Lunch Date"Si Alex nandito? Oh my God. May usapan pala kaming susunduin niya ako ngayon after ng meeting niya," wika ko rito na biglang napatayo sa aking kinauupuan."Well, you should go now, Martelle. Baka mainip ang Alex mo. Ang hot pa naman ng asawa mo, baka pagkakaguluhan pa 'yon ng iba doon sa department ninyo. Go. Layas na." pagtataboy nito sa akin sa kanyang opisina.Tumaas ang kilay ko sa sinabi nito. "I don't care kung pagkakaguluhan siya. Kung makapalayas ka sa akin huh?" nakapamaywang kong harap rito.She laughs at me. "Sus, kunwari pa... Huwag mo nga akong artehan, Martelle! Kanina ko lang sinabi sa 'yo na basang-basa na kita. Do not keep what you really feel, okay? And I know, you are excited to see your husband right now, kaya layas na," pagtataboy muli nito sa akin."Buti ka pa alam ang nararamdaman ko. Ako kasi, hindi." nakairap kong wika rito.Malakas itong tumawa. "Kasi naman, Mart, ayaw mo pa kasing aminin sa sarili mo ang totoo. Masyado kang nagpapabebe sa asawa m
Photo AlbumWhen I said 'Yes' to Alex's invitation ay dumiretsyo agad kami sa isang restaurant para mananghalian. Pagkatapos ay dumiretsyo naman kami sa kompanya nito. Ayoko sana ngunit mapilit ito na isasama niya ako sa opisina niya. Tanghali pa naman at maiinip lang ako sa bahay. Isa pa, makakapagpahinga naman raw ako roon dahil sa may mini bedroom sa private office nito. I have no other alibi to say. So, pumayag na rin ako sa gusto nito.Habang nagda-drive si Alex ay nag-uusap lang kami ng kung anu-ano. Sinisikap ko na talagang hindi mailang rito at maging normal ang pakikipagharap at pakikitungo ko sa kanya."We're here, honey," anito matapos mag-park ng sasakyan sa parking lot.Umibis si Alex at umikot ito sa kabilang pinto ng kotse para pagbuksan ako. Inilahad nito ang kamay sa akin at nakangiti ko rin iyong tinanggap. I might say that I slowly used to his sweet gesture and lovely endearment to me."Thanks," I said.Ngumiti ito. "Come, and I'll show you my company and office." I
Andrea Calling"Honey," boses ni Alex ang siyang gumising sa pagitan ng aking malalim na iniisip."H-huh?" napaangat ang tingin ko rito."Are you okay? Why so serious?" nagtatakang tanong nito na bahagyang nakakunot ang noo."Ah, oo, okay lang ako. May sini-search lang ako sa Google." pagsisinungaling ko rito."Please, inform me if you are hungry, okay?""S-sure." Dahil siguro sa pagkataranta ng aking kamay ay na-click ko ang isang file nang hindi ko inaasahan.I gasped, and I was speechless with what I’d seen. Ni hindi ko maikurap ang aking mga mata at ang lakas lakas rin ng tibok ng aking puso. I think may isang bahagi ng puso ko ang nagprotesta at nanghihina dahil sa mga nakita ng dalawang mata ko— I have seen some of their random photos together. Actually, there are many photos of them in the file I accidentally opened.'That's it... Now, I know.'Kung kanina ay good mood ako, ngayon naman ay biglang akong nawalan ng gana. Tumayo ako pagka-shutdown ko ng laptop nito. Lumapit ako k
Take Home"Confirmed nga— Nasasaktan ka kasi nagmamahal ka na. At nagmamahal ka kaya ka apektado ngayon, Martelle," wika ni Cristel sa akin na nakangisi."Hindi ah! It can't be, Cris—" she then interrupts me from talking."Anong hindi? Iyan na nga ang resulta oh, klarong-klaro. Huwag mo ngang guluhin ang utak mo, Martelle. I know na may epekto na agad 'yang si Alex sa iyo, and you should accept it kasi iyon yung totoo." Cristel insisting."Okay, sabihin na nating ganoon na nga. Pero—""Pero ano?"Hindi ko masabi-sabi dito ang aking natuklasan. Nag-iisip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cristel ang tungkol doon o manahimik na lang ako since hindi pa naman maliwanag ang lahat."Ano?" kunot-noong tanong nito sa akin.I sighed. Nagdadalawang isip ako pero kilala ko si Cristel. Hindi niya ako titigilan hangga't wala akong sinasabi."He has... Um," papano ko ba ito sasabihin?"Ano nga? Sabihin mo na sa akin." pangungulit pa rin nito sa akin.Yumuko muna ako bago tuloyang sinabi rito ang buma
