LOGINShare
CHAPTER 30
Last Updated:
2021-11-15 02:25:47[SAGE's Point of View]
"Aba! Mayroon pala tayong mga nagkikisigang mga ginoo dito."
Rian suddenly popped out of nowhere while carrying a brown, dusty book. Hindi ko rin napigilang kumunot ang noo ko because of the way she talked.
She sat down beside Miss Maggie and showed her what she brought.
"Hintayin lang natin muna sina Lovely and Pen before we start the discussion. Sage, upo ka na."
Umupo ako sa tabi ni Psalm and patiently waited for the two girls. I'm starting to wonder about their get up dahil narinig ko din ang pagngawa kanina ni Lovely about her wet clothes. But thanks to Psalm, again, nawala 'yun sa isip ko. Ang likot n'ya kasi. He kept on rubbing, brushing, messing and scratching his hair. Parang hindi s'ya mapakali kung paano aayusin ang buhok n'ya.
"Aist, ba't kasi naiwan ko 'yung wax sa bahay! Para na tuloy lantang gulay sa palengke 'tong buhok
Related chapters
Dream Catchers CHAPTER 30.2
Lovely and Pen sat on the single seats before Miss Maggie proceeded."Okay, let's start! Rian?""So, ayun nga guys, hello again. Gusto ko lang munang malaman n'yo na I'm so happy dahil tinanggap n'yo ang request ko. And speaking of that request, our Lolo Dado will be here tomorrow morning together with my cousins. He'll be brought here unconscious," panimula ni Rian. Naging mas eager ako sa pakikinig dahil sa sinabi n'yang unconscious ang ‘dreamer’ namin 'pag dating dito."Unconscious? Why po unconscious?" tanong ni Lovely with her conyo language again. I am starting to confused to her way of speaking, to be honest. Minsan diretso naman s'yang magsalita pero madalas bigla na lang pipilipit 'yung dila n'ya."Yes. Ang naisip kasi namin, kapag gumising s'ya dito, everything is already made according to plan— na makita n'yang nasa makalumang panahon na s'ya..."She
Last Updated : 2021-11-15Dream Catchers CHAPTER 31
[PEN's Point of View]"Have anyone seen Marco?"Napatigil ako sa paggagayat ng mga gulay nang biglang sumilip si Miss Maggie mula sa pintuan ng kusina."Ano po iyon, binibini? Hindi ko po kayo maintindihan."Napailing ako habang pigil na tumatawa sa paraan ng pagsagot ni Lovely. Bukod sa purong Tagalog ay may arte at emotion pa 'to. Mukhang masyado n'yang sineryoso ang ‘pagbalik sa makalumang panahon’ dahil kahit sa pagsasalita ay in-adopt n'ya ito at pinipilit pa kaming gawin ang ganoong klaseng way ng pagsasalita. Dagdag pa doon, pinagbawalan kami ni Miss Maggie na gumamit ng kahit na anong modern na bagay lalong-lalo na ang gadgets. Syempre ang pinaka nalungkot dun ay si Lovely dahil hindi daw s'ya makaka-awra sa mga selfies n'ya. Sa palagay ko nga ay bumabawi s'ya sa 'Tagalong-only-rule' n'ya dahil doon.Nakanguso akong tinignan ni Miss Maggie kaya hindi ko na nap
Last Updated : 2021-11-16Dream Catchers CHAPTER 31.2
