Zebedee Glenn."Where did you meet your wife?" Simone looked at me seriously. My brows raised a little bit at him."And why?" I taunted."Nothing. I'm just curious because she looks familiar. I'm not sure, but I might have seen her somewhere," he sighed."In New York, in one of the actions there." I let out a small smile and took a sip of my beer."Oh, I see. . . New York. That's why." Sandaling napatango siya at humurap na ako sa kanya."Is there something going on that I need to know, Sim?" I face him squarely. He chuckled."Chill, man. There's nothing. That might be a different person... Anyway, I heard you're selling your shares in BOC. Is Saber okay with that?"The news of me selling my shares from BOF spread widely.Noong nakaraang linggo ko ito napag desesyonan kaya tinapos ko agad ang mga pendings na trabaho. I let some of my business colleagues know about it, but not Saber. I know her. She won't let me do it. But then again, I could no longer work for her. It's going to be u
Erykah Sunshine.The first week has passed so quick. Iba talaga kapag trabaho ang inaatupag mo. Mabilis ang araw at sa isang iglap lang ay tapos na ang mga ito.I managed to fix everything on the VB and on the other one of Glenn's businesses. He is in Japan and is doing well with Conrad, Drew, and Norman. We did not miss a day or night. We always talk about what's happening during our day.Ngayon ang lipad ko papuntang Dubai. May return ticket na ako, at isang linggo lang ako roon. May ibang plano ako, at iyon ay ang stockholders meeting na gaganapin bukas. Inayos na ito ni Samantha at kakampi namin ang iilang tao sa kompanya, kasama na si Judge Caladios at ang iba pang attorney ng kompanya."Have you check your swiss account lately?" si Samantha sa akin. Siya lang ang may alam nito at siya lang din ang ipinagkakatiwalaan ko. Hawak niya ang finance ng kompanya ni Papa, kaya alam ko agad kong ano na ang nangyayari."Not yet." I sighed and looked at Judge Caladios, who was sitting acr
Erykah Sunshine.Trade."Paano kita ipapakilala sa asawa ko aber? Seloso 'yon eh." I looked at Philip and he taunted."Just tell him I'm a good friend. Tell him the truth about who I am, Erykah."Pinaikot ko lang ang mga mata ko habang inaayos ang seatbelt. Nasa loob ng eroplano kami, at parehong naka-business class kami. Katabi ko siya at makulit. Personality na ito ni Philip noon pa man. Maalaga rin siya pagdating sa kung sinong babaeng nakakasama niya. Kaya siguro na in love si Samantha sa ugali niya."Huwag kang dikit ng dikit sa akin ah. Sasabihin ko na matalik kitang kaibigan dahil iyon naman ang totoo. Pero hindi mo puwedeng sabihin kay Glenn ang tungkol sa pagkatao ko at sa kompanya."Nagtagpo bahagya ang kilay niya. Pero ngumiti rin nang ma-e-serve ng attendants ang inomin namin. Ladies cocktail ang ini-order ko at wine naman sa kanya."Thank you, beautiful," he said flirtatiously to the attendant."Okay. If you say so, but I have already made an excuse for us, Erykah. Don'
Erykah Sunshine.I couldn't move. My eyes kept pacing back and forth to Glenn, beside me, and to Philip, sitting across us. I expected them to be good friends at first, but somehow, it felt like there was a huge wall between them. The way they looked at each other in the eyes made it seem like they were shooting daggers."What do you do for a living, Philip?" Glenn shoots a question while adding salt to his chicken porridge.Ang akala ko ay kakainin na niya ito, pero mali, dahil inilapag niya ito sa harapan ko at kinuha ang akin."Thank you," I smiled, feeling the tension."I haven't add salt yet to that," I added. Talagang hindi ko pa nalagyan iyong akin dahil naging abala ang mga mata ko sa ibang bagay, at sa kanilang dalawa ito. Glenn ordered a family-sized portion of chicken porridge at his favorite restaurant, which offers morning food delivery.Pagod kaming pareho dahil sa pinaggagawa namin. Inabot kami ng madaling araw. Purong kalandian at ni wala nga'ng proteksyon iyon. Hind
