Gustung-gusto kong magtanong kay Mr. Edgar nang magkasalubong kami sa kusina. I want to ask why those two people are looking for him earlier.
"Aalis na tayo ng bansa na 'to." natigil ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya bago pa siya makalagpas sa'kin."Ano? No. Hindi ako sasama.""Mira, 'wag na nating pahirapan ang isa't isa. Just follow my instruction. Please." pakiusap niya."I can't leave this country. Nandito na lang din ang lugar kung saan ko pwedeng mabisita ang parents ko. You're killing me."Lumapit siya sa'kin ng makita niyang umiiyak na ko."I love you. That's why I'm doing this. I don't want you to get hurt.""No. You don't love me. I'm like a prisoner here. Hindi mo alam kung anong trauma 'yong ibinibigay mo sa'kin." umiiyak kong sabi. "At first, I was so thankful to youPagkatapos ng buong araw ko ay tinawagan ko si Lester. Ngayon ay kasalukuyan ko na siyang kausap. "For real?" Lester asked. Mukhang nagulat siya sa desisyon ko. "Yes, you said that I should go back right?" "Hindi lang ako makapaniwala. Everytime I call you, I'm insisting that you should go back here but you always refused." "As I said, pag-iisipan ko. Since I think there is no reason for me to be afraid to go back there, I should come back." "Okay, I'll prepare your room. Just update me if you're already at the airport." "Sure, thank you Lester." It's been years and still I can remember everything that happened to my so clearly. All of the bad memories that I want to forget, it just doesn't fade. Matap
Tinitigan ko ng mabuti ang lalaki na kamukha ni Ren.Noong bago ako pumunta ng America, wala pa kong balita kung nasaan si Ren. Pagkatapos ay nang nandoon na ako, binalita sa'kin ni Lester na namatay si Ren dahil sa pagsabog ng bomba sa loob ng mansyon.Nagtago lang ba si Ren o nagsinungali ba sa'kin si Lester?Masaya si Ren habang nagpapaalam sa ilang mga taong tingin ko ay kaibigan niya. Kasabwat ba siya sa nangyaring pagsabog? Hindi. Ang tanong, siya ba si Ren?Gusto kong malaman ang lahat, kaya naman agad akong dumiretso sa kumpanya para kausapin si Lester."Ms. Lalaine, wala po si Mr. Lester sa office niya ngayon. May nakaschedule po siyang meeting ngayong oras na 'to sa ibang lugar.""Gano'n ba. What time he'll come back here?""Hindi ko din po alam. Pero depende na lang din po siguro sa mapag-uusapan sa meeting. Maaga naman po siyang dumadating kapag ma
"Are you okay?" tanong ni Lester habang kumakain. I zoned out again. Ilang beses na 'tong nangyayari simula nang nakita ko si Ren. "Huh? Yes, I'm okay." "Is there something bothering you?" "No." I smiled to him para hindi na siya magtanong pero mukhang hindi niya talaga ako titigilan. "You're secretive. Nagkita ba kayo ni Ren sa company kahapon?" Namasid ako sa pag-inom ng tubig nang bigla niyang sabihin 'yon. Inilagay ko na ulit ang baso sa table at ikinalma ang sarili. "Are you okay now?" he asked and I just nod. "Nagkita nga kayo ni Warren kahapon. You can ask me anything if you want to. We're like a family here." Dahil sa sinabi niya ay naisip kong sabihin na lang din ang iniisip ko. "When he saw me, hindi siya nagulat."
