LOGINShare
Chapter Twenty Five
Last Updated:
2020-09-01 12:45:52CHAPTER TWENTY-five
CELINE's POINT of VIEW
"Okay! Okay! Just give me a minute or two. Lalabas na ako." natataranta kong sagot sa kabilang linya at mabilis na tinapos ang tawag.
Minadali ko na ang pagtali sa buhok ko. I wore my fave peep toe pumps na nababagay sa suot kong black backless choker neck dress. Balak ko pa sanang pakulutin ang buhok ko, kaso wala na akong oras.
Kinuha ko ang sling bag sa kama at kaagad na lumabas sa kwarto. Sinilip ko ang kabuuan ng ikalawang palapag at nang masiguro kong walang tao, dumiretso na ako sa hagdanan. Hinubad ko muna ang suot kong stiletto bago marahang humakbang pababa.
"Sh-t!" mahina akong napamura nang bigla akong matalisod at muntikan nang mawalan ng balanse. Daig ko pa ang isang preso na gustong makatakas sa ginagawa ko ngayon.
"Where are you going?"
Napalunok ako at napako sa kinatatayuan ko. Na
Related chapters
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Six
CHAPTER TWENTY-sixCELINE's POINT of VIEW"Uuwi na sa Pilipinas ang Daddy mo para mag-take over ng posisyon ng boss niya.""That's good to hear. After all these years, umani din ang hirap at pawis ni Dad dito sa New Zealand." sagot ko kay Mom sabay abot sa pitsel na may lamang tubig at nagsalin sa baso. Ininom ko muna ang tubig bago tumayo. "I'll just—""Sasama ang Mommy mo sa Pilipinas at malamang sa malamang, sasama ka din sa'min." putol ni Dad na nakapagpahinto sakin."Dad, may job interview po ako mamaya," saglit akong napatawa sabay iling. "And if you're planning na isama ako sa pinas, then I am sorry to tell you pero ayaw ko po." dagdag ko saka bumaling kay Mom na nakatingin din sakin ngayon.Eto ba ang kondisyon na sinasabi niya sakin kagabi?"Sweetie, baka naman—""No. This is too much, mom." tanggi ko dah
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Seven
CHAPTER TWENTY-sevenMEGAN's POINT of VIEW"Hi tita," masayang salubong ko sa mommy ng kaibigan kong si Celine pagkarating ko sa bahay nila. Hinalikan ko ito sa cheeks at gano'n din ang ginawa niya sakin bago ako muling nagsalita. "Nakauwi na po ba siya?" tanong ko na ang tinutukoy ay ang kaibigan ko.Nakatanggap kasi ako ng tawag kay tita kagabi at sinabi niya sakin na magbabakasyon daw dito ang tanga-tanga kong kaibigan. Syempre, magpapahuli pa ba 'ko?"Kakatawag lang niya at sinabing pasakay na daw sila ng taxi. Balak ko nga sana silang ipasundo, pero tumanggi naman siya at sinabing kaya naman daw niyang umuwi." sagot ni titaTumango na lang ako saka ngumiti. "Okay po, hihintayin ko na lang po siya—""Tita? Tawag po kayo ni Mom sa kusina."Nangunot na lamang ang noo ko nang biglang sumulpot ang lalaking 'to at sumabat sa usapan nam
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Eight
CHAPTER TWENTY-eightCELINE's POINT of VIEW"Welcome back, sweetie." bati sakin ni Mom pagkapasok ko sa dining at kaagad akong niyakap.As if naman ang tagal naming nawalay sa isa't isa. Psh"What about me, tita?" dinig kong sabi ni Stace dahilan para mapahiwalay ako ng yakap kay Mom. "You should welcome me also kasi I'm a balik-bayan just like my friend Celina."Napa-roll eyes na lang ako nang marinig ko na naman ang tawag niya sakin. Ewan ko kung anong problema niya sa pangalan ko at ginawang Celina and Celine. Eh, kung gawin ko kayang Isteysey ang pangalan niyang Stace? Psh."O siya, welcome back Celine's friend." bati ni Mom sa kasama ko at nagyakapan din silang dalawa na para bang nasa isang teleserye sa sobrang galing umakting. Sana okay lang sila. Tch"Mas lalo kang gumanda noong huli tayong nagkita,"Napabaling
