KUMUNOT ang noo, naguluhan at nalilito si Chris ng mga sandaling iyon. Para siyang nakarinig ng salitang mula sa ibang lengguwahe, hindi makaproseso ng maayos ang utak.“A-Anong sinasabi mo? Pa’nong aalis sila ng bansa? Wala silang sinasabi sa’kin!” biglang taas ng boses dahilan kaya nagsilingunan ang mga empleyadong nasa malapit.“Pakiusap, ‘wag kang sumigaw rito. Nasabi ko na ang kailangan mong malaman kaya maaari ka nang umalis.”Umiling-iling si Chris saka humakbang palapit, tila gusto itong kuwelyuhan. “Gano’n na lang ‘yun?! Basta mo na lang ako paaalisin?!”Nabigla ito sa inakto ni Chris pero nakabawi rin naman. “At anong gusto mong gawin? Pasalamat ka nga’t sinasabi ko ‘to sa’yo kahit ayaw ipaalam ni Senior.”“Sa’ng bansa?”Ngunit hindi na ito nagsalita.“Nasa’n ang amo mo? Gusto ko siyang makausap ngayon.”“Sinabi ko na sa’yong—”Pero hindi na ito pinansin ni Chris at naglakad na palayo. Siya na lamang ang maghahanap kay Mario. Kung kailangan na halughugin niya ang buong build
Chapter 147BAKAS ang kalituhan sa mkha ni Zia. “Gamit ng sister-in-law ko ang apelyido na Cruz kaya hindi namin alam kung sino ‘yang tinutukoy niyo,” paliwanag niya pa.Tumango naman ang pulis. “Kung gano’n ay iimbestigahan namin ‘to…” Matapos ay tiningnan ang kasamahan at parehong tumango sa isa’t isa. “Maraming salamat po sa inyong kooperasyon. Sa ngayon ay babalik po muna kami sa estasyon upang asikasuhin para mag-imbestiga pa.”“S-Salamat sa inyo,” ani Maricar na mugto ang mata sa kakaiyak.Pagkaalis ng pulis ay naiwan ang dalawa, matiyagang naghihintay hanggang sa mapagtanto ni Maricar na… “Ba’t wala si Shiela? Hindi ba dapat ay nandito siya?”“Hindi kaya ay nag-away silang mag-asawa? Sabi nga kanina ng pulis ay makailang ulit na tinatawagan ni Kuya si Shiela.”“Sinong Shiela ang tinutukoy? Dalawa silang binanggit ng pulis.” Ang lungkot sa mga mata ni Maricar ay nag-iba. “Hindi kaya ay may ginagawa na namang kalokohan si Chris na hindi natin alam?”Biglang sumagi sa isip ni Zia
NAGPALIPAT-LIPAT ng tingin si Zia at Louie sa dalawang babae. Parehong naguguluhan sa nangyayari. Mabuti na lamang at mabilis nakabawi si Louie at nagtanong, “Miss, pwede bang malaman kung anong kailangan mo?”Si Sheilla ay agad nakaramdam ng hiya, guilt at takot. Wala talaga siyang balak na muling bumalik matapos magpasiya na magpakalayo-layo na kasama ang magulang. Nakokonsensya na siya sa ginagawa pero nang matunton siya ng tauhan ni Mario at sapilitang pinababalik ay wala na rin siyang nagawa sa takot na kantiin nito ang kanyang pamilya.Sa pagbabalik na rin niya nalaman ang nangyari kay Chris kaya napasugod siya, iyon pala ay magkukrus ang landas nila ni Sheila na sa pagkakaalam niya ay nasa ibang bansa na.At ngayong tinatanong siya ng pamilya ni Chris ay bigla siyang nablangko… Ano ang dapat niyang sabihin?“A-Ako ang…” nahihirapan siyang magsalita.Hanggang sa Shiela na ang nagkusang magpatuloy, “Ba’t hindi mo masabi? Ga’no ba kahirap na magpakilala? Nakakahiya ba pero hindi k
