Masakit na nararamdaman
Pinaghila ako ni Arrow ng upuan sa tabi niya. Pinagsandon niya ko ng kanin at ulam. Nang tinikman ko iyon ay lasang luto ni Adora ang family chef ng aming pamilya. Nakabalik na pala siya galing bakasyon mula. Ang alam ko ay isang buwan siyang nawala dito.
"We'll go to visit your doctor or siya na lamang ang pumunta dito", suhestiyon ni Arrow. Nang lumabas ako mula sa kotse ay iyon agad ang napansin niya.
"Arrow's right. Siguro ay magpapaschedule na lang tayo kay Dr. Mondal", sabi ni Mama habang hinihiwa ang steak.
"Piper! Anak!", si Papa iyon na naka barong Tagalog. Ang mukha niyang pagod ay napalitan ng pag aalala. Akala ko ay mamaya pa siya darating dahil malayo an
Cade's POVBuhaySiya"Umbagan niyo na yan!", hiyaw ni Arrow.Totoo nga ang banta ni Lois sa akin na gusto akong tyempuhan ng Kuya niya.Matapos nila akong abangan sa kanto kung saan madalas akong nadaan pauwi galing trabaho ay agad may pumalo sa likod ko.Nang nagkaroon ako ng malay ay heto ako nasa harap ni Arrow kasama ang mga alalay niya.Ang unang suntok ay sa mukha ko, sa pangalawa naman ay sa tiyan sanhi para maubo ako at sa pangatlong pagkakataon ay sinipa nila ang alulod ko kaya napaluhod ako.
Sakripisyo"Kuya!", inalalayan ako ni Cazue sa paglalakad. Hingal akong umupo sa aking kama.Kinuha niya ang first aid kit sa ilalim ng study table ko. Agad niyang ginamot ang aking sugat."Nasaan sina Dero at Inay?", tanong ko habang nagpapatayo sa bawat dampi ng bulak na may betadine sa aking mukha."Dadalawin lang daw si Tiya Flora", nabanggit ko kay Inay ang tungkol sa kanya na ikinatuwa naman niya.Simula ng sinabi ko ang tungkol doon ay palaging masaya si Inay. Hindi na rin madalas ang pagiging malungkutin niya sa gabi. Minsan ng dumungaw ako sa kwarto niya ay kausap niya ang larawan ni Itay. Sinabi niyang malapit ng magbigyan ng hustisya ang pagkam
IsasamgabiktimaAgad na sinundo si Piper ni Donya Leonora ng malaman na nakila Abel siya. Pinasabi ko kaagad iyon kay Letty para hindi siya mag alala. Saka para na rin sa ikabubuti ni Piper.Nang gabing iyon ay tumawag siya. Tanging iyak lang ang sagot niya sa tuwing tinatanong ko kung anong nangyari. Si Letty naman na hindi pa nauwi sa mansyon ay tinanong ko tungkol dito. Wala din siyang alam sa kalagayan ni Piper ngayon.Ang hinala niya ay baka may naging pagtatalo ang kanyang mga magulang at siya na dinamdam nito.Kung hindi pa ko likutin ni Dero sa higaan ay hindi ako maalimputangan. Si Cazue ay nadatnan kong nagluluto ng pang tanghalian. Madaling araw na ng nakatulog a
Pinag isa tayo"It's delicious!", aniya Piper habang kumakain ng pares. Ngayon palang siya nakatikim ng ganito. Habang tinitigan ko siya ay natutuwa ako. Kahit nakaw lang ang sandaling magkasama kami ay masaya siya.Dinala ko siya sa kinainan kanina ni Lolo Hermano. Umasa kong baka nandito siya pero ang sabi ng serbidora ay minsan lang niya makita yon.Kwento niya pa ay napunta lang ang matanda dito kapag may kasama. Minsan ay binibigyan niyang pagkain kapag nahuhuli niyang nakatanaw lang ang matanda sa labas."Bakit ang bagal mong kumain? Ayaw mo ba ng lasa?", tanong ni Piper na pang abot ang subo ng kutsara."Hindi naman. Gusto ko kasing pinapanood kang kumain", namula ang magkabilang pisngi niya."Mabuti na nga lang at dito mo ko dinala. Minsan lang akong kumain sa lugar na hindi ako kilala", totoong hindi siya kilala. Pagpasok palang namin a