Erykah Sunshine."Umalis na si Elmelda kasama si Elloida. I don't think she wants to push more for this case. Alam niyang marami siyang kasalanan… the best option that Judge Caladios offered her was to walked away without anything. Nakakapagtaka nga eh. Inakala ko pa naman na lalaban siya. Eh, hindi na. Kaya okay na ang lahat, Erykah."Kausap ko si Samantha sa kabilang linya. Dinetale niya ang nangyari. The board of directors expelled Emelda. Sangkot din si Emelda sa milyong dolyares na funds na magpahanggang ngayon ay nawawala.Sumakit ang ulo ko nang ma-e-presenta ni Samantha sa akin sa email ang legder ng kompanya ni Papa. Hindi ko alam kung paano aayusin ito, at saang anggulo ako magsisimula. Ayaw kong magbawas ng tao, dahil alam kong umaasa lang din sila sa kompanya ni Papa."The only solution we could do, Eres, is to shut the other branch in San Francisco. Kung gusto mo na ma-e-salba ang New York. Wala tayong choice, Eres. Ito lang din ang nakikita namin solusyon.""I have to c
Erykah Sunshine.I looked at them in the distance as they stepped out of the yacht. Glenn was right beside his father, and Saber was right beside Simone. Two bodyguards were with them, including the two persons on board, which I believe are the staff.Sa tingin ko ay si Glenn ang nagmaneho ng yate niya. Masaya siyang bumaba at kausap niya ang Papa niya. Saber was just behind Glenn, and I witness how she tried to gets Glenn's attension.Malayo ako, at hindi ako nakikita ni Glenn ngayon. Manong Max was just behind me and was quiet. I told him that I wanted to check them, but without Glenn knowing that I was checking.Tumikhim si Manong at naputol ang seryosong titig ko kay Glenn at Saber. Nilingon ko si Manong sa likod at tumango siya. Hudyat na kailangan na naming bumalik bago pa ako mapansin ni Glenn.Mabilis agad ang hakbang ko pabalik sa villa. Sa kabilang banda kami dumaan ni Manong. Hindi kami makikita ni Glenn, dahil nasa entrada naman sila ng port.The other staff looked at me
Erykah Sunshine."Salamat, Manong, ah. Don't worry, Manong, may komisyon ka sa akin!" Thumbs up ko. Bahagyang natawa si Manong Max at napailing ito. Hinila na niya agad ang lubid na pinagtalihan sa yate.Glenn, along with his father and the others, left the VB an hour ago. Saber was eager to go to the island earlier without me because Glenn's mother arrived last night.Parang nawala ako sa eksena kagabi dahil hindi ko inaasahan ang pagdating ng Mama ni Glenn. She was with her bodyguards and it was obvious that Glenn's father knew she's coming. Hindi niya lang sinabi, dahil siguro ayaw niyang umalis si Glenn ng maaga na kasama ako. Ramdam ko sa kilos ng Papa Glenn kagabi ito. Pinipilit niyang isali ako sa pamilya nila. Pero mailap ang Mama ni Glenn. Halatang ayaw niya sa akin.They all left this morning using the big yacht.Last night, I had a quick conversation with Manong Max. I asked him if he knows how to maneuver a yatch and if possible we could use the small one for today. Mabut
