To be continued~
ANONG halaga ng marangyang buhay kung hindi masaya? Anong halaga ng magandang trabaho kung nag-iisa ka? Linggo ng gabi at nakatulala lamang si Ilana sa ama. Akala niya dahil sa maliliit na improvement nito ay magiging maayos na ang lahat, mali pala.Pagkatapos ng huling himala sa kaniyang ama ay hindi na muli iyon naulit. Pakiramdam niya ay muli siyang napilayan. Wala siyang magawa kundi maghintay nalang ng muling pagdapo ng himala sa kanilang buhay. Siguro ng karma na niya ito sa panloloko niya sa mga Montemayor, pero bakit kailangang pati ang kaniyang ama ay magdusa?“You’re moving out?”Napalingon si Ilana sa nagsalita. Nakatayo sa bukas na pinto ng kwarto si Biran. Kunot ang noo at nakahalukipkip. “Is this because of me?”Napabuntong-hininga si Ilana. Sa ilang linggo niya sa apartment na ito ay hindi siya bulag sa mga palipad hangin ni Brian. He helped her get a job. He cooks for her. Sometimes, he would take care of her father. At ayaw niyang abusuhin ang lalaki. Natuto na siya sa
NATIGILAN si Gray at napatitig sa dalaga. Hindi niya inaasahang maririnig niya ang mga salitang iyon mula sa babaeng una niyang minahal. She changed. Did he change her? “Magkamatayan?” Hindi makapaniwalang tanong ni Gray. “You're saying you could kill for someone like me?” Michelle's tears rolled down her face. Mabigat ang nararamdaman niya pero hindi siya papayag na basta nalang matalo ni Ilana. She waited too long for this, and they shouldn't end like this. Michelle shook her head. “I can do anything to make you stay, Gray. Mahal na mahal kita at hindi ako naghintay ng matagal para lang maiwan sa huli!” “What do you want me to do?” Halos paos na tanong ni Gray. “I don't want you to suffer, Mich. Kung may magdudusa man, ako lang dapat iyon. Hindi ikaw. Hindi si Ilana—” “ILANA NA NAMAN! ILANA! ILANA! LINTEK NA ILANA IYAN!” Sigaw ni Michelle sa sobrang frustrasyon. Tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha sa kaniyang pisngi habang nag-uumapaw ang kaniyang galit. “Mula nang bumalik ako, pal
“MA’AM, ayos ka lang?” Hanggang sa pagdating sa bagong apartment ay tulala si Ilana. Napansin na iyon ng nurse ng kaniyang ama na hindi na nakatiis at tinanong siya.Hindi makalimutan ni Ilana ang ginawa ng nakamotor na iyon. Kung paano siya nito tinutukan ng baril na parang walang halaga ang kaniyang buhay. Hindi niya alam kung prank lang ba iyon at peke ang baril pero ang takot na naramdaman niya ay hindi prank. She was so terrified that she was suddenly anxious. Panay ang tingin niya sa paligid habang papasok sila sa dalawang palapag na apartment building. Hindi siya mapakali. Hindi siya makapag-isip ng diretso.“Ma’am?”“Okay lang ako…” Halos hindi masabi ni Ilana ang mga salitang iyon pero pinilit niya.Tiningnan niya ang kabuohan ng apartment. Isang kwarto lang iyon na para lang sa kaniyang ama. Ang totoo ay dalawang kwarto ang kinukuha niyang unit para komportable naman ang nurse pero pumayag ito na tabi nalang sila sa sala at maglatag nalang sa sahig. Gayunpaman, nagpasya si
