(Monina POV)
Nang magising nga ako, wala si Cedrick sa tabi ko. Yun. Hinahanap ko na nga siya. Lagot talaga.
Monina Catherine Alvarez! Umayos ka!
Opo. Gumigising po ako para sa pangarap ko. Pero hindi ngayon dahil hina-hunting kami ng mga lasing na mga grim reaper. Di alam na kinukontrol na sila ng taong gustong gumawa nito sa amin.
Ngunit pabangon na sana ako ng mapatitig ulit ako sa hinihigaan ni Cedrick. Yung unan na ginagamit niya. Merong isang malaking pulang rosas. Kasama ang isang maliit na card. Medyo bumilis ang tibok ng puso ko.
Hahaha. Cedrick naman eh. May paganito ka pa. Dinamay mo pa ata nito si Rhoa. Pa-fall ka eh! China-challenge mo ba ako? Tumigil ka na. Dahil susuko na po talaga ako.
Kinuha ko pati yung maliit na card. Inamoy ko ang bulaklak. Ngayon pa lang ako nakakita na ganitong kalaking rosas. Ang laki. Tinalo pa ung sunflower sa laki. Hahaha. Ipasok na natin sa Guinness records to! Tapos sa akin l
(Monina POV)Naupo ako sa may Lanai. Nakasimangot na nakatitig sa bulaklak. Namalayan ko na lang isa-isa kong pinipitas ang petals nito.Sanasabi ko na lang sa isipan ko na… Sasabihin ko sa kanya o hindi. Itong nararamdaman ko. Ako na kasi talaga ang mababaliw.Hangang sa isa na lang…Di talaga maaring sabihin. Ahhhhhhhhhhhhhhh!Kapag sinabi mo kasi. Tapos na kayo ni Cedrick.Sira ulo ka Monina.“Miss Monina.” na halos nagulat ako, saka nga nahulog yung mga petals sa mesa at nalaglag ito sa aking mga paa ko.“Your wedding coordinator, naghihintay sila sa sala.”“Huh?”“May iniwan si Master Cedrick na gagawin mo.”“Talaga!” Dahil talagang di mawawala ang stress ko sa pinag-gagawa sa akin ni Cedrick.Sumugod na ako sa sala at naroroon nga ang tatlong babae. Ngumiti ng makita nila ako. Kilala ko yung isa, naki
(Monina POV)Nagising ako dahil agang-aga hini-hiccup ako. Jusmiyo. Anong nangyayari sa akin? Asaan kaya ang camerang yan dahil parang magdamag akong minamanmanan.Mapapatay ko talaga si Cedrick. At paglingon ko sa tabi ko. Isang bouquet ng bulaklak. Huhuhu.Bakit alam niya ang kahinaan ko? Bulaklak naman talaga ang kahinaan ko eh.Kinuha ko ito. Ang gaganda nila. Saka nga may nalaglag na card. Alam ko na ang laman nito eh. Di ko pa nga binabasa kumakabog na naman ang puso ko.Kinuha ko. Kung nasaan man ang camera.“Thank you, ha. Well appreciated. Good Morning.”(Secretary Lee POV)“Read it Monina.”Hangang sa nilayasan nga ni Miss Monina sa harapan ng camera. Ngunit sinundan ito ng mga nakastand-by na camera na halos lahat ng sulok nilagyan.Naghahanap nga si Miss Monina na walang camera atang nagmamasid sa kanya.Hangang sa lumabas n
(Monina POV)Pagdating sa dalampasigan agad itong nagsihubad ng mg blouse nila.“Hoyyyy! Bakit kayo naghuhubad.”“Ate. Dahil private. Maari kaming mag-bikini suit. Gusto namin to ma-experience.”At halos di ko na talaga sila mapigilan. Bigla na lang naparampa sa harapan ko. Asaan ba si Rhoa?!“May mga bantay sa paligid.”“Bantay lang naman sila. Tara na Sisters!!!” sigawan nilang tatlo at sumugod na nga sa dagat.“Hoy! Kapag kayo nalunod! Hoy.”“Ate! Athletic kami. Di kami muymoy or something. Love yah sa concern mo!” saka nila ako pinaghahampas ng tubig dagat.“Maghuhubad na din yan! Two-piece ka din ate! Daliiiii!”“Hindi!”“Ate, wag KJ! Ikakasal ka na. Kunyari bridal shower mo to! Dali na!” Nagsilapitan sa akin at hinila nila ang damit ko. Hangang sa...“Ako na! Thirty
