JAEL'S POINT OF VIEWThe auditorium was buzzing like a beehive on caffeine, chants for the Ephemours echoing off the walls at full blast. Everyone was hyped, and I couldn't help but join in, yelling along with the rest of them.But as the chants reached a crescendo, plunging the room into darkness, a collective gasp rose from the crowd. In the absence of light, the excitement only seemed to amplify, every student on the edge of their seat, waiting with bated breath for the moment the stage would come to life.Suddenly, the big screen lit up, flashing a countdown like we were about to launch into space or something. With a burst of light and sound, the stage erupted into life, and there they were-the Ephemours Sanctuary. My gaze was immediately drawn to Ross, resplendent in white, wielding his guitar and microphone with an otherworldly grace. But it was the unfamiliar face beside him that caught my attention, Kelvin, the man who had given me the ticket. Sya ba yung sinasabi ni Cy na b
JAEL'S POINT OF VIEWIsang oras din siguro kaming namatili sa loob ng auditorium, pinapakiramdaman namin ang isa't isa hanggang sa tumayo si Kelvin. "A-alam n'yo ba kung saan ang puntod n'ya?" Tanong nito saamin. Nilingon ko si Cypress, kanina pa ito tahimik ngunit mugto rin ang kanyang mga mata. Malapit ito sa banda at pinsan nya rin si Bishop kaya posibleng alam n'ya ito. "S-sa Haven of Peace, m-malapit sa San Lorenzo..." aniya. Unti-unting kumunot ang noo ko, Haven of Peace. Isa iyon sa pinaka malaking pribadong sementaryo malapit sa San Lorenzo. Kaya ba palaging nasa San Lorenzo si Ross dahil doon naka libing ang nakaka tanda nitong kapatid? "S-salamat sainyo... mauuna na ako," ani nang lalaki bago kunin ang gitara n'ya. Mukha pa itong nang hihina dahil muntik na itong matumba kaya naman agad akong tumayo para tulungan sya ilagay sa balikat ang kanyang gitara ngunit may napansin akong sulat sa gilid. Ingatan mo 'to, bro. Show your talent to the world and I will always support
JAEL'S POINT OF VIEWKinabukasan ng pag uusap namin ni Ross, napag desisyunan namin na pumunta sa bahay nila kung nasaan si Rio. Mabuti nalang at sabado at hindi kami tambak ng gawain sa school kaya sumakto na free time ko. Bago pa ako umalis ng bahay, hiniram saakin ni Seven ang dalawa kong kapatid dahil kaarawan daw ng nakababatang pinsan ni Seven at gusto nyang isama sila Rhys at Levi. Mag aalas dose na ng tanghali at inaantay ko nalang na dumating si Ross. Susunduin n'ya raw ako rito mismo sa bahay at nag text s'ya na papunta na raw ito. Kagabi din lamang, ang cellphone niya ay binigay nito saakin para raw may magamit ako. Nalaman kasi n'ya na hindi pa ako bumibili ng bagong cellphone dahil nga sa wala pang budget. Hindi ko pa napag iipunan dahil wala pa naman akong permanent work. Puro side line muna ang kinukuha ko. Tatanggihan ko sana ang inaalok n'yang pag bigay sakin ng cellphone pero mas grabe ang pamimilit nito saakin na mas kailangan ko pa raw iyon at saka kaya naman daw
JAEL'S POINT OF VIEWHinawakan ko ang napaka laking painting na nadaanan namin bago ang kanilang elevator. Sinong mag aakala na posible pala magkaroon ng elevator ang isang bahay este mansion? "Wala ibang tao?" tanong ko sa aking sarili dahil maliban sa tatlong lalaki na nasa labas ng kanilang mansion ay wala na akong ipa pang nakikita kahit na mga kasam-bahay o di kaya iba nilang ka-pamilya. Ngayon lang din ako naka kita ng tahanan na wala ni isang picture frame ng buong pamilya. Parang wala tuloy naka tira. Napaka laki ng tahanan na ito kung tutuusin kaso nakaka bingi sa katahimikan. Hindi nga talaga mabibili ng mga mamahaling gamit o hindi kaya malaking tahanan ang isang buo't masayang pamilya. Sumakay na kami ni Ross ng Elevator at saka n'ya pinindot ang number 3 button. Siguro ay palagpag iyon kung saan ang silid ng naka babata nitong kapatid."Madalas ka ba rito?" tanong ko kahit alam ko naman ang isasagot ni Ross dahil halata naman na hindi n'ya gustong namamalagi rito. "No.