Good As Him"Saan ka nanggaling?" matigas agad nitong bungad sa akin. "Uwi ba ito ng isang babaeng may-asawa na?!" napayuko ako at napabuntong-hininga. "Damn! You answer me, Martelle!" sabi nito nang makalapit na ito sa akin at mariin akong hinawakan sa braso. "At bakit ka umaalis nang hindi nagpapaalam kung saan ka pupunta? And of all people, yung lalaking 'yon pa ang kasama mo at naghatid sa 'yo?" may diin pa rin nitong pagkakatanong sa akin."What's wrong? Hinatid lang niya ako. Si Cristel talaga ang kasama ko kanina---""At gusto mong maniwala ako sa 'yo?" mariin nitong singhal sa harapan ko sabay hawak sa braso ko."A-Alex... N-nasasaktan ako," bahagya kong hinihila ang braso ko rito.Mas lalo naman nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko. "Tell me, Martelle! Matagal ba kayong natapos kaya ngayon ka lang umuwi?" galit nitong tanong tanong sa akin."What are you talking about?" nangunot ang noo ko at tiniis ang pagkakahawak nito ng mariin sa akin."What I am talking about i
Mrs. MontecilloLingid sa kaalaman ni Alex na bahagyang kumikirot ang puson ko, ngunit iyon ay paminsan-minsan ko lang nararamdaman kaya hindi ko na rito ipinaalam pa at para hindi na rin ito mag-alala sa akin. Noong minsan kasi ay nakita lang niyang sumama ang pakiramdam ko, that time ay sinamahan agad niya akong magpa check-up sa Ob-gyne ko. And after he talked to my Ob-gyne ay nagdesisyon na agad siyang magpahinga muna ako sa pagtatrabaho ko sa opisina.But even if I do not inform him what I feel ay hindi ko naman pinapabayaan ang aking nararamdaman. I decided to go to my Ob-gyne kahit hindi ko pa naman schedule sa check-up. Para na rin makasiguro ako sa kalagayan ng anak ko sa aking sinapupunan."Mrs. Montecillo, good morning," agad na bati ng doktora sa akin."Hello ho doktora, good morning." pagbati ko rin rito."How are you, Martelle? Kumusta na rin ang pakiramdam mo?""I'm okay, doc but sometimes I'm not okay." wika ko rito.Kumunot ang noo nito sa akin. "Hm? What do you mean?
MistakesNgumiti ako ng bahagya at tumango lang ako bilang tugon rito at sa iba pang bumati sa akin bago pa man ako makalabas ng tuloyan sa elevator."Excuse me, Mrs. Chavez. Papasok na ho ako sa loob," paalam ko dito ng nasa harap na kami ng table nito."Ma'am, wait," tawag nito sa akin.Lumingon ulit ako dito. "Yes?""Um—kasi may kausap pa si Sir sa ngayon," nagaatubili niyang saad sa akin.I smile at her. "It's okay, Mrs. Chavez. I know my husband and I'm sure hindi siya magagalit," nginitian ko ito at saka nagpatuloy na sa paglakad patungong pinto ng opisina ni Alex.I slowly opened the door, but I immediately frowned when I didn't see my husband in his swivel chair area. As I remember, Mrs. Chavez said that he was here in his office.'Nasaan si Alex?' I thought to myself.Kahit nagtataka ay tumuloy pa din ako, baka kasi nasa banyo lang nito si Alex."Oh, baby... I miss you so much..." Natigilan ako sa narinig ko na mahihinang tinig at ungol. "Alex, baby. I've been longing for you
Pain And Loneliness Napalunok ako sa klase ng pagtitig nito sa akin ng mga oras na iyon. I am not even sure if it's her, ngayon ko lang kasi nakita ang ginang na iyon sa personal. But as far as I remember— that face, siya talaga 'yon.Napasinghap ako at lumakas ang pintig ng puso ko nang tumayo na ito sa kanyang kinauupuan. Nakataas ang isang kilay nito habang sinusiri niya ako mula ulo hanggang paa. Gusto ko sanang magsalita upang basagin ang katahimikan sa pagitan namin ng ginang na iyon, ngunit parang wala namang lakas na lalabas na salita sa aking bibig.Umikot ito sa kinatatayuan ko na siyang ipinagtataka ko."You must be Martelle Gomez, right?" napasinghap ako nang magsalita ito sa likurang bahagi ko."U-um... S-sino ho ba kayo—""Do not answer me with some question, stupid! Just answer my question!" may diin nitong wika sa akin.Napakurap ako at nabigla sa kagaspangan nitong magsalita. Namumula at nahihiya ko itong hinarap."Y-yes... I am, M-Ma'am." nauutal kong sagot dito."T