Na-realize ko na lang na sabay na kaming tumatakbo ni Marco. Napansin kong umikot kami sa bahay hanggang sa makakita ako ng parang isang maliit na kubo na malapit ng masira. Mukhang pareho kami ng naisip ni Marco dahil nag-unahan kaming pumasok dito at agad na sinara ang madumi at gawa sa kawayang pinto.Pareho kaming hingal na hingal habang tinitignan ang dalawang gansang panay ang huni sa labas ng kubo. Napahawak ako sa magkabilang tuhod ko dahil sa sobrang pagod."I hate ducks," hingal pero bakas ang pagka-iritableng bulong ng kasama ko."Hindi ducks 'yun. Gansa, g-goose." pagtatama ko. Inis n'ya akong tinignan."Whatever, pareho lang 'yun."Napaupo s'ya sa mga nakasalansang sako habang pilit pa ring hinahabol ang hininga. Ngayon ko lang napansin na maraming sako sa lugar at iba't ibang gamit pambukid. Mukhang nasa isang kamalig kami.Tinigna
Last Updated : 2021-11-16Dream Catchers CHAPTER 32
[PSALM's Point of View]Nawawala si Pen?!" tuliro naming sigaw ni Sage matapos kaming salubungin ni Lovely ng balitang nawawala raw si Pen nang makapasok kami sa kusina ng bahay. Akala ko nga ay naiihi lang s'ya dahil hindi s'ya mapakali at panay ang paglakad ng pabalik-balik."Gosh, guys! Kailangan ba talagang sumigaw?" inis n'yang balik habang kinukutingting ang tenga n'ya. "Nasabi ko na 'di ba? Nawawala si Pen! Missing! Gone! Poof out! Wala!""How did that happened?" Hindi makapaniwalang tanong ni Sage."E, kasi sinabihan ko s'yang kumuha ng tubig sa balon kanina pero hindi na s'ya bumalik. Until now," paliwanag ni Lovely."Sa'n ba 'yang balon na 'yan? Baka naligaw na 'yun o baka na-kidnap na! Ba't mo pa kasi inutusan!" paninisi ko naman sa kanya at padabog na inilapag sa mesa ang bitbit kong basket na may lamang isda na hinuli namin kanina sa may ilog."D
Last Updated : 2021-11-17Dream Catchers CHAPTER 32.2
Kasalukuyan kaming nag-aayos ng sala nang pumasok si Miss Maggie at kasunod ang kapatid n'ya. Macoy? Mako?— ah basta 'yung masungit na kapatid ni Miss Maggie. Mukhang katatapos lang nilang mag-usap. Bakit ko alam? Medyo narinig ko, e."Everything set, guys?" tanong ni Miss Maggie. Sasagot na sana ako kaya lang bigla namang tumikhim ng malakas si Lovely at pilit na napangiti at tango si Miss Maggie."Ang ibig kong sabihin, maayos na ba ang lahat? Mga... binibini at ginoo?"Napangiwi ako dahil sa ginawa n'ya. Pakana na naman 'to ni Sisa."Opo, binibining Maggie." sagot naman ni Lovely. "Maliban lamang po sa isa."Itinuro n'ya gamit ang nakanguso n'yang mga labi ang katabi ni Miss Maggie habang tinitignan ang katawan nito. Balak ko na sana s'yang sabihan kung bakit n'ya minamanyak ang kapatid ni Miss Maggie nang ma-gets ko ang ibig n'yang sabihin."Ah! Mar
Last Updated : 2021-11-17Dream Catchers CHAPTER 33
[SAGE's Point of View]"Sige na, oh. One on one na tayo. Lalaki sa lalaki, gwapo sa mas gwapo," pamimilit ni Psalm for the nth time."Ewan ko sayo," bagot kong sagot at mas binilisan pa ang paglalakad."Hoy Sage, hintay! Baka madapa ako dito hoy!"Mabilis s'yang humabol sa akin at kulang na lang ay sumiksik s'ya sa katawan ko. Ako kasi ang may dala ng ilawan na tumatawag nilang gasera na binigay kanina ng Kapitan matapos naming tumulong sa pag-aayos ng mga gagamitin bukas. Inabot na kami ng gabi at kasalukuyan na kaming pauwi ng bahay ng mga Santos. Sobrang dilim ng daan at sobra ding tahimik. I could only hear the chirping sound of crickets and, unfortunately, Psalm's unending blabs."Sage," pagtawag n'ya na naman sa akin. I kept my eyes straight ahead at hindi s'ya sinagot. I could hear him. I hope he knew that at hindi n'ya na ako kailangan pang tawagin."