PINAGBUKSAN ni Ilana ng pinto si Cloudio, agad namang pumasok ang lalaki bitbit ang grocery bags ng pinamili ni Ilana. Noong una ay tumanggi siya na ihatid nito pero kalaunan ay napapayag na rin siya dahil kailangan niyang makauwi kaagad para makapagluto ng hapunan ng kaniyang ama.Ibinaba ni Cloudio ang grocery bags sa island counter ng kitchen saka luminga-linga sa paligid. “Maganda ang nakuha mo.”Tumango si Ilana. “Oo para komportable rin si papa.”Tumango-tango si Cloudio saka siya hinarap. “I hope your father gets better soon.”“Salamat, Cloudio. Uhm! Gusto mo juice? Kape?”“Kape.” Ngumiti ang binata. “So I can stay a little longer? Maybe offer me dinner too?”Natawa si Ilana. “You're always like that.”“Like what? Garapal?”Humalakhak si Ilana. “Straight forward. Sinasabi mo ang intensyon mo. I like that about you.”Ngumisi ang binata. “I always get that. Honestly, mag-isa ako sa bahay at nagsasawa na ako sa luto ko.”“Then, stay for dinner.” Alok ni Ilana na agad namang tinang
NAKAHINGA ng maluwag si Ilana nang makapasok sa opisina ni Cloudio. Agad siya nitong inabutan ng malamig na mineral water na tinanggap naman niya at ininom. Napalunok siya ng matindi at napasapo ng ulo. Apektado siya. Oo, sobra. Hindi niya inaasahan ang drunk call ni Gray at mas lalong hindi niya inaasahan ang pagpunta nito ngayon. Gusto nitong mag-usap sila. Anong pag-uusapan nila? Bumigat ang dibdib ni Ilana. Bakit ba ayaw pa siya nitong pakawalan? Isa pa si Brian. Pinipilit niya itong hindi pansinin pero sumusobra na yata ito sa pagpapakitang-gilas. “Ayos ka lang?” Hindi nakasagot si Ilana. Kumamot ng pisngi si Cloudio at bumulong, sinagot ang sariling tanong. “Malamang hindi, bonak!” Nilingon ni Ilana ang lalaki at napangiti siya bago naupo sa sofa. Naupo rin ito sa kaharap niyang sofa at seryoso siyang tiningnan. “Nanliligaw ba sa ‘yo si Brian?” Umiling si Ilana. “Hindi pero inamin niyang gusto niya ako.” “Naku!” Sinapo ni Cloudio ang sariling ulo. “Nauulol pa naman iy
MAAGA dumating si Ilana sa coffee shop na pagmamay-ari ni Brian. Napagkamalan pa siyang customer ng babaeng staff pero nang banggitin niya ang sariling pangalan ay tila nagdiwang ang babae.“Naku! Buti nalang mabilis na nakahanap ng cashier si sir Brian. Hirap na hirap ako kahapon.”Ngumiti si Ilana. “Kaya lang kailangan mo pa akong turuan. Wala kasi akong experience sa coffee shop.”“Walang problema, Ilana. Pero bago iyon, tara muna at ipakikilala kita sa ibang kasamahan natin.”Tumango si Ilana at bitbit ang bag na sumunod sa babae. Agad na naging komportable si Ilana dahil sa trato sa kaniya ng mga tauhan. Mabait ang may-ari kaya siguro ganoon rin kabait ang mga staff. Hindi niya akalaing ang mga tao sa simpleng trabaho ang mabubuti ang kalooban, samantalang ang mga nasa corporate world ay nagtatraydoran.“Kapag cash ang ibabayad, press mo ‘to. Kapag naman card, ito.” Nasa cashier na sila at tinuturuan siya ng kasamahan nang gumalaw ang wind chime.“Good morning, welcome to Cloud's
MARAHAS na naupo si Ilana kasabay ng paghahabol ng hininga. Nasapo niya ang ulo dahil sa panaginip niya at sa huling eksenang naaalala niya bago siya nilamon ng dilim. Natigilan siya nang makitang naroon siya sa sofa na tinutulugan niya. Sa labas ng bintana ay kita niya ang mainit na sikat ng araw. Wala na rin ang latag ng foam na ginagamit ng nurse ng kaniyang ama at naririnig niya ang mumunting ingay sa kusina.Agad na tumayo si Ilana at naabutan niya sa kusina ang nurse na nagluluto.“Ate!” Gulat na tawag ni Ilana sa atensyon ng babae. “Bakit hindi mo ako ginising? May trabaho ako sa coffee shop.”“Pasensya na, ma’am. Bilin kasi ni sir na ‘wag ka nang gisingin dahil mukhang pagod na pagod ka.”Agad na nagsalubong ang kilay ni Ilana. “Sir?”Ngumiti ang babae. “Oo, ma’am. Inihatid ka ni sir Gray dito kaninang madaling araw. Alalang-alala siya dahil bigla ka nalang daw nawalan ng malay.”Umawang ang mga labi ni Ilana sa gulat. Hindi iyon panaginip. Totoo ang nangyari. Totoong nawalan
