the company’s CEO, give the task to your men! But if this is about money, hell! Are we poor? Why would you risk your life there? Nahihibang ka na ba? If something bad happens there, what would happy to me and Juliette?” marring napakapit si Nikole sa steel rail
KANINA pa tingin nang tingin si Nikole sa relong pambisig. It had been a week since Julian left. Naintindihan niyang hindi ito nakatawag nang nakaraang mga araw dahil sa sensitibong misyon nito. Pero inaasahan niyang babalik na dapat ito. “Darling, what’s wrong?” Napansin ni Clive ang pagiging aligaga niya. Kagagaling lang nito sa nursery at pinatulog ang kambal. “Jules should be arriving now.” She exhaled sharply.Hinawakan nito ang kanyang mga kamay. “For sure he’s on his way. Maybe he’d surprise you. Calm your mind.” Iginiya nito si Nikole sa mahabang sofa at pinaupo. “Relax, okay? Walang mabuting idudulot kung maiisip tayo nang masama.”“But there had been a typhoon. And it just landed near Julie’s area.” Nahilo niya ang sentido. Napapraning na ata talaga siya. Nitong mga nakaraang araw pa siyang hindi mapakali. “Jules know what he is doing. He is the best in his field.” Patuloy na kinalma ni Clive ang isip niya. He turned on the television at sakto ng breaking news ang tumapat
GRAND OPENING ng proyektong hinawakan ni Clive na isang malaking coliseum sa bicol. The architectural design was impeccable. Pero hindi niya masyadong na monitor ang structural section niyon dahil hindi naman siya Civil Engineer. Triple C had all the best designing professionals. Pero kahit gaano katatag at kaganda ng struktura ay walang panama iyon sa kalamidad na bigay ng kalikasan. There had been an earthquake around magnitude eight. Nagkataon itong sa grand opening ng natural gusali. Three columns had failed, and the trusses fell. Marami namang nakalabas agad kahit nagkaroon ng stampede. But the horror remained that around a hundred people died. Kung kailan unti-unti nang na tanggap ni Nikole ang pagkawala ni Julian, ngayon naman niya nasaksihan ang unti-unti ng pagkawala ni Clive. He was physically present, but mentally absent. “Clive, it’s not your fault. It was a natural calamity!” Paulit-ulit niyang pinapaalala rito iyon. It had been a month since that incident but there ha
FAMILY REUNIONNAGTIPON ang lahat sa pahabang mesa sa loob ng mini library sa bahay. Kaden was explaining the situation and Nikole would support him with information. Ipinaliwanag nila kung ano ang hindi inaasahan na pangyayari noong debut ni Tehani. “In short, Lucas’ father is… Uncle Julian?” hindi makapaniwala si Kane. Although he couldn’t remember the man, puno ng pictures sa bahay na magkasama sila habang karga siya nito noong bata pa. “Now I know why Teha is not here. She’d surely freak out.”Hindi mapakali si Juli sa kinauupuan. Parang hindi agad natanggap ng kanyang sistema ang mga sinabi ng magulang. Buhay ang ama niya. Pero ang masaklap ay hindi sila nito makikilala. Pero kahit isang yakap lang sana, okay na siya roon. Matagal nang nag-iipon si Juli ng impormasyon tungkol sa pagkawala ng ama. Suportado naman siya ng magulang kahit sa napakaliit na tyansa na maaaring nakaligtas ito. Because everyone knew, Julian Arevalo died a hero. Kaya isang napakalaking surpresa sa kanila
