Exelle
..So, this is the so-called twist?My eyes turned colder as it continue to scan the pictures my hands were holding as of the moment. Passing through the couple of pictures my hands were holding, my sight landed on my laptop's brightly lit screen monitor. It felt like, my head turned into a block of ice, feeling cold and lost. And ut felt like my soul has turned into a dreary vapor, even after feeling cold.
The ridiculous twist of my fate, turned into an unheard whisper in the wind."Lex..." I murmured his name.I miss you.I like you.And I'm so glad that I didn't fell for you.Yet, I almost did."How am I supposed to trust people when even you has gone sideways already? Or maybe, from the very start, dapat hindi na kita tinanggap. What an insane idea of mine." I chuckled bitterly to myself.How am I supposed to react then? It's not likHello po~ Just here to tell you guys that I'm thankful sa support ng mga nagbabasa ng story na ito. I don't really have any confidence para maipublish ang EX Wife dito sa Goodnovel but I'm glad to choose the platform upang ibahagi at ipagpatuloy ang story na ito sa lahat. Thank you~ Another note ko lang po, originally English po kasi dapat ang story na ito ngunit naging Filipino-English in the end or Taglish dahil hindi ko pa masyadong gamay ang English novels. Di ko alam na may gusto rin palang magbasa ng story in English language, pasensya na po for ruining your expectations. Kung mapapansin niyo po, marami-rami ang English sa story. Hehe~anyways salamat pa rin po sa support at pagbabasa. ~queenkimzxie
Exelle.."Xielle, did you know? I don't really trust that childhood friend of yours."It's Samara. Hissing with her nose crinkled in annoyance. She's even giving Rylie, my childhood bestfriend, a glare. Di ko alam kung bakit ayaw niya kay Rylie but I can't help myself to laughed at her expression that kinda looks cute."Why is that? Mabait naman siya, di ba?" I told, asking as if trying to convince her with a bright smile.Currently, nandito kami ngayon sa football field nang academy na pinapasukan namin. This will be our last year in high school that why we're spending most of our time, lying above the grass carpet that covered the whole field. Nanood kami nang practice nina Jilles, our boy bestfriend na kakambal nang isa pa naming kaibigan na si Jules. Habang sa nasa hallway naman di kalayuan si Rylie habang may kausap na isang estudyante."Basta, nakakairita siya. Akala mo n
Exelle . . Nagkamali lang ba ako ng dinig? "Hindi pa rin sigurado hangga't wala pa ang resulta ng autopsy. Pero sabi ng pulis, posible raw na food poisoning ito from eating puffer fish dahil may nakita silang butete sa lamesa ng dining table ng kusina. It seems like Sam brought a pufferfish without knowing that its poisonous." Jules added. I stare at her, waiting to say some more pero bigo ako dahil paniguradong, yun nga ang sabi ng pulis. But for me, I think its not true. Why on earth, did Samara suddenly brought a pufferfish instead of a normal ones, tulad ng nabibili lang commonly sa market? Why didn't she even contact me after the last call we had kung may oras siyang mamili sa labas? *** "How about you go rest, Ms. Kim?" Narinig ko ang nag-aalalang boses ni Audrey bago nito iabot sa akin ang tsaa ng chamomile tea that she personally brewed.
