God Parent"HEY, Mrs. Montecillo. Why are you here today?" Sa boses pa lang ay alam ko na kung sino iyon.I smile and face that person. "Hey, good morning, Cris," nakangiti kong pagbati dito."Ganda naman ng ngiti. Anyway, why are you here, Martelle?" she asks again while her brows are raised."I'm working. Why?" nagtataka kong tanong sa kanya."I know. Pero ‘di ba bagong kasal ka? So you are supposed to be on your honeymoon stage right now.""Pshh, Cris. That's not necessary at pwede bang huwag ka namang maingay diyan, baka may makarinig sa'yo," nakasimangot kong saad rito."Sus, malalaman at malalaman din 'yan ng lahat dito sa office. Alam mo naman, may mga sariling pakpak ang balita.""I know. Pero mas mabuti na 'yong wala silang alam ngayon.""Okay, so, may sexy time bang naganap kagabi?"Pinandilatan ko si Cristel ng mata habang ngumisi lang ito sa akin.Nakasimangot ako at inirapan ko pa ito. "Cristel, stop it! Hindi nakakatuwang topic yan.""Just asking, but it is okay if you d
Waiting "We're friends since two years ago. He's like a son to me, dear. Nagkakilala kami sa isang business seminar sa Cebu. Well, I'm glad na ikaw ang maswerteng babaeng pinakasalan niya. You know, he's so good and thoughtful, hija. You are so very lucky to have him in your life. Ang bait kasi niyang si Alex. Wala talaga akong masasabi sa asawa mong 'yon." I just simply nod and smile at her. I just don't know how to react in every praise she said about my husband. And I am speechless sa mga natutuklasan ko ngayon kay Ma'am Damian. "Nabigla nga ako nung tumawag s'ya isang araw sa akin at ibinalitang magpapakasal na siya. Which is natuwa ako dahil malalagay na rin siya sa tahimik na buhay. Then he asked me to be your godparent at pumayag ako without knowing na ikaw pala yung babaeng tinutukoy niyang papakasalan niya. Mas natutuwa ako nang sobra dahil bagay naman kayo sa isa't isa. You two are very perfect couple." patuloy pa rin ito sa pagkukwento sa akin. "You mean, huli n'yo na ho
Do not Bother"Who is that guy?" agad na bungad nitong tanong paglapit ko.Tinitigan ko ito sa mata. "Later, Alex. Pumasok muna tayo sa kotse mo," papasok na sana ako nang bigla niya akong pinigilan sa braso ko."I'm asking you who that guy, Martelle," marahan ngunit may diin nitong tanong muli sa akin."He's just a friend, Alex," kunot-noong sagot ko dito saka bawi ng braso ko sa mahigpit na pagkakahawak ng kamay nito.Matiim niya akong tinitigan sa mata. "Friend? Sa isang lalaki?""Pwede ba Alex, sa loob ka na lang magtanong," naiirita kong tugon dito imbes na sagutin ang tanong nito.Naramdaman ko ang unti-unting pagbitaw nito sa braso ko saka bumuntong-hininga ng malalim.I immediately slide myself into his car when he opened the door for me. Nakakailang kasi dahil may mangilan-ngilan na pa lang nakatingin at nakakapansin sa aming dalawa.Umikot at agad na rin itong lumulan ng kotse nito. Pagkaupo ay agad nitong pinatakbo ang kotse."Ayokong makikita kitang kasama ang lalaking iyo
