After Ren said that he's the father of my baby. Hazel walk away. Ngayon ay naguguluhan na talaga ako sa sitwasyon. Hindi hinabol ni Ren si Hazel. But I can see how surprise Hazel was in Ren's actions.
"Good morning!" bati ni Ren sa'kin ng pumasok siya sa kwarto. Kakaupo ko lang dahil sa pinpakiramdaman ko kung hindi na ako gaanong nahihilo.
"Good morning." mahina kong bati sa kanya.
Nakita ko ang dala-dala niyang pagkain.
"Brekfast in bed." he smiled. Lumakad na siya palapit sa'kin ay inilagay ang dala niyang pagkain sa harap ko.
"Pwede naman akong lumabas. Okey na ko." walang emosyon kong sabi.
"You always say that you're okay even though you're not."
"How about you? You always say that you love me, is that the truth?" tanong ko sa kanya at agad lumipat ang tingin niya sa'kin. Mukhang binabasa niya ang emosyon ko.
"I
Bagong umaga na naman ang dumating pero hindi gaya ng dati na panatag ako. Pakiramdam ko ngayon, hindi magiging maganda ang mangyayari sa mga susunod."What's your plan about the party, Ren? Inaasahan ka do'n." Hazel said while having a cup of tea.Nasa garden kami ngayon. They are having a conversation regarding the party of Ren's family. But it looks like ako 'yong nagiging dahilan ni Ren kung bakit hindi siya makaalis. Nag-aalala siya sa'kin, lalo na ngayong alam na niyang maselan ang pagbubuntis ko.Hinayaan ko lang silang mag-usap dalawa. Habang ako, busy lang sa pagdidilig ng halaman."I'll talk to mom about that. Hindi naman niya ako pipilitin kung ayaw ko.""Then how about dad?" Hazel asked. Agad siyang napatingin sa'kin matapos niyang itanong 'yon. Mukhang close na talaga ang pamilya nila at inaasahan nila na sila talaga ang magkakatuluyan sa huli.
Hindi ko maintindihan ang pinagsasasabi sa'kin ni Mr. Edgar tungkol sa kung paano ako nakilala ni Ren. Nagkita lang naman kaming dalawa nang makaalis na ko sa mansyon ni Mr. Edgar at nagsimula na akong magpakilala no'n sa mga tao bilang si Lalaine."Pero paano mo pala siya matatanong ngayon? Mukhang busy siya kasama ang girlfriend niya."Umiwas ako ng tingin matapos kong marinig ang sinabi niya."Mukhang hindi ka nagulat. Alam mo din pala na may relasyon talaga sila."Muling bumalik ang tingin ko sa kanya matapos niyang sabihin 'yon."Alam kong fiancee niya ang babae na 'yon.""Yes, that's true. Because he is the one who propose to that girl." seryoso niyang sabi. Bakit niya ba 'to sa'kin sinasabi? Alam ko ang katotohanan na dahil lang sa arranged marriage ang lahat."You can't fool me with your lies. I know the truth about them. Ren explained to me everything.""I will not force
Gustung-gusto kong magtanong kay Mr. Edgar nang magkasalubong kami sa kusina. I want to ask why those two people are looking for him earlier."Aalis na tayo ng bansa na 'to." natigil ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya bago pa siya makalagpas sa'kin."Ano? No. Hindi ako sasama.""Mira, 'wag na nating pahirapan ang isa't isa. Just follow my instruction. Please." pakiusap niya."I can't leave this country. Nandito na lang din ang lugar kung saan ko pwedeng mabisita ang parents ko. You're killing me."Lumapit siya sa'kin ng makita niyang umiiyak na ko."I love you. That's why I'm doing this. I don't want you to get hurt.""No. You don't love me. I'm like a prisoner here. Hindi mo alam kung anong trauma 'yong ibinibigay mo sa'kin." umiiyak kong sabi. "At first, I was so thankful to you
Pagkatapos ng buong araw ko ay tinawagan ko si Lester. Ngayon ay kasalukuyan ko na siyang kausap. "For real?" Lester asked. Mukhang nagulat siya sa desisyon ko. "Yes, you said that I should go back right?" "Hindi lang ako makapaniwala. Everytime I call you, I'm insisting that you should go back here but you always refused." "As I said, pag-iisipan ko. Since I think there is no reason for me to be afraid to go back there, I should come back." "Okay, I'll prepare your room. Just update me if you're already at the airport." "Sure, thank you Lester." It's been years and still I can remember everything that happened to my so clearly. All of the bad memories that I want to forget, it just doesn't fade. Matap
