LOGINShare
CHAPTER 16
Last Updated:
2021-11-04 05:36:21[SAGE's Point of View]
The sun was already at it's peak but people seemed to care less. When my feet stopped in front of it's huge and colorful entrance gate, I felt a rare ripples of excitement like a kid craving for something. The smell of popcorn and grilled hotdog in the air made my mouth to salivate. I can't remember when was the last time I took a bite of such food. Ah, I almost forgot. I never had a taste of that food. And watching how little kids run through the colorful gate while pulling their parent's arms gave me a wave of nostalgia. Parang kailan lang.
"Amusement park?" Lovely uttered in disbelief while looking at the entrance where people walked to and fro, breaking my silly reverie. Rumehistro din sa pandinig ko ang halo-halong ingay ng paligid na parang wala naman kanina.
"Ang galing mo namang magbasa, Love! Grabe, nakakagulat!"
I hopelessly shook my head. Sa sarkastikon
Related chapters
Dream Catchers CHAPTER 16.2
Nagpatuloy ako sa paglalakad but after a few steps, I immediately stopped and looked around when my eyes failed to found Psalm and Pen."Sage, I'm sorry. I didn't mean to be judgemental," she gently apologized. I chose not to respond and continue to look around, instead."Bakit?" Tanong n'ya Lovely nang mapansin ang paglinga-linga ko."They're gone.""What? Who?" Maging s'ya ay napalinga-linga sa paligid."Pen and Psalm.""Ha?!"Nagmamadali kong pinuntahan ang booth kung saan ko sila huling nakita. A skinny guy wearing a striped red and white polo shirt with a visor cup greeted me."Good morning, sir! I-try n'yo na po 'tong game namin. Stuff toys po ang prize, perfect po para sa girlfriend n'yo—""Hinahanap ko 'yung lalaki at babaeng pumunta dito kanina," diretso kong sabi sa kanya, ig
Last Updated : 2021-11-04Dream Catchers CHAPTER 17
[SAGE's Point of View]I was so sick of my life. Sawang-sawa na akong kontrolin ng ibang tao at maging kung anong gusto nila. I never had a chance to know who I am, to know what I want. That's why when I finally had the courage, I decided to step out of my box and do what I desire, to catch the things I missed— though it never went easy just like how I imagined it to be."This is... embarrassing Lovely," bulong ko habang pasimpleng tinitignan ang mga tao sa paligid. Pakiramdam ko kasi lahat sila nakatingin sa amin— sa akin.Who wouldn't? Kahit ako, na nasa matinong pag-iisip, ay lilingon at mapapatingin kapag nakakita ako nang mga kabataan na nakasakay sa isang umiikot na ride— not to mention that this is for kids. This is crazy."Ano ka ba, Sage! Don't mind them. Bakit? Kilala mo ba sila? Hindi naman 'di ba?" Sagot n'ya habang enjoy na enjoy sa one-sided n'yang pagkakaupo sa kabayo
Last Updated : 2021-11-05Dream Catchers CHAPTER 17.2
