LOGINShare
Chapter Eighteen
Last Updated:
2020-09-01 12:39:00CHAPTER EIGHTEEN
CELINE's POINT OF VIEW
Napabalikwas ako ng bangon nang makaramdam ako ng hapdi sa bandang hita. Kinapa ko ang sarili ko at napagtantong wala akong suot na saplot.
"Sh-t!" Bahagya akong napamura nang maalala ang ginawa namin kagabi.
Did we just—fvck! Dito pa talaga kami gumawa ng kababalaghan sa condo ko?
Kahit na masakit 'yong ano ko, pinilit kong tumayo at tumungo sa banyo para makapaghanda. Kailangan kong pumunta sa school dahil may mga iilang activities pang pakulo ang department namin at para na din makausap ko si Drake.
Pagkatapos tumila ng ulan kahapon, I asked him na pumarito muna sa condo ko dahil hindi naman kalayuan 'to sa University at para makapagpalit na din siya ng damit. But everything went wrong na para bang may nagtulak samin na gawin ang sagradong bagay.
After fifteen minutes, lumabas ako sa banyo pa
Related chapters
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Nineteen
CHAPTER NINETEENCELINE's POINT OF VIEWDalawang linggo na ang nakalipas at dalawang linggo ko na ding hindi nakikita si Drake. Regular na ang class schedule namin kasi tapos na ang University week, pero hanggang ngayon ay hindi pa din siya nagpapakita.I tried asking his friends, pero wala din silang maisagot sakin at puro katarantaduhan lang ang sinasabi nila. So I choose to wait for him na lang. Baka busy pa 'yon."One mocha ice tea please," nakangiti kong sabi sa babaeng nandito sa cafeteria.Actually, wala talaga akong balak na pumunta dito sa cafeteria, kaso nga lang gusto ko ng maiinom kaya napilitan akong pumunta at umorder."Eto na po.""Thank you." inabot ko ang inorder ko tsaka nagbayad. Nagtungo muna ako sa bakanteng table para makapag-relax dahil mamaya pa naman ang next class ko.Kinuha ko ang cell
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty
CHAPTER TWENTYCELINE's POINT of VIEWIsinara ko ang locker ko pagkatapos kong kunin ang extrang damit na susuotin ko. Hindi naman kasi pwedeng pumasok ako sa klase na basang-basa."Hey? What happened?"Nakita kong nagmamadaling pumunta si Megan sa direksyon ko at kitang-kita ko ang pag-aalala sa kanyang mga mata."He broke up with me." I simply said then forced a smile."What? Nag-away ba kayo? Biglaan naman ata?" tanong pa niya kaya nagkibit-balikat na lang ako at hindi na magawang sumagot.Lumabas ako sa locker room at dumiretso sa kabilang room, which is yung changing room. Nakasunod parin sa akin si Megan at patuloy sa pag-uusisa patungkol sa break up namin ni Drake."Bakit daw siya nakipaghiwalay?"Binuksan ko ang isang cubicle para makapagbihis na. "Kasi binigay ko na ang matagal
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty One
CHAPTER TWENTY-ONECELINE's POINT OF VIEWMahigit isang buwan na pero hindi pa din ako nakaka-move on sa kanya. I tried everything to get over him, pero walang tumatalab. Siya parin talaga."Sabay na tayo mamaya. Ka-blockmate kasi kita sa next sub." sabi ni Meg habang tinitipa ang kanyang cellphone.Isinubo ko na lang ang kinakain ko at hindi sumagot. Nandito kami ngayon sa cafeteria for lunch, at hindi ko mapigilang mapabaling sa kabilang table na kung saan naka-pwesto ang grupo ni Drake kasama ang bago niya. Sa totoo lang, hindi niya bago 'yan dahil napag-alaman kong siya pala ang dating kasintahan niyang si Agatha.Hayp lang diba? Nang bumalik ang ex niya, biglang break kaagad ang ginawa niya sakin. I can't blame him, siguro hindi pa talaga siya tapos magmahal sa dati niyang kasintahan kaya niya nagawa sakin 'yon nang gano'n kadali.Napangiti sakin si Kathy
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Two
CHAPTER TWENTY-TWOCELINE's POINT of VIEW"How's your day?" tanong ni Mom sakinKasalukuyan kaming kumakain sa dining at hindi ko maiwasang mapayuko nang sagutin ko ang tanong niya. "It's fine. As usual."I am broken, mom. Gusto ko sanang sabihin 'yan sa kanya, kaso ayaw ko naman ang mag-alala siya. Abala sila ni Dad sa trabaho at ayaw kong dumagdag pa sa pagod na nararamdaman nila."May problema ka ba?"Napaangat ako ng tingin nang marinig ko si Dad na nagsalita. "Wala naman po." pilit ang ngiti kong sagot.Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagkaing nakahain sa hapag saka muling kinain ang nasa plato ko. Hindi ito ang oras para mag-drama na naman dahil nandito ang parents ko lalo pa't nasa hapag kami. Minsan lang ako umuwi dito sa bahay and I should cherished being with them rather than thinking of how broken I am.