JAEL'S POINT OF VIEWI couldn't help but swallow hard as Mr. Alaric grinned at me, as if finding my words amusing."Okay," Mr. Alaric wiped his mouth with a napkin. "I'm just making sure you're not bringing just anyone into my house." He looked at me again, as if accusing me of robbing their home based on the way he stared."When did you start caring about other people's lives?" Ross smirked. "And now, suddenly, you're cautious? Hindi mo ba naisip yan kapag dinadala mo mga babae mo rito?" I nearly jumped from my seat as Mr. Alaric slammed his hand on the table, causing plates and utensils to clatter, and it felt like my heart stopped beating for a few seconds as I stared at Mr. Alaric, almost expecting him to explode."Watch your f*cking mouth, Percival! I'm still your dad!" He shouted, pointing at his son.The two siblings continued eating as if they were used to this kind of act from their father. "Why?" Ross grinned. "Natatakot ka na may ibang makaalam ng baho ng pamilya natin?""
JAEL'S POINT OF VIEWNaka sunod lamang ang mga mata ko habang palayo kami sa kinaroroonan na naiwang si Roscoe at ang lalaking nag ngangalang Felix. Hindi maalis ang tingin ko sa lalaking nag salita na ingatan si Rio at huwag hayaan na makuha s'ya ni Mr. Alaric. Bakas sa mga mata ng lalaking iyon ang pag alala sa bata dahil marahang hinaplos pa nito ang buhok ni Rio. Sabi ng karamihan, gagawin daw lahat ng mga magulang ang lahat para sa kanilang mga anak. Mag sisipag mag trabaho para mabigyan ng magandang buhay ang kanilang mga anak at mabigay lahat ng pangangailangan o ka-gustuhan nito. Poproteksyunan sila sa abot ng kanilang makakaya upang hindi sila masaktan kahit buhay pa nila ang maging kapalit. Kabaliktaran 'non si Artemio Alaric. Kasama namin sa loob ng sasakyan si Elmore, nag mamaneho ito habang nasa passenger naman si Bishop na panay tingin saamin. "P-pano n'yo pal--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang mag salita si Bishop."Alam n'ya nang posible mangyari 'to pero h
JAEL'S POINT OF VIEWTatlong araw nang hindi nakaka uwi si Ross. Ang sinabi nya nung huling kita namin ay susunod s'ya kaagad pero tatlong araw na wala pa rin s'yang paramdam. Sa bawat araw na wala s'ya madalas ang pag bisita rito nila Elmore at Bishop. Wala rin araw na hindi ko tinanong kung nasaan ba si Ross ngunit wala rin akong nakukuhang sagot dahil kahit sila ay wala rin alam... siguro.Sa tatlong araw na naka lipas, naging maayos naman ang pamamalagi namin mag kakapatid kasama si Rio. Nung una ay nahirapan kami sa pag adjust dahil hindi naman kami sanay sa mga kagamitan na naririto sa condo ni Ross pero sa tulong nila Elmore, agad ko rin naman natutunan. Hindi rin nagkaroon ng problema kay Rio maliban nalang na mailap s'ya sa tao. Ganon pa man, lagi kong sinasabihan sila Levi na kung maaari ay kausapin nila si Rio dahil nabanggit saakin ni Elmore na baka hindi pa nararanasan magkaroon ni Rio ng kaibigan. Mabuti nga ay kahit papaano sumasagot na rin si Rio kapag nag tatanong s
