Kabanata 59 ā Flashback ni Chase Hawak pa rin ni Chase ang confidential report mula sa private investigator habang nakaupo sa study room ng penthouse. Ilang minuto na siyang tahimik, pero ang isip niya, bumabalik sa isang gabiādalawang taon na ang nakalipas.Noong sila pa ni Victoria.Hindi niya makakalimutan ang eksenang iyon. Paakyat siya noon sa isang hotel sa Makati kung saan gaganapin ang surprise dinner na inihanda niya para sa anniversary nila. Pero bago pa siya makarating sa private function room, dumaan siya sa lobbyāat doon niya nakita si Victoria.Kasama ang isang lalaking banyaga. Nakasuot ito ng fitted dress, at habang nakaupo sa couch ng lobby, may halik ito sa pisngi ng lalaki, at tila may hinihintay silang room assignment.Nanigas si Chase noon. Gusto niyang lapitan, tanungin, komprontahin. Pero pinili niyang umalis nang hindi nagpapakita.At mula noong gabing āyon, unti-unti siyang lumamig kay Victoriaāhanggang
KABANATA 60Pusong PiniliMaagang dumating si Emma sa penthouse ni Chase. Bitbit ang laptop at ilang dokumento, handa na siyang tumulong sa mga susunod na meeting na ipina-schedule ni Chase.Pagbukas niya ng pinto, nandoon na si Chase, nakasuot ng simpleng white shirt at dark slacksākalmado, pero may kakaibang ngiti sa labi.āHanda ka na ba?ā tanong ni Chase, habang sinisipat ang laman ng kanyang bag.Tumango si Emma. āMeeting with the investors, right?āChase nodded. āMahalaga āto. One week tayong mawawala.āHindi na nagtaka si Emma. Business trip, gaya ng dati. Pero may kutob siyang may kakaiba ngayon. Lalo naāt si Chase mismo ang nagpa-pack ng maletaāat hindi para sa formal meetings.Pagkalipas ng ilang oras, nasa private jet na sila. Tahimik si Emma habang binabalikan ang itinerary na ibinigay sa kanya ni Mia. Pero wala ni isang pangalan ng investor ang pamilyar. Karamihan ay walang detalye.āChase?
KABANATA 61: Kapalit ng Isang Bag ng DugoTahimik ang silid. Tanging mahinang beep ng monitor ang maririnig. Nasa kalagitnaan pa ng tulog si Emma, ang mukha niya ay payapa, pero may bahid ng pagod at panghihina.Sa gilid ng kama, unti-unting bumangon si Chase. Muling tinapunan ng tingin ang mukha ni Emmaātila ayaw niyang umalis. Ngunit kailangan.Mabigat ang mga hakbang niya habang palabas ng silid, bitbit ang bigat ng kasunduang kailanman ay hindi niya ginustong pasukin. Habang naglalakad siya sa hallway ng ospital, isang tawag ang muling pumasok sa kanyang telepono.Victoria.At gaya ng inaasahan, wala siyang ibang magawa kundi sagutin ito.āPupunta na ako,ā mahinang sagot niya bago tuluyang pinutol ang tawag.Naisip niya ang sinabi ng doctor na nag-asikaso ky Emma, pag umulit muli na mahimatay ang pasyente kailanganin niya ulit ng Isang bag pa na dugo at ini-examin pa namin sa laboratory ang dugo niya, at kung pag gis