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Twenty Nine
CHAPTER TWENTY-nineCELINE's POINT of VIEW"What did you say?"His eyebrows furrowed and looked at me—I can't exactly read his expression right now."Are you deaf? Do I need to repeat myself for you to hear and be able to comprehend what I just said?"Ipinatong ko sa mesa ang hawak kong baso saka nakahalukipkip siyang tinitigan. Napasinghap pa ako sabay iwas ng tingin at muling tumitig sa kanya para sagutin siya. "Ayaw ko sa tono ng pananalita mo," prangka kong sabi sa kanya. "At ayaw ko din na dinidiktahan ako—""Hindi kita dinidiktahan," angal niya. "Pinapaalala ko lang sayo kung gaano ka katagal na nawala." puno ng panunumbat niyang usal na nakapagpainis sakin.Ano ba ang problema niya? Ang ganda ng bungad ko sa kanya kanina tapos ganito ang igaganti niya sakin ngayon? May sayad ba siya? O talagang gusto niya lang makipag-awa
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty
CHAPTER THIRTYCELINE's POINT of VIEW"Did you enjoy our day?" tanong sakin ni Xander pagkatapos niya akong ipaghiwa ng steak. Nilagay niya ito sa harap ko at ang nasa plate niya naman ang hinihiwa niya ngayon.Katatapos lang namin gumala sa kung saan man namin trip puntahan, and we decided na mag-dinner after ng mahaba-habang kalokohan."Oo naman.""Siguro next month ulit tayo magkikita.""Alam ko na 'yon," sabi ko dahil makailang beses na niyang sinabi sakin 'yan kahit na noong nasa Auckland pa lang kami. "Pero baka naman gusto mong agahan ang—"napahinto ako at bumaling sa cellphone ko nang bigla itong mag-ring.Balak ko na lang sana balewalain at i-decline ang tawag kahit hindi ko pa naman nakikita ang caller ID pero umiling si Xander at tinuro ang cellphone ko sa pamamagitan ng pag-nguso niya."Sagutin m
Last Updated : 2020-09-01Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty One
CHAPTER THIRTY-oneCELINE's POINT of VIEW"I was expecting na tayong apat lang nila Kathy ang magdi-dinner ngayon." pabulong kong sambit kay Meg at naupo sa bakanteng upuan na nasa tabi niya.Totoo naman e, ang sabi niya magdi-dinner lang kami kasama sina Kathy. 'yon pa naman ang sinabi ko kay Xander."Ano ka ba? Sinabi ko naman sayo kahapon na magpapa-schedule ako kay Blake ng dinner with the gang." sagot niya sakin dahilan para mapangiwi ako."Pero sabi mo 'yong boyfriend—wait!" napatigil ako nang mag-sink in sakin ang sinabi niya. Napatakip pa ako sa bibig ko saka muling nagsalita. "Is Blake your boyfriend?""Kabet niya si Blake, to be exact." singit ni Yuri kaya napating
Last Updated : 2020-09-02Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Two
CHAPTER THIRTY-twoCELINE's POINT of VIEWNapabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang magkasunod na katok sa pinto ng kwarto ko.Argh! iritable kong usal at padabog na dumiretso sa pinto."Sweetie, may ipapakuha nga pala sana ako sayo." Nakangiting bungad ni Mom sakin pagkabukas ko ng pinto.I looked at her using my bored-look but I still manage to answer her with full of respect. "Ano po 'yon?"Kung hindi ko lang to nanay, malamang kanina pa ako nag-aalburuto dito sa galit dahil sa paggising sakin kahit na inaantok pa ko."Gusto ko sanang ipakuha sayo ang hiningi kong bulaklak sa mommy ni Drake." Nakangiti pa din siya na para bang daig pa ang taong nanalo sa lotto sa sobrang lapad ng ngiti niya.Seryoso ba siya? At talagang hindi man lang niya tinanong kung papayag ba ako o hindi sa pabor niya.