PagkamataySomeone's POV"Father napag alaman ko na ang kontrata sa lupa ng mga Roshan ay peke lamang. Nandito rin ang listahan ng mga magsasakang niloko nila at pinatay. Isa rin sa mga kalokohan niya ay Malversation of public funds,", pagpapaliwanag ni Atty. Verticio ang isa sa pinagkakatiwalaan ng kapatid ko.Isa siya sa kilalang abugado sa bayan na ito. Sa dami ng mga kinalaban nito ay kahit pulitiko hindi niya sinasanto. Kung minsan ay hindi siya natanggap ng bayad lalo na't mahirap ang kanyang kliyente. Makatao siyang abugado na hindi nagtra-trabaho para sa pera.Nilapag ko ang kape sa lamesita na kanina pang hinihintay."Kailangan natin mahanap ang ilang testigo", dagdag ni Atty. Verticio na kasalukuyang sumimsim ng kape.Ang kapatid ko naman ay tinignan maigi ang ebidensya. Pumasok siya sa kanyang opisina saka sumunod doon si
Piper's POVSweet"Happy Birthday, Iha", bati nito sa akin pero hindi ko maalala ang pangalan nito. Isa siyang kaibigan ni Mama na ngayon ay principal ng isa sa pribadong paaralan dito sa El Preve.Unang napansin ko sa kanya ay ang hikaw niyang mahaba na ang dulo ay dyamante. She's wearing a fitted gown and her neckline is exposing. She looks young because of the ribbon design.Ang ilan pang bisita ay binati ako kahit hindi pa tapos ang aking pag aayos. Ang suot nila ay umayon sa tema ng party.Most of men are wearing shirts with cuffs and collars. Isa na don si Atty. Tecson. He partnered it with a close fitting jacket. I wonder if he's comfortable. He also wears hose on his legs."Happy Birthday Ms. Roshan", pormal nitong pagbati. Inabot niya ang regalo sa isa sa aming mga serbidor."Salamat po", ngumiti ako.
Power, Wealth and AllHumiwalay muna ako kay Cade dahil makakahalata sina Mama na wala ako sa kanilang tabi. Hindi pa rin kasi tapos ang pagdating ng mga bisita lalo na hinanda ang pagkain na hinihintay ng lahat. Ang Italian Cuisine na hinaluan ng lasang Pilipino.Ilan sa mga kaibigan ni Arrow ang niyaya akong makipagsayaw. Gulat din ako ng makitang ang pamilya Mondal ay nandito. Nakipagbeso-beso sila kay Mama habang nakipagtawanan sa iba pang bisita.Si Arrow na kasayaw ko ay pilit na umiiwas ng tingin sa mga iyon. Tahimik siyang nakikipagsayaw sa akin. Nakakapanibago dahil hindi manlang siya naimik. Sanay akong nagsasabi ng kung anu-ano lalo na't kasama niya ko. Pero ibang Arrow ang nasa harap ko ngayon."Stupid girl", umiiring siya habang nakatingin kila Abel at Lois na malapit sa pwesto namin.Hindi ko alam kung paanong nakilala niya si Abel pero base sa reaksyon nito
LayuanMadaling araw ay gumising ako kahit puyat dahil sa nangyari kagabi. Hindi ko alam kung saan ako pumunta ng matapos mangyari iyon. Masyado akong nagpakalunod sa alak kaya wala akong maalala.Nauna pa pagbangon kaysa sa tilaok ng manok. Binuksan ko ang bintana upang pumasok ang malamig na simoy ng hangin. Ramdam ang na kapaskuhan kahit dalawang linggo palang nagsisimula ang ber months."Magandang umaga, Senyorita", si Manang Evy na kagigising lang din. Galing siya sa comfort room ng kusina.Kasalukuyan akong nagtitimpla ng tsa'a habang nakaupo sa may counter. Grounded ako ng huli kong buwan dito sa El Preve. Hindi ako pwedeng lumabas maliban na lang kung payagan nila ako pero mukhang malabo iyon."Magandang umaga din po, Manang Evy", tamlay kong bati.Bumilis ang oras at inubos ko iyon sa pakikipag usap kay Cade sa video call habang