"What?!" Lovely's jaw dropped and her eyes widened. "Nawawala si Pen?!""Calm down, Lovely." Untag ko sa kanya. "Don't panic. For sure alam n'ya naman ang gagawin. She's not a kid— though she looks like one.""P-pero nawawala si Pen." Her eyes glistened with tears. "She's alone.""That's why we'll find her. Balikan natin kung saan s'ya huling nakita."Psalm nodded and Lovely wiped her tears with her hands. Bumalik kami sa booth area para tignan kung nandun pa si Pen. Unfortunately, mas kumapal pa ang dami ng mga tao lalo't hapon na. Naging mas mahirap hagilapin si Pen.Nagpa-ikot-ikot kami sa lugar at nagtanong-tanong na din. Pare-pareho na kaming pawisan at pagod. It's already 3 in the afternoon. Tirik pa din ang araw but trees around the park gave us some shed."Ganito s'ya kataas tapos nakasuot s'ya ng jumper at yellow shirt. Lampas balikat 'yu
Last Updated : 2021-11-05Dream Catchers CHAPTER 18
[LOVELY's Point of View]"Love, ‘wag mo naman akong iwan."Binilisan ko pa ang paglalakad dahil parang asong buntot ng buntot si Psalm sa akin. Nakakainis s'ya! Ang sarap n'yang ibalibag."Love!" sigaw n'ya pa kaya napapalingon ang mga taong nadadaanan namin. What an attention-seeker talaga! Argh!I stopped for a moment and faced him."P'wede ba? Wag mo kong tawagin Love! Lovely ang pangalan ko! Love-ly!" Sigaw ko sa kanya bago ko s'ya talikuran ulit at pinagpatuloy ang padabog kong paglalakad.Nang makita ko na ang part ng restrooms, I hastily got in and locked the door. Pinagtinginan pa ako ng mga tao sa loob dahil sa mabilis at malakas kong pagkakasara ng pinto. The cubicles were still occupied so I had to wait pa. Dumagdag pa tuloy ito sa inis ko.Halos mapatalon ako nang biglang may kumatok sa pinto."Love?
Last Updated : 2021-11-06Dream Catchers CHAPTER 18.2
Pilit ko s'yang hinatak palayo doon kahit nangangatog pa ang tuhod ko. Hindi ko na rin nilingon pa 'yung dalawang goons at dire-diretso lang ako sa paglalakad at paghila kay Psalm.Nakarating kami sa linya ng mga stall at booth malapit sa caterpillar ride. Actually, I don't know where to go talaga. Basta ang gusto ko lang, makalayo sa mga lalaking 'yun."Teka nga!"Bigla akong napahinto sa paglalakad nang tumigil s'ya at hilahin pabalik ang kamay ko."Anong nangyari? Bakit— sino 'yung— aist!"Psalm tousled his hair when he failed to make a question for me. Nakapamewang n'ya akong hinarap at tinignan ako mula ulo hanggang paa at pabalik. I diverted my gaze to avoid his."Binastos ka ng mga ugok na 'yun, no?" Tanong n'ya na parang nanenermon. Argh! I hate it when someone's scolding me. Nanay ko nga hindi ako sinisermunan e! Napayakap na lang ako sa
Last Updated : 2021-11-06Dream Catchers CHAPTER 19
[PEN's Point of View]Pabugso-bugso ang ihip ng hangin dahilan para hanginin ang ilang hibla ng buhok ko sa aking mukha. Makailang ulit ko itong hinawi at inipit sa aking tenga habang diretso ang tingin sa mga magwa-water ride sa lawa."Here."Nilingon ko si Sage nang abutan n'ya ako ng ice cream. Kinuha ko 'to kahit hindi ko naman gusto ang kumain ng kahit na ano. Nakakahiya naman kasi kung tatangi ako. Umupo rin s'ya sa kabilang side ng bench. Sa gitna namin ay ang teddy bear na napanalunan ni Psalm kanina sa dart game.Hindi na nakapagtataka na tahimik ang pwesto namin dahil unang-una, hindi ko din alam kung paano s'ya kakausapin matapos nang nangyari kanina sa tulay. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung bakit ako biglang umiyak sa kanya. Parang tanga lang. Nakakahiya. S'ya ang unang taong iniyakan ko. Ang masama pa, sa isang napakaliit lang na dahilan. Ang akala ko kasi talaga, mag-isa na ako&m