Nasa mall ako ngayon dahil bumili ako ng ilang kailangan kong gamit para sa pagtatrabaho ko sa kumpanya. Naisipan ko na kasi na tulungan na lang si Lester sa business dito. Inaamin ko na hindi pa ako okey sa mga nangyayari ngayon. Parang panaginip na lang lahat ng nangyari noon.Gusto ko na din namang makalimot sa lahat ng sakit na naramdaman ko dati. Pero sa tuwing naaalala ko ang anak ko. Hindi ko maiwasan makaramdaman ng galit sa lahat ng nangyari sa'kin. I want a justice.Busy lang ako sa pamimili hanggang sa mapatingin ako sa isang clock, vintage ang design nito. Kinuha ko ito para sana bilhin pero may isa ding kumuha no'n, kaya dalawa na kaming nakahawak ngayon do'n.Nagkatinginan kaming dalawa dahil sa pangyayari. It feels like a dream to see Ren so near to me.Nang makilala niya ako ay agad siyang ngumiti."Hey Lalaine. So it's really you." he said. Naramdaman kong napadikit ng kaunti ang
Simula nang araw na 'yon ay hindi na namin napag-usapan ni Lester ang mga nangyari o kahit ano man tungkol kay Ren. Minabuti ko din muna na idistansya ang sarili ko sa kanya dahil mukhang kailangan niya 'yon. As of now, may meeting si Lester sa ibang lugar with our other clients at ako ang umattend ng meeting sa company ngayon. All the people here know about me, they knew that me and Lester are working together for the company. Lester will be away for a week.Gaya ng madalas kong araw sa America ay gano'n din ang nangyari sa meetings. I miss doing this dahil nakasanayan ko na ang pagiging busy ko pagdating sa business. It's funny na dati minamaliit ko pa ang kakayahan ko, I thought na hindi ako para dito. But now, I'm working in the field of business. Kung nandito pa si mom and dad nang mangyari lahat 'to. I'm sure na magugulat sila. They never expect me to be in this field. Since I was a kid, I always say to them that it was hard for me to study about the business.
"I heared what happened." iyon ang unang salita niyang sinabi sa'kin nang makalapit siya.Ibinaba ko na din naman ang hawak kong phone dahil naputol na rin ang tawag. Kasalukuyan pa rin akong nakamasid sa mga mata niya. Naiisip ko ngayon na baka may kinalaman din siya sa nangyari o baka alam niya na mangyayari 'to kay Lester."Are you okay?" tanong niya muli dahil hindi ako nagsasalita. Umiwas ako ng tingin saglit para iayos ang sarili ko bago ko pa siya tingnan muli."I'm fine. Medyo pagod lang siguro." sagot ko sa kanya. Mukha namang naniwala siya sa sinabi ko. Hindi ko pa rin makita kung nagsisinungalin ba siya ngayon na may concern siya sa nangyari kay Lester."Gusto mo bang ako na muna ang magbantay sa kanya?" tanong niya.Bakit naman niya gugustuhin na siya ang magbantay kay Lester? May binabalak ba sila ngayon dahil hindi siya namatay?
Lalaine POVIlang beses ko ng sinubukan na ipabackground check si Steven at Geoff dahil alam kong may kinalaman sila sa nangyari noon sa mansyon. Hindi pa rin malinaw sa'kin ang naging ugnayan nila kay Mr. Edgar no'ng makita ko sila sila doon na kausap si Lester dati nang nasa mansyon na muli ako.Hindi ko pinapasundan sila Steven at Geoff masyado sa detective na hina-hired ko dahil tingin ko mabilis nilang mararamdaman na pinapasundan sila. Pero ngayon dahil sa pagiging desido kong malaman ang totoo, inutusan ko na si Mr. Salvador na sundan sila para makakuha ng impormasyon kung sino sila.I've been busy for taking care in the business and also to Lester. I'm still waiting na magising na siya. Hindi na rin naman nagpunta si Ren at Hazel sa ospital. Gumawa din ako ng paraan para itago sa media ang kalagayan ni Lester dahil baka mag-panic ang ilan sa company. I know how they trust him so much for the projects."Aa