Phone CallDahil dala ng pagod ay agad din akong nakaramdam ng antok. I'm about to fall asleep when the doors open. Agad ring nawala ang antok ko. Nagtulog-tulogan na rin ako at pinakikiramdaman na lang ang bawat galaw ni alex sa loob ng silid. Ramdam kong tumigil ito sa may tabi ko at pinagmamasdan niya ako.Nakahinga lang ako nang maayos ng pumasok na ito ng tuloyan sa banyo. Lumipat ako ng higa, patalikod sa parteng hinihigaan ni Alex.‘Di nagtagal ay lumabas na muli ito sa dressing room at agad ding tumabi sa akin sa kama.Buong akala ko ay papatayin na nito ang bedside table lamp at matutulog na, ngunit napasinghap ako nang maramdaman ko ang braso nito sa aking baywang.I gulped and I remain silent.Ramdam ko ang paghawak nito sa aking braso upang mas akayin ako sa kanyang tabi. Ngunit napadaing naman ako at napapakislot nang sumigid ang bahagyang hapdi sa paghawak nito."Damn!"Naramdaman ko ang biglang pagtayo nito at lumabas pa ito ng silid namin. Dumilat ako at sinulyapan an
Invitation"Oh, hija, magandang umaga," ang unang bati ni Yaya Belle nang makita nitong papasok ako sa dining area."Magandang umaga rin ho," nakangiting pagbati ko rin rito."Halikana at maupo upang makakain ng almusal, hija. Teka, nasaan na pala ang asawa mo?" tanong nito sa akin."S-susunod na lang daw ho siya." simpleng sagot ko rito."Ah, sige maupo ka na, hija at ipaghahanda na kita ng almusal mo."Tumungo muna ako sa counter at nagtimpla muna ako ng isang basong gatas at saka nag-almusal na magisa. Minadali ko talaga ang pag-aalmusal dahil ayaw kong makasabay si Alex na kumain.Tamang-tama namang pagdulog ni Alex ay tapos na akong kumain, kaya agad na akong tumayo bago pa ito maupo sa hapagkainan. Alam ko na gusto niya akong kausapin ngunit ng dahil nandiyan si Yaya Belle ay hindi ito makabwelta."Yaya Belle, aakyat na ho ako.""Oh sige, hija. Mag-ingat sa pag-akyat ng hagdan." paalala nito sa akin."Oho. Salamat ho." sagot ko saka humakbang patungong pinto ng dining room.Nila
Not Jealous Pababa na ako sa mataas na gusaling pinapasukan kong trabaho nang makasalubong ko si Darwin sa malawak na hallway. Ngumiti ako ng bahagya dito at lumapit sa kanya. "Hi, Elle," masigla nitong pagbati sa akin. "Hello, Darwin." balik na pagbati ko rin rito. "Kumusta ka na?" tanong nito habang patuloy pa rin kaming naglalakad palabas ng gusali. "Heto, okay lang. Teka, napansin ko atang nawala ka ng ilang araw. Where did you go?" "Yeah. Ako kasi 'yong ipinadala ng big boss natin sa conference meeting na ginanap sa Cebu. Biglaan kaya hindi n'yo na nalaman ni Cristel ang pagalis ko." paliwanag nito. "Uh, kaya pala." Tumango-tango kong tugon rito. "Hey, ikaw huh. Ang daya-daya mo." Napakunot ang noo kong sumulyap rito. "Ako? Madaya? Bakit mo nasabi?" nagtatakang tanong ko rito. "Yes, because you never informed me that you are already married," he said. "H-Huh... Um. O-Oo nga pala, nakalimutan ko pa lang banggitin sa'yo ang tungkol sa pagaasawa ko." bahagya akong nailang
FearIsang malamyos at malamig na tugtugin ang gumising sa aking himbing na diwa. Namulatan ko agad ang nakaawang na pinto ng silid namin ni Alex. Ngunit nagtataka ako sa sobrang dilim ng buong paligid—pati na ang labas ng silid ay madilim rin.Bigla akong kinabahan at sumigid din agad ang takot sa aking buong sistema. Napabalikwas ako ng bangon.Darkness is my greatest fear. I hate darkness, lalo na ang tipong walang-wala akong naaaninag. Okay lang sana kung may katabi ako sa mga ganito kadilim na paligid. May ilaw naman ngunit bahagya lang at nagmumula iyon sa labas ng silid namin ni Alex.Tuluyan na akong nagising, nagmamadaling bumangon at naglakad patungong pinto."A-Alex? Alex? W-where are you? A-Alex?" malakas na tawag ko sa pangalan nito, ngunit walang Alex ang lumitaw sa harapan ko.Paglabas ko ng pinto ay may nakita akong mga candle glasses sa may hagdan hanggang sa pababa ng hagdan. Mas sumidhi ang takot ko at nagsitayuan na ang lahat ng mga balahibo ko sa braso at sa buong