Exelle . . "The scapegoat has been caught." I heard Dark's words from the other line. Scapegoat? "Wha~what do you mean by that? Is it really a murder?" I asked him, my eyes wavering as I watch the news airing on the screen. Hindi ko na namalayan na ibang balita na pala ang pinapalabas sa t.v kung hindi lang sumagot si Dark sa tanong ko. Wala akong pakealam sa mga balitang nasa t.v. Ang gusto kong marinig ay ang susunod na sasabihin ni Dark. "Stay away from Riguera, Elle." Yun lang ang narinig ko mula sa kanya bago nito putulin ang linya ng tawag. Tanging tunog lang galing sa cellphone at sinabayan pa ng boses ng newscaster mula sa t.v ang umalingawngaw sa buong kwarto. I stood there, blankly staring at my phone's screen as it turns black. "Alexis..." I murmured his name, wonde
Exelle . . "Did you really missed me?" Him, sitting above the edge of the bed, the soft mattress shook like stream when I tried moving, habang nakaupo sa kanyang hita. He only asked me one question but when I didn't answer, hindi na ito nasundan pa. Silence. Pinakiramdaman ko ang paglakbay nang kanyang palad sa aking likuran. Bagama't mayroon pa ring telang nakapagitan sa kanyang palad at aking balat, ramdam ko pa rin ang init nitong hatid. The moment he reach my lower back, his breath suddenly turned into a pant, at tuluyang inangkin ang aking mga labi. Grabbing the back of my neck with his free hand, making me closer to him. Like I've been possessed by something, tinanggap ko ito at hinalikan ito pabalik. The heat, the touch and the scent. Everything makes me shiver not until when the sudden voice of a memory flashes like an untuned music inside my head. &
Exelle.."Is it you?!"Napalingon ako mula sa aking likuran at nakita ko ang galit na mukha ng isa sa mga members ng board of directors na hinuli habang isinasagawa ang meeting kaninang umaga.I just stare at her blankly while she on the other hand, was trying to resist the authorities from holding both of her arms. In reality, I couldn't remember anything about her, after all, wala naman talaga akong pakealam sa kanila.All I wanted was to clean all of the shits out of my family's corporation. And they were those shitheads I'm talking about.If I haven't realized it before, mukha silang mga blackheads na sumisira sa magandang mukha ng MON. Aside from that fact, my family's corporation is a group of companies and some of them, if I am not mistaken, already belonged to Hans, tulad ng Te Amo.While on the other hand, Alexis's company, the Alva Co.
Third Person's PoV . . *beep* *beep* *beep* The slow beeping of the phone echoed between the silence of the dim lighted room, where the only light that illuminates in the darkness came from the screen of the phone, the young man held on his left hand. He stare at it for a second, as its light reflects the dark orbs that wavered at the sight of the caller's name ID, before it finally went off, letting the darkness scattered entirely on every crook of the room. Silence. Humakbang palapit ang binata patungo sa harap ng isang bintanang natatakpan ng makapal na kurtinang kulay abo, na nakasabit sa magkabilaang dulo nang bintanang gawa sa salamin at ang taas ay kasing taas ng mga dingding ng silid. He reached for its linings and then grabbed it with force to one side letting the
Exelle . . It has been days that passed since the day that I started cleaning the whole MON, sa pamamagitan nang pagtapos sa panunungkulan nang mga tao sa itaas. Today will be the last at balak ko rin na umatras at ibigay sa nararapat na kamay ang MON. Nakalapat ang mga palad na nakatitig lamang ang aking mga mata sa labas ng salamin kung saan mula sa palapag na ito ay kitang-kita ang buong imahe ng lungsod. Tall buildings racing with each other to reach the sky. Faint sounds of wheels screeching and of a beeping vehicles down the streets. Naghalo-halo ang mga tunog na iyon at di ko aakalaing nasa itaas ako ngayon nang isa ring napakataas na gusali. It was the city landscape that every person would want to see even if it was once in a blue moon experience. And this is actually why this building was built by my grandfather since the very start. The s