Last Updated : 2020-09-03Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Three
Chapter Thirty-threeCELINE’s POINT of VIEWPadabog kong isinara ang pinto ng kwarto ko pagkarating ko dito sa bahay. Pabagsak akong humiga sa kama at isinubsob ang mukha ko sa kama. Masyado ako nas-stress dahil sa nakita ko na naman ang lalaking ‘yon. Kahapon pa ako naiinis sa tuwing naririnig ang pangalan niya, tapos pati ba naman ngayon? Umagang-umaga, pero sirang-sira na kaagad ang araw ko.“Sweetie? Nakauwi ka na ba?” dinig kong sambit ni Mom sa labas ng kwarto habang makailang kumakakatok sa pintuan. “How was your Aunt Donna?” sunod niyang tanong.“I’m not on my greatest mood para kausapin ka,” sagot ko saka napadapa at kinuha ang unan at isinalampak ito sa aking mukha.Ayoko lan
Last Updated : 2020-09-04
Latest chapter
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Forty
Chapter FortyCeline’s POV“Drake!” Napatingin ako kay Savanna ng bigla siyang kumaway. “I saved you a seat.” Nakangiti niyang sambit nang makalapit si Drake sa table namin.“Thanks.” Ngumiti pabalik sa kanya si Drake, kaya umiwas ako ng tingin.Required bang ngumiti ng ganyan katamis kahit na sekretarya lang ang kausap mo? Kung hindi ko pa nalaman na sekretarya niya ‘tong si Savanna, iisipin ko talaga na may namamagitan sa kanilang dalawa.Napagawi ang tingin ko sa katabi kong si Austin na biglang tumayo at naglakad papunta sa katabing upuan ni Savanna. Sunod namang umupo si Drake sa tabi ko dahilan para mapalitan ang nakangiting expresyon ni Savanna ng pagkadismaya.“What do you want to eat?” kaagad niyang tanong sakin.Luh? Siraulo ‘to. Hindi man lang ba niya na-appr
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Nine
Chapter Thirty-nineCeline’s POV“Saan ka ba nanggaling?” salubong na tanong sakin ni Megan pagkabalik ko sa kwarto namin. Mukhang tapos na siya sa pag-aayos sa mga gamit niya dahil nasa harap na siya ngayon ng salamin at inaayos ang buhok niya.“Nagpahangin lang.” maikli kong sagot.“Are you okay? ‘coz looks like you’re not.” Muli niyang tanong habang nakatitig sa repleksyon ko na nasa salamin.“I’m fine. Very much fine.” Pabagsak akong nahiga sa kama at tinitigan ang kisame.I’m not. Gusto kong sabihin iyan sa kanya pero ayoko namang mag-alala siya. Aaminin kong medyo hindi naging maganda ang pakiramdam ko pagkatapos kong makipag-usap sa sekretarya ni Drake. Bigla tuloy akong nakaramdam na ang selfish ko. Sarili ko lang ang inisip ko dati at hindi ko man lang nagawang alalahan
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Eight
Chapter Thirty-eightCELINE’s POINT of VIEWPumasok ako sa magiging kwarto naming dalawa ni Meg, while staying here at Palawan. They’ve already booked a room para sa isang linggo na pananatili namin dito. I also found out na kaya nila napagpasyahang pumunta dito sa Palawan ay dahil birthday na ni Drake sa susunod na linggo at dito sila magse-celebrate. Nadawit pa ako na wala man lang kamalay-malay sa mga nangayayari. Hindi ko nga alam kung makakapag-stay pa ba ako dito hanggang sa birthday ng lalaking ‘yon. Sigurado akong isang araw lang ang itatagal ko dito.“Here are your clothes. Drake bought that for you.” Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Meg na may dala-dalang bag sa magkabila niyang kamay.“Huh?” nagtataka kong kinuha sa kanya ang hindi kalakihang bag. Pagkabukas ko dito, medyo nagtaka pa ako nang buklatin ko ang isang damit na may tag pa. “Bagong bili ba ‘to?” tanong ko habang chini-check ang ilan pa.