Dinner Date"I hope you like what I prepared for dinner," sabi nito sa pananahimik ko habang nakatingin ako sa nakahanda sa lamesa. Lumingon ako dito. "Flowers. I hope you forgive me," he added.Napaawang ang labi ko at napatingin ako sa tatlong tangkay ng pulang rosas na inaabot nito sa akin. "T-thank you, hindi ka na sana nag-abala pa," I said but I accepted the flowers. "Y-you made this all?" tanong ko dito habang nakasulyap muli sa mesa na puno ng pagkain."Yes, sa tulong ni Yaya Belle at ng asawa niya,"Tumango-tango ako."I really wanted to go out and invite you for a special dinner tonight. Kaya lang sabi mo magpapahinga ka. So, kahit dito na lang sana sa bahay. Um, it's my way to make peace with my wife so I hope you like what I... I mean, we prepared." wika nito sa akin.Biglang tumibok muli nang mabilis ang puso ko sa sinabi nito. Nag-iinit din ang pisngi ko sa mariing pagkakatitig nito sa akin. But I frown dahil hindi kasi ako sanay sa mga ganitong pa-special dinner at mga s
Take Me"Ayoko na... Ayoko na, Alex... Maghiwalay na lang tayo. Please? Ayoko na!" sabi ko nang diretso at habang nakatitig sa mga mata nito.Ewan at kung saan ako humugot ng lakas ng loob para lang masabi iyon sa harapan niya nang paulit-ulit.Nakita kong nanlilisik ang mga mata nito sa akin. Bigla niya akong binitiwan at tumalikod ito sa akin. Kitang-kita ko ang sunod-sunod na buntong-hininga nito habang nakapamewang. Lumapit ito sa lamisita at kinuha nito ang isang bote ng alak saka iyon tinunga. Hindi nito tinigilan ang alak hanggang hindi niya naubos ang laman niyon.Muntik pa akong mapalundag sa gulat at nerbiyos nang itapon nito ang bote sa kung saan mang sulok ng silid na iyon. Basag na basag iyon at lumikha ng napakalakas na ingay sa loob ng silid.Napakagat labi ako nang bigla itong humarap sa akin na nagtatangis ang bagang.'What I've done?'"You really want to quit?!" seryoso ngunit may diing tanong nito sa akin.I bit my lips and I nodded. "Y-yes... I want an annulment, Al
QuitMasaya ako. Masayang-masaya sa natuklasan kong may pamilya pa pala ako sa mga katauhan nina Tita Lethicia at Kuya Reymond. Buong akala ko, wala na talaga akong pamilya at kaanak na matatakbuhan ko sa oras na kailangan ko.Dumaing ako ng pasasalamat sa Diyos pati na sa aking mga magulang at anak dahil hindi talaga nila ako pinabayaan nang tuluyan. Pati na rin sa Tito Roberto ko na ni minsan ay hindi ko nasilayan.Binuhay ko na ang aking cellphone nang nasa loob na ako ng taxi. Pinatay ko kasi iyon kahapon dahil sa tumatawag lagi si Alex. Itinext ko lang ito kahapon saka pagkatapos ay pinatay ko na. Ayaw kong maraming iniisip lalo pa at sariwa pa rin sa akin ang nangyari kahapon-ang kanyang pagsisinungaling sa akin.Nakauwi ako ng bahay ng hapon ding iyon. Laking pasasalamat ko't wala pa rin si Alex nang mga oras na iyon. Agad kong sinimulan ang gagawin kong pagliligpit ng mga damit ko sa malaking maleta. Nang matapos ako ay nilagay kong muli ang malaking maleta sa loob ng dressing
