(Monina POV)
Pagdating namin sa tapat nang gate. Si Rhio.
“Hala. Ate wag mong sabihin bagong lalaki mo na naman yan.”
“Si Rhio, tauhan ni Cedrick. Pumasok na kayo.”
Dahil alam ko may sasabihin sa akin si Rhio.
Nang makapasok yung dalawa. Agad naman na may ibinigay na folder si Rhio sa akin. Yung kontrata na dalawampung taon.
“Your free. We are here para kunin lang ang mga kagamitan ni Master Cedrick.” na parang kutsilyong itinaga sa puso ko.
Ibig lang sabihin di na siya babalik. Siguro, nagkabalikan na nga sila ni Vanessa. Napabuntong hininga na lamang ako. Kasama nang marahan na tango.
“Okey.” Kahit dumurugo na naman ang puso ko.
Pumasok na ako sa loob na siyang ikinaalis naman kaagad ni Rhio. Wala na nga sa aming paki-alam si Cedrick lalo na nagpakita ako sa kanya nang parte kong… ang hina ko talaga. Sumuko
(Cedrick POV)“This concern about Monina.”“No. Mamili ka. Ang anak mo o si Monina?”“Tss. Obvious, it is my son.”“Don't disturb Monina once again.”“Sure. But don't ever hurt them!” Agad kong sagot sa kanya.This is bulshit! Ngayon napaglalaruan at Pinapaikot na ako nang gagong to.Di siya sumagot sa sinabi ko kundi…“I send the package then. Time was good to make the deal this to you.”Naibaba ko na. Napatitig kay Mike.“Get Monina's contract. Everything. Ipadala mo kay Rhio sa kanya. Simula ngayon wala na akong maririnig tungkol kay Monina. Nagkakaintindihan ba tayo Mike?”Napatango ito sa akin at tumalikod na nga nang tuluyan.Napaupo ako ulit. Isinandal ang likuran sa upuan. Napapahilot nang sintido dahil… gumagawa ako ngayon nang desisyon na di ko mas
(Monina POV)Siyang nababahala na nga ako. Kinakabahan ako ng sobra. Paano na kung may nangyaring masama kay Carolina. Diyos ko po. Wag naman sana.“Saan natin siya hahanapin?! Baka may dumukot na sa kanya?!”“Ate, relax’s lang po. Tinatawagan na ni Caroline ang mga kaibigan namin. Baka tumakas din at pumunta sa mga friends niya.”“Tinawagan niyo na ba ang phone niya?”“Naiwan niya ate.” Nguso nito sa naka-charge na phone.“Di siya umalis!” Yun ang ibig lang sabihin. Maiwan na ang lahat, wag lang ang phone. Yun na ang uso sa panahon ngayon.“Yun nga ate. Sa tingin ko di talaga siya umalis. Saka wala daw sa kanila. Naubos ko na kaibigan niya.” si Caroline.Bumukas ang pinto. Si Matt.Kakauwi pa lang niya. Itiniklop ang payong dahil malakas nga ang ulan sa labas.Inalis ang headset niya.“May p
(Secretary Lee POV)Umalalay muna ako kay master Cedrick. Di ko muna kinuha ang impormasyon nang donor. Since alam naman namin na illegal itong ginawa namin. Kumapit si Master Cedrick sa patalim ni Dr. Haiden.Nagulat lang ako na alam ni Master Cedrick kung nasaan ito. Alam niyang matatawagan ito.Nawala din ako sa pag-iisip dahil nakaabang lang ako kay master Cedrick at kasamang si Miss Vanessa na pinapanuod ang ginagawa nila. Hangang sa na alarma na nga ang nasa kabilang silid. Wala silang nagawa na isalba ang donor sa kapalpakan nila.Napabuntong hininga na lamang ako.Wala naman silang kailangan na katakutan kay Master Cedrick. Matakot sila kung di nila nagawa nang maayos trabaho nila. See… anong mangyayari ngayon? Lalo silang matatakot.Kinuha ko ang profile nang donor. Nang buksan ko ang folder… halos nabitiwan ko.Ang mga mata nito…
(Cedrick POV)“Mga walang kwenta naman talaga yan Mike.” Siyang nagsilingon sila sa akin.Ngunit nang umangat ang paningin sa akin ni Mike. Balot nang pait at poot ang mukha nito.“What's wrong? Wala na tayong magagawa sa katangahan nila.”Ngunit…“Master Cedrick…” Di ako makapaniwala kung bakit napapaiyak na ngayon si Mike.Ganito kahina ang loob niya?Tumaas ang kilay ko. Napapatitig siya sa nakahigang donor na tinakpan na ng puting tela. Lumapit ako sa donor at inalis ang tabon sa mukha nito.Agad kong nabitiwan…Parang may kung anong malamig na aurang pumasok sa katawan ko.This is for sure… ang nararamdaman din ni Mike. Napatitig ako sa kisame. Ipinikit ko ang aking paningin. Na-iyukom ang mga kamay ko.Saka naibalibag ang gamit na malapit sa akin.“Fuck!”Haiden trick me badly.&