SA PAGKAKAALAM ni Zia, ang mga lalakeng nangangaliwa ay mayroong spare phone para hindi mahuli sa ginagawang kalokohan. Ngunit nang tumunog ang cellphone ni Louie habang nasa banyo at nagsa-shower ay binasa niya ang mensahe galing kay Bea. Nagpapasalamat ito sa regalong ibinigay ng kanyang asawa. Kalakip ang isang imahe na kung saan ay suot nito ang naturang damit na masiyadong pormal para sa bata at maamo nitong mukha. Kaya hindi kataka-takang saliwa ang ngiti nito sa camera. Tinitigan ni Zia ang imahe. Matagal na siyang nagdududa na may ibang babae ang asawa ngunit hindi niya akalaing sa mas bata. Nagsisisi tuloy siyang natuklasan ang lihim ng asawa. Ilang sandali pa ay lumabas ang asawa na basa at tanging tuwalya lang ang tumatakip sa maselang parte ng katawan. “Bakit?” tanong ni Louie dahil sa matagal niyang pagtitig. Lumapit ito at kinuha ang cellphone mula kay Zia. Hindi niya nakitaan ng kahit anong reaksyon si Louie. Naroon pa rin ang kompiyansa na tila wala itong ginagaw
MAKALIPAS ang ilang araw ay umuwi sa bahay si Louie. Pinagbuksan siya ng pinto ng driver at akma pang kukunin ang luggage na dala ngunit inunahan na niya ito. “Ako na ang magdadala.” Sa may entrance naman ng bahay ay sumalubong ang ilang katulong sa kanya. “Welcome back, Sir Louie,” bati pa ng mga ito. “Si Zia nasa’n, hindi ba mukhang galit?” tanong niya. “Nasa taas po, Sir,” sagot ng isang katulong ngunit hindi na nagkomento sa pangalawa niyang katanungan. Tuloy-tuloy naman siya paakyat sa hagdan na iritado. Huli na niyang natuklasan ang nangyari sa pamilya ng asawa dahil hindi man lang kaagad pinaalam ni Alice. Pagbukas ng pinto ay nakita niyang nakaupo si Zia sa vicinity mirror at nag-aayos ng gamit. Pumasok siya at naupo sa kama sabay tanggal ng kurbata habang nakatingin dito. Matapos nilang makasal, isa sa napuna ni Louie sa asawa ay magaling ito sa gawaing bahay sa kabila ng kinagisnan nitong buhay. Mula sa mayamang pamilya si Zia at pinalaking prinsesa kaya nakapagtatakan
INAMOY-AMOY ni Louie ang leeg ng asawa. Gustong-gusto niya ang natural nitong bango maging ang ekspresyon sa tuwing tinitingnan niya. Kahit wala siyang nararamdaman para kay Zia ay hindi niya maiwasang makalimot dahil sa ganda nitong taglay. Maliban doon ay asawa niya ito kaya may karapatan siyang angkinin ang kung ano mang pag-aari niya. Hinubaran niya ito at walang tinira kahit na anong saplot sa katawan. Matapos ay isinunod niya ang sariling damit saka muli itong hinalikan. Pinaliguan niya ng halik sa katawan si Zia. Ang kinakapos nitong hininga ay parang musika sa pandinig ni Louie. Kaya mas lalo siyang nasasabik. Kung kanina ay itinutulak-tulak pa siya… ngayon naman ay nakayapa na sa kanyang batok. “Louie… hindi ‘ko pa naiinom ang contraceptive pills. Kung ipagpapatuloy natin ‘to ay paniguradong mabubuntis ako,” bulong ni Zia. Agad naman siyang natauhan. Kahit gaano pa siya kasabik ay hinding-hindi niya gugustuhing mabuntis si Zia. Wala sa plano niya ang magkaanak dito. "Mu
PININDOT ni Zia ang button para sa bintana ng kotse. Ramdam niya ang bigat ng atmosphere habang nasa loob ng sasakyan kaya kailangan niya ng hangin. Habang si Louie naman ay mahigpit ang hawak sa manibela. Napapahilot pa nga sa noo dahil sa iritasyon. “Hanggang kailan ka ba magmamatigas?” anito. Pakiramdam kasi ni Louie na nagpapapansin na lang siya. “Hanggang sa ibigay mo na ang gusto ko. Ayoko nang makasama ka,” ani Zia. Napatiim-bagang si Louie at tumagal ang titig sa kanya. At kahit naiirita sa asawa ay naaapektuhan pa rin si Zia dahil ilang taon niyang kinahumalingan ito. Sa puntong nao-obsess siya ngunit kung ikukumpara ang noon at ngayon ay tila hindi na ganoon katindi ang nararamdaman niya para rito. Sa narinig ay dumilim pang lalo ang ekspresyon ni Louie. “Baba sa kotse… bumaba ka na!” hiyaw nito nang alisin ang automatic lock sa pinto. Kinabahan si Zia at ilang sandali pa ay lumabas ng kotse para pumasok sa bahay. Naiwan sa sasakyan si Louie na nakuha pang manigarilyo