KABANATA 62 "Paniningil"Isang sunod-sunod na missed calls mula kay Victoria ang bumungad kay Chase pagkagising niya. Wala siyang planong sagutin. Ilang araw na rin siyang iniiwasan ang babaeāat alam niyang hindi ito basta titigil.Habang nasa opisina, may dumating na bagong mensahe:Victoria:āMay pinirmahan tayong kasunduan, Chase. Hindi mo pwedeng baliwalain iyon.āNapakurap si Chase. Sa dami ng iniisip niya ngayon, ito pa ang sumingit."Kasunduan?" bulong niya sa sarili.Hindi niya maintindihan kung bakit biglang nagkakaganito si Victoria. Noon, malinaw naman sa usapan nilang walang personalan. Pero ngayon, parang may ibang hinihingi ang babae. Mas higit pa sa napagkasunduan nila.Habang pinagmamasdan niya ang mensahe, napailing siya. Hindi niya kayang harapin ito ngayon. Hindi pa.Sa gitna ng lahat ng ito, si Emma ang laman ng isipan niya.Bagamaāt ilang araw na rin ang lumipas, hindi niya maga
KABANATA 63"Babala"Madaling araw na, ngunit hindi pa rin mapakali si Chase.Nakatitig siya sa screen ng kanyang laptop, habang sunod-sunod ang paglabas ng mga email na hindi man lang niya nababasa. Sa halip, nakabukas ang isang folderāCCTV snapshots. Mga larawang galing sa taong inutusan niyang bantayan si Emma mula sa malayo.Isang larawan ang nanlamig sa puso niya.Si Emma, mahimbing na natutulog sa sofa. Yakap ang throw pillow, at nakasilip ang kaliwang paa sa gilid ng kumot. Kita sa mukha ang pagod, ngunit mas matindi roonāang lungkot.Napapikit si Chase. Anong ginagawa ko? Bakit niya ito pinapayagang masaktan?Gusto niyang tawagan si Emma. Gusto niyang puntahan ito, yakapin, humingi ng tawad, ipaliwanag ang lahat. Pero may isa pang bagay na kailangang harapin. Mas delikado. Mas mapanganib.Tumunog ang cellphone niya.Unknown number. Pero hindi na niya kailangang hulaan. Alam na niya kung sino ito
KABANATA 64"Bitag"Sa dami ng tawag ni Chase, wala ni isa man ang sinagot ni Emma. Patay ang cellphone nito.Gabing-gabi na, pero hindi pa rin mapakali si Emma habang nakatitig sa kisame ng kanyang kwarto. Ilang ulit na niyang tiningnan ang cellphoneāwala pa ring text o tawag mula kay Chase. May kaba sa dibdib niya na hindi niya maipaliwanag.Hanggang sa bigla itong tumunog.Unknown Number.Nag-alinlangan siya. Pero sa huli, sinagot din niya ito.āHello?āāMs. Emma Sinclair?ā malamig ang boses sa kabilang linya.āOpo. Sino po sila?āāMay nangyari po kay Mr. Chase Donovan. Nasaānasa ospital po siya ngayon.āNanlaki ang mga mata ni Emma.āAno?! Anong ospital?! Anong nangyari sa kanya?āāIpapadala ko po ang address. Huwag na po kayong magsama ng iba. Confidential po ang kalagayan niya.āNagpadala ng mensahe. Isang address. Walang ibang detalye.---
KABANATA 65 "Walang Nakinig"Mabilis ang lakad ni Chase palabas ng gusaling iyon, habang mariing nakasara ang kanyang panga at nanggagalaiti ang dibdib sa sobrang galit at sakit. Wala siyang pakialam kung anong paliwanag pa ang ibigay ni Emma. Wala na. Tapos na.Nang maisara niya ang pinto ng sasakyan, agad niyang pinaharurot iyon palayo, hindi man lang nililingon kung anong naiwan.Samantala, si Emma ay nakatayo lang sa harap ng pintong isinara ni Chase, tahimik na umaagos ang mga luha. Nanghina ang kanyang mga tuhod at napaupo siya sa malamig na sahig ng hotel corridor."Hindi man lang niya ako pinakinggan," bulong niya sa sarili, habang patuloy ang pagtulo ng luha. "Hindi man lang niya ako tinanong kung totoo..."Hawak-hawak niya ang cellphone habang nanginginig ang mga kamay. Ilang ulit niyang tiningnan ang contact ni Chase. Paulit-ulit niyang tinangkang tawagan ito. Busy. Denied. Walang sagot.Hanggang sa sa huli, wala na si