THE PRESENT“BAKIT pakiramdam ko kilala ko sila. It’s weird, they felt familiar.” Lumalim ang gatla sa noo ni Luke habang pabalik na sila sa kanilang Mesa. Hindi naman kasi talaga sila dapat pupunta sa party na ito kung hindi sa pangungulit ni Lucas. Apparently, he liked this girl. Kaya kinilala na rin nila ang magulang nito. Biglang tinambol ang dibdib ni Hera sa sinabi ng asawa. May koneksyon kaya ang mag-asawang iyon sa nakaraan ng ni Luke? Alanganin na ngumiti si Hera. “Love, kalma lang. We’ve been together for twenty years. Even our son is having a girlfriend. You’d still want to know your past?”“I want to be whole again, Love. Para bago man lang ako mamatay masagot ang napakaraming katanungan sa isip ko.”Tumango si Hera. “I will help you…”Bumalik na sila sa mesa pero nagpaiwan si Lucas na kausap pa ang magulang ni Tehani. Luke couldn’t get his eyes off Tehani’s mother. She was surely pretty, but there was something about her that he could not explain. Bakit malakas ang kab
NAPASIGAW si Julian nang tumama sa kanyang ulo ang matigas bagay. It was a ship debris. Naroon na siya sa speedboat at papaalis na siya. Kailangan niyang makabalik sa pampang. Pero dahil sa malakas na hagupit ng hangin at sa kanyang tama sa ulo ay nahihirapan siyang makagalaw. “Hirsch! Do you copy?” There was a faint static sound. Mas tinatalo ng lakas ng hagupit ng hangin ang tunog mula sa kanyang earpiece. Pinanatili niya ang natitirang katinuan bago pa siya maianod ng nangangalit na mga alon kaya itinali niya ang sarili sa speedboat. “Hirsch! Hirsch!” Pero isa pang debris ang tumama sa ulo niya at tuluyan na siyang nawalan ng malay. Milagro na maituturing na sa isang pribadong isla napadpad ang naghihingalong katawan ni Julian na sa awa ng diyos ay nanatiling nakatali sa speedboat. Habang sa hindi kalayuan ay may isang babaeng panay ang hikbi at sa sobrang sakit na kanyang nararamdaman ay gusto niyang lamunin na lang siya ng karagatan. She just got married. But her husband die
20 YEARS LATERABALA si Nikole sa pagiging Chairman ng CREC at malalaki na ang mga anak nila. She had another two kids with Kaden, isang lalaki at babae ang bunso. Sina Nikolas at Tehani. Ang panganay nilang si Kane ay siya na ngayong namamahala ng law firm. And kambal nilang si Callie at Juliette ay siya namang namamahala ng negosyo ng naiwan ng mga ama niyo. Si Nikolas naman ay mukhang susunod sa yapak ng ama na mag-aabogasya rin. Pero ang bunso nilang si Tehani… ay mukhang hindi pa alam kung saan ang patutunguhan.Nasa loob si Nikole ng kanyang opisina nang biglang pumasok ang madilim na mukha ni Kaden. Halos dalawang dekada na ang dumaan mula nang ikasal sila pero makisig pa rin ito. Alaga nito ang katawan kaya parang hindi ito tumatanda. “What’s wrong sweetheart?” takang tanong ni Nikole sa asawa.“Ang magaling mong bunso may boyfriend na!” Nanggigigil itong naupo sa receiving chair. Masyado itong protective sa bunso na namana yata ang taglay na katigasan ni Nikole noong kabata
NIKOLE and Kaden celebrated a wedding of a century makalipas ang tatlong buwan. Napakabongga niyon na ginanap sa Manila Cathedral. Halos lahat ng kilalang tao sa mundo ng negosyo ay imbitado roon.Litaw na litaw ang ganda ni Nikole sa suot nitong traje de boda na idinisenyo pa ng pinakasikat na fashion designer sa Europe. She was like a princess. Even Kaden looked dashing in his wedding suit. Every guest was mesmerized by them.Puno ng galak ang bawat pamilya nina Kaden at Nikole. Lalo na si Vicente na hindi napigil ang maluha habang hinahatid si Nikole sa altar. Tuwang-tuwa rin si Kane na laging pinamamalita sa school nito na may bagong mommy na siya. Kane was their ring bearer. He even made Noah his best friend. Naroon rin ang bata bilang coin bearer. Callie and Juliette were the most adorable flower girls. Nagsasaboy ang dalawa ng petals ng pulang tulips sa red carpet nang ginanap ang wedding entourage. Kulay pula at ginto ang motif ng kasal at punong-puno ng mga fresh flowers a
