(Monina POV)
“Matutulog na ako Cedrick.”
“Good.”
“Kaya umalis ka na.”
Ngumisi lamang ito. Saka ko napansin na umiinom ito ng alak. Kaya napalapit ako dito. Agad na itinaas ang baso niya. Sa alam nito ang gagawin ko.
“Di yan ang solution Cedrick.” Napabuntong hininga ako. “Since wala naman tayong gusto sa isat-isa. Bakit ka nahihirapan na tangapin na kailangan mong mabuo ang pamilya mo? Expectation ko nga, dapat tinutulak mo na ako palayo sa inyo.”
Ngumisi na parang wala akong tama sa sinabi ko. Kaya napapikit na lamang ako.
“Kung mag-lalasing ka. Hindi dito sa silid na naririto ako. Alis!”
Sa ayaw talaga nitong umalis. May magagawa ba ako? Bahay niya ito.
Kaya naman hinablot ko ang unan saka lalayas sa silid na ito para sumiksik kay Rhoa. Siya lang ang naiisip ko na maari kong lapitan sa aking situation ngayon. Ngunit hinulog na nama
(Secretary Lee POV)Sa situation ngayon, alam kong di ako makakauwi. Kaya tumawag ako sa amin upang ipaalam.“Anong nangyari? Bukas ikakasal ang boss mo diba?”“Hindi na ata matutuloy.”“Bakit?”“Mahabang kwento. Uuwi din ako kinabukasan.” Napabuntong hininga si Mitchelle.“Sige Mike, parang marami ka na namang gagawin.”Nang maalala ko yung…“Yung bracelet mo pala, pinapa-ayos ko.”“Bracelet?”“A bracelet made of ruby. Natatandaan ko wala akong biniling ganoon? Saan mo nabili?”“Teka? Bakit…”“Meron bang problema?”“Bakit nasira? Pinapaayos mo diba?” Parang nataranta ang asawa ko.May mali. Meron ka bang tinatago sa akin Mitchelle? I admit, wala akong masyadong oras sa kanila. At ako pa itong nag-iisip nang mali. Sa mer
(Secretary Lee POV)Inuna ko na lamang ang tungkol sa kompanya. Gaya nang dati wala naman gaanong problema dahil sa takot na lamang nang mga empleyado at nagpapatakbo nang kompanya nila.“Your brother…”“Send him back immediately to abroad.” Sa tingin ko dahil na naman ito sa nangyari ngayon. Tiyak susugurin na naman siya ni Young Master Dominick.Actually, gusto ko din ipatikim kay Master Cedrick ang kamao ko. Dahil ang desisyon niyang ito ay di makatarungan sa panig ni Miss Monina.Ano nga ba ang plano mo?Fine. Monina will live at peace dahil nga sisiguraduhin ko talagang di makakalabas ang baliw na si Dr. Haiden.Haist. Kala ko pa naman mayroong happy ending na itong kwento nila. Bakit nagkakaganito? Tss.Napatango na lamang ako sa gusto nitong mangyari.“You heard me. Immediately, Secretary Lee.”“I'll arrange it immediately Master Cedrick.&rdq
(Monina POV)Paano yan, babalik na ata ako pagkatapos masulosyunan ni Cedrick ang problema ng pamilya ko.Napaupo ako ng maayos at napa-unat. Okey lang at least natapos ko ang ilang pahina ng scrapbook. Nakasama ko man siya ng di ini-expect. At lalayas sa buhay niya na di ko din naman ini-expect. Patas lang.Sana lahat ng bakas sa puso ko mawala din na parang bula. Yung madali lang.Patayo na ako sa kinakaupuan ko ng biglang…Kung babalik ako sa pinagmulan ko, ibig lang sabihin magiging normal na ang lahat. Ngunit yung oras ko na instead nag-aaral ako, nagpupursigi makapagtapos ngayon at sana napromote na ako sa mga trabaho ko, nawala nang dahil sa kanya! Lalong-lalo na di ako makakapag-graduate dahil dito!Higit sa lahat Monina, si Cedrick lang naman kumuha ng letter V mo! O ano? Anong gusto mong kabayaran sayo?!Malaki talaga ang utang ng lalaking yun sa akin!Kaya yung tamlay mode ko, di maari yun dah
(Monina POV)Kaya naihila ko na lamang ang upuan. Naupo. Kumuha nang pinagbabalat ni Rhoa'ng prutas.“Hantayin ko na lang magising.”“Minsan gising lang yan si Master Cedrick Monina. Halos ang pinakamahaba niyang oras na di lumalabas sa silid, higit kumulang nang dalawang buwan.”Napakisapmata ako sa narinig ko. Talaga lang? Kaya niyang bumabad sa loob ng bahay lang?!“Kahit anong mangyari, kailangan niya lumabas! Graduating na ang mga kaklase ko. Habang ako, di makakasabay ngayon?!”“Ahhh. Yun ang habol mo?”“Oo. At kung ano pa ang balak niya sa mga sinira tungkol sa akin”“Pati ba yung ano mo Monina?”“Anong-ano?” Pinanlakihan ako nang mata ni Rhoa. Saka titig sa bandang ibaba. Nakuha ko. Kaya namula ako.“Wala na akong magagawa sa bagay nay an. Uuwi na dito ata ang asawa niya.”“Talaga l
