Nang makabalik na kami muli sa hotel ay natutulala pa rin ako dahil sa nagawa kong hawakan ang kamay ni Ren ng gano'n katagal. Mamaya niyan isipin ni Ren na gusto ko siya! Hayyy! Nakakaasar naman talaga. Bakit ko ba kasi hinila pa ang lalaking 'yon?
Kinabukasan ay gaya ng ginagawa ko kahapon, tinatawagan ko na naman ng walang humpay 'yong owner ng resort. Ano bang nangyari do'n? Ang ganda na ng usapan na magkikita na kami tapos paghihintayin lang pala kami ng napakatagal.
"Is there something wrong?" tanong ni Ren habang kumakain ng ice cream. Inaalok nga niya ko pero tinanggihan ko dahil naiinis ako ngayon.
"Wala. Nagtataka lang talaga ko do'n sa owner. Hindi kaya may nangyaring masama do'n?" wala sa sarili kong sabi.
"Hey! Don't talk like that. Mamaya niyan magkatotoo." bawal niya sa'kin.
"Sorry. Kasi naman nas
Napahawak ako sa magkabilang braso ko nang maramdaman ko ang lamig sa'king katawan. "Nabasa ka ba sa ulan ng sobra?" tanong niya at lumapit sa'kin. "No. Medyo gininaw lang." sagot ko. Dama ko pa rin ang ginaw dahil may hangin pa rin na pumapasok galing sa labas. "You should change what you're wearing. Baka magkasakit ka pa." "Okey lang ako." "Just listen to me." may awtoridad niyang sabi. "Kasi..." Halos hindi ko maituloy ang sasabihin ko dahil sa naiisip ko. "Tatalikod ako kaya 'wag kang mag-alala." pagkasabi niya no'n ay tumalikod na agad siya. Napatingin agad ako sa paperbag na hawak ko kanina. Bumili kasi ako ng shirt do'n sa store na nagbebenta ng mga souvenir. Hindi ko alam
Dahil sa lumalim na din ang gabi ay kinabukasan na kami nakalabas ng tree house."Halika na." aya niya sa'kin. Umayos na siya para sapuhin ako dahil medyo mataas pa din ang last step ng hagdan pababa ng tree house."Wait lang kasi." sabi ko. Nakita ko ang ngiti niya habang nakatingin sa'kin."Hindi na nga ako makababa, tinatawanan mo pa ko?" masungit kong sabi. Pero ngumiti pa rin siya.Nang napagdesisyonan ko ng tumalon ay sinapo naman niya ko. Napangiti na lang ako dahil do'n at niyakap ko siya saglit.Naglakad na kami pero hindi magkahawak ang kamay namin dahil sa ayaw muna naming makakuha ng atensyon ng kahit sino. Mamaya niyan may mga reporter pang makakita."See you later." paalam niya ng may ngiti sa mata at labi niya gaya ng sa'kin.Humiga ako sa kama at inisip an
"Bitawan niyo ako! Ano ba?!"malakas kong sigaw habang hawak-hawak ng dalawang tao ang magkabila kong braso. Ngayon pa lang nila tinanggal ang itinakip nila sa bibig ko para hindi ako makapagsalita. Pati na rin ang piring ko sa mata kanina. Naramdaman ko lang na sumakay kami sa isang sasakyan at ng huminto na iyon ay dito kami bumaba.Patuloy lang sila sa paglalakad ng mabilis at halos makaladkad ako. Pakiramdam ko nga ay magkakapasa na ang mga braso ko sa higpit ng hawak nila sa'kin."Ano ba?! Bakit na naman ba Steven?"tanong ko sa lalaking nauuna kesa sa'min. Siya ang nakakita sa'kin sa gubat. Ano na naman ang nais niya?"Gusto ko 'yang tanong mo ah. Parang hindi ka nga nagulat na ako ang nagplano nito eh."sabi niya matapos lumapit sa'kin. Parang chill na chill pa siya sa ginagawa niya."Ano bang kasalanan ko sayo? I
Mabilis kong hinawakan ang binti ni Steven para pigilan siyang maglakad."Please, 'wag niyong idamay si Ren dito. Wala siyang kasalanan." pagmamakaawa ko kay Steven. Pero ano nga bang aasahan ko? Kung kanina ay wala na silang konsensya, paano pa kaya ngayong wala sila sa sarili nila?"Lalaine?"narinig kong palapit na ng palapit ang boses ni Ren."Man, you're here. I'm glad that your memories with us are back now."Namilog ang mata ko ng tumatawa pa si Ren nang akbayan siya ni Steven. Naglalakad na sila palapit sa'kin. Lumipat ang mga mata niya sa'kin at hindi man lang siya nagulat ng makita ang kalagayan ko. What's happening?"How are you Lalaine?"tanong niya habang nakangisi at hinawakan ang sugat ko sa gilid ng lower lip ko. Mukhang nakuha ko iyon sa malakas na pagsampal sa'kin ni Geoff kanina.