Martelle New FamilyKumawala akong bigla sa bisig ni Mrs. Gomez."K-Kayo ho ba ang may gawa sa pagpapaganda ng puntod ng mga magulang ko sa San Vicente?" tanong ko dito na natitigilan pa rin sa mga oras na iyon."Ako nga. Pinagandahan ko iyon, alang-alang sa pangako ko sa asawa ko. Nagpabalik-balik ako doon nang maraming beses, para naman sana mapag-abot tayo sa pagdalaw mo sa iyong mga magulang. Ngunit hindi ako pinalad na makatagpo ka doon. Pero kahit ganoon pa man ay hindi pa rin ako nawalan ng pag-asa. Sinabi ko sa isip ko noon na mahahanap din kita. Sinubukan ko ring ipahanap ka sa isang private investigator, pero wala talagang lead kung nasaan ka na. Hanggang sa kusa na lang talaga tayong pinaglapit ng tadhana sa araw na ito."May mga ipinakita itong litrato sa akin. Ang asawa nitong si Don Roberto at ang mga magulang nito at ng aking ama. Pati na ang mga baby picture ng ama ko at litrato noong kabataan pa nito. Tinutukan ko talagang mabuti ang mga larawan ng ama ko. Mayaman nga
One Of Gomez"U-um..." Napabuntong-hininga na lang ako at lumabas na rin ng kotse nito.Pagpasok namin sa loob ng bahay nito ay namangha ako dahil sa sobrang magara ang lahat ng mga kagamitan na nasa loob ng bahay na iyon."Good afternoon, Madam Lethicia." Nagbigay pugay agad ang mga naka-uniporme na kasambahay dito.I didn't expect that the Madam is very rich. At ibang-iba siya sa Nanay ni Alex na may pagkamatapobre ang dating."Good afternoon. Lusing. Pakihandaan naman kami ng pananghalian nitong magandang bisita ko," marahang utos nito sa mayordoma ng bahay na iyon."Masusunod, Madam Lethicia." Nagsialisan agad ang mga ito sa aming harapan."Hija, halika, doon tayo sa dining table nang makapananghalian na tayong pareho," tawag nito sa nakatulalang diwa ko."O-oho, Mrs. Gomez." Martelle hesitates, but still, she obediently follows the middle-aged woman.Sumabay na ako sa paglalakad ng ginang. Hindi ko pinapahalatang manghang-mangha ako sa bahay nito, lalo na dito, dahil ang bait-bait
Truth Hurts"U-um. O-okay lang ho ako, Ma'ma. H-hindi naman ho ako nabundol at wala hong masakit sa akin.""O sige. Kung walang masakit sa'yo, ihahatid ka na lang namin kung saan ang punta mo ngayon. Look, sobrang mainit kung maglalakad ka lang. Mahihirapan ka ring makasakay sa parteng lugar na ito." prisinta ng ginang na nakangiti pa rin sa akin.I nodded shyly. "S-salamat ho, Ma'am." At sinabi ko rin dito kung saan ako magpapahatid.Nang nasa harapan na kami ng isang sikat na restaurant ay agad akong nagpaalam sa ginang at muli ay nagpasalamat ako rito. Bumaba na ako ng kotse at walang lingon-lingong tumawid ako ng kalsada.Agad akong tumungo sa restaurant na sinadya ko. To check if it's true. And, the truth really hurts.Napapakurap ako sa aking nakikita. Napapalunok at napahawak ang aking palad sa may entrance frame door ng restaurant na iyon.Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng aking mga luha habang nakatanaw kay Alex at sa kasama nitong babae. Ito rin ang babae na nakita niya sa mg
First Love “Hindi ako naniniwala sa'yo. Hindi, dahil ramdam ko na mahal niya ako. Minahal ako ng asawa ko!""Okay. If you don't believe me bahala ka, but I have something to show you para may ideya ka sa sinasabi ko sa'yo." Then she laughs like a crazy demon mother-in-law. May kinuha ito sa bulsa nito at pagkatapos ay ipinakita sa akin. "Alam mo naman siguro ang lugar na iyan, ‘di ba? You can go there now to check the whole place. Kung gusto mo lang naman na makasiguro. Look, my son is with another woman right now." wika nito na ipinagmamalaki pa sa akin.Tutok na tutok ang aking mga mata sa screen ng cellphone nito. It’s really him, my husband, Alex. Inisa-isa pa nito ang lahat na mga kuhang larawan. Tinutukan kong maigi ang damit nito. At iyon nga ang suot ni Alex kaninang umaga na magkasabay kami sa pagalis ng bahay. It was clear, it's really, Alex.May larawan na magka-holding hands, halik sa pisngi, yakapan, masayang nagtatawanan at marami pang iba. Sa nakikita ko, parang matagal