JAEL'S POINT OF VIEWInaantay namin si Elkayne bago kami pumasok ng building dahil may kausap s'ya sa telepono. Hindi naman namin pwedeng iwan 'to dito. Hindi rin naman nag tagal ay bumalik din sya. "Sorry. Tumawag lang si Mommy," aniya at saka pinasok ang cellphone sa kanyang bulsa. "Hinahanap ka na ni Tita Elayne?" Tanong ko sakanya. Agad namang umiling si Elkayne. "Hindi naman. Tinatanong lang kung ano akong oras uuwi kase nag prepare s'ya ng dinner." "Hala! Oo nga pala 'no? Miss ko na yung luto ni Tita Elayne." Nalasahan ko tuloy sa bibig ko yung pork curry na niluto ni Tita nung nakaraang nag dala si Elkayne nang baon. Sa tuwing kumakain tuloy ako ng pork curry laging luto ni Tita Elayne ang naaalala ko."Sabihan ko si Mommy na ipag luto tayo ulit." Masaya akong tumango sa sinabi ni Elkayne pero hindi mawawala yung dakilang basher ni Elkayne na kanina pa bulong nang bulong na parang pikon na pikon sa mga sinasabi ni Elkayne. Kulang na nga lang sementuhan n'ya yung bibig ni Elka
JAEL'S POINT OF VIEWHanggang makarating kami nang sasakyan hindi pa rin tumitigil si Ross kakasabi saakin na ang ganda ko, hindi ko na mabilang sa sampung daliri ko sa kamay pati sa paa dahil maya't maya nya iyon sinasabi. "Baka dumating yung araw na mag sawa ka na sabihin saakin 'yan." I said out of nowhere. Agad iyong kinontra ni Ross. "No. Never. Never in my life, baby. I will never get tired of telling you how beautiful you are," he said firmly. Ngumuso ako. "Eh, paano kapag naka hanap ka pa ng iba?" Tanong ko. Parang nanikip yung dibdib ko nang masabi ko iyon. "Mas maganda? Mas sexy? Mas better?"The car came to a stop at a red light. Ross turned to look at me. The way he looked at me made it seem like I had just asked the dumbest question ever, with a hint of hurt in his eyes. "I'm hurt that you said that, baby. But, d*mn. From the start, it's always been you. How could I look at anyone else? No one is more beautiful or better than you. No one," he said, his voice husky."I d
JAEL'S POINT OF VIEWI remember the first time I saw Tita Elayne. At first, I thought I was just imagining things when I said she looked familiar, but it turned out she really did resemble Ross. Ross inherited their mixed heritage from Artemio, with fair skin and a somewhat American look, while Rio took after Tita Elayne with her freckles and rosy cheeks. Elkayne, on the other hand, looked more like Maximus Jueravino but had Tita Elayne's round eyes and nose. This is where Elkayne and Rio's appearances intersect. I rolled over on the bed. Three days had passed, but this mystery still bothered me. Para na tuloy akong si detective conan. The more I researched, the more confused I became. If Rio, Ross, and Elkayne were siblings, then Ephraim must be their brother too? I found out that Ephraim is turning 23 this month, Ross is 19, Elkayne is 17, and Rio is only 5 years old. The age gap between Elkayne and Rio is very big."Hmm?" I snapped back to reality when I heard Ross's voice. He wa
JAEL'S POINT OF VIEWIsang buwan na ang naka lipas simula nung pag amin saamin ni Ross. Hanggang ngayon hindi ko pa rin mapigilan kiligin sa tuwing bumabalik sa isip ko ang bagay na 'yon, para bang kahapon lang nangyari ang lahat.Sobrang laki na rin nang improvement ni Ross. He's getting better day by day. Pati nang career nang banda nila sa industriya nang musika dahil pag labas palang nila nang mga album nila dati, agad itong nag trending. Nanatili pa rin ang tensyon kina Ross at Rio pero kahit papaano naman kinakausap na rin s'ya nang kanyang kapatid kahit puro tango at iling lang ang sinasagot. Isang buwan na rin kaming nandito sa condo ni Ross, ilang beses ko na s'yang kinausap na kung pwede ay bumalik na kami sa San Lorenzo dahil nahihiya na ako sakanya. Nakikitara kami sa kanya nang libre. Though, wala naman daw iyon problema sakanya. Hindi pa rin daw kasi safe bumalik saamin dahil hindi pa nahahanap si Apollo at kahit anong oras pwede ako balikan.We've also returned to sch