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Three
CHAPTER TWENTY-threeCELINE's POINT of VIEW"Is everything okay?" kinakabahan kong tanong kina Yuri dahil baka pumalpak ang plano ko.Humingi kami ng tulong kina Yuri at Kathy at mabuti na lang pumayag sila sa gusto kong mangyari. I know this may sound stupid dahil ilang beses ko nang sinubukang kausapin si Drake nang masinsinan pero walang nangyari. It's either siya ang umaalis, o di kaya'y ako ang umaalis kapag hindi ko na nakayanan ang ambiance between us."Sigurado ka bang okay lang sayo 'to? Baka masaktan ka na naman sa mga actions ni Drake towards you." nag-aalalang usal ni Kathy at napahawak pa sa balikat ko. "Pwede mo naman sigurong ipagpaliban muna 'to para makapag-isip kayong dalawa ng maayos.""Hindi ko pwedeng palagpasin ang araw na 'to." I forced a smile as I slowly take her hands off my shoulder. Hindi ko sinabi sa kanila na aalis na ako bukas papuntang New Zealand. It's ju
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Four
CHAPTER TWENTY-fourCELINE's POINT of VIEW"Excuse me," tawag ko sa isang babaeng blondina na napadaan. Napatingin ito sakin at tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Awkward."Yes?"Napangiwi ako sa kadahilanang, mukhang mali yata ang mapagtatanungan ko. Seeing her the way she looked at me makes me feel uneasy even more."I-I'm a little bit lost," nagdadalawang isip kong sagot at napangiti ng pilit. Napatingin pa ako sa sa mga taong napapadaan para lang huwag ipahalata sa kanya na kinakabahan ako sa awra niya. Nakakatakot ang titig niya, promise.Ang hirap naman kasi intindihin ang school map ng University na nakadisplay malapit sa bulletin board ng school na nasa entrance gate."Newbie?" tanong pa niya at mabilis naman akong tumango na para bang nabuhayan ng loob. Is she going to help me find my way?"I-If
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Five
CHAPTER TWENTY-fiveCELINE's POINT of VIEW"Okay! Okay! Just give me a minute or two. Lalabas na ako." natataranta kong sagot sa kabilang linya at mabilis na tinapos ang tawag.Minadali ko na ang pagtali sa buhok ko. I wore my fave peep toe pumps na nababagay sa suot kong black backless choker neck dress. Balak ko pa sanang pakulutin ang buhok ko, kaso wala na akong oras.Kinuha ko ang sling bag sa kama at kaagad na lumabas sa kwarto. Sinilip ko ang kabuuan ng ikalawang palapag at nang masiguro kong walang tao, dumiretso na ako sa hagdanan. Hinubad ko muna ang suot kong stiletto bago marahang humakbang pababa."Sh-t!" mahina akong napamura nang bigla akong matalisod at muntikan nang mawalan ng balanse. Daig ko pa ang isang preso na gustong makatakas sa ginagawa ko ngayon."Where are you going?"Napalunok ako at napako sa kinatatayuan ko. Na
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Six