Tinitigan ko ng mabuti ang lalaki na kamukha ni Ren.Noong bago ako pumunta ng America, wala pa kong balita kung nasaan si Ren. Pagkatapos ay nang nandoon na ako, binalita sa'kin ni Lester na namatay si Ren dahil sa pagsabog ng bomba sa loob ng mansyon.Nagtago lang ba si Ren o nagsinungali ba sa'kin si Lester?Masaya si Ren habang nagpapaalam sa ilang mga taong tingin ko ay kaibigan niya. Kasabwat ba siya sa nangyaring pagsabog? Hindi. Ang tanong, siya ba si Ren?Gusto kong malaman ang lahat, kaya naman agad akong dumiretso sa kumpanya para kausapin si Lester."Ms. Lalaine, wala po si Mr. Lester sa office niya ngayon. May nakaschedule po siyang meeting ngayong oras na 'to sa ibang lugar.""Gano'n ba. What time he'll come back here?""Hindi ko din po alam. Pero depende na lang din po siguro sa mapag-uusapan sa meeting. Maaga naman po siyang dumadating kapag ma
"Are you okay?" tanong ni Lester habang kumakain. I zoned out again. Ilang beses na 'tong nangyayari simula nang nakita ko si Ren. "Huh? Yes, I'm okay." "Is there something bothering you?" "No." I smiled to him para hindi na siya magtanong pero mukhang hindi niya talaga ako titigilan. "You're secretive. Nagkita ba kayo ni Ren sa company kahapon?" Namasid ako sa pag-inom ng tubig nang bigla niyang sabihin 'yon. Inilagay ko na ulit ang baso sa table at ikinalma ang sarili. "Are you okay now?" he asked and I just nod. "Nagkita nga kayo ni Warren kahapon. You can ask me anything if you want to. We're like a family here." Dahil sa sinabi niya ay naisip kong sabihin na lang din ang iniisip ko. "When he saw me, hindi siya nagulat."
Nasa mall ako ngayon dahil bumili ako ng ilang kailangan kong gamit para sa pagtatrabaho ko sa kumpanya. Naisipan ko na kasi na tulungan na lang si Lester sa business dito. Inaamin ko na hindi pa ako okey sa mga nangyayari ngayon. Parang panaginip na lang lahat ng nangyari noon.Gusto ko na din namang makalimot sa lahat ng sakit na naramdaman ko dati. Pero sa tuwing naaalala ko ang anak ko. Hindi ko maiwasan makaramdaman ng galit sa lahat ng nangyari sa'kin. I want a justice.Busy lang ako sa pamimili hanggang sa mapatingin ako sa isang clock, vintage ang design nito. Kinuha ko ito para sana bilhin pero may isa ding kumuha no'n, kaya dalawa na kaming nakahawak ngayon do'n.Nagkatinginan kaming dalawa dahil sa pangyayari. It feels like a dream to see Ren so near to me.Nang makilala niya ako ay agad siyang ngumiti."Hey Lalaine. So it's really you." he said. Naramdaman kong napadikit ng kaunti ang
Simula nang araw na 'yon ay hindi na namin napag-usapan ni Lester ang mga nangyari o kahit ano man tungkol kay Ren. Minabuti ko din muna na idistansya ang sarili ko sa kanya dahil mukhang kailangan niya 'yon. As of now, may meeting si Lester sa ibang lugar with our other clients at ako ang umattend ng meeting sa company ngayon. All the people here know about me, they knew that me and Lester are working together for the company. Lester will be away for a week.Gaya ng madalas kong araw sa America ay gano'n din ang nangyari sa meetings. I miss doing this dahil nakasanayan ko na ang pagiging busy ko pagdating sa business. It's funny na dati minamaliit ko pa ang kakayahan ko, I thought na hindi ako para dito. But now, I'm working in the field of business. Kung nandito pa si mom and dad nang mangyari lahat 'to. I'm sure na magugulat sila. They never expect me to be in this field. Since I was a kid, I always say to them that it was hard for me to study about the business.