Hazel POV"Sisiguraduhin kong isasama ko 'yang si Warren sa babaeng 'yon kapag nalaman kong ginagago niya ang kapatid ko." narinig kong sabi ni kuya Steven. Ano na naman kaya ang pinagsasasabi ni kuya? Sinong babae naman?"Kuya?"Mabilis na ibinaba ni kuya Steven ang tawag sa phone niya bago ako kinausap."Hazel, anong ginagawa mo rito?"masaya niyang tanong."You didn't visit to our parent's grave yesterday. Alam mo namang birthday ni mama." usisa ko sa kanya. I'm looking at his eyes and I'm worried that his back in his old illegal habits. Tinigilan niya iyon ng pakiusapan siya ng parents namin. But since our parents died, he became aloof to me, most of the time I can feel that his doing something secretly. I know that he will not let me to get involve if his doing something bad and I also know that he will try to hide
Nakahinga ako ng maluwag matapos kong marinig ang mga pulis at naiiyak ako sa saya ngayon, hindi ko akalain na makakaligtas pa ako."Lalaine."Narinig ko ang pamilyar na boses. Lumapit sa aking si Ren at nakita kong alalang-alala siya ng makita ako."Bakit nandito ka? Nandito na ang--"Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa hinalikan niya ako sa'king noo."I'm glad that you're safe now.""Ren, is she okay?"Nakita ko si Hazel na lumapit sa'kin."Oh my gosh. I'm so sorry Lalaine for what my brother did to you."naiiyak niyang sabi habang si Ren naman ngayon ay tinatanggal na ang mga tali sa'king kamay. Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Hazel dahil magulo pa ang isip ko at pagod din ako sa mga nangyari.Nang matanggal na ang tali ko sa paa at kamay ay bigla akong
"Hazel, ikaw pala. How are you?"tanong ni Ren ng makalapit kaming dalawa kay Hazel. It looks like she's still struggling after of what happened. Tahimik lang ako at naghahanap pa rin ng mga tamang salitang pwede kong gamitin para mabati siya. "Okey naman ako, Ren. Thank you for asking."nakangiti niyang sagot bago lumipat ang tingin niya sa'kin."Hello Lalaine, long time no see."Ngumiti ako sa kanya. Iniwan muna kami ni Ren para makapag-usap kaming dalawa. "I stopped visiting the park since I became a teenager." "Ako rin naman, mas madalas kasi kaming maglibot ng parents ko sa mall and different towns."sabi ko. Nakaka-miss talaga ang mga panahon na 'yon. "I envy you about that. When my parents wants to go out, I always say that I have important things
I made a coffee for Ren's mother. Nakita kong tinitingnan niya ang paligid ng bahay ni Ren habang siya ay nakaupo sa sofa. "Magkape po muna kayo."sabi ko sa kanya sabay iniabot ko ang tasa. "Thank you."malumanay niyang sabi at humigop na mula sa tasa niya kaya gano'n din ang ginawa ko sa tasa ko. Tumingin siya sa'kin bigla saka ibinaba ang tasa. Ako ay nanatiling uminom sa tasa ko dahil sa naiilang ako sa mga tingin niya sa'kin. "Are you living here with my son?"Hindi ko naiwasan na mapasamid pagkatapos niyang sabihin 'yon. Nahirapan akong patigilin ang ubo ko dahil sa gulat ko sa tanong niya. "Did I startled you?"she asked and tapped me on my back. Then I remembered when this happened to me in the resort, Ren did the same thing. "Let me get some water for you."&nbs