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Seven
Chapter Thirty-sevenCELINE’s POINT of VIEW“Sandali na lang, pababa na ako.” Natataranta kong sambit sa kabilang linya ng tawag at nagmamadaling kinuha ang slingbag ko. In-end ko kaagad ang tawag saka lakad-takbong nagtungo ako palabas ng bahay.Tinawagan ako kanina ni Megan na at nagyayaya siyang pumunta ng mall. Balak kasi nilang mag-shopping ni Yuri, and since nandito lang din naman ako, gusto nila akong isama. Para kahit papano’y maipasyal nila ako dito, dahil ilang taon din akong nawala dito.Syempre, na-excite ako bigla pagkasabi niya no’n. Ang dami kasing pinagbago dito sa
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Six
Chapter Thirty-sixCELINE's POINT of VIEWI wake up early in the morning and did ny usual morning routine. Ang ganda ng araw ko kahapon kay nai-excite tuloy ako kung ano ang mangyayari ngayon.Nakausap ko na din kagabi si Xander about mom's approval, and as expected, he's happy and can't wait personally talk to mom to show how thankful he is.After kong mag-ayos sa sarili ko, saka ko lang napagpasyahang lumabas ng kwarto ko. Pagkalabas ko, sinalubong kaagad ako ng masarap na amoy ng pagkain na hula ko’y galing sa kusina. E? wala naman dito si Mom dahil kaninang madaling araw pa siya umalis para magbakasyon sa Cebu. S
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Five
Chapter Thirty-fiveCELINE's POINT of VIEW"Thanks for tonight," I said to Tyron while unbuckling my seatbelt.Pasado alas diyes na ng gabi at inihatid ako ni Tyron all the way dito sa bahay. Tumambay lang kami kanina after naming mag-dinner, tapos umuwi din kaagad dahil may trabaho pa siya bukas."Siyanga pala, birthday na ni Drake sa susunod na linggo. Anong plano mo?"I move my gaze to Tyron and slowly forming my perfectly shape brow into an arc. "Anong plano ko?" pag-uulit ko gamit ang pinakamataray kong boses.Kailangan pala dapat may plano para sa birthday ng lalaking 'yon? Bakit hindi man lang ako na-informed?"Huwag mong sabihing wala kang gagawin? Kahit sa birthday ka na lang niya bumawi, ayos na 'yon." tila nanunuyong usal niya sakin.Anong gusto niya? Magpapa-surprise party ako? Tapos magpapalagay ako ng maraming c
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Four
Chapter Thirty-fourCELINE’s POINT of VIEW“Sigurado ka bang hindi ka umiyak?”Makailang beses na tanong sa akin ni Tyron magmula noong sinundo niya ako sa bahay. Makailang beses naman akong tumanggi sa paratang niya, pero tila hindi pa din siya kumbinsido.“Sino ba ang nagpaiyak sa’yo? Namamaga ang mata mo,” usal niya, pero hindi na ako nag-abala pang sumagot at ipinagpatuloy na lang ang pagkain dahil ayokong mapunta pa sa kung saan ang usapan na’to.Wala naman sana sa plano ko ang sumama sa kanya ngayong gabi for dinner after ng nangyari kanina samin Mom. I just want to unwind myself, ayoko din na makita ngayon si Mom dahil baka maulit na naman ang sagutan namin kanina.“Ngiti naman diyan. Namamaga na nga ang mata mo, tapos nakabusangot ka pa.” natatawang sambit nito sabay pisil sa pisngi ko at inarko ito
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Three
Chapter Thirty-threeCELINE’s POINT of VIEWPadabog kong isinara ang pinto ng kwarto ko pagkarating ko dito sa bahay. Pabagsak akong humiga sa kama at isinubsob ang mukha ko sa kama. Masyado ako nas-stress dahil sa nakita ko na naman ang lalaking ‘yon. Kahapon pa ako naiinis sa tuwing naririnig ang pangalan niya, tapos pati ba naman ngayon? Umagang-umaga, pero sirang-sira na kaagad ang araw ko.“Sweetie? Nakauwi ka na ba?” dinig kong sambit ni Mom sa labas ng kwarto habang makailang kumakakatok sa pintuan. “How was your Aunt Donna?” sunod niyang tanong.“I’m not on my greatest mood para kausapin ka,” sagot ko saka napadapa at kinuha ang unan at isinalampak ito sa aking mukha.Ayoko lan
Droplets of Rain (Tagalog) Chapter Thirty Two
CHAPTER THIRTY-twoCELINE's POINT of VIEWNapabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang magkasunod na katok sa pinto ng kwarto ko.Argh! iritable kong usal at padabog na dumiretso sa pinto."Sweetie, may ipapakuha nga pala sana ako sayo." Nakangiting bungad ni Mom sakin pagkabukas ko ng pinto.I looked at her using my bored-look but I still manage to answer her with full of respect. "Ano po 'yon?"Kung hindi ko lang to nanay, malamang kanina pa ako nag-aalburuto dito sa galit dahil sa paggising sakin kahit na inaantok pa ko."Gusto ko sanang ipakuha sayo ang hiningi kong bulaklak sa mommy ni Drake." Nakangiti pa din siya na para bang daig pa ang taong nanalo sa lotto sa sobrang lapad ng ngiti niya.Seryoso ba siya? At talagang hindi man lang niya tinanong kung papayag ba ako o hindi sa pabor niya.