Warren POV "What are you doing here?"I sighed before I answered him. "I want to apologize about how I act in our family dinner." Umikot ang swivel chair niya paharap sa'kin. I always remembered his angry face, I can't remembered now how he smiled when he tried to approach me when I was a kid. I always get annoyed everytime I see him. I can't accept the fact that my mom fell inlove with him. Wala pang isang taon ng namatay si dad. Hindi ko kayang tanggapin 'yon. Bata pa lang ako no'n. Pero sa isip ko noon ay hindi pa dapat mag-asawa si mom. Then after they got married. Nalaman kong nabuntis pala si mom kaya nagpakasal. Kaya mabilis ang lahat. Mas lalo lang akong nagalit ng malaman ko 'yon. Hindi ako makapaniwala na magagawa 'yon ni mom. Because of my anger I didn't even bother to ask her reason about what happened. When my mom got
Pagkagising ko ng umaga ay naramdaman ko na agad ang mabigat na braso ni Ren na nakayakap sa aking katawan. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng nangyari sa'min kagabi. Napangiti ako sabay napahawak sa aking labi ng maalala ko kung paano niya ako hinalikan.Gumalaw ako para humarap sa kanya. Medyo gumalaw siya ng kaunti pero nakapikit pa rin ang kanyang mata.Dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang kilay papunta sa kanyang magandang ilong at pababa sa kanyang labi."Gising ka na?"bigla niyang imik sabay niyakap ako ng mahigpit kaya lalo akong napalapit sa kanya. Medyo nakatingala ako para makita kong mabuti ang kanyang mukha."Good morning."bati ko sa kanya kahit na nakapikit pa rin ang mata niya. Inilapit niya ang ilong niya sa ilong ko at bahagyang gumalaw."Good morning... I'm still tired."
Lalaine POV May family dinner ngayon sa lugar ng Dela Vista, para ito sa paglabas ng ospital ni tita dahil ngayon ay maayos na ang kalagayan niya. "Kailangan ko ba talagang sumama?"tanong ko kay Ren kahit na alam ko naman talagang kailangan kong sumama dahil hindi na rin naman iba sa'kin si tita. She's also Ren's mother. "Don't you want to go with me?"seryoso niyang tanong ng may halong lungkot. Bakit ba ako dinadala ng lalaking 'to sa ganyan niyang hitsura? Para bang hindi ko gustong makita ang guwapo niyang mukha na maging malungkot. Napakaamo ng mukha niya, imagine paano pa kaya kung nagpapaawa o nagpapacute siya 'di ba? Napatingin lang ako sa kanya, parang pakiramdam ko ngayon ay nakatingin ako sa crush ko. Akala mo akong bumabalik sa pagka-teenager. Napakaguwapo at cute niya at the same time. Seriously, paano niya nagagawa 'yon? &nb
Madalas akong busy nitong mga nakaraang araw dahil sa pinag-aaralan kong mabuti ang gagawin naming business ni Hazel. Sinisigurado ko rin na hindi namin pagsisisihan iyon. Dahil sa nag-aral naman ako tungkol sa business in America. I need to use what I learned now.This time, mas magiging challenge ito sa'kin, konting pagkakamali lang namin sa ipaplano ay siguradong masasayang ang pinaghatian namin ni Hazel dito. Isinugal ko ang perang naipon ko para sa business naming dalawa. Gusto ko rin naman gumawa ng bagay para sa'kin na hindi ko kakailanganin ang tulong ni Ren. Ang totoo, gusto ko siyang isorpresa. Alam ko din kasing mag-iinsist siya sa'kin na tumulong kaya naman minabuti ko ng hindi muna sa kanya sabihin.Ang isip ko ay madalas pagod dahil sa pagreresearch. Minabuti ko na din na ako ang mas trumabaho sa business namin ni Hazel, alam ko kasing madami siyang ginagawa sa company nila ngayon. At ayon sa karanasan ko, I'm aware na nahihira