Last Updated : 2021-11-18Dream Catchers CHAPTER 33.2
[PEN's Point of View]"Wala pa rin ba sina Psalm?" tanong ni Miss Maggie habang bumababa ng hagdan bitbit ang isang gasera. Bahagyang nailawan nito ang mukha n'ya kaya nakita ko ang sobra n'yang pag-aalala. Bakas na din ang pagod sa mukha n'ya.Gabi na kasi pero hindi pa nakakabalik si Sage at Psalm. Kanina pa silang hapon umalis papunta sa liwasan para tumulong sa inaayos na venue ng fiesta bukas pero madilim na ang paligid at bukas na lahat ng ilawan sa bawat parte ng bahay pero wala pa din silang dalawa."Wala pa din po, Miss Maggie," matamlay kong sagot habang nakadungaw sa labas ng bahay mula sa malaking pintuan nito. Wala kahit na ano akong nakikita sa labas dahil sa sobrang dilim ng paligid. May kalayuan din kasi ang bahay ng mga Santos mula sa ibang bahay. Wala din akong naririnig na kahit ano maliban sa mga kuliglig. Parang bigla ko tuloy na-miss ang malakas na tawa at pagsasalita ni Psalm.
Last Updated : 2021-11-18Dream Catchers CHAPTER 33.3
"AHHHHHHHHHH—" impit na sigaw namin nang magkagulatan kami sa pagbukas ng pinto.Pero nang maalala kong natutulog na ang mga tao sa bahay ay mabilis kong tinakpan ang bibig ni Lovely habang may naramdaman din akong tumakip sa bibig ko. Itinaas ko ang bitbit kong gasera at nakita ang dalawang lalaki— si Psalm at Sage!Pare-pareho kaming nanlalaki ang mga mata dahil sa gulat at... pare-pareho din kaming tinatakpan ang bibig ng isa't isa. Ako kay Lovely, si Sage kay Psalm, si Psalm naman ay sa akin at si Lovely ay tinatakpan ang bibig ni Sage.Nagpalitan kami ng tingin at sabay-sabay na tumango bago namin ibaba ang aming mga kamay. Tahimik lang kami nang muling umalingawngaw ang pagkatok sa may bintana kasabay ng tila malakas na hampas ng hangin. Otomatiko kaming napapunta sa likuran nina Psalm dahil sa takot habang nakasilip sa nakabukas na pinto kung saan makikita agad
Last Updated : 2021-11-18
Latest chapter
Dream Catchers CHAPTER 40
[LOVELY's Point of View]Isa-isa kaming bumaba sa van nang bigla na lang itong huminto at bigong mapatakbo ulit ni Sage."Anong nangyari?" tanong ni Pen na pupungas-pungas pa dahil sa biglaang paggising.Nakapakibit balikat na lang ako at pabulong na sumagot ng, "I don't know.""Aist! Malas talaga! Grabeng malas!"Napabaling kaming dalawa ni Pen kay Psalm nang bigla itong maghimutok at parang inis na inis habang nakapamewang at nakatingin somewhere sa taas. Napatingala din tuloy ako pero wala naman akong ibang nakita kundi ang kulay orange na langit dahil papalubog na ang araw. Sinong sinasabihan nya ng malas?I just rolled my eyes to dismiss the thought about him. Bahala nga sya dyan. Bat ko ba sya iniintindi? Tsk.Napagdesisyunan ko na lang na lumapit kay Sage na nasa bandang likuran ng sasakyan kung saan nakalagay ang makina nito. He seemed checking it."Is there a problem, Sage?" tanong ko at nakisilip na din."The engine must be bro
Dream Catchers CHAPTER 39