“MAMA Niki and Daddy are sleeping together!” halos mabulabog ang buong kabahayan dahil pa ikot-ikot si Kane na nag-sisisisgaw habang hila-hila ang kanyang saranggola. “Yehey, they are making a baby!” Nagulantang ang mga nakarinig. Habang si Ken ay halos about tainga ang ngiti habang nagkakape nang umaga ng iyon. But the olds pretended they didn’t hear it. Bumalikwas ng bangon si Nikole. Kanina niya sapo ang noo dahil sa kahihiyan. Sa dinamirami ng makaka kita sa kanila ay ang batang makulit na iyon pa. Akmang tatayo na siya nang bigla siyang pigilan ni Kaden. “Stay…” “Kade, you have seen what happened? Ano na lang sasabihin ng pamilya mo?” parang biglang nawala ang antok niya sa katawan. “They won’t mind, believe me. Baka nga sila pa ang unang mag-celebrate.” Nikole’s face burned. “But—” “No more buts.” Hinila siya nito pabalik at bigla na lang itong pumaibabaw sa kanya. “You’re really something. After all our acrobatic show last night, you could still walk?” pinalihmgian si
MALALIM na ang gabi pero tuloy pa rin ang party. Pero natulog na nang maaga si Kaira. Habang si Kaden ay nakikipag-inuman sa ama nito. Naroon sila sa veranda. Nagsiuwi na ang ilang bisita. “What happened to the girl you brought here earlier?” usyoso ni Ken sa anak. “My son didn’t like her. So, I removed her from the list.” Kaden chugged his cognac. “Hindi ko kasi maintindihan. Bakit inilalayo mo pa ang mata mo kung meron naman sa malapit.” Makahulugang sambit ng ama. Natawa nang pagak si Kaden. “Who, Nikole? I wish.” “You wish? E tlagang hanggang sa wish ka na lang kung hindi ka gagalaw. You guys are both single now. Matagal nang magkakilala. You’ve been together through the darkest times of your lives. Ano pa ba ang hinahanap mo?” napapailing na saad ni Ken. “Niki didn’t like me.” “Then make her fall for you! Iba na ang sitwasyon niyo ngayon. You’ve both matured. Unlike before na mga bata pa kayo. You’re in your mid-thirties now.” “Niki didn’t want to be in a relationship
DUMATING ang baby shower ni Kaira. Pamilya at malapit na kaibigan lang ang mga naroon. Ginanap iyon sa mansion ng mga Elorde. Malapit na kasi ang kabuwanan nito. Kaira was expecting a baby boy. They all wore white dresses since it was the motiff. Iniwan ni Nikole ang kambal sa Lolo Vicente ng mga ito. Gustong-gusto naman kasi ng kambal doon. Lalo na ngayon na nakapansin-pansin na lalong lumalakas ang daddy niya mula nang magkaroon ng mga apo. “Congratulations, Kai! Now it’s your turn to be a mother!” She kissed Kaira’s cheeks. “Sorry, I didn’t get to buy a gift. Cash na lang. Is five million enough?”“Sure, no problem! That’s too much, Niki.”“It’s for the baby.” Hinawakan niya ang malaking tiyan nito.Nagulat sila nang biglang dumating si Kaden na may kasama ng mestisahing babae.“Who is that?” bulong ni Nikole sa kaibigan. Mula noong gabing aksidente silang nagkita saItalian restaurant kung saang nagkahulihan na magka-date ay wala pang nababanggit si Kaden na may bago na itong nak
DAHIL sa madalas na pangungulit ni Kane na gusto nang magkaroon ng nanay kaya sinubukan ni Kaden na makipagdate. Dahil wala siyang oras na maghanap kaya pinatulan na niya ang reto ng mga panyero niya dahil bihira raw mangyari na siya na mismo ang naghanap.Ngayon heto si Kaden nangangalay na ang panga sa kakangiti. Ayaw naman niyang magmukhang bastos sa kausap. Kasalukuyan siyang nasa isang kilalang Italian restaurant kasama ang isang Filipino Korean na si Samantha Park. She preferred to be called Sam. Parang gustong pagsisihan ni Kaden na sinubukan niya ang pagba-blindate.Goodness gracious, I won’t do this again! Kung sa hitsura lang naman ay wala siyang maipipintas dito. Taglay nito ang mga katangiang hinahanap madalas ng lalaki sa isang babae kung pisikal na aspeto ang pagbabasehan. Matangkad ito at makinis ang namumula-mulang kutis. Pantay-pantay ang ngipin at maganda ang tsinitang mata.Kaden tried his best to carry the conversation. Idinaan na lang niya sa mga biro. Pakiramdam