CHAPTER TWENTY-sixCELINE's POINT of VIEW"Uuwi na sa Pilipinas ang Daddy mo para mag-take over ng posisyon ng boss niya.""That's good to hear. After all these years, umani din ang hirap at pawis ni Dad dito sa New Zealand." sagot ko kay Mom sabay abot sa pitsel na may lamang tubig at nagsalin sa baso. Ininom ko muna ang tubig bago tumayo. "I'll just—""Sasama ang Mommy mo sa Pilipinas at malamang sa malamang, sasama ka din sa'min." putol ni Dad na nakapagpahinto sakin."Dad, may job interview po ako mamaya," saglit akong napatawa sabay iling. "And if you're planning na isama ako sa pinas, then I am sorry to tell you pero ayaw ko po." dagdag ko saka bumaling kay Mom na nakatingin din sakin ngayon.Eto ba ang kondisyon na sinasabi niya sakin kagabi?"Sweetie, baka naman—""No. This is too much, mom." tanggi ko dah
Last Updated : 2020-09-01
Latest chapter
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Forty
Chapter FortyCeline’s POV“Drake!” Napatingin ako kay Savanna ng bigla siyang kumaway. “I saved you a seat.” Nakangiti niyang sambit nang makalapit si Drake sa table namin.“Thanks.” Ngumiti pabalik sa kanya si Drake, kaya umiwas ako ng tingin.Required bang ngumiti ng ganyan katamis kahit na sekretarya lang ang kausap mo? Kung hindi ko pa nalaman na sekretarya niya ‘tong si Savanna, iisipin ko talaga na may namamagitan sa kanilang dalawa.Napagawi ang tingin ko sa katabi kong si Austin na biglang tumayo at naglakad papunta sa katabing upuan ni Savanna. Sunod namang umupo si Drake sa tabi ko dahilan para mapalitan ang nakangiting expresyon ni Savanna ng pagkadismaya.“What do you want to eat?” kaagad niyang tanong sakin.Luh? Siraulo ‘to. Hindi man lang ba niya na-appr
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Nine
Chapter Thirty-nineCeline’s POV“Saan ka ba nanggaling?” salubong na tanong sakin ni Megan pagkabalik ko sa kwarto namin. Mukhang tapos na siya sa pag-aayos sa mga gamit niya dahil nasa harap na siya ngayon ng salamin at inaayos ang buhok niya.“Nagpahangin lang.” maikli kong sagot.“Are you okay? ‘coz looks like you’re not.” Muli niyang tanong habang nakatitig sa repleksyon ko na nasa salamin.“I’m fine. Very much fine.” Pabagsak akong nahiga sa kama at tinitigan ang kisame.I’m not. Gusto kong sabihin iyan sa kanya pero ayoko namang mag-alala siya. Aaminin kong medyo hindi naging maganda ang pakiramdam ko pagkatapos kong makipag-usap sa sekretarya ni Drake. Bigla tuloy akong nakaramdam na ang selfish ko. Sarili ko lang ang inisip ko dati at hindi ko man lang nagawang alalahan
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Eight
Chapter Thirty-eightCELINE’s POINT of VIEWPumasok ako sa magiging kwarto naming dalawa ni Meg, while staying here at Palawan. They’ve already booked a room para sa isang linggo na pananatili namin dito. I also found out na kaya nila napagpasyahang pumunta dito sa Palawan ay dahil birthday na ni Drake sa susunod na linggo at dito sila magse-celebrate. Nadawit pa ako na wala man lang kamalay-malay sa mga nangayayari. Hindi ko nga alam kung makakapag-stay pa ba ako dito hanggang sa birthday ng lalaking ‘yon. Sigurado akong isang araw lang ang itatagal ko dito.“Here are your clothes. Drake bought that for you.” Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Meg na may dala-dalang bag sa magkabila niyang kamay.“Huh?” nagtataka kong kinuha sa kanya ang hindi kalakihang bag. Pagkabukas ko dito, medyo nagtaka pa ako nang buklatin ko ang isang damit na may tag pa. “Bagong bili ba ‘to?” tanong ko habang chini-check ang ilan pa.