[LOVELY's Point of View]Everything happens for a reason, ika nga nila. Pero minsan— or should I say madalas— ay parang napaka unreasonable pa din ng mga nangyayari lalo na sa akin.Katulad na lang ngayon. Pauwi na kami sa syudad. Sobrang tahimik ng van. At the moment, kami lang apat ang nasa loob nito. Sinamahan kasi ni Miss Maggie ang kapatid n'yang si Marco kaninang umaga papunta sa isang tournament daw.Medyo tinamaan ng pagka-OA si Miss Maggie kaya hindi n'ya nagawang iwan ang kanyang little brother kaya kahit ayaw ni Marco ay wala s'yang nagawa nang magpumilit ang ate n'ya na ihatid s'ya nito sa pupuntahan n'ya. Ibinilin sa amin ni Miss Maggie ang kanyang baby Volkswagen at i-update na lang daw s'ya once na makauwi na kami sa syudad.Kaya ang ending, si Sage ang nasa driver seat. Magkatabi pa din kami ni Pen sa first row habang mag-isa naman sa likuran si Psalm. Oo, mukha kaming mag
Dream Catchers CHAPTER 38.2
I was getting my bags inside a huge, old cabinet nang makita ko ang sarili kong reflection sa salaming nakakabit sa pinto nito. And I looked at myself intently as I asked myself, sino nga ang taong nakikita ko ngayon sa salamin?My brunette hair was disheveled. My face was so pale and there were dark circles under my eyes. I am now wearing a more proper and casual shirt and khaki shorts matapos sabihin na uuwi na kami any moment now.Who is this person staring back at me?Is it still Sebastian? Or the role I undertook, Emmanuel? Or am I Sage again?I'm confused. I feel like I'm dealing with a stranger.Habang nakatitig ako sa sarili kong reflection, naalala ko ang mga pinag-usapan namin ni Lolo Dado kanina. Bago ako umalis sa kwarto n'ya, I had a chance to ask him who really is Emmanuel since mukhang nasa taman
Dream Catchers CHAPTER 38
[SAGE's Point of View]Do you know what sucks in this life? It is the idea of dying.There was a time na bigla kong natanong sa sarili ko na... bakit pa nabuhay ang tao kung kailangan n'ya din namang mamatay sa huli?Anong purpose ng buhay?Anong purpose ng death? Ng katapusan?Then this morning, I woke up feeling so drowsy. My head ache so bad pero nagawa kong gumising at tumayo mula sa hinigaan ko. I didn't exactly know why but my feet took me down the stairs and found myself standing in front of Lolo Dado's room.That is when I found out that we will be leaving today because of Lolo Dado's condition.Parang nawala lahat ng iniinda kong antok at sakit nang sabihin sa akin yun ni Ate Rian. I crept inside Lolo's room and sat beside his bed, held his crinkled hand and watched him sleeping.Suddenly, I felt a lone tear
Dream Catchers CHAPTER 37.2
[LOVELY's Point of View]"Argh," daing ko habang sapo-sapo ang noo ko nang makaramdam ako nang pagkirot dito.Halos hindi ko na din mamulat ang mga mata ko dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Gosh, anong oras na ba? Bat parang tirik na tirik na ang araw?"Good morning, Lovely," I heard Pen's voice kaya napamulat ako at nakita s'yang may bitbit ng isang tasa na medyo umuusok pa.Lumapit s'ya sa akin at iniabot ang tasa. Sinilip ko ang laman nito at sa amoy pa lang nito ay agad kong nalaman na salabat ito. Oh, bigla kong naalala si mommy. Gustong-gusto n'yang pinagtitimplahan ako ng salabat sa noong nasa bahay pa ako."Salabat daw yan sabi ni Miss Maggie. Baka daw kasi masama ang pakiramdam mo dahil sa nangyari kagabi at late na tayong nakatulog. Makakatulong raw yan para ma-lessen ang headache," paliwanag ni Pen nang mapansin ang pagtitig ko sa tasa.