"The moment of truth has come, when fears were set aside just as when we prioritize to fight against it instead. The truth is that I have come a long way just to get to this peak that we spoke of and call success. The building that has come to witness the ups and downs in my life since coming back to this place, that from the grains of the sand and of the cement that hasn't been mixed yet into a solid foundation that we call walls and floors, into a majestic tower that now fought heights to reach the sky," I paused as I pressed my lips into a thin smile, bago magpakawala nang isang mahinang tawa. Kumawala sa buong hall ang mahinang tawa na iyon dahil sa speaker na nakakabit sa mic na aking hawak-hawak. Naglakbay ang kakaibang tunog nang aking tawa sa buong paligid. I noticed a ripples forming above the surface of the white wine that my glass contains. It was like a disturbance along the silence but rather calm and enticing. Sumasabay ito sa bawat galaw na ginagawa nng aking katawan a
Third Person's PoV..Umalingawngaw sa buong silid ang mga yapak na gawa nang kanyang mga paa at kasunod nito ay ang tunog nang pagbukas at pagsara ng pintuan nang silid. Naiwan ang dalawang lalaki sa silid tanggapan at tahimik na nakatingin sa pinto na kung saan lumabas ang dalaga. "If you're done then get lost already," biglang sambit ni Dark na dahilan upang mabasag ang katahimikang iniwan ni Exelle sa silid.Napalingon sa kanya si Hans na mayroong hindi maipintang mukha sa hindi malamang dahilan. Dahil maaaring hindi nito nais ang sinabi sa kanya ni Dark o dahil sa malamig na pakikitungo sa kanya ni Exelle at pagtalikod nito sa kanya. Nagsalubong ang mga kilay ni Hans habang matalim na tinapunan ng tingin pabalik ang lalaki.Because he really needs to admit it to himself.Other than the guy being the new man in his former wife's life, hindi niya alam ngunit naiinis siya dahil mas mapagkakatiwalaan ang lalaking ito kaysa sa kanya.'Right. Who would think of trusting me after how
Third Person's PoV..Dark clicked his tongue to openly expressed his dissatisfied feelings habang matalim ang tingin na nakatingin sa pigura ni Hans, na siya namang nakatingin din pabalik sa kanya.Lalo lamang lumalim ang pagkunot nang noo ng binata dahil nilampasan lamang siya ng huli matapos itong patuluyin ni Exelle sa loob ng mansyon. Brimming with his usual intimidating aura, Dark stride along upang sundan sina Exelle at Hans. Dumaan sila sa open living area na siya namang tinambayan nina Dark at Exelle, bago dumating nang hindi inaasahan si Hans. Unlike before that, the place was covered with dim lights sneaking through the slightly opened veranda doors, the place now has its own light that brightly shone along with the lights from the huge chandelier hanging on the ceiling that leads to the staircase near the living area. Ang mga yapak ng kanilang mga paa ay siya namang gumawa ng ingay sa tahimik na paligid at kasunod nito'y ang tunog nang pagbukas ng isang pinto na hindi ka
Third Person's PoV..There's faint smile on her face habang pinapanood ang pag-aaway nang dalawa nitong kaibigang huli niyang nakita, isang taon na ang nakalilipas. Her attention then was caught by someone's presence beside her, dahilan upang mas maging malapad ang mga ngiti nitong kanina ay simple lamang na nakaukit sa kanyang mga labi. Nakita ito ni Lei, na siya namang nakikipagbarahan sa stepbrother nitong katabi niya sa sofa ng salas na kanilang kinauupuan."Hay naku, Pierce. Ang bagal mo kasi," bulong nang dalagang si Lei sa kapatid nitong si Pierce, habang sinusulyapan ang pigura ng isang lalaking kausap ngayon ni Exelle.Kung tutuusin, wala ring ibang masasabi si Lei laban sa lalaking iyon, dahil bukod sa gwapo ito at maganda ang hubog ng pangangatawan ay hindi rin niya maikakailang lamang ito ng isang paligo sa kanyang kapatid. Someone that was