Last Updated : 2021-11-07Dream Catchers CHAPTER 19.2
Halos maubusan ako ng lakas. Bumilis ang tibok ng puso ko dahilan ng malalalim kong paghinga. At mas lalo pa 'yung lumala nang oras na namin para sumakay sa roller coaster. Tama. ROLLER COASTER. Pangalan pa lang ng ride na 'to ay siguradong mawawala ka na sa ulirat."Hi ma'am, sir! You have the one-pay-price pass kaya p'wede na po kayong sumakay." Malugod na saad ng lalaking nag-a-assist.Halos hindi na ako makagalaw nang nasa harap na mismo ako ng parang tren na ride. Naunang sumakay si Sage na parang hindi man lang s'ya kinakabahan. Bahagya n'yang hinila ang kamay kong kapit n'ya para gumalaw ako."Ah, ma'am! Kunin ko po muna 'yung teddy bear n'yo, ah?" Wala sa sarili akong napatango sa sinabi ng nag-a-assist saka kinuha ang teddy bear sa kamay ko.Tuluyan akong nakasakay at umupo. Halos malagutan na ako ng hininga dahil sa sobrang kaba. Maraming tumatakbo sa isip ko katulad ng paano kung mahulog a
Last Updated : 2021-11-07Dream Catchers CHAPTER 20
[PSALM's Point of View]"Ang sakit na ng likod ko Love, literal." Daing ko sa kasama ko."And so? Idea mo kaya 'to." Masungit n'yang sagot at bahagyang sumilip sa bandang tenga ko mula sa aking likuran."E, kasi ang arte mo! Kesyo masakit na ang paa mo, namamanhid na ang binti mo, nahihilo ka na etcetera etcetera," sumbat ko sa kanya. Nawalan na ako ng ibang choice kundi ang buhatin s'ya sa likuran ko para manahimik na s'ya at mapagpatuloy namin ang paghahanap kay Pen at Sage. Ang masama lang, mabigat pala ang babaeng 'to. Masyadong mapanlinlang ang kurba ng katawan n'ya dahil ang totoo, saksakan s'ya ng bigat."Then bakit hindi mo na lang ako ibaba, ha?" Panghahamon n'ya sa akin."Bakit? Papayag ka ba?""Hindi," matigas n'yang sagot at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa leeg ko. "Gusto pa kitang makitang nahihirapan. After all, suggestion mo 'to kaya
Last Updated : 2021-11-08
Latest chapter
Dream Catchers CHAPTER 40
[LOVELY's Point of View]Isa-isa kaming bumaba sa van nang bigla na lang itong huminto at bigong mapatakbo ulit ni Sage."Anong nangyari?" tanong ni Pen na pupungas-pungas pa dahil sa biglaang paggising.Nakapakibit balikat na lang ako at pabulong na sumagot ng, "I don't know.""Aist! Malas talaga! Grabeng malas!"Napabaling kaming dalawa ni Pen kay Psalm nang bigla itong maghimutok at parang inis na inis habang nakapamewang at nakatingin somewhere sa taas. Napatingala din tuloy ako pero wala naman akong ibang nakita kundi ang kulay orange na langit dahil papalubog na ang araw. Sinong sinasabihan nya ng malas?I just rolled my eyes to dismiss the thought about him. Bahala nga sya dyan. Bat ko ba sya iniintindi? Tsk.Napagdesisyunan ko na lang na lumapit kay Sage na nasa bandang likuran ng sasakyan kung saan nakalagay ang makina nito. He seemed checking it."Is there a problem, Sage?" tanong ko at nakisilip na din."The engine must be bro
Dream Catchers CHAPTER 39