KABANATA 66: āBakit Pa Ako?āHindi na nakapaghintay si Emma. Hindi na siya mapakali. Hawak niya ang pregnancy test sa loob ng kanyang bagādalawa, parehong may dalawang malinaw na guhit At Ang papel record niya sa hospital 8 weeks so it means buntis ako ng dalawang buwan?. Buntis siya. At kailangan niyang sabihin 'yon kay Chase.Umaga pa lang, tumungo na siya sa penthouse nila. Nanginginig pa ang kanyang mga daliri habang pinipindot ang doorbell. Binuksan ito ng kasambahay, at agad siyang tinanong, āMaāam Emma?ā Buti nagbakin po kayo?āSi Chase... nandiyan ba siya?ā tanong niya, pilit pinapakalma ang tinig.Umiling ang kasambahay. āUmalis po, Maāam. May lakad daw po siya. Nakabihis na po nang umalis kanina, parang may importanteng meeting.āNapayuko si Emma, pilit pinipigil ang kabog ng dibdib. āSaan siya pumunta?āāWala po siyang sinabi, Maāam. Pero nakaayos po talaga siya kanina, parang may dinner.āNagpasalamat na
Kabanata 90: "PAGSABOG NG KATOTOHANAN"Biglang bumukas ang pinto ng silid.Pumasok ang security personnel ng ospital, kasunod ang dalawang pulis na mabilis na lumapit sa kinaroroonan nila."Hawak na namin ang CCTV footage. Mr. Chester Donovan, you are under arrest for attempted murder," malamig na anunsyo ng isa sa mga pulis.Napatras si Chester, napatingin kay Anabelle. "T-teka! Hindi pa ako handa! Hindi akoā""Tahimik!" sigaw ng pulis habang isinusuot ang posas sa kanyang pulso. "Lahat ng sinabi mo ay pwedeng gamitin laban saāyo sa korte."Si Anabelle ay nanatiling nakatayo, nanginginig, hindi makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari. Napatingin siya kay Chase, at sa unang pagkakataon ay nakita niya ang lalaking walang kahit kaunting awa sa kanyang mga mata."Chase, anak... ako ito."Mabigat ang titig ni Chase. "Hindi kita ina sinabi ko naa saiyo kanina, don't call me anak! Hindi mo kailanman pinalaki ako, noon
KABANATA 89: HUSTISYATahimik ang gabi sa ospital. Tanging ang tunog ng makina ang maririnig habang nakahiga si Don Esteban sa kama, nakapikit at walang malay. Nasa tabi lang niya ang private nurse, tahimik na nagbabantay.Sa labas ng kwarto, nakaupo si Chase sa hallway, hawak ang cellphone ngunit walang balak tumawag. Mahigpit ang hawak niya sa isang maliit na plastikāmga gamot na nakuha niya mula sa drawer ng kanyang tinuring na Lolo yun pala ay ang kanyang totoong ama bago pa siya dalhin sa ospital. May kutob na siyang mali, at ngayong hindi pa rin magising si Don Esteban, kailangan na niyang kumilos.Tumayo si Chase, walang sinabi kahit kanino. Iniwan niya ang ospital ng walang ingay, sakay ng kanyang sasakyan at dumiretso pabalik sa Donovan Mansion.Tahimik din sa mansion nang dumating siya. Wala ni isang tao sa sala. Ang mga ilaw ay bukas, pero walang kasambahay sa paligid. Maingat siyang umakyat sa silid ni Don Esteban, bitbit ang duplicate