Lalaine POV Sumasakit ang ulo ko pagkatapos kong mabasa ang schedule ko for this week. Everything is fine for me especially when it will help the business. But this time, kung pwede ko na lang bawiin ang lahat ng pinagkasunduan sa documents ay ginawa ko na. Dala ng inis na nararamdaman ko ay ginulo ko ang kaaayos na buhok ko. I feel stress for this schedule. I'll be a away for a week now dahil sa kailangan kong puntahan ang ipapatayong resort. This is the next project of the company. Ito siguro 'yong naisip ni Lester para matahimik muna ang pagkakaroon ng kompetensya sa pagitan ng Vista at Lardizabal's. I just realize na si Ren pala ang tinutukoy ni Lester na mahigpit na kakumpetensya ng Vista. Now, I will be trapped with him for the next days to see the place where the two companies planned to build a resort. This is a joint business, hindi ko inasahan na magtetake ng risk si Lester sa ganitong paraan. He wants me to be away from Ren
Warren POV "What are you doing here?"I sighed before I answered him. "I want to apologize about how I act in our family dinner." Umikot ang swivel chair niya paharap sa'kin. I always remembered his angry face, I can't remembered now how he smiled when he tried to approach me when I was a kid. I always get annoyed everytime I see him. I can't accept the fact that my mom fell inlove with him. Wala pang isang taon ng namatay si dad. Hindi ko kayang tanggapin 'yon. Bata pa lang ako no'n. Pero sa isip ko noon ay hindi pa dapat mag-asawa si mom. Then after they got married. Nalaman kong nabuntis pala si mom kaya nagpakasal. Kaya mabilis ang lahat. Mas lalo lang akong nagalit ng malaman ko 'yon. Hindi ako makapaniwala na magagawa 'yon ni mom. Because of my anger I didn't even bother to ask her reason about what happened. When my mom got
Pagkagising ko ng umaga ay naramdaman ko na agad ang mabigat na braso ni Ren na nakayakap sa aking katawan. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng nangyari sa'min kagabi. Napangiti ako sabay napahawak sa aking labi ng maalala ko kung paano niya ako hinalikan.Gumalaw ako para humarap sa kanya. Medyo gumalaw siya ng kaunti pero nakapikit pa rin ang kanyang mata.Dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang kilay papunta sa kanyang magandang ilong at pababa sa kanyang labi."Gising ka na?"bigla niyang imik sabay niyakap ako ng mahigpit kaya lalo akong napalapit sa kanya. Medyo nakatingala ako para makita kong mabuti ang kanyang mukha."Good morning."bati ko sa kanya kahit na nakapikit pa rin ang mata niya. Inilapit niya ang ilong niya sa ilong ko at bahagyang gumalaw."Good morning... I'm still tired."
Lalaine POV May family dinner ngayon sa lugar ng Dela Vista, para ito sa paglabas ng ospital ni tita dahil ngayon ay maayos na ang kalagayan niya. "Kailangan ko ba talagang sumama?"tanong ko kay Ren kahit na alam ko naman talagang kailangan kong sumama dahil hindi na rin naman iba sa'kin si tita. She's also Ren's mother. "Don't you want to go with me?"seryoso niyang tanong ng may halong lungkot. Bakit ba ako dinadala ng lalaking 'to sa ganyan niyang hitsura? Para bang hindi ko gustong makita ang guwapo niyang mukha na maging malungkot. Napakaamo ng mukha niya, imagine paano pa kaya kung nagpapaawa o nagpapacute siya 'di ba? Napatingin lang ako sa kanya, parang pakiramdam ko ngayon ay nakatingin ako sa crush ko. Akala mo akong bumabalik sa pagka-teenager. Napakaguwapo at cute niya at the same time. Seriously, paano niya nagagawa 'yon? &nb
Madalas akong busy nitong mga nakaraang araw dahil sa pinag-aaralan kong mabuti ang gagawin naming business ni Hazel. Sinisigurado ko rin na hindi namin pagsisisihan iyon. Dahil sa nag-aral naman ako tungkol sa business in America. I need to use what I learned now.This time, mas magiging challenge ito sa'kin, konting pagkakamali lang namin sa ipaplano ay siguradong masasayang ang pinaghatian namin ni Hazel dito. Isinugal ko ang perang naipon ko para sa business naming dalawa. Gusto ko rin naman gumawa ng bagay para sa'kin na hindi ko kakailanganin ang tulong ni Ren. Ang totoo, gusto ko siyang isorpresa. Alam ko din kasing mag-iinsist siya sa'kin na tumulong kaya naman minabuti ko ng hindi muna sa kanya sabihin.Ang isip ko ay madalas pagod dahil sa pagreresearch. Minabuti ko na din na ako ang mas trumabaho sa business namin ni Hazel, alam ko kasing madami siyang ginagawa sa company nila ngayon. At ayon sa karanasan ko, I'm aware na nahihira