Warren POV "What are you doing here?"I sighed before I answered him. "I want to apologize about how I act in our family dinner." Umikot ang swivel chair niya paharap sa'kin. I always remembered his angry face, I can't remembered now how he smiled when he tried to approach me when I was a kid. I always get annoyed everytime I see him. I can't accept the fact that my mom fell inlove with him. Wala pang isang taon ng namatay si dad. Hindi ko kayang tanggapin 'yon. Bata pa lang ako no'n. Pero sa isip ko noon ay hindi pa dapat mag-asawa si mom. Then after they got married. Nalaman kong nabuntis pala si mom kaya nagpakasal. Kaya mabilis ang lahat. Mas lalo lang akong nagalit ng malaman ko 'yon. Hindi ako makapaniwala na magagawa 'yon ni mom. Because of my anger I didn't even bother to ask her reason about what happened. When my mom got
Pagkagising ko ng umaga ay naramdaman ko na agad ang mabigat na braso ni Ren na nakayakap sa aking katawan. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng nangyari sa'min kagabi. Napangiti ako sabay napahawak sa aking labi ng maalala ko kung paano niya ako hinalikan.Gumalaw ako para humarap sa kanya. Medyo gumalaw siya ng kaunti pero nakapikit pa rin ang kanyang mata.Dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang kilay papunta sa kanyang magandang ilong at pababa sa kanyang labi."Gising ka na?"bigla niyang imik sabay niyakap ako ng mahigpit kaya lalo akong napalapit sa kanya. Medyo nakatingala ako para makita kong mabuti ang kanyang mukha."Good morning."bati ko sa kanya kahit na nakapikit pa rin ang mata niya. Inilapit niya ang ilong niya sa ilong ko at bahagyang gumalaw."Good morning... I'm still tired."
Lalaine POV May family dinner ngayon sa lugar ng Dela Vista, para ito sa paglabas ng ospital ni tita dahil ngayon ay maayos na ang kalagayan niya. "Kailangan ko ba talagang sumama?"tanong ko kay Ren kahit na alam ko naman talagang kailangan kong sumama dahil hindi na rin naman iba sa'kin si tita. She's also Ren's mother. "Don't you want to go with me?"seryoso niyang tanong ng may halong lungkot. Bakit ba ako dinadala ng lalaking 'to sa ganyan niyang hitsura? Para bang hindi ko gustong makita ang guwapo niyang mukha na maging malungkot. Napakaamo ng mukha niya, imagine paano pa kaya kung nagpapaawa o nagpapacute siya 'di ba? Napatingin lang ako sa kanya, parang pakiramdam ko ngayon ay nakatingin ako sa crush ko. Akala mo akong bumabalik sa pagka-teenager. Napakaguwapo at cute niya at the same time. Seriously, paano niya nagagawa 'yon? &nb
Madalas akong busy nitong mga nakaraang araw dahil sa pinag-aaralan kong mabuti ang gagawin naming business ni Hazel. Sinisigurado ko rin na hindi namin pagsisisihan iyon. Dahil sa nag-aral naman ako tungkol sa business in America. I need to use what I learned now.This time, mas magiging challenge ito sa'kin, konting pagkakamali lang namin sa ipaplano ay siguradong masasayang ang pinaghatian namin ni Hazel dito. Isinugal ko ang perang naipon ko para sa business naming dalawa. Gusto ko rin naman gumawa ng bagay para sa'kin na hindi ko kakailanganin ang tulong ni Ren. Ang totoo, gusto ko siyang isorpresa. Alam ko din kasing mag-iinsist siya sa'kin na tumulong kaya naman minabuti ko ng hindi muna sa kanya sabihin.Ang isip ko ay madalas pagod dahil sa pagreresearch. Minabuti ko na din na ako ang mas trumabaho sa business namin ni Hazel, alam ko kasing madami siyang ginagawa sa company nila ngayon. At ayon sa karanasan ko, I'm aware na nahihira