NATIGILAN si Ilana at kasabay niyon ang muling pag-iinit ng ulo niya. Matalim na tingin ang ibinato niya sa dating asawa kasabay ng pagtatagis ng ngipin. “You broke up that’s why you’re here again? Ano gagamitin mo na naman ako?”Umiling ito, matamlay ang mga mata. “Ilana, hindi…”“Then what?” Hindi naiwasan ni Ilana ang pagtataas ng boses. “Bakit nanggugulo ka naman, Gray? Bakit hindi mo nalang ayusin ang relasyon niyo ng girlfriend mo?”Gray shook his head again, frustration was evident in his eyes. “Ilana, wala na kami.”“Are you kidding me? Wala na pero may date kayo kagabi? Wala na pero kasama mo kanina?”He swallowed hard, obviously tensed. “I’m telling the truth. Nakipagbreak na ako sa kaniya.”“You’re an asshole,” hindi napigilang sambit ni Ilana sa malamig na boses. “You’re saying, you’re chasing me because you broke up with her? Kapag pinatawad kita at narealize mo naman na mas mahal mo siya, iiwan mo ulit ako? Gago ka ba?”“I-I was wrong…” Gray’s voice cracked. “Nang iwan mo
“ANONG nangyari sayo? Ano, nalumpo ka na?” Bungad ni Grant sa pinsan. Nakabenda ang binti ni Gray matapos mabundol ng sasakyan. Hindi naman sana lalala kung hindi siya tanga na pinilit pa ring habulin si Ilana. Grant was so frustrated with his cousin’s stupidity. “Shit happened.” “Shit happens whenever you hurt Ilana, Gray. Sinabi ko na sayong mas magandang pakawalan mo na siya.” Nagtagis ang bagang ni Gray. “Hindi ko siya kayang pakawalan, Grant. Mahal ko siya!” “Mahal ko rin siya kaya pinakawalan ko na siya!” Umiwas ng tingin si Gray sa pinsan. “Magkaiba tayong dalawa.” “Pakawalan mo nalang si Ilana at maghanap ka ng iba.” “Says the man who swore to not get married after letting Ilana go.” Bumuntong-hininga si Grant at naupo sa upuang katabi ng kamang kinauupuan ni Gray. Natahimik silang dalawa. “Nakipag areglo na pala ako sa nakabundol sayo. Kung hindi ka ba naman kasi tanga na sa gitna ng kalsada pa tumakbo.” Umismid lamang si Gray at tumingin sa labas ng bintana. “Kumus
PAGOD na umuwi si Ilana at inabot na siya ng madaling araw sa daan. Tahimik siya nang buksan ang pinto at sa tingin niya ay tulog na rin si Cloudio sa kwarto. Dumiretso si Ilana sa kusina para uminom ng malamig na tubig. Pakiramdam niya ay tuyong-tuyo ang lalamunan niya at wala siyang lakas. An argument with Gray literally took her strength away. Para siyang kandila na naupos. Lumabas si Ilana matapos uminom ng tubig. Ayaw niyang magising si Cloudio at makita ang hitsura niya kaya tumambay siya sa harap ng pinto ng unit. Nakahawak siya sa railing habang tulala sa kawalan nang may magsalita. “You look exhausted.” Agad na napalingon si Ilana sa kaliwa niya. Nasakandal ang likod ni Tres sa railing habang ang kaliwang kamay ay may hawak na beer. Nasa tapat ito ng unit ni Cloudio. “You’re here…” Tumingin sa kaniya ang binata. “Nalipat ako ng station kaya magiging madalas ako dito. Nag-offer rin si Cloud na dumito na ako sa unit niya.” Tumango si Ilana at hindi na nagsalita. Tumitig si