(Monina POV)“Ano sa akin? Hey! Nababasa ka na! Pasok.” Bubuksan na niya yung pinto sa kabila ngunit napatitig lang ako sa kanya. Siya talaga ang nagdala nang kamalasan sa akin.“Pakibura nang mukha mo sa mundong ito Justin Sy!” Di ko alam kung bakit sinabi ko yun, pero yun ang gusto kong mangyari. Ngunit pinagtawanan lang niya ako. Natuwa pa talaga.“Wow.”Siyang ikinabitaw ko na nang payong at sagad na akong umiyak.Nataranta na lumabas si Justin Sy at kinuha ang payong at nilapitan akong pinapayungan.“Pasok ka muna. I'm sorry…”Binuksan nito yung passenger seat. Nababasa na din siya.“Papatayin ako ni Dominic kapag nalaman niyang pina-iyak kita. Oyyy! Di kita pinapaiyak. Pasok na. Nababasa na din ako.”Dominick…Kung ayaw ko na ngang guluhin si Cedrick… Yung kapatid niya! May kakayanan
(Monina POV)“Need this?” alok niya sa akin. Ikina-iling ko.Manyak din ang isang to. Ah. Hindi. Galawang playboy lang Monina.“Ang seryoso mo naman sa problema mong yan. Sabagay kapatid mo ang nawawala. Kung meron din akong kapatid, natitiyak kong mag-aalala din ako.”Alam pala niya.“Pero di ganyan. Kilala ko ang genes namin. Baka nasa paligid lang nakikilandian. Kayo Monina?”Napabuntong hininga ako. Ang prinsipyo ni Justin, prinsipyo nang mga pulis.Ugali ang tinitignan muna para di mag-alala kaagad. Haist. Di nila ako naiintindihan. May mali eh. Ramdam ko yun.Kinakabahan ako. Niyayakap ako nang sobrang kaba. Dahil siguro alam kong merong taong gusto na iparamdam sa akin ang panganib sa paligid namin.Kinuha ni Justin ang isang tasa.“You need this.” Muli na naman akong umiling. Napangiti siya.“Parang nahawaan ka na n
(Monina POV)Napabuntong hininga ako. Saka napatitig kay Justin. Ngumiti ito sa akin.“Wag mong sasabihin na kailangan kong umalis… Okey.” Dahil si Dominick na itong napatitig sa kanya. Umalis na inilapag sa mesa ang tsaa niya.Kami na itong naiwan…“Nahulog ka sa kanya nang tuluyan.” Ikinalayo ko ng paningin sa kanya. Sino naman talaga ang di mahuhulog dito. Narinig ko siyang napabuntong hininga.“Monina.” Ikina-angat ko nang paningin dito.“Kailangan mong bumalik sa pagkatao mo noon. I mean the gullible woman knows by all. Di mo kailangan makisali sa mundo namin. Ikaw lang ang magiging kawawa.”Ako na itong napalunok nang laway para magsalita.Paano ako makaka-alis sa mundo nila kung sila lang naman ang makakapitan ko sa nangyayari sa paligid nang pamilya ko. Mabuti ngang dumating sila dahil kahit paano may kalaban-laban kami. M
(Vanessa POV)Nang malaman kong kapatid ni Monina ang nawalan ng buhay dahil sa operasyon nang anak namin ni Cedrick. Ngumiti ako. Kahit paano… ewan. Masaya ako. Parang kailangan kong maging masaya. Dahil si Cedrick na mismo ang lalayo kay Monina. Alam ko na magiging komplikado ang nararamdaman nila sa isa't-isa. Di siya mapapatawad ni Monina sa ginawa niyang ito.Marahan kong ipinatong ang kamay nang anak ko sa taligiran niya. Lumabas sa silid na hawak nga ang di mahawakang folder ni Mike at Cedrick.Natatakot sila sa maaring maging reaction ni Monina kapag nalaman nga nitong… lumisan na nang tuluyan ang kapatid niya sa mundong ito dahil kay Cedrick.Sa paglabas ko. Narinig ko ang sigaw ni Cedrick sa kausap nito na nasa kabilang linya. I bet, yung taong pinagkunan niya nang taong pinagkunan nang puso para kay Adrian.He is really mad.
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n