Dream Catchers CHAPTER 37
[PSALM's Point of View]"Isa! Dalawa! Tatlo, tagay!"Kasabay ng sigawan ng mga taong nanunood, mabilis kong ininom ang lambanog na isinalin sa maliit na baso ni Mang Tagay— yung matandang lalaking nagpakana ng inuman na 'to.Napapikit ako sa sobrang pagngiwi dahil sa lasa ng lambanog at sa pagguhit ng tapang nito sa lalamunan ko. Walastik naman! Ang pangit ng lasa!Nilingon ko ang dalawa kong kasama. Halos umikot ang mata ko nang makita ang mayabang na pagmumuka nung pinsan ni Ate Rian na si Tristan na nakaupo sa harapan ko sa kabilang side ng mesa. Malaki pa din ang ngisi nito at parang hindi iniinda ang lasa ng lambanog."Tss, halatang lasenggero," bulong ko.Bago pa ako tuluyang ma-bad trip, ang katabi ko na lang na si Sage ang tinignan ko. Nakatingin lang s'ya sa baso n'ya at parang inaanalisa pa ang kaunting laman na tira nito. Mukhang hindi din s'
Dream Catchers CHAPTER 36.3
"Pen! Psst! Pen!"Para akong sinampal mula sa pagkakatulala ko sa sobrang panunood kay Sage at Lolo Dado nang makarinig ako ng pagsitsit at pagtawag sa pangalan ko."Pen, dito!"Napalingon ako sa may pinto na bahagyang nakabukas. Kunot-noo kong tinignan ang nakasilip sa maliit na siwang sa pinto dahil sa pagtawag nito sa akin at sa suot nitong hoodie jacket."Marco?" bulong ko at napagdesisyunang lumapit. Nagpaalam din muna ako kay Ate Rian bago tuluyang lumabas ng pinto."Bakit mo 'ko tinatawag?— s-sandali!" Muntik na akong mapatili nang bigla n'ya akong hatakin papunta sa isang tabi malapit sa hagdan. Muli n'ya akong hinarap nang tumigil kami."Where's ate Maggie?" tanong n'ya."Hindi ko alam. Si Ate Rian ang kasama ko simula nung umuwi kami galing sa liwasan. Teka nga... saan ka pala galing? Bakit hindi kita nakita maghapon?"
Dream Catchers CHAPTER 36.2
[PEN's Point of View]"Sige na, Lolo. Kailangan mo ng magpahinga. Bukas, maglilibot ulit kayo ni Emmanuel. Gusto mo 'yun di ba?" Panunuyo ni Ate Rian kay Lolo Dado dahil ayaw pa nitong matulog at gusto pa raw makisaya sa labas kung saan may salo-salong hinanda."Hindi, hindi. Gusto kong lumabas! Gusto kong makausap si Pedrito! May kailangan pa kaming pag-usapan! 'Yung tungkol sa lupa doon... doon sa Sampaloc. Kailangan kong lumabas!" Pagwawala na naman nito at pilit na tinutulak palayo si Ate Rian.Nanatili akong nakatayo sa pinakatabi ng kwarto. Magdadala lang sana ako ng baso ng tubig pero hindi na ako makaalis dahil sa nangyayari. Nag-aalala kasi ako saka baka kailanganin ni Ate Rian ang tulong ko lalo na sa pag-aasikaso kay Lolo Dado.Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Nurse Dan. Tumango ito kay Ate Rian bago ito lumapit. Saka ko lang na-gets kung para saan 'yun nan
Dream Catchers CHAPTER 36
[LOVELY's Point of View]Glamorous. Everything was definitely glamorous tonight!Nagliwanag ang buong bakuran dahil sa mga sulo na ginawa at dinala kanina ng mga kalalakihang dumalo. Akala ko nga ay mga mobs sila na may gustong sunugin na witch. Mga magsasaka pala iyon na in-invite ni Ate Rian.Kasalukuyan ding may band orchestra na tumutugtog sa sinet-up na stage sa may bukana ng bahay. Mga matatanda na ang mga musikero kaya tunog matanda na din ang tugtog but still, jive s'ya pakinggan. Puno din ng mga banderitas ang lugar at parang naging part ng design ang maaliwalas na night sky ngayong gabi. Ang daming twinkling stars!At syempre ang highlight ng lahat ay ang mahabang mesa na puno ng mga pagkaing niluto ko at mga prutas. May mga bitbit din naman 'yung ibang dumating. Mainly mga sticky rice delicacies like suman, biko and puto. Hindi ko nga napigilang maglaway dahil matagal-tagal na din akong hi