Para akong binubuhusan nang napaka lamig na tubig habang naka tingin kay Ross na patuloy pa rin sa pag iyak. Naka luhod na ito habang hawak ang mga kamay ko. As if he was begging for his life. "Am... I so hard to love?" he murmured. I shook my head immediately. "No! Hindi ka mahirap mahalin..."And it was true. Hindi mahirap mahalin si Ross. He was the kindest person I'd ever meet. Oo, minsan masungit s'ya pero hinding hindi sya mahirap mahalin. Kaya nga mahal ko s'ya...Ngumiti nang malapad si Ross habang naka tingala saakin. "Ever since we were kids, all I ever wanted was to protect you..." hinawi nito ang buhok ko. "I love you so much, Jael. I want you to know that this man loves you deeply." " He looked very pale and scared, and a little...hopeful.I sniffled. "I love you too, Ross..." I whispered back. "Mahal din kita."Bakas ang pag ka gulat nito dahil sa kanyang ekspresyon. Nag hahalo ang gulat at takot pero nag uumapaw ang bakas nang saya. I cupped both of his cheeks. "...
JAEL'S POINT OF VIEWKamot ulo akong nag pa alalay kay Ross pabalik nang silid tulugan ko habang sya naman ay nag pipigil nang mga ngiti. "Wag mo kasi ako ginugulat!" reklamo ko. Tuluyan nang lumabas ang mga ngiti na kanina nya pa tinatago. "I'm sorry, you're spacing out po kasi." aniya. Pabiro ko syang sinamaan nang tingin pero lalo lang syang tumawa. Kanina pa 'to masaya eh."Have you ever had a girlfriend?" I blurted out unexpectedly. Nahinto kami saglit sa pag akyat ng hagdan. Ross looked at me with a grin. "No...""Weh? Eh bakit sabi ni Apollo ikaw din daw dahilan kung bakit nag hiwalay sila ng girlfriend nya?" Bakas sa tono ko ang pag ka tampo. Hindi ko mapigilan!Ross chuckled. "If you only knew, Jael...""Huh?" I didn't catch that. He shook his head, and we continued going upstairs. He seemed to notice I was waiting for his answer, so he playfully messed up my hair. "So, you think Apollo's ex and I had a thing?"I hesitated for a moment. Sinabi ko ba yon? "So, hindi?" Ross
JAEL'S POINT OF VIEWDahil sa nangyari kahapon pinakansela ang exam at pasok ngayong linggo para imbestigahan ang nangyari. Talamak na raw ang ganoong pangyayari pero hindi nakaka labas sa publiko dahil pinapanatiling tikom ng eskwelahan na iyon ang bawat estudyante na naka ranas at naka kita nang pangyayari. Pero hindi na ngayon.Pinag hahanap na si Apollo dahil nag tatago na raw ito. Napag alaman din namin na isang linggo na rin na nag mamatyag iyon saamin dahil nakita sa cctv ng school. Ilang beses na rin n'ya ako muntik pag tangkaan lalo na't nung unang beses beses akong lumabas ng classroom para mag hatid ng activity namin sa faculty, may hawak s'yang hand knife nung araw na 'yon. Mabuti na lamang ay naka salubong ko si Elmore 'non at sinamahan ako papuntang faculty at pabalik ng classroom.Sa dumaang linggo kasi lagi nang naka buntod saakin silang dalawa ni Bishop maliban kahapon kaya 'yon siguro ang kinuha nyang pag kakataon para atakihin ako dahil wala sila Elmore at Bishop.
