there might be misspelled, grammatical errors, missing words etc. Please be bear with meee~ Lovetoootss~ November 08, 2024
ISAAC GABRIEL REYESI stared at Mavie who was now playing with the kids. She looks so happy with them despite having her problems.“Chef!” Tawag nito sa’kin nang linungin niya ako. “Samahan mo kami, dali!” Natatawang saad nito.Her laugh was infectious. Hindi ko aakalaing darating ang araw na maaagaw ni Mavie ang atensyon ko mula kay Haven—or maybe because of the guilt I’m having towards Haven, that’s why I’m distancing myself to her.Hindi ko pa rin alam ang gagawin whether I’m going to confess and ask her forgiveness—which I don’t know kung matatanggap niya pa rin ba ako sa kabila ng ginawa ko sa kanya.But my feelings for her are real. That’s the one thing I know was sure for me. I love Haven. But the more I stare at her, the more pain and guilt I’m having.Akala ko kasi kapag nagpursige pa ako sa kanya, mawawala lahat ng iyon. Na mababawi lahat ng ginawa ko sa kanya sa pamamagitan ng panliligaw ko sa kanya. But, I’ve been fooling myself.“Malalim ata iniisip mo?” Mavie’s voice pull
HARI YASIEL SIERRANang makatulog si Cheska ay dahan-dahan akong bumaba sa kama tsaka nagbihis. Muli akong lumapit kay Cheska at hinalikan siya sa noo. Natawa pa ako nang gumalaw siya at napakunot pa ang noo pero humigpit ang pagkakayakap niya sa unan. She’s invading the whole bed. Sobrang himbing ng tulog niya habang nakasuot na minions na pajamas. I took my phone out of my pocket and captured a photo of her. Medyo marami iyon at hinding-hindi ako magsasawa na picturan siya.Before heading down to visit Daniel in his room, I ordered some men to look out of our room for Haven’s safety. Hindi pa rin namin alam kung nasaan si Isla, and because of that, I texted Isaac earlier to bring Ian here. Mas magiging panatag si Cheska kung makikita’t makakasama niya si Ian.One of her qualities that I loved the most is her kindness. Naalala ko pa noong bumisita sila Yari sa London, kasama ang mga kapatid ko at iilang pinsan namin para lang guluhin ako sa pag-aaral e nabanggit ni Yari na nagpa-held
HAVEN FRANCHESKA LAURIER “Ven,” panimula niya. Now I know it’s serious dahil Ven ang tawag niya sa’kin at hindi ‘Angel’ na lagi niyang tinatawag sa’kin. “I have a confession to make.” Nasa garden rooftop kami Isaac para mag-usap. Ang sabi niya ay may aaminin daw siya, but we’ve been sitting here for almost ten minutes yet no words are coming out of his mouth. Ngunit sa sinabi niya ay hindi man lang ako nag-alala. Kinabahan, oo, pero kaagad ding nawala lahat ng iyon. “I’m sorry,” panimula ni Isaac. Hindi ko siya nilingon, at nakatingin lang sa malayo. I waited for his next words. Baka kasi may sasabihin pa siya at ayaw ko naman pangunahan iyon. Sorry? Okay. Para saan? Ako pa naman ang tipong nagpapatawad kaagad, sa isang sorry lang. But I know Isaac’s been so secretive to me. Alam ko iyon noong una pa lang. Nag-bar kaming tatlo nila Mavie at Ella, and Isaac was there too to be our bodyguard ‘kuno’. But he was already courting me. Ayokong makipagrelasyon sa iba, alam iyon ni Isa
HARI YASIEL SIERRAWhen Isaac told me that Mavie, Ian, Arielle, and Eli were in the hotel lobby, I immediately went to fetch them while leaving Isaac and Haven to talk.“Tito Hari!” Ian giggled as she ran towards me as soon as she saw me.I spread my arms while waiting for her. At nang makalapit na siya ay kaagad ko siyang binuhat at inikot. Ian giggled.Now I understand why Cheska doesn’t want Ian to know about her father’s condition. Ian’s laugh was so precious para lang mawala iyon. And Cheska can’t bear seeing Ian getting depressed.Matalino si Ian, oo, pero hindi ibig sabihin no’n ay matatanggap niya kaagad ang nangyari sa papa niya. She’s still too young. At alam ko kung gaano ka importante si Daniel sa buhay ni Ian.“Is daddy coming here too? I want to visit the ocean park, Tito! I want to show Eli the different kinds of sea creatures! And zoo, Tito! Can we go to the zoo too?” sunod-sunod na saad ni Ian halata ang excitement sa kanyang boses.I smiled at her. “Sure, let’s do th
