Zebedee Glenn.Sumakit ang ulo ko. Ang hirap hulaan ng ugali niya at konti na lang mababaliw na ako rito."Okay, let me clear things up. You want me to attain the business until the end of this month. Is that right?" Reeve's sounded lethargic. He sighed."Yes, Reeve."Diezel made an impeccable laugh, looking at me in my misery. I gave him a dagger look, and that made him laugh again."I can't let Erykah go. I will fucking go insane," I mumbled under my breath."Sigarilyo, gusto mo?" Diezel offered and I jut look at it. In the end, I took it and puff a few."Okay. I will do that. I will wait for you when you come back. Mama might want to stay in the BV if that's okay.""Yes. Do anything you like. I will talk to the staff to prepare her room. I will prepare the one that's closer to the sea. It will do her good.""Thank you, Glenn. I appreciate that," Reeve winked.Reeve's mother is sick, and at the moment, the test came out of her having cancer. It's a stage one. Treatment is now requi
Erykah Sunshine."Glenn? Kanina ka pa ba?" I ran towards him like a child and hugged him tightly. "I miss you, babe!" I sniffed his chest and kissed him there.I miss him so much. Kahit pa araw-araw kaming nagkikita at nagkakasama ay namimiss ko siya ng sobra."I'm done with everything. Is there anything you want to do tonight?" I twinkled my eyes. I'm excited for us to go to the outdoor cinema. He promised me the other night that we would go for the last show of my favorite movie. It's a movie date before I fly to New York."No. I have no plan earlier, but I have a plan now."I twisted my lips, dismayed at his response. He smiled a little bit, trying to tease me again. My eyebrow raised."Is there something wrong?""No. Nothing," he blinked. "We can watch a movie now." Agap niya. Bumawi agad ang ekspresyon ng mukha niya sa akin."If you want to watch, we can do that. I have nothing on tonight.""Really? Then, let's go!" Sabay hila ko sa kanya palabas ng kwarto. Excited ako. Bahala n
Erykah Sunshine."Oh my, Glenn!?!" I unbuckled my seatbelt, stood up, and hugged him tightly. I was so excited, and I did not expect him to show up at the last minute."Akala ko ba. . ." Naiiyak ang boses ko at agad akong humalik sa kanya. Tumikhim ang flight attendant sa likod namin, at mabilis kong tinangal ang kamay ko kay Glenn."Please return to your seat, Ma'am, and fasten your seatbelt.""Oh, sorry, Miss!" Bumalik akong naupo at kasama na si Glenn ngayon. I licked my lips as I looked at him. Bakas sa labi niya ang lipstick ko kaya mabilis kong pinunasan ito gamit ang kamay ko.He smiled, sweet enough to melt me. He brings my hand to his lips and kisses me there."What happened? What about work?" I pursed my lips, and I felt the plane taking off. I briefly shut my eyes when I felt the weight of us going up the sky.Mahigpit ang hawak ni Glenn sa kamay ko at ganun din ako sa kanya. Masaya ako dahil kasama ko siya.After five minutes, the plane stabilized in the air, and the seat
Zebedee Glenn."You're so lucky, Glenn. I'll pass you to Hendrix," Xavion said in the line."Thanks, bro."Hindi ko inakala na isa pala si Hendrix sa mga board of director's ng Brittsman Corporation. After Xavion made an investigation of the Brittsman company and it's people, he found Hendrix alias as one of the board of directors on their branch in Dalton.There are three Brittsman branches: two in the United States and one in Europe. Nagkataon na si Hendrix ay isa sa apat na board of director's roon. The Dalton branch is new. The Brittsman company doesn't own the entire corporation in Dalton because it has become a franchising company there."Glenn? I heard what happened. I'll be attending the meeting. Samantha had called me the other day. I can help you with that. Don't worry.""Thank you, Hendrix. I'll owe it a lot to you, man.""No. Don't be. I'll appreciate if you will visit me here in Castleburgh. May ipapagawa ako sa 'yo. Alam kong abala ka. Pero hindi naman madalian ito.""N