[LOVELY's Point of View]Everything happens for a reason, ika nga nila. Pero minsan— or should I say madalas— ay parang napaka unreasonable pa din ng mga nangyayari lalo na sa akin.Katulad na lang ngayon. Pauwi na kami sa syudad. Sobrang tahimik ng van. At the moment, kami lang apat ang nasa loob nito. Sinamahan kasi ni Miss Maggie ang kapatid n'yang si Marco kaninang umaga papunta sa isang tournament daw.Medyo tinamaan ng pagka-OA si Miss Maggie kaya hindi n'ya nagawang iwan ang kanyang little brother kaya kahit ayaw ni Marco ay wala s'yang nagawa nang magpumilit ang ate n'ya na ihatid s'ya nito sa pupuntahan n'ya. Ibinilin sa amin ni Miss Maggie ang kanyang baby Volkswagen at i-update na lang daw s'ya once na makauwi na kami sa syudad.Kaya ang ending, si Sage ang nasa driver seat. Magkatabi pa din kami ni Pen sa first row habang mag-isa naman sa likuran si Psalm. Oo, mukha kaming mag
Dream Catchers CHAPTER 38.2
I was getting my bags inside a huge, old cabinet nang makita ko ang sarili kong reflection sa salaming nakakabit sa pinto nito. And I looked at myself intently as I asked myself, sino nga ang taong nakikita ko ngayon sa salamin?My brunette hair was disheveled. My face was so pale and there were dark circles under my eyes. I am now wearing a more proper and casual shirt and khaki shorts matapos sabihin na uuwi na kami any moment now.Who is this person staring back at me?Is it still Sebastian? Or the role I undertook, Emmanuel? Or am I Sage again?I'm confused. I feel like I'm dealing with a stranger.Habang nakatitig ako sa sarili kong reflection, naalala ko ang mga pinag-usapan namin ni Lolo Dado kanina. Bago ako umalis sa kwarto n'ya, I had a chance to ask him who really is Emmanuel since mukhang nasa taman
Dream Catchers CHAPTER 38
[SAGE's Point of View]Do you know what sucks in this life? It is the idea of dying.There was a time na bigla kong natanong sa sarili ko na... bakit pa nabuhay ang tao kung kailangan n'ya din namang mamatay sa huli?Anong purpose ng buhay?Anong purpose ng death? Ng katapusan?Then this morning, I woke up feeling so drowsy. My head ache so bad pero nagawa kong gumising at tumayo mula sa hinigaan ko. I didn't exactly know why but my feet took me down the stairs and found myself standing in front of Lolo Dado's room.That is when I found out that we will be leaving today because of Lolo Dado's condition.Parang nawala lahat ng iniinda kong antok at sakit nang sabihin sa akin yun ni Ate Rian. I crept inside Lolo's room and sat beside his bed, held his crinkled hand and watched him sleeping.Suddenly, I felt a lone tear
Dream Catchers CHAPTER 37.2
[LOVELY's Point of View]"Argh," daing ko habang sapo-sapo ang noo ko nang makaramdam ako nang pagkirot dito.Halos hindi ko na din mamulat ang mga mata ko dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Gosh, anong oras na ba? Bat parang tirik na tirik na ang araw?"Good morning, Lovely," I heard Pen's voice kaya napamulat ako at nakita s'yang may bitbit ng isang tasa na medyo umuusok pa.Lumapit s'ya sa akin at iniabot ang tasa. Sinilip ko ang laman nito at sa amoy pa lang nito ay agad kong nalaman na salabat ito. Oh, bigla kong naalala si mommy. Gustong-gusto n'yang pinagtitimplahan ako ng salabat sa noong nasa bahay pa ako."Salabat daw yan sabi ni Miss Maggie. Baka daw kasi masama ang pakiramdam mo dahil sa nangyari kagabi at late na tayong nakatulog. Makakatulong raw yan para ma-lessen ang headache," paliwanag ni Pen nang mapansin ang pagtitig ko sa tasa.