NAPADAING si Zia at pilit itong itinutulak. “Ano ba, nasa ospital tayo!” “Wala akong pakialam,” saad ni Louie na patuloy pa rin siyang iniipit sa pader at nakuha pang ilapit ang mukha. “Kilala mo ba kung sino ‘yun?” anito. Nang una ay hindi maintindihan ni Zia kung bakit ito nagkakaganito ngunit tuluyan na rin niyang naunawaan na dahil pala sa doctor. “Louie, sa dinami-rami ng kinakaharap kong problema ngayon… iniisip mo pang lalandi ako sa iba? At kung gagawin ko man iyon, sisiguraduhin ko munang tapos na tayo,” matapos iyong sabihin ay tinulak niya nang ubod lakas si Louie para bumalik sa kwarto. Ngunit sumunod pa rin ito at natigilan nang makita na may ibang tao sa loob ng kwarto. Napatayo agad si Maricar nang makita si Louie at nag-alok pa ng mauupuan. “Maupo ka muna. Zia, anak, ipagbalat mo ng prutas ang asawa mo. Pagkatapos ay sabay na kayong umuwi na dalawa at ako nang bahala sa Papa mong magbantay,” saad pa nito. Naupo naman si Louie at nakipag-usap kay Arturo. Malamig man
NAGPALIPAT-LIPAT ng tingin si Zia at Louie sa dalawang babae. Parehong naguguluhan sa nangyayari. Mabuti na lamang at mabilis nakabawi si Louie at nagtanong, “Miss, pwede bang malaman kung anong kailangan mo?”Si Sheilla ay agad nakaramdam ng hiya, guilt at takot. Wala talaga siyang balak na muling bumalik matapos magpasiya na magpakalayo-layo na kasama ang magulang. Nakokonsensya na siya sa ginagawa pero nang matunton siya ng tauhan ni Mario at sapilitang pinababalik ay wala na rin siyang nagawa sa takot na kantiin nito ang kanyang pamilya.Sa pagbabalik na rin niya nalaman ang nangyari kay Chris kaya napasugod siya, iyon pala ay magkukrus ang landas nila ni Sheila na sa pagkakaalam niya ay nasa ibang bansa na.At ngayong tinatanong siya ng pamilya ni Chris ay bigla siyang nablangko… Ano ang dapat niyang sabihin?“A-Ako ang…” nahihirapan siyang magsalita.Hanggang sa Shiela na ang nagkusang magpatuloy, “Ba’t hindi mo masabi? Ga’no ba kahirap na magpakilala? Nakakahiya ba pero hindi k
Chapter 147BAKAS ang kalituhan sa mkha ni Zia. “Gamit ng sister-in-law ko ang apelyido na Cruz kaya hindi namin alam kung sino ‘yang tinutukoy niyo,” paliwanag niya pa.Tumango naman ang pulis. “Kung gano’n ay iimbestigahan namin ‘to…” Matapos ay tiningnan ang kasamahan at parehong tumango sa isa’t isa. “Maraming salamat po sa inyong kooperasyon. Sa ngayon ay babalik po muna kami sa estasyon upang asikasuhin para mag-imbestiga pa.”“S-Salamat sa inyo,” ani Maricar na mugto ang mata sa kakaiyak.Pagkaalis ng pulis ay naiwan ang dalawa, matiyagang naghihintay hanggang sa mapagtanto ni Maricar na… “Ba’t wala si Shiela? Hindi ba dapat ay nandito siya?”“Hindi kaya ay nag-away silang mag-asawa? Sabi nga kanina ng pulis ay makailang ulit na tinatawagan ni Kuya si Shiela.”“Sinong Shiela ang tinutukoy? Dalawa silang binanggit ng pulis.” Ang lungkot sa mga mata ni Maricar ay nag-iba. “Hindi kaya ay may ginagawa na namang kalokohan si Chris na hindi natin alam?”Biglang sumagi sa isip ni Zia