Kahit na nasa kotse na kami ay kitang-kita ko pa ang nakabusangot na mukha ni Ren."Ano ba 'yang mukha na 'yan?"natatawa kong sabi. Bumaling ang tingin niya sa'kin. Hindi pa naman niya pinapaandar ang kotse."Sabihin mo nga sa'kin. Did he talk to you in the same way yesterday?"seryoso niyang tanong. Hindi ko pinahahalata sa kanya na nasasaktan din naman ako sa kung paano ako kausapin ni Mr. Dela Vista."Hindi naman. He just asked few things."pagsisinungalin ko. Tingin ko ay hindi siya titigil sa pagkainis niya kapag nalaman niya pa ang totoong pag-uusap na nangyari, mas maganda ng mag-iwan na lang ng white lies ngayon."If ever he talk to you in that way, tell me.""Tingnan mo kaya ang hitsura mo sa salamin. Paano ko sasabihin sayo?" natatawa kong sabi para iwala ang usapan nami
Nakarating kami sa ospital at agad din kaming nagtungo sa room ni Mrs. Dela Vista. Pero hindi muna kami pinagbigyan na makapasok do'n para makita siya. Napatingin ako kay Ren na nakaupo at malalim ang iniisip. "Ren, gusto mo bang ikuha kita ng tubig?"tanong ko sa kanya ng makaupo ako sa tabi niya. "I'm fine."malamig niyang sagot. Minabuti ko munang hayaan siyang mag-isa at umupo na lang sa katapat niyang upuan. Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko na si Hazel na dumating. "What happened? Is she okay?"nag-aalala nitong tanong. "Ginagamot pa siya ng doctor. Naaksidente daw ang sinasakyan niyang kotse."sagot sa kanya. "Oh my gosh."agad bumaling ang tingin niya kay Ren. Halos takpan na nito ang mukha niya gamit ang dalawa niyang kamay dahil sa pag-iisi
I made a coffee for Ren's mother. Nakita kong tinitingnan niya ang paligid ng bahay ni Ren habang siya ay nakaupo sa sofa. "Magkape po muna kayo."sabi ko sa kanya sabay iniabot ko ang tasa. "Thank you."malumanay niyang sabi at humigop na mula sa tasa niya kaya gano'n din ang ginawa ko sa tasa ko. Tumingin siya sa'kin bigla saka ibinaba ang tasa. Ako ay nanatiling uminom sa tasa ko dahil sa naiilang ako sa mga tingin niya sa'kin. "Are you living here with my son?"Hindi ko naiwasan na mapasamid pagkatapos niyang sabihin 'yon. Nahirapan akong patigilin ang ubo ko dahil sa gulat ko sa tanong niya. "Did I startled you?"she asked and tapped me on my back. Then I remembered when this happened to me in the resort, Ren did the same thing. "Let me get some water for you."&nbs
"Hazel, ikaw pala. How are you?"tanong ni Ren ng makalapit kaming dalawa kay Hazel. It looks like she's still struggling after of what happened. Tahimik lang ako at naghahanap pa rin ng mga tamang salitang pwede kong gamitin para mabati siya. "Okey naman ako, Ren. Thank you for asking."nakangiti niyang sagot bago lumipat ang tingin niya sa'kin."Hello Lalaine, long time no see."Ngumiti ako sa kanya. Iniwan muna kami ni Ren para makapag-usap kaming dalawa. "I stopped visiting the park since I became a teenager." "Ako rin naman, mas madalas kasi kaming maglibot ng parents ko sa mall and different towns."sabi ko. Nakaka-miss talaga ang mga panahon na 'yon. "I envy you about that. When my parents wants to go out, I always say that I have important things
Nakahinga ako ng maluwag matapos kong marinig ang mga pulis at naiiyak ako sa saya ngayon, hindi ko akalain na makakaligtas pa ako."Lalaine."Narinig ko ang pamilyar na boses. Lumapit sa aking si Ren at nakita kong alalang-alala siya ng makita ako."Bakit nandito ka? Nandito na ang--"Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa hinalikan niya ako sa'king noo."I'm glad that you're safe now.""Ren, is she okay?"Nakita ko si Hazel na lumapit sa'kin."Oh my gosh. I'm so sorry Lalaine for what my brother did to you."naiiyak niyang sabi habang si Ren naman ngayon ay tinatanggal na ang mga tali sa'king kamay. Hindi ako nakaimik sa sinabi ni Hazel dahil magulo pa ang isip ko at pagod din ako sa mga nangyari.Nang matanggal na ang tali ko sa paa at kamay ay bigla akong