Kahit na nasa kotse na kami ay kitang-kita ko pa ang nakabusangot na mukha ni Ren."Ano ba 'yang mukha na 'yan?"natatawa kong sabi. Bumaling ang tingin niya sa'kin. Hindi pa naman niya pinapaandar ang kotse."Sabihin mo nga sa'kin. Did he talk to you in the same way yesterday?"seryoso niyang tanong. Hindi ko pinahahalata sa kanya na nasasaktan din naman ako sa kung paano ako kausapin ni Mr. Dela Vista."Hindi naman. He just asked few things."pagsisinungalin ko. Tingin ko ay hindi siya titigil sa pagkainis niya kapag nalaman niya pa ang totoong pag-uusap na nangyari, mas maganda ng mag-iwan na lang ng white lies ngayon."If ever he talk to you in that way, tell me.""Tingnan mo kaya ang hitsura mo sa salamin. Paano ko sasabihin sayo?" natatawa kong sabi para iwala ang usapan nami
Nakarating kami sa ospital at agad din kaming nagtungo sa room ni Mrs. Dela Vista. Pero hindi muna kami pinagbigyan na makapasok do'n para makita siya. Napatingin ako kay Ren na nakaupo at malalim ang iniisip. "Ren, gusto mo bang ikuha kita ng tubig?"tanong ko sa kanya ng makaupo ako sa tabi niya. "I'm fine."malamig niyang sagot. Minabuti ko munang hayaan siyang mag-isa at umupo na lang sa katapat niyang upuan. Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko na si Hazel na dumating. "What happened? Is she okay?"nag-aalala nitong tanong. "Ginagamot pa siya ng doctor. Naaksidente daw ang sinasakyan niyang kotse."sagot sa kanya. "Oh my gosh."agad bumaling ang tingin niya kay Ren. Halos takpan na nito ang mukha niya gamit ang dalawa niyang kamay dahil sa pag-iisi
I made a coffee for Ren's mother. Nakita kong tinitingnan niya ang paligid ng bahay ni Ren habang siya ay nakaupo sa sofa. "Magkape po muna kayo."sabi ko sa kanya sabay iniabot ko ang tasa. "Thank you."malumanay niyang sabi at humigop na mula sa tasa niya kaya gano'n din ang ginawa ko sa tasa ko. Tumingin siya sa'kin bigla saka ibinaba ang tasa. Ako ay nanatiling uminom sa tasa ko dahil sa naiilang ako sa mga tingin niya sa'kin. "Are you living here with my son?"Hindi ko naiwasan na mapasamid pagkatapos niyang sabihin 'yon. Nahirapan akong patigilin ang ubo ko dahil sa gulat ko sa tanong niya. "Did I startled you?"she asked and tapped me on my back. Then I remembered when this happened to me in the resort, Ren did the same thing. "Let me get some water for you."&nbs
"Hazel, ikaw pala. How are you?"tanong ni Ren ng makalapit kaming dalawa kay Hazel. It looks like she's still struggling after of what happened. Tahimik lang ako at naghahanap pa rin ng mga tamang salitang pwede kong gamitin para mabati siya. "Okey naman ako, Ren. Thank you for asking."nakangiti niyang sagot bago lumipat ang tingin niya sa'kin."Hello Lalaine, long time no see."Ngumiti ako sa kanya. Iniwan muna kami ni Ren para makapag-usap kaming dalawa. "I stopped visiting the park since I became a teenager." "Ako rin naman, mas madalas kasi kaming maglibot ng parents ko sa mall and different towns."sabi ko. Nakaka-miss talaga ang mga panahon na 'yon. "I envy you about that. When my parents wants to go out, I always say that I have important things
Nakahinga ako ng maluwag matapos kong marinig ang mga pulis at naiiyak ako sa saya ngayon, hindi ko akalain na makakaligtas pa ako."Lalaine."Narinig ko ang pamilyar na boses. Lumapit sa aking si Ren at nakita kong alalang-alala siya ng makita ako."Bakit nandito ka? Nandito na ang--"Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa hinalikan niya ako sa'king noo."I'm glad that you're safe now.""Ren, is she okay?"Nakita ko si Hazel na lumapit sa'kin."Oh my gosh. I'm so sorry Lalaine for what my brother did to you."naiiyak niyang sabi habang si Ren naman ngayon ay tinatanggal na ang mga tali sa'king kamay. Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Hazel dahil magulo pa ang isip ko at pagod din ako sa mga nangyari.Nang matanggal na ang tali ko sa paa at kamay ay bigla akong