Zebedee Glenn.The phone slipped through my hand, and it landed on the floor."Glenn? Hey! Are you there?"Ilang segundo ko itong tinitigan, hanggang sa bumalik ang utak ko noong una ko siyang nasilayan sa SOLO FF.There must be a reason why she was there at that time. I heard, the Brittsman Corporation was one of the leading sponsors of SOLO at that time.Dammit. No wonder Papa was so keen to me to go there. He told me that a dear friend of his wanted to meet me at that time, but I refused. Maliban kasi sa may gustong ipa-bid sa akin si Mama noon, ay hindi ako sumipot sa usapan namin ni Papa na magkita.I don't want an arranged marriage. I don't want them to choose for me because I want to find the right one for myself."Glenn?""Yes, I'm here. I'll call you back later, Xav. Thank you," I said, ending the call. I whirled around and looked at them ahead. They're already on the sand and see the other people around them.Mabilis kong pinaandar ang jetski at saka inihinto ito sa tabi ng
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian
Anastacia.I was crying the entire time I was inside my bedroom. After he dropped me off yesterday morning, I never went out. I have no work anymore. I've finished all my work at Diezel's company, and I have no plans to look for other work at the moment. Ang buong akala ko pagkatapos ng masasarap na gabi namin ay iisa na kami. Nagkamali ako, dahil heto umiiyak ako ng wala sa sarili.I was hoping that he would come back. I never went to bed last night. I was waiting for him the entire time. My cell phone was not even turned off. I was waiting for Diezel to call me, but it never happened.Siguro nalilito siya at nag iisip? Iyan lang ang iniisip ko, na baka hindi siya nakatawag agad dahil nag iisip pa siya. Pero mukhang wala na yata, dahil dalawang araw na ngayon simula nang huli ko siyang nakita, at wala pa rin akong balita sa kanya.The two days have suddenly passed into seven days, and still, Diezel has not even contacted me.Mataas ang pride ko, pero sobra na ito. Ganun na lang ba
Anastacia.Naimulat ko ang mga mata at wala na si Diezel sa tabi ko. Bahagyang nakabukas ang bintana. Maliwanag na, pero maaga pa naman. Humikab ako at saka napangiti nang maalala ang ginawa namin. Nakakataba ng puso iyon, dahil ramdam ko na mahal ako ni Diezel sa kabila ng lahat. Gusto niya ako!Tumayo ako para hanapin siya. Lumabas ako ng kwarto niya at bumaba ng hagdanan."Diezel?" I called him, and my eyes surveyed his place as I descended the stairs.This place is massive. This is one of Diezel's place in town. "I'm here, Anastacia." He calls back.Binilisan ko ang hakbang. Nasa kabilang banda siya, sa baba, sa mismong opisina niya.Ang bahay na ito ni Diezel ay malapit lang sa opisina ng kompanya. Madalas na ako rito dahil na rin sa trabaho. Alam ko na ang lahat sa kanya, at pinagkakatiwalaan niya ako sa lahat ng bagay.Nakabukas nga naman ang pinto ng opisina niya rito, at nakaupo siya nang pumasok ako. Parang tinatapos lang ang ginagawa."Nagtatrabaho ka?" Nangunot ang noo
Anastacia.Kung akala ko ay tapos na siya ay hindi pa pala! At kung akala ko ay wala ng kasunod iyon, ay nagkakamali ako. Dahil heto, pagkatapos ng mapusok na eksena ay huba't hubad na kaming pareho at nasa loob na ng bathtub ng banyo.This is insane. I never imagined this for us to happen this way. Our bodies speaks more than the language that we needed. Iba ang bibig ko. Galit ako, pero iba ang sinisigaw ng katawan ko pagdating sa kanya.We were like rabbits, fucking every corner of his place, not minding if his guards will hear us outside.I have imagined him naked in front of me, kissing my below nonstop when I was working before. Those mornings when he walked in front of me, flaunting his half-naked body, ignited me already."Did you ever imagine this with me, Anastacia?" Kinagat niya ang taingang bahagi ko habang walang humpay ang kamay niya sa gitna."Uhm, oo…" Kinagat ko na naman ang labi. Hindi nga naman humihinto ang kamay niya ano? Bahala na nga! Eh sa gusto ko naman 'to!