Kahit na nasa kotse na kami ay kitang-kita ko pa ang nakabusangot na mukha ni Ren."Ano ba 'yang mukha na 'yan?"natatawa kong sabi. Bumaling ang tingin niya sa'kin. Hindi pa naman niya pinapaandar ang kotse."Sabihin mo nga sa'kin. Did he talk to you in the same way yesterday?"seryoso niyang tanong. Hindi ko pinahahalata sa kanya na nasasaktan din naman ako sa kung paano ako kausapin ni Mr. Dela Vista."Hindi naman. He just asked few things."pagsisinungalin ko. Tingin ko ay hindi siya titigil sa pagkainis niya kapag nalaman niya pa ang totoong pag-uusap na nangyari, mas maganda ng mag-iwan na lang ng white lies ngayon."If ever he talk to you in that way, tell me.""Tingnan mo kaya ang hitsura mo sa salamin. Paano ko sasabihin sayo?" natatawa kong sabi para iwala ang usapan nami
Nakarating kami sa ospital at agad din kaming nagtungo sa room ni Mrs. Dela Vista. Pero hindi muna kami pinagbigyan na makapasok do'n para makita siya. Napatingin ako kay Ren na nakaupo at malalim ang iniisip. "Ren, gusto mo bang ikuha kita ng tubig?"tanong ko sa kanya ng makaupo ako sa tabi niya. "I'm fine."malamig niyang sagot. Minabuti ko munang hayaan siyang mag-isa at umupo na lang sa katapat niyang upuan. Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko na si Hazel na dumating. "What happened? Is she okay?"nag-aalala nitong tanong. "Ginagamot pa siya ng doctor. Naaksidente daw ang sinasakyan niyang kotse."sagot sa kanya. "Oh my gosh."agad bumaling ang tingin niya kay Ren. Halos takpan na nito ang mukha niya gamit ang dalawa niyang kamay dahil sa pag-iisi
I made a coffee for Ren's mother. Nakita kong tinitingnan niya ang paligid ng bahay ni Ren habang siya ay nakaupo sa sofa. "Magkape po muna kayo."sabi ko sa kanya sabay iniabot ko ang tasa. "Thank you."malumanay niyang sabi at humigop na mula sa tasa niya kaya gano'n din ang ginawa ko sa tasa ko. Tumingin siya sa'kin bigla saka ibinaba ang tasa. Ako ay nanatiling uminom sa tasa ko dahil sa naiilang ako sa mga tingin niya sa'kin. "Are you living here with my son?"Hindi ko naiwasan na mapasamid pagkatapos niyang sabihin 'yon. Nahirapan akong patigilin ang ubo ko dahil sa gulat ko sa tanong niya. "Did I startled you?"she asked and tapped me on my back. Then I remembered when this happened to me in the resort, Ren did the same thing. "Let me get some water for you."&nbs
"Hazel, ikaw pala. How are you?"tanong ni Ren ng makalapit kaming dalawa kay Hazel. It looks like she's still struggling after of what happened. Tahimik lang ako at naghahanap pa rin ng mga tamang salitang pwede kong gamitin para mabati siya. "Okey naman ako, Ren. Thank you for asking."nakangiti niyang sagot bago lumipat ang tingin niya sa'kin."Hello Lalaine, long time no see."Ngumiti ako sa kanya. Iniwan muna kami ni Ren para makapag-usap kaming dalawa. "I stopped visiting the park since I became a teenager." "Ako rin naman, mas madalas kasi kaming maglibot ng parents ko sa mall and different towns."sabi ko. Nakaka-miss talaga ang mga panahon na 'yon. "I envy you about that. When my parents wants to go out, I always say that I have important things
Nakahinga ako ng maluwag matapos kong marinig ang mga pulis at naiiyak ako sa saya ngayon, hindi ko akalain na makakaligtas pa ako."Lalaine."Narinig ko ang pamilyar na boses. Lumapit sa aking si Ren at nakita kong alalang-alala siya ng makita ako."Bakit nandito ka? Nandito na ang--"Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa hinalikan niya ako sa'king noo."I'm glad that you're safe now.""Ren, is she okay?"Nakita ko si Hazel na lumapit sa'kin."Oh my gosh. I'm so sorry Lalaine for what my brother did to you."naiiyak niyang sabi habang si Ren naman ngayon ay tinatanggal na ang mga tali sa'king kamay. Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Hazel dahil magulo pa ang isip ko at pagod din ako sa mga nangyari.Nang matanggal na ang tali ko sa paa at kamay ay bigla akong