Zebedee Glenn."Fine. I got what you want, Glenn." Steven jerked his head up while laughing.My jaw tightens. If only not for Hendrix, Steven could be lying on the stone of dirt right now. I want to punch the bastard, but dammit, I couldn't do that. I need to control myself."But let me tell you one thing, Glenn. If you let go of Erykah, you will have no chance of getting her again. That's for sure."I snorted. "That will never happen. I will not let that happen." Tiim-bagang akong nakatitig sa kanya, at natawa ulit siya."Damn, I never seen you this fucking serious, Glenn. You never liked anyone besides Saber. Did something change, engineer?"I can't stop but laugh and chuckle."You will never understand it, Steven. I'll be glad if you will. But I doubt it. The likes of you, when it comes to women, can't understand what love is all about.""Yes, I get that. Ganito na siguro ako, dahil ito na ang nakasanayan ko." Bahagya siyang natawa."When I first met Erykah, she was intriguing, an
Erykah Sunshine."Calm down. I'm okay, Glenn. Look at me."He sighed. His shoulder slumped, looking at me vigorously."You are driving me insane, Erykah. You don't know how scared I was when Samantha sent me a message. What the hell are you thinking?" Galit man ang mata niya, ay kalmado ang boses na pinakawalan."Elloida is not a bad person, Glenn. She might share the same blood with Sarah. Not to mention she's Emelda's daughter, but she's different.""I don't bloody care about her! Can't you see my point to this? You can't just go on and meet someone without telling me. You promised me, right? What the hell, Eres." Umigting ulit ang panga niya at nawala na ang ngiti ko. Hindi nga naman nakakatawa ito dahil tama naman siya."Okay. . . I'm sorry na," I said, facing my head down. Pinaglaruan ko na ang daliri. "Hindi na mauulit. Promise." Taas ng isang kamay ko sa kanya."Dammit." Tumalikod agad siya sa inis."Glenn. . ." Sumunod na ako. Nilingon ko muna si Samantha at nag-peace sign an
Warning: This story is rated 18. It contains abuse, mature scenes, and other scenes that are not suitable for young ones. ==Brielle.Halos mapapikit na ang mga mata ko dahil nakatapat sa akin ang ilaw. Maingay ang paligid, at naghihiyawan ang mga boses ng mga lalaki. Nakagapos ang mga kamay ko mula sa likod at nakaupo ako sa silya. Kung may pinakamalakas man na boses sa paligid, iyon ay ang boses ni Jimmy na nabibilang sa madla."Twenty thousand iyan! Twenty thousand!"Sabay ang hiyawan ng lahat, at halos lahat sa kanila ay natatawa."Hindi 'yan mabebenta ng twenty thousand, Jimmy!" boses ng isang matandang lalaki.Balot ng kaba ang puso ko at mabigat ang talukap ng mga mata ko. Gusto kong makita sila. Gusto kong magising ako. Pero lutang pa rin ang ulo ko at mabigat ang pakiramdam ko ngayon.I can't remember what had happened to me earlier. Ang alam ko lang ay isinama ako ni Jimmy para makapasok ako ng trabaho. Sanay na naman ako kahit sa anong uri ng trabaho, pero ito yata ang na
Morris Mondragon."Let's lay low for the moment, Bleu. You can go back to your old boss. I will contact you again and the boys after everything is over.""Ganun ba ka tagal, boss? Paano na ang tatlong division?""They're okay. Diezel will manage, and Bryce will monitor the boys.""Then, what about you, boss? Where are you heading this time? Wala ka bang isasama sa mga tauhan mo?"I snorted and shook my head. My eyebrows met halfway as I checked the bullets inside my caliber. I opened the drawer and found three more bullets. I loaded it."Wala. Hindi ko kailangan ang mga tuta." I sagged my shoulder and pick up the shotgun. May laman pa ito, kaya hindi ko na lang pinalitan."Baka kailangan mo ng taga-karga sa mga gamit mo, boss. Isama mo na ako." Panay ang sunod ni Bleu at naiirita na ako. Ang sarap sapakin ng polka dot na asong ito!"Stop, Bleu, and stay the hell out of my sight! I'm not going to wars, okay? I will just hide, and then I will be back after everything."Isa-isa kong ni