kabanata 88: "TOXIC NA LIHIM"Dumating ang ambulansya sa harap ng mansyon, mabilis at maingay ang dating nito. Agad na ibinaba ng mga medics ang stretcher at maingat na isinakay si Don Esteban na wala pa ring malay."Anong ginawa niyo?!" sigaw ni Anabelle habang lumalapit, halatang nanginginig sa takot at galit. "Bakit nangyari āto?!" Nangingilid ang luha niya habang tinititigan si Don Esteban na walang reaksyon sa stretcher.Tahimik ang lahat. Walang gustong sumagot. Ang tensyon sa paligid ay parang bombang anumang oras ay puputok."May sasama ba sa amin?" tanong ng driver ng ambulansya, lumingon-lingon sa paligid."Ako," agad na tugon ni Chase, walang alinlangan.Sumakay siya sa ambulansya, hawak pa rin ang kamay ng matandang lalaki. Habang umaandar ang sasakyan, nanatili siyang tahimik, pinagmamasdan ang bawat saglit na lumilipas.Pagdating sa ospital, sinalubong sila ng mga doktor at nurse. Dumeretso sila sa emergenc
Kabanata 87" Anak na Sekreto" "Paglipat sa Penthouse at Paalam ni Chase"Pagkatapos ng ilang araw ng paghahanda, dumating na rin ang araw ng paglipat. Inilipat na ni Chase ang kanyang mag-ina sa penthouse na dati nilang tinitirhan ni Emmaāisang lugar na puno ng alaala, masasaya man o masakit.Tahimik si Emma habang nakatitig sa isang lumang litrato na naka-frame sa dingding. Bata pa siya roon, nakangiti, katabi si Chase na kasing-bata rin niya. Hindi niya maalala kung kailan iyon kuha, pero pamilyar ang damdaming bumalot sa kanya habang tinitingnan ito.Lumingon siya kay Chase, na abalang inaayos ang ilang gamit sa shelf.āChase... saan mo nakuha ātong picture na āto?ā tanong niya, hawak ang larawan.Tumigil si Chase sa ginagawa. Saglit siyang natahimik bago lumapit at ngumiti nang banayad.āNoong umalis ka,ā panimula niya, āhinanap kita kahit saan. Isa sa mga pinuntahan ko ay ang lumang bahay ninyo sa Quezon City. Nand
Kabanata 86" HINDI NA AKO BULAG" Lumabas si Chase mula sa unit, seryoso ang ekspresyon habang papalapit kay Victoria.āChase,ā bungad ng babae, agad na nagtatanong. āSino ang kasama mo sa loob?āTumigil si Chase ilang hakbang mula sa kanya at malamig ang sagot. āWala akong kasama sa loob. Kaya puwede bang umalis ka na rito?āUmirap si Victoria at hindi natinag. āBakit ako aalis? Asawa mo ako. Kung nasaan ka, doon din ako.āNapailing si Chase, ramdam ang inis sa boses. āVictoria, pwede bang nipisan mo naman ang mukha mo kahit minsan? Ayaw ko na saāyo. Hindi ka ba tinatablan ng kahihiyan? Ganyan ka na ba ka-desperada? Hindi ka pa rin ba sumusuko?āTumayo nang mas tuwid si Victoria, nagpipigil ng luha. āSige, Chase. Kung ganyan ang trato mo saākin, tatawagan ko si Mama Anabelle. Sasabihin ko sa kanya kung paano mo ako tinatrato!āNapangisi si Chase, punung-puno ng panlilibak ang titig niya. āTalaga ba, Victoria? Tinatakot
Kabanata 85: "Laban sa Nakaraan"Alas 7 ng umaga, nagmamadali si Chase na maghanda para sa trabaho. Marami na siyang nakatambak na tasks sa Donovan Enterprises, at hindi puwedeng mawalan ng oras. Bago siya umalis, tumingin siya kay Emma na nag-aalaga kay Amara."Emma," sabi ni Chase habang nagsusuot ng jacket, "huwag mong buksan ang pinto ng basta-basta. Tawagan mo ako kung may tao, ha? Alam mo naman na pag ako ang kakatok, tatawagin ko ang pangalan mo."Tumango si Emma, nag-aalalang tiningnan si Chase. "Okay. Alagaan mo ang anak natin.""Andiyan na lahat ng kailangan ninyo," sabi ni Chase, nag-aalalang tiningnan si Emma. "Bakit ba hindi ako puwedeng lumabas?""Sa ngayon, wag mo na munang gawin. Mangiramdam muna ako. Alam mo naman na nag-iingat lang ako para sa inyo," sagot ni Chase, pinupunasan ang kanyang mga kamay ng towel habang papalabas na ng pintuan."Okay, sige," sabi ni Emma, nagbigay ng mahinang ngiti bago tuluyang