(Monina POV)Wow. Di ko naman bahay ito para gumawa nang eksenang ganyan. Hayaan ninyo. Sa isipan ko na nga lang ginagawa ang pagpapaka sadista ko sa kanya.“May kilala ako Cedrick. At kung di mo alam. Di naman talaga ako no boyfriend since birth.” Aktong kukuha siya nang prutas. Nang mapalingon ito sa akin. Nagkatitigan kaming dalawa. Titig niya parang lion na gusto akong lamunin. Ngumisi ito.“Really? Gusto mong patayin ko sa harapan mo mismo si Mike?” Bakit si Mike ang kailangan patayin? Ahh. Si Mike lang naman ang kumukuha ng impormasyon.Ahahaha. Waging-wagi ako. Sige! Ako naman ang mantitrip sayo Cedrick Marlan Wu! Kung dati-dati ikaw ang sagad na tumitira. Ako na ngayon. Baliktad na ang baraha natin.Hahaha. Ibang klase talaga ang pusong nasaktan. To the resback na i-angat ang pride.“Anong kinalaman ni Mike para patayin mo siya? Kakasabi ko lang sayo na mahirap maghanap nang taong mas lo
(Monina POV)“Good Monina. Don't try to trick me.” Na kinuha nito ang baril sa kamay ni Mike. Saka halos di ako makagalaw nang itutok nito ang baril sa akin.“Or I'll kill you.” Na siyang ikinataas nang kamay ko. Puso ko na di na talaga natutuwa sa nararamdaman.Yan ba talaga ang taong nahulugan mo na ng nararamdaman Monina? Di ka ba natatakot sa kanya.Sa totoo lang… takot na takot.(Secretary Lee POV)Miss Monina, di magandang pinaglalaruan ang tusong si Master Cedrick.Sumunod kaagad ako sa kanila matapos nga ibalik ni Master Cedrick sa akin ang baril ko. Wala akong plano na iputok ito sa sarili kong ulo, kaya di ko nagagawang mapaglaruan si Master Cedrick. Ako din, nakakaramdam nang takot sa kanya.Ano kaya ang pumasok sa ulo ni Miss Monina para pagtripan ito? Ngunit, bakit naman ganoon ang reaction ni Master Cedrick?Napa
(Monina POV)“Master Cedrick, it's time.” Sabay kaming napalingon ni Cedrick kay Mike habang nagbabangayan nga kami tungkol sa pag-aaral ko na nawala lang ang lahat nang paghihirap ko dahil sa kanya. Kung di nga matutuloy ang relasyon naming, edi wow.Nagsakripisyo na ako diba? O sadyang ayaw ko lang umalis sa tabi ni Cedrick.Mahal ko na siya.“The person who trying to kill Monina's father was arrested and will sentence lifetime imprison.” Na siyang ikinatitig ko kay Cedrick.Ibig lang sabihin nito, tapos na nga ang pinag-usapan namin.“Are you sure?” Napatango si Mike bilang sagot.Saka humarap sa akin si Cedrick. Mga mata niya na di rin alam ang sasabihin ngunit… alam niya kung ano ang kailangan gawin.“You're free now Monina, that’s our deal.” Di ko alam ang sasabihin.“If you don't leave, nahulog ka
(Monina POV)Nabitiwan ko ang ballpen sa ibabaw nang papel. Umiling ako kay Mike.“Sapat na yung, tinulungan kami ni Cedrick at pinagawa nga ang bahay namin. Sapat na yun sa akin. Di sa akin mahalaga ang ibibigay ni Cedrick. Yung kalayaan lang at kaligtasan nang pamilya ko, sapat na yun.”“Are you sure Miss Monina?” May ngiti na tumango ako. Napatayo…“Aalis na ako ngayon?” Tahimik na tumango si Mike.“I will repeat Miss Monina, masisira na itong compensation niyo sa araw na ito.”“Okey lang.” Dahil kailangan ko nang maraming pagkalibangan para kalimutan na minsan pinansin ko ang pusong tumibok sa isang lalaki na di naman talaga para sa akin.Masaya ako para kay Cedrick. Sa wakas magiging masaya na siya.Umakyat ako sa huling pagkakataon sa silid. Nadatnan ko na ini-impake ni Rhoa ang ilang gamit.&ldqu
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n