HAVEN FRANCHESKA LAURIERNagising na lang ako na nasa kama na, at nakabihis na. Naramdaman ko na may kung ano sa noo ko kaya nang hawakan ko iyon, doon ko lang napagtanto na nilalagnat ako. It was a fever patch.Uupo na sana ako nang bumukas ang pintuan ng kwarto at pumasok roon si Hari na may dalang bed tray na may mga pagkaing nakalagay roon.“You’re awake. May lagnat ka, so please refrain from moving, love.” Napakagat ako ng labi nang sabihin iyon ni Hari. Love.Hari put the tray to the center table and walked towards me. He held my hand with a delicate and gentleness. “I… I’m sorry—”“No, wala kang dapat ipag-sorry, Haven. You’re right. I knew, but I did nothing to save you. Ako itong dapat humingi ng sorry, baby.”Hari caressed my face gently. I stared at him at napansin ko ang pagkamugto ng kanyang mga mata. Am I really ready for this kind of relationship? Kung magkakasakitan lang kami ni Hari?However, I can’t lose him. No.“You’re staying?” I asked him.Hari smiled at me an
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIt’s been days nang magising si Daniel, at bukas ay birthday na niya. Nasa ospital pa rin kami nagpapagaling kahit na gustong-gusto na niyang umuwi, pero hindi ako pumayag. Not until he’s fully healed.Nang malaman pa ni Ian tungkol sa daddy niya ay halos hindi siya tumigil sa kakaiyak, kaya hirap na hirap kaming patahanin si Ian. Hindi naman siya pwedeng makalapit kay Daniel dahil sa mga sugat niya pa sa katawan, kaya hindi din siya mapatahan ni Daniel.“Daddy, here!”Napangiti ako nang makita kong sinusubuan ni Ian si Daniel ng mansanas. Kinagat naman iyon ni Daniel tsaka ginulo ng buhok ng kanyang anak.“Sweet naman ng baby ko,” aniya tsaka ito napatingin sa’kin.
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIERAkala ko ay matatapos na kaming maligo ni Hari, ngunit naramdaman ko ang kanyang mga palad na marahang humaplos sa magkabilang hita ko, dahan-dahang paakyat patungo sa t’yan ko. Napatigil ako at napasinghap, naramdaman ko muli ang init at pagnanasa na meron kami kanina para sa isa’t isa.Despite the cold water running through the shower head, every kiss and touch from Hari seemed to raise the temperature in the room. The chill of the water was nothing compared to the warmth radiating from his body as he pressed himself closer to me, his arms wrapping tightly around my waist. Each gentle brush of his lips against my neck sent a surge of warmth spreading across my skin, making me shiver in a way that had nothing to do with the cold.His hands moved slowly, tracing a path up my sides, igniting every inch of skin he touched. Napasing
HAVEN FRANCHESKA LAURIERHalos hindi ako makatulog dahil sa binigay ni Hari, pero hindi iyon naging dahilan para mapagod ako kakahanda ng paligid para sa konting salu-salo para sa birthday ni Daniel.Hari hired an event organizer to organize a small event for Daniel inside of their hotel event hall. Pero kahit may event organizer na e, hindi ko mapigilang tumulong kasama sila Mavie at Arielle, habang si Isaac naman ay busy sa kusina, gusto niya raw kasi siya ang maghanda ng mga pagkain namin, lalo na’t gustong-gusto talaga namin ang luto niya. Pinagbigyan naman siya dahil kaibigan naman siya nila Hari at Baste. Habang ang mga kaibigan namin ay tulog na tulog pa.Hari left to meet his dad for a while. Hindi ko alam kung anong gagawin niya, maybe because of work.“Tuwang-tuwa ka, bruha? Nadiligan ano?” Nakangising saad ni Mavie.Umirap ako sa kanya pero napansin ko ang pangiti ni Arielle, kaya natuon ang atensyon ko sa kanya. “Anong ganap niyo ni Baste? Mukhang nagkakabutihan kayo ah,”
