(Secretary Lee POV)
Gusto kong mapahilot ng leeg sa harapan niya ngunit pinigilan ko. Di ako makapag react sa tanong niya.
“Dagdagan mo pa ang perang yan! Triplehin mo!”
“Master Cedrick, hindi kaya…”
“Sinusuway mo ako?” Napailing na lamang ako. “Do it. Ayokong ginugulo niya ang kapatid ko.”
Saka tumalikod siya na ang taas ng pride. Halos di mo makita kung saan na nga nakarating. Napailing na lamang ako. So, anong gagawin dito sa pagkain na pinahanda niya?
Napatawag na lamang ako para nga ihatid na lang sa malapit na bahay ampunan ang mga pagkain. Ang gusto lang naman kasi ni Master Cedrick makitang nahihirapan yung babae. Masaya na siya sa ganto?
Habang nasa sasakyan. Di pa kami umuuwi. Hinihintay ng mga mata niya na lumabas sa likuran ang babae kung nasaan nga ang employee entrance at exit.
Anong trip ang pinag-gagawa ng Boss ko? Talagang may
(Monina POV)Nadaanan ko yung computer shop. Kailangan ko din I-check through email ang kapatid ko na tatlong araw na lang uuwi na siya. Yun kung di nga kasali sa championship. Ang bad ko naman kung ganoon ang ipapanalangin ko para sa aking kapatid. Syempre kapatid kita Caroline alam kong dalawang linggo pa kami maghihintay sayo dahil i-uuwi mo yung trophy diba?Sige supporta ang Ate.Napa reply sa kanya na di nga kami nahahalata ni Papa. Dahil ako itong napapakunwaring sumasayaw. Pareho pa namang kaliwa ang paa ko. Haist. Nadidisgrasya pa ako sa sofa kapag nagkakamali landing ko. Ako mababalian ng paa kapag tumagal pa ito.Pero sa huli ng reply ko. Andoon parin ang paalala na mag-ingat. Wala ang Ate Monina kapag may mang-away man sa kanya at syempre ang kapatid niyang dalawa na sa tiyan pa lang magkasama na sila.Mahal ka ni Ate. Chanak Caroline.Pagkatapos, may natira pa akong oras, napahanap na nga ng information tungkol
(Monina POV)Alam niyo guys, may malaking picture ni Lee Min Ho sa kwarto niya. Plus, ang wallpaper ng phone at laptop niya, Lee Min Ho. Pagawa na ako chibbie ni Lee Min Ho tapos, gawin ko teddy bear para kay Ms. Author! Hahaha. Joke lang po Author. Ako po ang addict alam ko po yun. Relaxs. wag ma-burn out okey?Napasilip ako sa silid ni Papa. Wala nang ilaw. Kaya dahan-dahan akong naupo sa tabi ni Carolina. Napasabay sa drama nito. Ngunit hinampas ko ito.“Itigil mo na nga yan.”“Ate naman.”“Balita kay Caroline? Kamusta live performance niya?” bulong ko. Ngumiti ng pagkalaki si Carolina.“Ate sa tingin ko dadalhin talaga ni Caroline pauwi yung trophy ng champion!” gigil na sabi nito ngunit mahina lang. Saka nga hinila na ako papasok sa silid, at pinakita sa akin yung live performance ng kapatid namin. Ang galing. So very proud ate, here.“Sabihin na ba natin kay
(Secretary LEE POV)“For executive signature Master Cedrick.” lapag ko ng ilang folder sa mesa niya. Saka nga nasa ibabaw lang nito ang schedule niya sa boung araw. Tatalikod na sana ako ng matangap ko ang text message ni Rhoa. May naghihintay na bisita sa kanya.“Master Cedrick. Rhoa have an urgent message for you.” lapag ko ng tablet nito sa kanyang harapan.“About what?” tanong niya sa akin na di man lang ako tinapunan ng titig dahil abala ito sa kanyang binabasa.“A guest to your house?”“Who are they? Dismiss them. I don't want to waste my time for anyone.”“Are you sure Master Cedrick?” Saka nga napasilip ito sa kanyang salamin. Mga mata nito na sumasalubong sa paningin ko parang dulo ng karayom.Bahagyang ako napayuko. Kukunin ko na sana ang tablet ng bigla niyang pinigilan ang kamay ko.“Anong ginagawa ng babaing yan sa pamamaha