(Monina POV)Hangang sa panaghalian. Kung di pa mga gutom. Ayaw pa paawat. Pero masaya ako na muli ko silang nakasalo.“Cheers! Ikakasal na si Ate!”“Kayo ha. Wag kayong masasanay kung ano man itong binibigay ni Cedrick sa atin. Kailangan parin natin tumayo sa sariling mga paa. Di ko kaya pinalaki na umasa sa iba. Sana di ninyo yan makalimutan.”“Correct ka ate. Malay natin malugi si Kuya Cedrick. Buti na nga lang nalampasan niya yung problema sa kompanya. Na poisonous daw yung bagong inilabas na vitamins ng kompanya nila.”“Huh? Wala akong alam diyan.”“Syempre ate di naman niya sasabihin dahil mahal ka niya. Ayaw ka niya mag-alala.”“Saka kung pinagbawalan ka nga na mag two-piece kanina. Aba ang selfish niya sayo. Hahaha. Ayaw makita ng ibang mata ang kahubaran ni ate. Ayieee. Mahal ka niyaaaa!”Pilit na lamang akong ngumiti.&ldqu
(Monina POV)“Really? Sabagay siguro nga. See yah tomorrow. Goodnight.” Saka ako na mismo ang bumaba.Hahaha. Pambawi diba. Ngunit tumunog at siya ang caller.“Monina? Binabaan mo ba ako?”“Hindi ah.”“Tss. Just tell me good afternoon. That's all.”“Good afternoon. Ingat ka na lang dyan. Chup-chup mwah! Mwah! Ayan! Kulang pa?”“Puyat ka na?”“Alas dose na po.”“Sorry. I love you so much. See yah.” Then tunog na wala na siya sa kabilang linya.Ako na naman itong parang statuwa.Anong sinabi niya?Saka nag replay sa isipan ko.“Sorry. I love you so much. See yah.”“Sorry. I love you so much. See yah.”“Sorry. I love you so much. See yah.”“Sorry. I love you so much. See yah.”Ahhhhhh! Ayoko na! Papa God!
(Cedrick POV)“But you said na pinirmahan na niya ang divorce settlement?”“She did. Since wala naman talagang bisa ang kasalan na nangyari sa inyo. Master Cedrick, di ba kayo nagtataka kung nasaan ang pinagdadalang tao ni Miss Vanessa.”“Anak nila ni Kenneth? Ano nga ba ang balita sa batang yun?”“Sampung taon na ang nakakaraan. Siyam na gulang na ito. Nakuha namin ang ilang detalye, na premature ang bata. Adnormal.”“Karma na nila.” Napatango sa akin si Mike.“Miss Vanessa was seeking for your help. Kaya nga bumabalik siya dito. Maari kasing madala sa operasyon ang ka-abnormalan nito.”“Ako? Nagbibiro ka ba Mike?”“She is a mother. Kaya ng tangihan mong kausapin siya. The blame was all thrown to Monina.Nadadamay dito si Miss Monina, Master Cedrick.”“Set an appointment na magkita kami ni Vanessa.
(Monina POV)Siguro ganito ang pagmamahal niya noon kay Vanessa.At si Vanessa nagsawa sa ginagawa niya. Ako? Habang buhay na di magsasawa. May daily flowers ka na. Sarap pa sa pakiramdam.Hay naku Cedrick. Kung akala mo magsasawa ako… hindi. Malulungkot lang ako kapag nawala itong pasupresa mo. Na kahit wala ka, you want me to feel na nasa paligid lang kita.Thank you.Bumaba na akodala ang bulaklak.“Yuy! May pa-flower every day.”Andito pa sila. Yung mga Chanaks.Nang biglang mapalingon kami dahil napatili si Carolina. At si Noah ba ang naririnig ko! Kaya napatakbo kaming lahat pati ang tauhan ni Cedrick na naka-standby.“Carolina!” na siyang nadatnan namin si Rhoa hawak na nito ang nagdurugong braso at binti.“Atehhhhh!” iyak nito. Na di ko alam ang gagawin.“Tumawag ka ng doctor!” utos kaagad ni Rhoa. Habang si Noah nga nawala na
(Monina POV)Naitulak ko si Mike kaya nga napalapit ako kay Rhoa. Pumagitna ako sa kanila.“Anong ginawa ni Rhoa?”“I don't know.”“Sira ka ba? Kung di mo alam bakit kailangan mo siya saktan at palayasin sa pamamahay mo.”“Get out Rhoa!” aalis na sana si Rhoa ng hawakan ko ang kamay nito.“Di ka aalis.”“Monina!”“Di siya aalis Cedrick. Baliw ka lang kung magpa-alis ka ng valuable mong empleyada! Ang lo-loyal nila sayo. Tapos ganito lang? Lahat ng ginawa nilang pag-intindi, sunud-sunuran sayo at higit sa lahat pagtitiwala nila sayo! Ito ang gagawin mo?! Cedrick, ginagawa ni Rhoa ang lahat ng pinapagawa mo. Wala kang karapatan na palayasin siya kung wala namang katuturan ang dahilan mo. Di mo nga alam kung bakit mo siya pinapa-alis.”Sa haba ng sinabi ko. Tumalikod lamang si Cedrick at parang baliw na tumawa. Tinungo ang u
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n