Someone's POVSa wakas...Simula ng nangyari ang insidente ay hindi na muling makausap si Piper. Parang wala siya sa sarili.Palaging nakakulong sa kwarto at nagmumukmok. Minsan pang nadatnan ito ni Letty na tumatawa mag isa habang kausap ang larawan ni Cade, o hindi kaya naman larawan ng tunay niyang mga magulang.Kasalukuyan may dalang tray si Letty upang mananghalian si Piper. Pag bukas niya ng pinto ay hawak nito ang gunting at ginugupit ang sariling buhok.Ang mahabang buhok ni Piper ay gulo-gulo. Ilang araw na kasing hindi naliligo dahil nagwawala siya sa tuwing inaaya siya na maglinis ng katawan. Ang mga mata niya ay malalim at maitim ang ilalim. Halos wala na siyang pisngi at payat ang mga braso niyang puro sugat. Paano ay kinakalmot minsan ang kanyang sarili kapag nakikita niya si Donya Leonora."Piper! Wag mong gawin yan! Pa-panget ang buhok mo!" ma
Apong's POVPinabayaan"Gracio, nahihibang ka na ba!? Parang wala kayong pinagsamahan ni Presigo" galit kong sabi sa kanya ng makita siyang sinasaktan nito si Cazue.Kilala ko ang mga taong may kauganayan kay Presigo. Alam ko kung anong klase siyang tao."Himala at nagpakita ka ulit, Apong?" aniya nito sa natatawang boses.Kasalukuyan kaming nasa bahay niya. Alam kong mapagkakatiwalaan siya kahit nagbago ang pakikitungo nito sa halos lahat ng magsasaka.Kitang-kita kung gaano binago ni Don Emilio ang buhay niya mula sa sahig hanggang sa kasuluk-sulukan ng bahay na ito."Hindi naman ako mamatay tao kahit taga sunod ako ng gobernador. Alam ko ang limitasyon ko. Magtiwala ka" sinindihan niya ang sigarilyong hawak.Hinagis niya sa akin ang kaha na galing sa sarili niyang bulsa."Ewan ko ba sayo bakit ka nag r
Don Emilio's POVMamaalam"Don Emilio!" nakaupo ako sa swivel chair habang hinihigop ang aking kupita.Umikot ako para harapin kung sino ang nagsalita. Isa iyon sa mga tauhan ko.Hawak nito ang dibdib niya habang naghahabol ng hininga."Bakit biglaan yata ang pag dalaw mo sa akin Mang Garber?" isa sa pinagkakatiwalaan kong tauhan."Nagkakaroon na ng progreso sa binabalak ni Cade. Usap-usapan iyon kanina sa bukid"Lumisik ang mga mata ko sa sinabi niya. Iniisa isa kong binato ang mga bagay na nasa mesa.Lumapit ako sa kanya at kinuwelyahan. "Hindi ba't sabi ko bantayan mo ng igi ang batang 'yon!"Nanginginig ang mga mata niya."D...don... E...milio... G...ginawa ko ang lahat ng makakaya ko!"Mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa kanya. Unti-unti siyang lumiyad dahil sa g
Galit"Gago ka! Hayop ka!!!" agad na bumungad ang mga salitang iyon ng makita ni Karlos ang pag panhik ni Mang Hermano sa bahay niya.Dahil sa mabilis niyang pagkilos namataan na lang namin na ilang beses niyang sinuntok ang matanda."Awat na!!!" sigaw ni Abel. Dahil sa paghigit nito kay Karlos ay muntikan pa niyang mapunit ng husto ang damit nito.Si Mang Hermano ay hindi mapigilang maluha. Pilit ko siyang hinawakan sa magkabilang braso pero gusto niyang kumawala doon."Lalapit ako! Bugbugin mo na ko hanggang sa mamatay ako!" aniya.Si Karlos na tila nahimasmasan dahil ay tinitigan lang siya."Ano pang hinihintay mo!?" kinuwelyuhan ni Mang Hermano si Karlos pero nagbalik na ito sa katinuan niya.Kahit hindi naimik ay ramdam ang galit sa mga mata nito. Kung paano ang paghinga niyang may intesidad at ang kamao niya na
NagsisisiPinatuloy kami ni Mang Hermano sa nagsisilbi nitong bahay. Maliit iyon na gawa sa pinagtagpi-tagping plywood"Opo, Inay. Uuwi rin ako kinabukasan", sabi ko bago binaba ang tawag.Nagpaalam akong may kailangan akong gawin. Hindi ko detalyadong sinabi dahil alang-ala ito sa kaligtasan ng matandang nasa harap ko."Kain na kayo" alok niya.Tinulungan siya ni Abel sa paghahain ng pagkain. Ako naman ay tinitignan ang mga picture frame sa maliit nitong cabinet. Larawan ng masayang pamilya kasama ang pumanaw na si Fr. Kule. May larawan pang kasama ang aking Itay."Magkakilala po ba kayo ni Itay?"Naghila siya ng upuan pagkatapos magsalin ng tubig sa aming baso. Ako naman ay nakisalo sa pagsisimula ng kumain."Oo, kakilala ako ng Itay mo pero hindi kami gaanong malapit sa isa't-isa"T