NAPATINGIN si Ilana kay Gray. “Wag kang magsinungaling dito, Gray.” Nag-angat ito ng tingin at tinitigan siya sa mga mata. Ang mga mata nito ay nangungusap. “Three months bago matapos ang agreement natin, nasa akin na ang divorce papers na iyon, Ilana. Hindi ko…mapirmahan kasi naguguluhan ako. Hindi ko alam kung…kakayanin ko pa ang buhay na wala ka matapos kong masanay na nasa tabi kita.” Natawa si Ilana. “Hindi ba nga’t bumalik na ang ex mo bago pa matapos ang tatlong taon natin? Nahuli ko pa nga kayong nagtatawanan sa opisina. Masayang-masaya ka noon, Gray. Kaya paano ako maniniwala na hindi mo siya ginustong balikan?” “We were catching up. Nagkukwento siya ng experiences niya abroad.” Natawa muli si Ilana—mas malakas, mas sarkastiko. “You were planning your marriage with her, Gray!” “She was planning it, I wasn’t.” Nagtagis ang bagang ni Ilana. “Tama na, Gray! Kung talagang wala kang planong pakasalan siya, sana sinabi mo na kaagad noon pa pero hindi mo sinabi. Pinagmukha niyo
ILANA set another schedule to meet Gray to talk about the divorce. Tulad ng unang beses ay hindi siya pinigilan ni Cloudio. Ito pa mismo ang nagpresinta ng kotse nito para gamitin niya kahit noong una ay tumanggi siya dahil matagal na siyang hindi nakakapagmaneho. Cloudio supports her in everything, and that’s what she likes about him. “Here, take this.” Inabutan siya ni Cloudio ng water tumbler nang makasakay siya sa kotse. Buhat nito si baby Nayi habang nasa parking lot sila ng apartment. “Ano ‘to?” Tanong ni Ilana habang tinitingnan ang pink na tumbler. “Lemon water. Maganda iyan sa katawan.” Marahang tumango at ngumiti si Ilana. Dumungaw siya sa bintana at marahang hinila palapit ang binata. She planted a kiss on baby Nayi’s lips before she kissed Cloudio’s cheek. “I’ll be home by midnight.” Ngumiti at tumango ang binata. “Opo, Cinderella. Sige na. Sayang ang oras.” “Ang mga bilin ko ha?” Pabiro pang sumaludo si Cloudio saka siya kinindatan. Ilana started the engine and dro
NAKANGANGA si Lovella kay Ilana mula sa screen ng laptop. Hindi na nagsalita si Ilana matapos sagutin ang tanong ni Lovella. It's been a week since she met with Gray, and she hasn't reached out to him since then. Kahapon ay tumawag si Lovella sa kaniya dahil nagtanong daw dito si Gray kung may sinabi na siyang oras, araw, at lugar. Ngayon naman ay tumawag para kumustahim siya. “Hindi mo siya sisiputin?” Hindi makapaniwalang tanong ni Lovella. Nakaupo sa kama si Ilana at patuloy sa ginagawang pagtutupi ng mga damit. Tulog si baby Nayi, samantalang nasa trabaho naman si Cloudio. Tanghali na at tiyak na sa mga oras na ito ay naiinip na sa paghihintay si Gray. “Hayaan mo siya.” Bahagyang naningkit ang mga mata ni Lovella. “So, you gave him the date, time, and location, but you have no plans of showing up today?” Umiling si Ilana. “Hayaan mo siyang mabulok roon nang maramdaman niya kung ano ang pakiramdam ng naghihintay sa wala.” Bumuntong-hininga si Lovella. “Gumaganti ka ba?” Nagk
“KAWAWA naman siya.” Kanina pa paulit–ulit na sinasabi iyon ni Lovella. Nagpapahangin sila sandali dahil talagang tumaas yata ang presyon ni Ilana sa inis kay Gray. “Kawawa naman siya… Para siyang naliligaw na tuta nang iwan mo…” Tiningnan ng matalim ni Ilana ang kaibigan. “Hindi siya naawa sakin nang ako ang saktan at iwan niya, Lovella. Saka akala ko ba gaganti ka sa ginawa niyang pananakit sakin? Balak mo pa ngang pasabugin ang mga Montemayor. Ano? Bumaliktad ka na?” Sumimangot ang dalaga. “Syempre hindi! Naawa lang ako kasi mukhang nagsisisi naman iyong tao.” Umismid si Ilana. “Hindi siya nakakaawa.” “Pero infairness, very good ka don! Pintrakis mo?” Umiling si Ilana at humigop ng iced coffee. Leche! Bakit ba iced coffee ang binili ni Lovella para sa kaniya? Ipinatong ni Ilana ang cup sa bench saka sinagot ang kaibigan. “Impromtu iyon. Nairita lang talaga ako nang manghingi siya ng isa pang chance. Ni hindi nga niya alam ang mga ginawa niyang kasalanan sakin. Ang ak