KUMUNOT ang noo, naguluhan at nalilito si Chris ng mga sandaling iyon. Para siyang nakarinig ng salitang mula sa ibang lengguwahe, hindi makaproseso ng maayos ang utak.“A-Anong sinasabi mo? Pa’nong aalis sila ng bansa? Wala silang sinasabi sa’kin!” biglang taas ng boses dahilan kaya nagsilingunan ang mga empleyadong nasa malapit.“Pakiusap, ‘wag kang sumigaw rito. Nasabi ko na ang kailangan mong malaman kaya maaari ka nang umalis.”Umiling-iling si Chris saka humakbang palapit, tila gusto itong kuwelyuhan. “Gano’n na lang ‘yun?! Basta mo na lang ako paaalisin?!”Nabigla ito sa inakto ni Chris pero nakabawi rin naman. “At anong gusto mong gawin? Pasalamat ka nga’t sinasabi ko ‘to sa’yo kahit ayaw ipaalam ni Senior.”“Sa’ng bansa?”Ngunit hindi na ito nagsalita.“Nasa’n ang amo mo? Gusto ko siyang makausap ngayon.”“Sinabi ko na sa’yong—”Pero hindi na ito pinansin ni Chris at naglakad na palayo. Siya na lamang ang maghahanap kay Mario. Kung kailangan na halughugin niya ang buong build
DAHIL sa pagsigaw ni Shiela ay natakot ang bata at agad itong umiyak. Hinaplos-haplos ni Chris ang likod ng anak upang tumahan ito nang hindi inaalis ang tingin kay Sheilla na nakatungo lang.“Kung hindi kayo aalis dito ay mapipilitan akong tumawag ng security,” banta ng Doctor.Hindi gumalaw si Shiela, tulala siya sa kinatatayuan habang lumuluha. Kaya si Chris na ang humila rito palabas. “Pasensiya na po sa istorbo,” aniya sa Doctor pero nakatingin naman sa dalaga.Pagkasara ng pinto ay marahas na binawi ni Shiela ang braso mula sa asawa. Matapos ay kinuha ang bata at tuloy-tuloy sa paglayo.Sumunod naman agad si Chris pero natigilan saka nilingon ang saradong pinto… Hindi niya kayang balewalain ang gumugulo sa isip. Dahil kung talagang buntis si Sheilla ay gusto niyang alamin kung sino ang ama ng dinadala nito.Mariin niyang naikuyom ang kamay saka sinundan ang asawa’t anak. Sa ngayon ay ang dalawa ang priority niya… Sa susunod na lamang niya aalamin ang totoo.Pagpasok sa opisina a
Chapter 144MATAGAL ang titig ni Mario sa apo saka naupo sa kama habang nakasandal naman ito sa headboard. “Ba’t gusto mong sa abroad? Marami naman maayos na university sa bansa.”Napatingin si Shiela sa magkasalikop na kamay. Hindi niya masabing gusto niyang magpakalayo-layo muna sa problema na kinakaharap.“Dahil ba kay Chris? Kahit hindi mo sabihin ay may tenga ako rito sa bahay. Ang ano man naririnig ng mga katulong dito ay inire-report nila sa’kin kaya hindi mo kailangan na maglihim.”Napabuntong-hininga si Shiela. “Nahihirapan na ‘ko sa sitwasyon namin, ‘Lo. Parang kahit anong gawin ko ay palala nang palala ang hindi namin pagkakaunawaan,” pag-amin pa niya.“Natural lang naman iyon sa mag-asawa pero kung talagang gusto mong sa ibang bansa mag-aral ay hindi kita pipigilan. Dahil kung ako rin naman ang tatanungin ay mas maganda nga ang makapag-aral abroad,” ani Mario. “May naiisip ka na bang bansa?”Umiling si Shiela dahil ang priority lang niya talaga ng mga sandaling iyon ay pan
ISINUGOD sa ospital si Shiela dahil sa taas ng lagnat. Kinaumagahan na ito nagkamalay at tanging private nurse lang ang nabungaran pagmulat ng mata.“S-Sino ka?”Napalingon ang nakaunipormeng babae saka ngumiti. “Ako po si Pia, Miss.”“Kailan pa ‘ko rito?” Gusto niyang bumangon pero nanghihina pa siya nang husto.“Kagabi po, Miss at ngayong umaga lang ako na-hired para magbantay sa inyo.”Pinagmasdan ni Shiela ang putting kisame. “May dumating ba para sa’kin?”“Wala po.”“Ang cellphone ko ba nandito?”Kinuha ni Pia ang bag na binigay sa kanya. “Pinadala ito kanina, mga gamit niyo, Miss pero… Ay, ito, may cellphone.” Pagkatapos ay inilabas sa bag.“Akin na.” Bahagya lang itinaas ni Shiela ang kamay pero hirap na hirap na siya. Matapos makuha ay tiningnan niya kung may missed call ba si Chris pero wala. Maski man lang message ay wala rin siyang natanggap.Mas lalo siyang nadismaya na hindi man lang ito tumawag sa kanya matapos ng nangyari. Naiiyak siya na ewan, hindi niya maintindihan a