(Secretary Lee POV)“Secretary Lee. Mute the bell tone.” narindi na rin siya. Lumapit ako sa control panel saka nga napamute. Sa monitor, patuloy parin napapadoorbel si Miss Monina.“Sa tingin mo, bakit naririto siya?”“Di ko alam Master Cedrick.”“Tss. Walang kwenta.” Normal na masakit siya magsalita para sa akin. Wala din kasing kwenta ang tinatanong niya. Wala daw siyang oras na gustong sayangin. Eh ano ito?“Get me some drinks.”Kaya pinuntahan ko si Rhoa. Lumapit sa fridge.“Sino ang babaing yun?”“Akala ko, siya ang mapaglalaruan ni Master Cedrick. Siya pala itong paglalaruan ang boss natin.” pangiti kong sabi. At kumuha na nga ng wine glass.“He needs this again.”(Monina POV)Tatlong oras na ako sa kaka-doorbell pero di man lang ako binubuksan.Wow. O
(Secretary Lee POV)Sa akala naming umalis na si Miss Monina. Napatayo si Master Cedrick.“Prepare the car. Di ako papayag na aalis siya ng ganito lang!”Minsan sira ulo din talaga ang Boss namin. Tatalikod na sana ako sa kanya para gawin yun ng biglang naituro ko yung monitor ulit. Bumalik si Miss Monina. Napalingon siya.May hawak na bato ang kamay ni Monina. Saka sisirain sana ang doorbell nang bigla na lang ito bumagsak. Di kami makapagsalitang dalawa.Ang ganda ng pinapanuod natin Master Cedrick.“Shall I call the emergency hotline Master Cedrick.” Nahimatay na si Monina sa pinag-gagawa nga nito.“Get her!” bulyaw na lamang niya sa akin. Para ding sinasabi na wag ko siyang insultuhin. Sabagay kasalanan niyo nga rin. Ano ba ang ilalagay sa hospital record? Isang babae nahimatay sa labas ng pamamahay ng isang kilalang Doktor?Inutusan ko na nga ang tauhan niya na kunin ang
(Monina POV)Napabalikwas ako ng bangon. Mulat na mulat ang aking mga mata. Parang owl na napakurap-kurap sa haba ng pilikmata.Nasa loob ako ng isang mamahaling silid! Ang chandelier na pinagsisigawan sa akin na kahit kailan di ko maiisipan na bumili noon. Sa may normal din namang florescent lamp.Ang desenyo ng dingding na parang nasa silid ka ng isang princessa.Mga kurtinang nagsisihabaan na kung wala nga ata yung aircon, ang init dito.Wait. Asaan tayo?Tatayo na sana ako ng… damit ko? Ano ito?! Para akong manika na nagmula pa sa englatera.At nasaang pamamahay ba ako?! Wag niyong sasabihin kay Kuya Manyak. Atleast pinapasok na ako nito.Yung bag?! Asaan?Nakita ko sa may mesa. At naroroon din ang tuyong damit ko. Walang laman yung bag dahil pinatuyo din. Nasa isang kahon ang mga gamit ko.Wow. Ang organize naman ng paka-ayos ng gamit ko.Sino may gawa nito? Kinuha ko yung notebook kung
(Monina POV)“Di ko na yan kasalanan ha.” Ngumisi sa akin at para ngang confetti na pina-ulan sa harapan ko. Nakalapit siya sa akin.“Kayabangan ng pera ang pananga namin?” pag-uulit nito sa sinabi ko sa kanya.“Bakit Miss, may kayabangan ka rin ba? Anong pinagmamayabang mo?” lapit ng labi nito sa tenga ko na parang dinala sa ilalim ng paa ko ang yelong territoryo ng Alaska.“Para kang basura sa akin na madali lang iligpit. Wala ka ba talagang interest sa kapatid ko?”“Wala Kuya Manyak!” sagot ko na. Tss. Gusto ko nang umuwi lalo na nga nasilip ko sa bintana parang gabi na.“Prove it to me na wala kang gusto sa kapatid ko.”“Huh? Bakit ko naman pag-aaksayahan ng oras ang bagay na yan?!”“I heard your sister nasa ibang bansa ngayon.”“Kuya Manyak. Wag mong idadamay ang pamilya ko dito.”
(Secretary Lee POV)“Isa pa. Baka maka-abot kay Young Master Dominick ang tungkol dito.”“As if may magagawa naman niyan ang kapatid ko, Secretary Lee.”Nang pumasok si Rhio. Tinitigan ako nito ng kakaiba at lumapit kay Master Cedrick, sabay binigay ang phone.“It is Young Master Dominic.”“Tss. Parang nakaabot na nga sa kanya.” titig ni Master Cedrick na di ko kaagad ginawan ng paraan. Ngumisi siya na nakikinig nga sa kabilang linya. At walang balak magsalita si Master Cedrick ng ibaba niya ito.“Don't entertain his call from now on.” sabi nito kay Rhio.Okey lang. Kumpleto ang tauhan ni Master Cedrick na nakapaligid sa kapatid. Walang kailangan problemahin. Ngunit tumataas ang kilay ko sa tanong na, anong laro ang ginagaw niya ngayon? Gumagawa ba siya ng sariling pamalo sa kanyang ulo? Well, okey lang. Atleast nakakalimutan na nito ang tungkol sa trahedya.
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n