GRAY was stunned. The sharp contour of her face. Her arched brows emphasizing her deep expressive eyes and long eyelashes. The high bridge of her pointed nose. The natural glow of her pinkish cheeks. Her red, plump—always been kissable lips. Her soft and smooth hair, dancing with the wind. Everything about her changed. The way she carries herself was full of confidence. The heaviness of her stare holds power. Biglang nanliit si Gray. This is what a happy Ilana looks like. “Pinagtataguan mo ba ako?” Ulit nito sa kalmadong boses. Malayong-malayo sa garalgal at nagmamakaawang tono nito noon na malinaw pa sa kaniyang alaala. Malayong-malayo sa babaeng sinaktan niya ng husto. “Ilana…” “Bakit hindi ka sumagot?” “Ilana…” “Kapag hindi ka tumigil sa katatawag sa pangalan ko, ihahampas ko sayo ang bag ko. Sagutin mo ang tanong ko, Gray. Pinagtataguan mo ba ako?” Umiwas ng tingin ang binata at napalunok. “H-Hindi—” “E bakit sinabi ni Grant kay Lovella na hindi ka pa nakakauwi?” “Sinunga
SA LUMIPAS na mga araw at linggo ay napatunayan ni Ilana na handa na siyang harapin ulit ang dating asawa. Habang nakatitig sa salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon ay hindi na makita ni Ilana ang babaeng dating mahina at baliw na baliw sa pagmamahal sa isang Gray Montemayor. Ang babaeng handang isuko ang lahat para sa pagmamahal na nakakaubos, nakakaupos…Pwede pala iyon… Pwede palang magwork ang isang relasyon kahit hindi ka desperada sa sitwasyon. Pwede palang maging masaya kahit hindi ibuhos ang sarili sa sobrang pagmamahal. Mas magwowork pala kapag may natira pang pagmamahal sa sarili.Isang magaang halik sa pisngi ang nagpabalik kay Ilana sa realidad. She was sitting in front of the vanity, behind her was Cloudio—smiling sweetly, and holding three pieces of tulips.A sweet smile crept on Ilana’s lips. “Mapupuno na ng tulips ang apartment ko.”Mahinang natawa ang binata. “Paalala iyan kung gaano ako kabaliw sayo.”“Bolero.” Inamoy ni Ilana ang bulaklak bago pinatakan n
INALIS ni Gray ang suot na jacket nang makalabas ng terminal. Luminga-linga siya sa paligid para hanapin ang sundo niya nang may sasakyang pumarada sa kaniyang harapan. Bumaba ang bintana sa passenger seat at bumungad sa kaniya ang mukha ng pinsan. Sumilip si Gray sa backseat bago binuksan ang pinto ng passenger seat. “Nasaan ang anak mo?” “Iniwan ko sa sekretarya ko.” “Sekretarya? Akala ko ba ayaw mong malaman ng iba ang tungkol sa kaniya.” Bumuntong-hininga si Grant saka pinaandar ang kotse. “Wala akong choice. Nahuli ako ni Elenita na bumibili ng formula kasama si Gavin.” “Gavin?” “Iyong bata. Last week napansin ko na may nakaburdang pangalan sa panyo na kasama sa mga gamit niya. Gavin ang pangalan niya.” “Napapaternity test mo na ba?” “Oo.” Bumuntong-hininga si Grant. “Ngayong week ko makukuha ang result.” “Anticipating a positive result?” “Hindi ko alam.” Napalunok si Grant. “Sa ilang buwan kasi…parang umiikot na sa batang iyon ang mundo ko.” Pumikit si Gray.