ChequeBigla akong napalingon sa umagaw ng aking pansin sa pagtitig sa mga larawan ni Alex. Nakita kong nasa huling baitang na pala ng hagdan ang ginang."Yeah, I am here. Now, ano ho ang kailangan mo sa akin?" diretsong tanong ko rito.Lumapit ito sa may direksyon ko. "Maupo ka."Agad din naman akong umupo pati na rin ito. Maya-maya ay may inilapag itong maliit na white envelope sa magarang lamisita nito."Hindi na ako magpapaligoy pa, Martelle. Buksan mo iyan." Ininguso nito ang envelope na naroon."A-Ano ho—""Don't ask me what's inside. Just open it!" mataray nitong putol sa pagtatanong ko.Napapalunok ako habang dinampot ko iyon at saka binuksan. Nanlaki agad ang aking mga mata sa nabasa ko roon. It is a cheque with a FIVE MILLION PESO, written on it. Napakurap-kurap ang mga mata ko.Nagtataka akong tumingin rito. "Para saan ho ito?""Para iyan sa'yo. At para na rin sa bagong sisimulan mong buhay," derekta nito.Tumigas ang aking anyo at tinitigan ulit ang tsekeng iyon. "Hindi ko
Isn't WorkingNatutulala pa rin ako habang nagtatrabaho sa mga oras na iyon. Hindi ko pa kasi makalimutan ang paggawad ng halik ni Alex sa akin. Kung hindi pa ako kinalabit ni Cristel kanina sa may parking area sa labas ng building ay hindi pa ako matitinag sa aking kinatatayuan habang tinatanaw ang papalayong kotse ng asawa ko.Gusto ko man ikaila sa sarili ko, pero hindi e. And yeah, may naramdaman akong pagnanais na yakapin siya.Naiiling na lang ako habang nagtrabaho. Sinubukan kong mag-focus sa aking mga ginagawa dahil sa daming nakatambak agad na trabaho sa aking pagbabalik opisina. Medyo naninibago ako ngunit pinilit ko pa rin na makatapos kahit ilang paperwork lang.Ayaw ko muna sanang pansinin ang tumutunog na cellphone dahil sa abala ako. Ngunit sadyang makulit talaga itong tumatawag sa akin. Kumunot ang aking noo nang isang hindi pamilyar sa akin ang numero ang tumatawag. Nagtataka man ay inabot ko pa rin iyon at sinagot"Hello, sino ho sila?"["Well, guess who this is, Mar
[ ALEX P.O.V. ]Pagkalabas na pagkalabas ni Martelle ay agad kong nilabas ang aking pinipigilang hininga.God! She's still so very hot. If I didn't stop myself, baka ikinulong ko na lang ito sa mga bisig ko at hindi ko na bibitawan pa.Nagpipigil lang talaga ako kanina sa aking sarili ng makita itong naka-roba lang at nakalantad pa ng kaunti ang kanyang dibdib. Hindi ako halos makagalaw sa aking kinatatayuan kanina. Titig na titig lang ako dito, lalo na noong dumaan ito sa aking harapan palabas ng dressing room.Kung hindi lang agad ako pumasok ng banyo, tiyak na makakabig ko talaga ito palapit sa aking katawan.I find myself speechless when I came out of the shower room. She is so lovely in front of the mirror. And again, nag-init na naman ang aking pakiramdam na nawala na sana sa pagbababad ko sa cold shower. Sa totoo lang, sabik na sabik na akong kausapin siya at yakapin sa tuwing gabi hanggang sa aming pagtulog.I want to go near her and pull her head against mine. But I have no s