Anastacia.This is real, right?Kumurap kurap ako habang inaayos niya ang damit ko. Nakasuot na ako nito, at heto, panay lang ang titig ko sa kanya. Pagkatapos naming gawin iyon ay hindi na siya nagsalita pa. Hinihintay ko kung ano man ang sasabihin niya, pero parang hindi siya makatingin. Umiiwas na sa tuwing nagtatagpo ang mga mata namin."You're alright?" His jaw ticked, and finally, he looked me in the eyes."Oo…okay, lang."Kung nag aalala siya sa condum, ay okay lang naman. Naka pills naman ako."I'm on the pill. Don't worry," I said, forcing myself to smile. He looked away again, sighed, and spun his body to get something.Nawala ang ang ngiti ko sa mukha, at sinunod lang siya nang mga mata ko. Kinuha niya ang regalo niya para sa akin."Don't forget this." Sabay lahad niya.Tinangap ko ito at mahina akong tumango. Ngumiti ulit ako at naghintay sa sasabihin niya."I'm sorry, Anastacia…" He said, keeping his distance from me."Oh?" My mouth fell slightly, and I was so disappoint
Anastacia.Late na nga. Ang dapat sana na ay uuwi ako ay hindi ko magawa. Sa huling pagkakataon ay gusto kong bumisita sa opisina. Hindi ko nakita si Diezel pagkatapos ng event. Umalis na siya kasama ang mga kaibigan niya. Hindi ko man lang naibigay ang regalo ko. Kaya naisip ko na puntahan ang opisina niya sa huling pagkakataon at iwan ang regalo ko sa mesa niya.Wala ng tao. Wala na rin ang guwardiya ng kompanya. May iilang CCTv naman sa monitoring entrance, at siguro ay nag-break lang ang night shift na gwardiya. Pumasok na ako.Sa elevator pa lang ay ramdam ko na ang bigat sa dibdib. Nakakalungkot, dahil sa loob ng limang taon ay iiwan ko na ang kompanyang bumuhay sa akin. Marami akong ma-mi-miss, at syempre kasama na si Diezel. Pero tama lang ang desisyon na ito. Ayaw ko ng lokohin ang sarili ko. Ayaw ko ng umasa pa, dahil wala na naman akong aasahan sa kanya!The office is dark when I entered, but the windows are open. The air gives a cold chills and the light from the moon giv
Diezel.SadMy jaw tightened as I read the inventory signed by Anastacia. She is finalizing her work, and in a few days, she will be completely gone. I sighed. I could feel my shoulder slammed as I stared into her name.Damn, why do I feel regret? What is this feeling?"I know I shouldn’t tell you this, Dez, but let her go," Joel said, shaking his head and looking very serious.Joel Monteverde is my full-time buddy and bodyguard in this business. He's not supposed to do the job, but when my late father requested it, and when he heard that it was me he was serving, he agreed.Isa rin siya sa stockholder ng kompanya. Matalik na ka-sosyo ni Papa noon sa negosyo ang Papa niya at magkaibigan na kami noon paman. Pareho kaming nagtapos ng combat training sa Russia. Anim na buwan din iyon, at pagkatapos ay wala na akong balita sa kanya, hanggang sa heto, personal na driver/buddy ko.Joel is half Italian-Filipino, and the tradition of choosing a wife has impacted both of us."But, I'm feeling
Anastacia.Abala ang isang linggo ko sa preperasyon ng nalalapit na event sa kompanya. Sa susunod na linggo na ito magaganap, at ito na rin ang panghuling araw ko rito.I dressed up casually the way I wanted now. And as always, I get to work as possible for the transfer and training. Napapansin ko na rin na hindi na naghuhubad si Diezel at pormal na siya manamit.Simula nang gabing iyon, pagkatapos sa rest house niya ay nag iba na siya ng ugali. Hindi na siya ngumingiti. Wala na ang dating mood niya tuwing umaga na kumukanta. Hindi na niya ako binabata, at palagi siyang wala dahil abala na sa mga meeting sa labas.Hindi na rin siya natutulog rito sa opisina niya, at napansin ko rin na wala na ang mga gamit niya sa loob. Wala na ang mga personal na gamit niya, at isa lang ang ibig sabihin nito. Hindi na siya kailanman matutulog sa opisina.The changes made me sad for a reason, but then again, they also provided me with some breathing room. At least he will no longer spend the night he
Anastacia's POVCannot.Bumagsak ang panga ko nang makalabas ng kotse. Nasa rest house niya kami. Medyo malayo nga naman ito sa syudad. Kulang kulang nasa tatlong oras.I was hungry back then, but I sleep from it. Natulog ako at hinayaan na si Diezel, at nagising na lang nang maramdaman ko na hindi na gumagalaw ang sasakyan.Wala siya sa loob ng sasakyan ng magising ako. Kaya heto, bumaba na ako para hanapin siya.Ito ang pangalawang pagkakataon na napadpad ako rito sa rest house niya. Ang una ay noong ipinagawa niya ito. Hindi pa iyon tapos, pero ngayon? Nakamamangha na ang hitsura ng rest house villa niya.I walked closer to see the ocean. Diezel's magnificent yacht is a beauty. The long pole it has holds beautiful sparks of rainbow lights. My lips pursed, and my heart began to feel the warmth. Sa tagal ko na siyang kilala ay alam ko na ang lahat tungkol sa buhay niya. Kahit pa siguro kulay ng brief niya, ay alam ko!I'm not just a mere secretary working under him because I'm obse