Dream Catchers CHAPTER 37
[PSALM's Point of View]"Isa! Dalawa! Tatlo, tagay!"Kasabay ng sigawan ng mga taong nanunood, mabilis kong ininom ang lambanog na isinalin sa maliit na baso ni Mang Tagay— yung matandang lalaking nagpakana ng inuman na 'to.Napapikit ako sa sobrang pagngiwi dahil sa lasa ng lambanog at sa pagguhit ng tapang nito sa lalamunan ko. Walastik naman! Ang pangit ng lasa!Nilingon ko ang dalawa kong kasama. Halos umikot ang mata ko nang makita ang mayabang na pagmumuka nung pinsan ni Ate Rian na si Tristan na nakaupo sa harapan ko sa kabilang side ng mesa. Malaki pa din ang ngisi nito at parang hindi iniinda ang lasa ng lambanog."Tss, halatang lasenggero," bulong ko.Bago pa ako tuluyang ma-bad trip, ang katabi ko na lang na si Sage ang tinignan ko. Nakatingin lang s'ya sa baso n'ya at parang inaanalisa pa ang kaunting laman na tira nito. Mukhang hindi din s'
Dream Catchers CHAPTER 36.3
"Pen! Psst! Pen!"Para akong sinampal mula sa pagkakatulala ko sa sobrang panunood kay Sage at Lolo Dado nang makarinig ako ng pagsitsit at pagtawag sa pangalan ko."Pen, dito!"Napalingon ako sa may pinto na bahagyang nakabukas. Kunot-noo kong tinignan ang nakasilip sa maliit na siwang sa pinto dahil sa pagtawag nito sa akin at sa suot nitong hoodie jacket."Marco?" bulong ko at napagdesisyunang lumapit. Nagpaalam din muna ako kay Ate Rian bago tuluyang lumabas ng pinto."Bakit mo 'ko tinatawag?— s-sandali!" Muntik na akong mapatili nang bigla n'ya akong hatakin papunta sa isang tabi malapit sa hagdan. Muli n'ya akong hinarap nang tumigil kami."Where's ate Maggie?" tanong n'ya."Hindi ko alam. Si Ate Rian ang kasama ko simula nung umuwi kami galing sa liwasan. Teka nga... saan ka pala galing? Bakit hindi kita nakita maghapon?"
Dream Catchers CHAPTER 36.2
[PEN's Point of View]"Sige na, Lolo. Kailangan mo ng magpahinga. Bukas, maglilibot ulit kayo ni Emmanuel. Gusto mo 'yun di ba?" Panunuyo ni Ate Rian kay Lolo Dado dahil ayaw pa nitong matulog at gusto pa raw makisaya sa labas kung saan may salo-salong hinanda."Hindi, hindi. Gusto kong lumabas! Gusto kong makausap si Pedrito! May kailangan pa kaming pag-usapan! 'Yung tungkol sa lupa doon... doon sa Sampaloc. Kailangan kong lumabas!" Pagwawala na naman nito at pilit na tinutulak palayo si Ate Rian.Nanatili akong nakatayo sa pinakatabi ng kwarto. Magdadala lang sana ako ng baso ng tubig pero hindi na ako makaalis dahil sa nangyayari. Nag-aalala kasi ako saka baka kailanganin ni Ate Rian ang tulong ko lalo na sa pag-aasikaso kay Lolo Dado.Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Nurse Dan. Tumango ito kay Ate Rian bago ito lumapit. Saka ko lang na-gets kung para saan 'yun nan
Dream Catchers CHAPTER 36
[LOVELY's Point of View]Glamorous. Everything was definitely glamorous tonight!Nagliwanag ang buong bakuran dahil sa mga sulo na ginawa at dinala kanina ng mga kalalakihang dumalo. Akala ko nga ay mga mobs sila na may gustong sunugin na witch. Mga magsasaka pala iyon na in-invite ni Ate Rian.Kasalukuyan ding may band orchestra na tumutugtog sa sinet-up na stage sa may bukana ng bahay. Mga matatanda na ang mga musikero kaya tunog matanda na din ang tugtog but still, jive s'ya pakinggan. Puno din ng mga banderitas ang lugar at parang naging part ng design ang maaliwalas na night sky ngayong gabi. Ang daming twinkling stars!At syempre ang highlight ng lahat ay ang mahabang mesa na puno ng mga pagkaing niluto ko at mga prutas. May mga bitbit din naman 'yung ibang dumating. Mainly mga sticky rice delicacies like suman, biko and puto. Hindi ko nga napigilang maglaway dahil matagal-tagal na din akong hi