KABANATA 84āSa Unang PagkakataonāāShe calls me⦠D-daddy?āHindi makagalaw si Chase. Parang bumalot sa kanya ang init at lamig ng sabay. Ilang ulit niyang inisip kung kailan mangyayari itoākung darating pa ba talaga ang araw na kikilalanin siya ni Amara bilang ama. Pero ngayong narinig na niya, hindi siya handa.āAmara,ā bulong niya habang dahan-dahang lumapit sa kama. āSinabi mo ba āyon, anak?āTumango si Amara, ngumiting parang walang nangyaring sigawan o gulo ilang oras lang ang nakalipas. Para sa kanya, simpleng mundo lang: May Mommy. May Daddy. Basta magkasama sila, ayos lang.āTinawag kita kasi ikaw naman talaga si Daddy, ādi ba?ā inosente nitong tanong.Hindi agad nakasagot si Chase. Napaluhod siya sa gilid ng kama, pinigilan ang pagbagsak ng luha habang tinatapunan ng tingin si Emmaātila humihingi ng pahintulot, o kahit kunting kumpirmasyon na may karapatan siyang maramdaman ang ganito.Tumango si Emma.
KABANATA 83 āSaglit na KatahimikanāTahimik ang paligid. Tila huminto ang oras sa harap ng silid kung saan mahimbing na natutulog si Amara. Magkaharap sina Emma at Chaseāparehong pagod, parehong sugatan, ngunit may mumunting apoy ng pag-asa sa pagitan ng kanilang katahimikan.Nag-ring ang cellphone ni Emma.Mia. Napabuntong-hininga siya, saglit na tiningnan si Chase bago sinagot ang tawag.āHello?āāEmma! Diyos ko, salamat at sinagot mo na rin!ā agad na bungad ni Mia, puno ng pag-aalala ang boses. āNabasa ko na ang lahat. Andyan ka pa din ba? Okay ka lang ba? Kamusta si Amara?āNapakagat-labi si Emma. āOo, Mia. Nandito pa ako. Okay naman si Amara⦠si Chase ang mahirap intindihin.āāGusto mong puntahan kita?ā tanong ni Mia, pero agad ring bumawi. āAy, wait⦠teka, okey lang ba? Wag na Mia. Pero Emma, please lang⦠huwag mong hayaang sirain ka na naman ng pagmamahal na hindi ka sigurado. Protektahan mo sarili mo, okay?ā
KABANATA 82āWalang IbaāHuminto ang taxi sa harap ng isang modernong condominium sa Maynila. Mataas, elegante, at tahimik sa labasātila walang bakas ng unos na sumalubong sa damdamin ni Emma. Hawak niya ang overnight bag, at sa ilalim ng mga matang mapungay mula sa puyat at pagod, ay naroon ang matinding kaba.Mula Sogod hanggang Tacloban, saka lipad patungong Maynilaāhindi man ganoon kahaba ang oras, pakiramdam niyaāy buong buhay niya ang pinagdaanan para lang makarating dito.Tumigil siya sa harap ng entrance, luminga sandali, saka dinial ang numero ni Chase.āMalapit na ako,ā mahina niyang sabi.Sa kabilang linya, sagot ni Chase, mababa at buo ang tinig. āDito lang ako. At sana, ako na lang⦠wala nang iba.āPag-akyat niya, sinalubong siya ng guard at dinala sa unit. Bukas ang pinto. Nakatayo si Chase sa bungadānaka-itim na shirt, gray na pantalon, at may mga matang tila ilang araw nang walang tulog. Nang magtagp