Third Person's PoV . . "It's still the same?" Isang tanong ang narinig ni Dark mula sa mga labi ni Audrey, na siya namang nakatayo sa harapan ng isang bookshelf, kumuha ng isang file folder at binuksan ito. Hindi nito tinapunan ng tingin ang pinsan nitong seryosong nakaupo naman sa sofa ng receiving room na kinaroroonan nila. Parte ang kwartong iyon ng opisina ni Audrey at ang tanging daan lamang upang makapasok sa loob ay ang pintuan ng kanyang opisina. "I... think so." Sa tono nang pananalita ng lalaki, mapapansin ang pagbagal nito. Para bang nagdadalawang-isip kung tama ba ang mga salitang kanyang sasambitin o hindi. Saka lamang napalingon ang dalaga sa kanyang kinauupuan, pinuna ng mga mata ang ekspresiyong nakikita nito sa mukha ng pinsang si Dark. "You haven't met her since coming
Third Person's PoV . . Nanatili ang tingin ni Exelle sa labas nang bintana ng eroplano. Tahimik na pinapanood ang mga ulap na kay lapit na lamang mula sa kanyang paningin. Humahawi sa pakpak nang eroplano ang mga ito at mula sa kinauupuan ni Exelle ay kitang-kita ang isang tanawing ibon lamang ang may kakayahang makakita sa araw-araw. Nakasandal ang ulo sa sandalan ng upuang kinauupuan niya'y ipinikit niya ang kanyang mga mata. "Dark...," she murmured silently. Tanging siya lamang ang nakaririnig nang pangalang ibinigkas nang kanyang mga labi. Habang nakapikit ang mga matang tila pagod na pagod sa mga pangyayaring hindi niya akalain ay kanyang malalampasan, ay pilit niya rin na pinapagana ang kanyang isipan upang mapag-isipan ang kanyang problema. She wonders what Dark thought of her, bago sila maghiwalay kanina d
Third Person's POV . . Exelle didn't talk as she silently watched Dark's unreadable face under the florescent light. Nagbalik na sa dating ekspresiyon ang kanyang maamong mukha hindi tulad nang kakaiba nitong tingin kay Alexis, kanina habang pinapanood ng dalaga ang huli. Walang buhay at tila ba pagod ang mga matang mababa ang tingin pabalik kay Dark. Parang wala lamang na makita nitong muli si Alexis at malamang patay na si Rylie. As if her eyes tells the latter that she's not bothered by Alexis miserable state and Rylie's death. Nakatingin lamang pabalik si Exelle sa pigura ni Dark na hanggang ngayon ay hawak ang kanyang palad. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin dahil hindi niya matanto kung ano ang gusto nitong ipahiwatig. Nakayuko ang ulo ng binata habang ang kamay nitong nakahawak sa kanyang palad ay nanginginig at tila ba takot na bumitaw. At dahil hindi a
Third Person's POV..Maingay ang loob nang iilan sa mga silid nang bawat pintuang madadatnan sa mahabang pasilyong kulay puti. Mayroong tumatawa habang kinakausap ang kanyang sarili at mayroon ding sumisigaw nang napakalakas sa hindi malaman na dahilan. Those strange voices that either sounded happy and suffering, doesn't seem to fit right because of the place's natural gloomy atmosphere.Sa gitna nang pasilyo ay makikitang naglalakad ang isang babaeng nakasuot ng creamy colored turtleneck sweater that hugged her bosom, arms and her entire upper body. Tinernohan ang damit nito nang isang itim na pencil skirt na lampas sa tuhod at mayroong mahabang slit sa kaliwang bahagi nito, revealing her snow white and smooth skin underneath the clothing.Her heels created a ticking sound each time it hits the cemented floor.Sa likuran ni
Third Person's POV . . "Antonio, try to move it here and then to that side over there," the tall and voluptuous woman in her late thirties said to the guy holding a box with both of his hands, kung saan ito naman ay nakatayo sa harapan ng nakabukas na pintuan. Itinuturo nito sa lalaki ang lugar na paglalagyan ng dalawang kahong yakap nito gamit ang kanyang hintuturo na agad namang sinunod nang huli. Nasa likuran nito ang lalaking nakasandal lamang ang likuran sa pader nang hallway kung saan nakatapat ang pintuan ng silid na kinaroroonan ng dalagang inuutusan ang lalaki kanina. Dark silently watch the woman's expressionless face doing her work while he kept his arms crossed over his broad chest. The storage room where the woman is, was brightly lit with the florescent light, contrasting it's walls painted in ash and concrete color.