JAEL'S POINT OF VIEWAyan na, exam day na. Nanlalamig na naman ako at para na namang pag papawisan ako kahit ang lamig lamig na rito sa room. Nakapag review naman ako, hindi ko lang maiwasan na kabahan. "Patay na talaga ako nito, 'di na naman ako naka review," lugmok na sabi ni Ivy. Her eyes were sunken and you could clearly see her eye bags. Sigurado akong nag binge watch na naman 'to ng k-drama nung weekend imbes na mag review. Si Cypress at Clarence naman nag rereview together, ano 'yan? Ganyan ba requirement para maka-pasa? May study buddy? Wews! Ang sakit sa mata. Yung iba kong kaklase may sarili na namang mundo, may nag m-make up lang tapos natutulog. Iba talaga pag natural nang matalino, hindi na kailangan mag last minute review. Naramdaman ko na may naka tingin sakin kaya agad kong hinanap. Namatahan kong naka titig saakin si Quintanna, she had a mischievous smile on her lips as if she was teasing me. Ang creepy ah! Ano kayang trip ng babaeng 'to?Nitong mga nakaraang araw k
JAEL'S POINT OF VIEW"J-jael... can you cook sopas for me?" Iyon ang una kong narinig pag dilat ng mga mata ko kaninang umaga. Nang marinig ko iyon agad akong bumangon para mag toothbrush at mag hilamos. Sinong mag aakala na mag rerequest ng pagkain si Rio saakin?Kaya kahit sobrang aga pa agad akong bumangon para mag luto. Heto ako ngayon, nag hihiwa ng mga sangkap para sa sopas habang pinapanood ni Rio. Na c-concious tuloy ako dahil titig na titig s'ya sa mga pinag gagawa ko.Nandito naman si Manang Beth para mag luto ng sopas pero ayaw nya raw dahil iba ang lasa ng luto ko. Mas masarap para sakanya. Simula kasi nung nag luto ako ng sopas nung nakaraang araw hindi na sya tumigil kakakain 'non. Almusal, merienda, at hapunan, sopas ang nilalantakan. Si Rio lang ata ang kumakain 'non o di kaya sila Elmore pag nandito sila dahil hindi naman paborito nila Levi at Rhys ang sopas. "I can also cook champorado, you know what champorado is?" I ask him. Umiling si Rio. "No. It sounds bad."
JAEL'S POINT OF VIEWNaalimpungatan ako sa mahimbing kong pag kakatulog nang may maramdaman akong mabigat na naka dagan sa bandang tiyan. Kumunot ang noo ko at una kong tiningnan ang oras. Alas tres na ng madaling araw hanggang sa dumapo iyon sa banda kong tiyan. Nagulantang pa ako nang makita kong may kamay na naka pulupot sa bewang ko at naka hawak sa mga kamay ko. Napa-upo ako sa gulat at kahit papikit-pikit pa ang mata ko kitang kita ng dalawang mga mata ko kung sino ang taong 'yon.Gumalaw din s'ya at tiningnan ako. Napuno nang pag aalaa ang mukha ko nang makita ko ang kabuohan ng kanyang mukha. Sobrang daming galos ng mukha n'ya tapos may band aid pa sa kanang pisngi. Bumaba ang tingin ko sa kamay nyang naka hawak saakin. May naka pulupot doon na bandage."Did... I wake you up?" Marahan n'yang sabi habang naka tingin saakin. Yung boses n'ya pang bagong gising. Nangingilid ang mga luha ko habang naka tingin sakanya. Dahan dahan syang tumayo at upo sa kama na agad ko namang sinun