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Seven
Chapter Thirty-sevenCELINE’s POINT of VIEW“Sandali na lang, pababa na ako.” Natataranta kong sambit sa kabilang linya ng tawag at nagmamadaling kinuha ang slingbag ko. In-end ko kaagad ang tawag saka lakad-takbong nagtungo ako palabas ng bahay.Tinawagan ako kanina ni Megan na at nagyayaya siyang pumunta ng mall. Balak kasi nilang mag-shopping ni Yuri, and since nandito lang din naman ako, gusto nila akong isama. Para kahit papano’y maipasyal nila ako dito, dahil ilang taon din akong nawala dito.Syempre, na-excite ako bigla pagkasabi niya no’n. Ang dami kasing pinagbago dito sa
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Six
Chapter Thirty-sixCELINE's POINT of VIEWI wake up early in the morning and did ny usual morning routine. Ang ganda ng araw ko kahapon kay nai-excite tuloy ako kung ano ang mangyayari ngayon.Nakausap ko na din kagabi si Xander about mom's approval, and as expected, he's happy and can't wait personally talk to mom to show how thankful he is.After kong mag-ayos sa sarili ko, saka ko lang napagpasyahang lumabas ng kwarto ko. Pagkalabas ko, sinalubong kaagad ako ng masarap na amoy ng pagkain na hula ko’y galing sa kusina. E? wala naman dito si Mom dahil kaninang madaling araw pa siya umalis para magbakasyon sa Cebu. S
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Five
Chapter Thirty-fiveCELINE's POINT of VIEW"Thanks for tonight," I said to Tyron while unbuckling my seatbelt.Pasado alas diyes na ng gabi at inihatid ako ni Tyron all the way dito sa bahay. Tumambay lang kami kanina after naming mag-dinner, tapos umuwi din kaagad dahil may trabaho pa siya bukas."Siyanga pala, birthday na ni Drake sa susunod na linggo. Anong plano mo?"I move my gaze to Tyron and slowly forming my perfectly shape brow into an arc. "Anong plano ko?" pag-uulit ko gamit ang pinakamataray kong boses.Kailangan pala dapat may plano para sa birthday ng lalaking 'yon? Bakit hindi man lang ako na-informed?"Huwag mong sabihing wala kang gagawin? Kahit sa birthday ka na lang niya bumawi, ayos na 'yon." tila nanunuyong usal niya sakin.Anong gusto niya? Magpapa-surprise party ako? Tapos magpapalagay ako ng maraming c
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Four
Chapter Thirty-fourCELINE’s POINT of VIEW“Sigurado ka bang hindi ka umiyak?”Makailang beses na tanong sa akin ni Tyron magmula noong sinundo niya ako sa bahay. Makailang beses naman akong tumanggi sa paratang niya, pero tila hindi pa din siya kumbinsido.“Sino ba ang nagpaiyak sa’yo? Namamaga ang mata mo,” usal niya, pero hindi na ako nag-abala pang sumagot at ipinagpatuloy na lang ang pagkain dahil ayokong mapunta pa sa kung saan ang usapan na’to.Wala naman sana sa plano ko ang sumama sa kanya ngayong gabi for dinner after ng nangyari kanina samin Mom. I just want to unwind myself, ayoko din na makita ngayon si Mom dahil baka maulit na naman ang sagutan namin kanina.“Ngiti naman diyan. Namamaga na nga ang mata mo, tapos nakabusangot ka pa.” natatawang sambit nito sabay pisil sa pisngi ko at inarko ito
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Three
Chapter Thirty-threeCELINE’s POINT of VIEWPadabog kong isinara ang pinto ng kwarto ko pagkarating ko dito sa bahay. Pabagsak akong humiga sa kama at isinubsob ang mukha ko sa kama. Masyado ako nas-stress dahil sa nakita ko na naman ang lalaking ‘yon. Kahapon pa ako naiinis sa tuwing naririnig ang pangalan niya, tapos pati ba naman ngayon? Umagang-umaga, pero sirang-sira na kaagad ang araw ko.“Sweetie? Nakauwi ka na ba?” dinig kong sambit ni Mom sa labas ng kwarto habang makailang kumakakatok sa pintuan. “How was your Aunt Donna?” sunod niyang tanong.“I’m not on my greatest mood para kausapin ka,” sagot ko saka napadapa at kinuha ang unan at isinalampak ito sa aking mukha.Ayoko lan
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Two
CHAPTER THIRTY-twoCELINE's POINT of VIEWNapabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang magkasunod na katok sa pinto ng kwarto ko.Argh! iritable kong usal at padabog na dumiretso sa pinto."Sweetie, may ipapakuha nga pala sana ako sayo." Nakangiting bungad ni Mom sakin pagkabukas ko ng pinto.I looked at her using my bored-look but I still manage to answer her with full of respect. "Ano po 'yon?"Kung hindi ko lang to nanay, malamang kanina pa ako nag-aalburuto dito sa galit dahil sa paggising sakin kahit na inaantok pa ko."Gusto ko sanang ipakuha sayo ang hiningi kong bulaklak sa mommy ni Drake." Nakangiti pa din siya na para bang daig pa ang taong nanalo sa lotto sa sobrang lapad ng ngiti niya.Seryoso ba siya? At talagang hindi man lang niya tinanong kung papayag ba ako o hindi sa pabor niya.