Cade's POVMagtagoSa maghapon kong paghahapon sa bayan ng Gurabo ni-anino ni Mang Hermano ay hindi ko makita. Wala pa rin balita na galing kay Abel. Gusto niya rin tumulong sa paghahanap kaya nagsabi ako ng ilang detalye.Pero uugatin na yata ako sa paghihintay ng tawag galing sa kanya.Dumiretso ako ng pamilihang bayan pumasok kasi sa isip ko na wala ng pagkain sa bahay. Hindi kasi makapamili ang Inay dahil sa rayuma nito. Ilang araw na rin siyang hindi nagsasaka kaya kami ni Cazue ang palaging nasa palayan.Samu't-saring amoy ang tumambay sa aking ilong habang namimili."Bili ka na pogi" sabi ng isa sa mga iyon. Nagpupunas siya ng pawis habang nakangiti sa akin. Matandang babae na halos kasing edad ni Inay."Kahit hindi po ako bumili. Gwapo pa rin ako"Awtomatikong nagtinginan ang ilang mamimili sa akin. Natawa naman ako s
Sa Muling PagkikitaAng araw ay unti-unti ng tinatakpan ng bulubundukin pero wala akong pakialam kung anong oras ako makakarating doon."Cade!" tambad ko sa kanya ng sinagot ang tawag ko.Ilang segundo bago niya sinagot."Nasaan ka?!""Hindi ko pwedeng sabihin, Liyag""Kailangan mong makipagkita sa akin! Tutulungan kita. Tutulungan ko kayo!""Ayokong madamay ka""Matagal na kong damay dito!"Ilang lunok ang laway ang ginawa ko."Cade. Tutulungan kita. Pero kailangan natin magkita!""Alalahanin mo ang sarili mo, Liyag. Kaya ko na ito""Hindi, Cade. Kailangan mo ng tulong ko. Pupuntahan kita dyan. Please?"Parang nagdalawang-isip pa siya sa sinabi ko."Magkita tayo sa sakayan ng bus"
Trahedya"Showbiz ka kasi, Piper!" humalakhak si Aria. Akala mo ay nakakatuwa ang kanyang biro.Ilang minuto palang ang nakakalipas ay para bang oras iyon para sa akin. Hindi ko kinakaya ang tanong ni Pixie lalo pa at nilagay sa gitna ang kinauupuan ko. Kulang na lang tali para magmukha akong may kasalanan."Sinasabi ko na nga ba. Kailan ka pa natutong maglihim sa akin?" ang hawak niyang pamaypay ay tinututok sa akin.Kinuwento ko kay Pixie ang nangyari pero hindi naman gaanong detalyado. Tama ng sinabi ko sa kanya na niligawan ako ni Cade at ayon nakuha niya ang loob ko. Takang-taka pa siya sa nangyari dahil alam niya kung gaano kapili sa lalaki. Pero si Cade yon may kakaiba sa kanya.Ang tawag kanina ni Letty ay hindi na nasundan. Hindi ko naman nasagot kaya nag aalala ako para kasing urgent iyon dahil sa ilang beses niyang pag tawag."Hindi naman sa naglih
Picture Frame"This is super elegant!" aniya Aria nasa tabi ko. Nauna na si Pixie dahil sa mga kaibigan niyang Manager din ng ibang artista.Naghihiyawan ang mamahalin nilang suot dahil sa kintab nito. Almost all of the woman are exposing their skin. Pahabaan din ng dyamanteng hikaw. Walang magpapahuli sa pataasan ng kanilang heels."Gorgeous! The queen is here!" isa siya sa batikang direktor na kilala ko. He's wearing a cream tuxedo. Talaga namang kitang-kita ang pagiging gastador nito dahil sa mamahaling F.P Journe watch nito."Thank you!" nahihiya kong sabi. Si Aria ay siniko pa na para bang inaasar ako.Anyways, thanks to her. I love what I'm wearing. It's a Charlize Theron Gucci cream dress. I have a simple earings that matched to it.While Aria is wearing a light pink dress that has a side slit and a knot.May ilan din na nakipagkamay sa kanya dahi