HABANG kausap ni Chris ang dalaga sa video call ay nakaramdam siya ng kakaiba mula sa likod kaya lumingon siya at nagtagpo ang tingin nila ni Shiela.Binaba niya ang cellphone saka mabilis na lumapit dito upang magpaliwanag. Hinawakan niya ang kamay nito pero nang mapansin ang nanunuot na tingin ng asawa ay napaiwas siya. “M-Magpapaliwanag—” hindi na niya natapos ang sasabihin nang bigla nitong binawi ang kamay.“Magpapaliwanag ka na naman? Wala na bang bago, Chris? Ano naman sa pagkakataong ‘to?” halata sa boses ni Katherine ang disappointment.“Si Sheilla kasi—”Bago pa makapagpaliwanag ay tinulak na ito ni Shiela. “Tama na, Chris! Hindi ko kailangan ng walang kwenta mong paliwanag dahil halata naman na siya ang mas matimbang.”“Hindi ‘yan totoo!”“E, ba’t hanggang ngayon may koneksyon pa rin kayong dalawa? Hindi mo pa siya tinatanggal sa trabaho?”“Hindi ko siya pwedeng basta-basta na lamang tanggalin. Wala siyang ginagawang mali sa trabaho.”Pagak na natawa si Shiela. “Sobrang gal
MULI ay nanubig ang mga mata ni Shiela. Parang gusto niya ulit umiyak, hindi niya akalaing sa dami ng ibinuhos na luha kanina ay may mailalabas pa siya.“Sabihin mo na masama ang pakiramdam ko’t bumalik na lang sa susunod.”“Okay po,” anito saka umalis.Nang mapag-isa si Shiela ay pumasok siya sa banyo at nakita sa salamin ang sarili. Mugtong mga mata at namumula ang ilong kaya naghilamos siya upang maibsan ang pamamaga ng mata. Pero sa huli ay napagpasiyahan niyang iligo na lamang ang lahat. Nagbabad siya sa shower habang lumuluha at yakap-yakap ang tuhod.Nang makaramdam ng panlalamig ay saka lang siya nagpasiyang tumayo, kinuha ang tuwalya saka lumabas ng banyo habang tumutulo sa sahig ang ilang butil ng tubig mula sa basang katawan.Naglakad siya papasok sa cloakroom at nagbihis. Habang nasa loob ay narinig niyang tumunog ang cellphone kaya lumabas siya at tiningnan kung sino ang caller.Walang iba kundi si Chris. Mahigit fifty-missed calls ang ginawa nito. Huminga lang siya nang
MATAAS na ang araw nang magising si Shiela. Hindi na masakit ang kanyang tiyan at maaliwalas na rin ang pakiramdam. Pagbangon ay pinagmasdan niya ang kama, wala roon si Chris.Hindi rin niya napansin kung nakatabi niya ba ito kagabi sa pagtulog. Pagbangon ay tiningnan niya kung nasa banyo ba pero wala roon ang asawa. “Maaga ba siyang nagising at lumabas?”Kinuha niya ang cellphone saka ito tinawagan. Sa una ay hindi nito sinagot kaya tumawag siyang muli hanggang sa nakatatlong attempt na at sa pagkakataong iyon ay lumabas na ng hotel room upang tingnan kung nasa labas ba ito.Pero ang sumunod na pangyayari ang nagpawasak ng kanyang mundo. Dahil sa katabing kwarto ay nakita niyang lumabas si Chris habang nagkukumahog na ayusin ang pagkakabutones ng polo. Halatang nagpalipas ito ng gabi sa ibang kwarto.“S-Shiela,” bakas ang kaba sa boses ni Chris ng sambitin ang pangalan ng asawa.“Anong ginagawa mo riyan?”Napalingon si Chris sa bukas na pinto saka muling binalik ang tingin sa asawa.