Kakagising ko lang pero ingay na mula sa unang palapag ng mansyon namin ni Hari ang naririnig ko. Pagod na pagod pa ako para tumayo, pero gusto ko ring makita ang mga anak ko. Just as I was about to open the door, it swung open. Bumungad si Hari na mukhag stress na stress na dahil nakalukot ang kanyang noo. Nagtataka akong nakatitig sa kanya, tsaka napatanong. “Anong nangyayari?” Hari let out a hard sigh, before hugging me and putting his head on my shoulders. “Inaagaw nila sa’kin ang mga anak natin, baby! Ayaw ibigay sa’kin!” Umiyak ito na parang bata kaya naman ay tinawanan ko siya. Marahang hinahaplos ko naman ang ulo niya para patahanin siya, pero nagpatuloy lang siya mag-rant. “I’ve waited nine months para makasama ang anak natin, mahal! Pero inaagaw na nila sa’kin! Si Yasmin pa lang nabubuhat ko simula nang ipinanganak mo sila kagabi! Ako ang ama! Ako! Bakit ayaw nilang ibigay sa’kin ang anak ko?!” Napakagat ako ng labi sa sinabi niya. Totoong umiyak ito dahil naramd
HARI YASIEL SIERRA I keep walking back and forth as I wait for my Francheska to come out. Nasa loob kasi siya ng banyo inalalayan ni Mommy dahil medyo sumasama na ang pakiramdam. She’s almost due date at ilang araw na lang ay lalabas na ang mga bata, pero ngayon pa lang nagla-labor na ito. Inakbayan naman ako ni Daddy dahilan para mapatigil ako sa paglalakad. “Easy, son, you’re mom’s inside,” natatawang saad nito. “How could I dad? Nahihirapan na si Cheska! If I could take the pain away from her, matagal ko na sanang ginawa!” Kabadong-kabado ako, pero mas domoble iyon nang napasigaw si Cheska. It was an agonizing pain—that made my heart shattered into pieces. “Dad! Help me!” Sigaw ni mommy dahilan para mapatakbo ako papunta sa kanila na nasa banyo. Nakita kong sobrang basa na ng pawis si Cheska habang hingal na hingal ito. Napansin ko ring basa na ang pagitan ng kanyang hita. Shit. Her water’s broke! Lalabas na! Lalabas na! “Her water broke, hindi na kakayanin pa ni Ven ang p
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang araw na ang lumipas nang huli kong dalawin sila Isla at Gen. Kahit paano ay feel ko ay gumiginhawa ang nararamdam ko nang makausap si Gen, at Isla—kahit na hindi naman siya makausap ng matino.It’s been months kaya lumulobo na rin ang t’yan ko dahil triplets ang dinadala ko. At first, nagulat ako nang sabihin iyon ni Hari. We’re not having just one, but three kids. Iniisip ko pa lang kung paano silang alagaan lahat ay sumasakit na ang ulo ko.Baka kasi namana sa ama sa kakulitan at baka ma-stress lang ako lalo. But thinking about how messy our house is with three kids filling every corner with warmth and laughter makes me feel excited and happy about it.Parang kailan lang e ayaw ko pang mag-kaanak, pero heto ako ngayon, dala ang tatlong anak namin ni Hari.Birthday ni Baste ngayon, na nasa loob lang din naman ng Sierra Executive Village, maging ang bahay namin ni Hari ay nasa loob lang din. Pinapagawa na pala ni Hari ang bahay namin noong February pa la
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIlang beses kong pinagsusuntok si Isaac sa dibdib niya nang makita kong buhay ito at nakikipagtawanan sa mga kaibigan namin.Halos ayaw ring tumulo ang mga luha ko, hanggang sa nanghina ako at tuluyang napaupo sa sahig habang inalalayan naman ako ni Isaac.“I’m sorry, Ven. I didn’t mean to scare you,” Isaac’s voice was soft and laced with worry.“P*ta,” mura ko sa kanya at muli siyang sinuntok sa dibdib, pero napadaing ito at doon ko lang naalala na kakagaling niya lang sa opera.“Tama na ‘yan, bebe Ven. Masyado mo nang sinasaktan ang ama ng anak ko!” Sigaw ni Mavie tsaka ito natawa.“A-anong nangyayari? Ba-Bakit? A-Akala ko…” Muli akong niyakap ni Isaac tsaka niya hinalikan ang ulo ko. “I told you, I’m a demon, Ven. Masamang damo ‘to. Tingin mo tatanggapin ako ni God sa kaharian niya? Baka pati si satanas e, hindi ako matanggap,” tumawa siya sa biro niya.Sa inis ko ay tinulak ko siya palayo. “Ibalik mo luha ko! Ibalik mo! Nakakaasar ka! I hate you! I fvking
HARI YASIEL SIERRAAs Cheska sobbed uncontrollably, holding Isaac’s hand as he lay lifeless on the sand, her cries grew louder until her body couldn’t take it anymore. She collapsed beside him, completely drained.Baste knelt beside Sylus, his expression heavy. With a shaky hand, he closed Sylus’s eyes and said quietly, “Time of death, May 28, 4:46 PM.”Umiwas ako ng tingin para tuluyang ipasok si Cheska sa loob ng helicopter, dahil kung hindi ko pa maiiwas ang tingin ko, baka kung ano pang magawa ko kay Sylus kahit na pumanaw na ito.I checked on my wife, my hands trembling slightly as I assessed her condition. Just like Baste said, she was fatigued and malnourished. Damn it. I clenched my jaw, the realization hitting me hard.I couldn’t even begin to imagine how exhausted she must’ve been these past five f**king days. The thought of her pushing herself to the brink like this made my chest tighten with guilt and anger—anger at myself for not coming sooner, and at the situation for fo
HAVEN FRANCHESKA LAURIERIsang linggo. Isang linggo na ang nakakaraan ng iligtas ako nila Hari mula sa impiyernong iyon. Pero sariwa pa rin lahat ng sugat na tinamo ni Sylus sa pagkatao ko. At isang linggo na rin ang nakakalipas nang hindi ko pagkausap sa kanilang lahat. Kahit si Hari ay hindi ko magawang maharap at makausap.He’s always there, however, I don’t have a face-to-face him. Not after what happened that day.“Ven,” rinig kong tawag ni Tita Nika sa’kin.Nasa mansyon nila ako, at dito ko nainis na tumira, para magpahinga at malayo sa kanilang lahat. How to face Hari after what happened. Paano si Mavie? Hindi ko sila magawang makausap. Anong sasabihin ko?“May bisita ka,” mahina at ramdam ang lungkot sa boses ni Tita Nika nang sabihin ang katagang iyon. Hindi ako lumingon, pero napayuko ako at hinaplos ang tiyan ko. Muling tumulo ang luha ko habang hinahaplos iyon.“Ven,” Daniel’s voice broke through the silence, filled with a mix of worry and relief.“Tita Ven,” maliit at m
Warning: Chapter 79 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Shit!” Tatakpan ko na sana ang tenga ko nang hagitin ni Sylus ang kamay ko at nagmamadaling bumaba. Nagpupumiglas ako at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa’kin, but his gripped was too tight.“Bitawan mo ako! Bitawan mo ako!” Paulit-ulit kong sigaw kay Sylus, habang nagpupumiglas pa rin sa pagkakahawak niya.“Cheska! Cheska!” I heard Hari’s voice which weakened my knees. Napapikit ako ng mariin nang tawagin niya ako. He came. He’s here.Nilingon ko ang gawi kung saan ko narinig ang boses ni Hari tsaka siya tinawag. “Hari—” bago pa ako tu
Warning: Chapter 78 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Why are you doing this, Sylus? Bakit…” takang tanong ko, tsaka ako napalunoy ng laway nang maramdaman kong nanunuyo iyon. “Bakit ako?” Tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Nakaharap na ako sa kanya, pero parang ayaw kong makita ang kanyang mukha. He’s too calm. Na para bang wala siyang maling ginawa.He became my anchor when I left Hari and Baste. He and Isaac make me laugh whenever Daniel and I fight. Kaya never kong siyang pinag-isipan ng masama sa lahat ng akala ko ay normal lang. Dahil magkaibigan kami. Not thinking that he’s obsessed wit
Warning: Chapter 77 delves into sensitive and potentially disturbing themes related to mental health, including depression, anxiety, psychosis, psychological manipulation, and existential crises. It also addresses topics such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Additionally, the chapter contains discussions of self-harm that may be triggering to some readers. Reader discretion is strongly advised.HAVEN FRANCHESKA LAURIER“Please, eat, Ven,” marahang saad ni Sylus habang pinipilit niyang sinusubo ang pagkain sa bibig ko. But I shut my mouth. Not wanting anything from him.Not even the foods he prepared. Baka mamaya may lason pa iyon at baka tuluyan akong mamatay. Mas okay nang unti-unti akong mawalan ng lakas sa pagkagutom, kesa mamatay kaagad dahil sa mga pagkain na inihanda niya.Iniwas ko ang tingin sa kanya. Galit ako. Galit na galit ako sa kanya. Sa sarili ko. Fvk. Fvk. I don’t know what to do anymore. Gusto ko na lang magpakamatay, ihulog ang sarili sa bangin, to