Erykah Sunshine."Sorry, Miss." Nanginig ang tuhod ko nang maupo ako sa upuan na para sa akin. Sandaling pinikit ko ang mga mata at saka huminga nang malalim."Excuse me, Miss. Can I have some cold water?" I asked the flight attendant, who nodded. She came back quickly with a glass of cold water in hand."Thank you." Mabilis ko itong iniom dahil kanina pa nanunuyo ang lalamunan ko.The kidnappers drove me back to my unit, and I was just quick to get what I wanted.Ni wala akong kinuha na damit at tanging pasaporte at ang bag ko lang at cellphone. Ni hindi ko pinakita ang cellphone ko sa dalawang kidnaper at inutusan ko agad sila rito sa airport. Umalis din agad sila, pero nababahala ako. Alam kong nakatambay lang ang dalawang iyon sa labas. Nagmamasid kung talagang aalis ako.I managed to get a seat in the last minute and it's here in the first class. Hindi ko ginamit ang card ko dahil ma-t-trace lang ito ni Emelda. Kaya ginamit ko ang extrang meron ako at nag-iisa lang ito. Wala mas
Zebedee Glenn.ApplicantsTwo hundred eight applicants. None of them passed. Dammit.I rested my head on the chair headrest and massaged my temple. My head was spinning as I was thinking about many things, mainly the business. I will become busy in the following months. A project down the Visayas will cover most of my days there. It's a huge project led by Reeve and, of course, me. I want to build a sports hotel complex with all the necessary amenities. But before that, I need to find a secretary who can help me with my schedule. I thought it would be as easy as what Reeve suggested. But damn, it's been three months, and I couldn't find the right one."Ano, may nahanap ka na ba?" Tumaas bahagya ang isang kilay ko at umiwas agad ako sa titig niya."Not yet." I sighed in desperation as I unfolded the folder in front of me. Another project again to work on."I don't think you will find the right one, Glenn. You're standard is over the roof. Do you think there's a woman that is progra
Erykah Sunshine.Yes Sir..Nakaupo ako sa waiting area sa loob ng firm na ito. Malaki ang gusali. Mataas at maraming palapag. Ang sabi ni Nanay, ay may iba't-ibang departamento ang bawat lebel at magiging madali lang din sa akin ang paglilinis kapag nasanay na ako.Bitbit ang konti kong dokumento ay matiya akong naghintay sa kaibigan ni Nanay. Siya raw ang magpapasa nito sa HR para sa posisyon na janitor. Okay na ako sa trabaho na ito. Ang kailangan ko lang ay may matutuluyan ako pansamantala. Kapag kasi natangap raw kasi ako ng kompanyang ito, ay may sarili silang unit para sa in-house cleaners nila.Dalawang oras na akong nahihintay at halos kasabay ko ang mga pormal na applikante kanina. Tapos na silang lahat. Nagsi-uwian na nga ang lahat sa kanila at heto, ako na lang ang natira.Humugot ako nang malalim na hininga at saka tinitigan ang babae sa reception desk. Ngumiti ako sa kanya. Alam kong hindi niya ako napapansin o baka naman sanay na sila sa dami ng tao sa bawat araw rito
Erykah Sunshine.SnobHe is devilishly hot.What the. . . What am I thinking right now? Hindi porke't engineer siya ay type ko na? Hello, Erykah, naghahanap ka ng trabaho ngayon at hindi ka magpapa-cute sa boss mo. Sigaw ng isip ko.I blow an air out on my imaginary bangs. Imaginary lang dahil wala naman talaga akong bangs. Mainit pa ang pakiramdam ko at para pa akong statwa sa driver seat.Lumabas siya at sinunod ko siya nang tingin, hanggang sa nilingon niya ako at nagtagpo bahagya ang kilay niya."Oh? D-Do you need me to go with you, sir?" Pasigaw ko. Bukas naman kasi ang bintana ko rito."Isn't it obvious?" He hissed after looking at me and trailed off.Mabilis pa sa robot ang kilos ko at inayos kong mabilisan ang sarili at patakbong sinundan siya. I kept my distance behind him quitely.Nang pumasok kami sa loob ng sports club ay masiglang binati siya nang mga nasa reception. Pawang mga babae iyon at halatang nagpapa-cute sa kanya."Engr, do you need and umbrella girl?" tanong ng
Zebedee Glenn.What a disaster. She's a lunatic.I jerked my head up and slightly laughed at myself. What the heck am I thinking? Why did I even go for a test with her? She's tough, alright, and it seems like she could do a lot better than what I've seen in her today. But damn, I don't want to see her again.I composed myself as the rest of the members were back in their seats. My father looked at me confusingly."Where did your umbrella girl go, Glenn?" Akiko asked. He took off his thick glasses and cleaned it.I gritted my teeth. "She's gone.""Oh, pinaalis mo? Hindi mo man lang pinasabay sa ibang umbrella girls para sa refreshments?" Ngumisi siya at sandaling napailing.I cleared my throat and didn't answer. I pretended that the conversation didn't exist as everyone looked at me now, waiting for an answer.My father cleared his throat, trying to cut off the conversation, and the door opened. The staff served our food.Now that I'm looking at the food, I cannot help but feel a litt
Erykah Sunshine.OfferIt's been a week. I didn’t get any calls from that damn jerk engineer. Hmp, so I failed?I hissed as I twisted my mouth, feeling so defeated. After all, what I did that day was a big fail.Sana nga pala hindi ko binigla ang engineer na iyon. Siguro matatangap pa ako. Pero wala na. Tapos na. Pinagsisihan ko na."Are you okay, Nay?"Panay ang ubo ni Nanay sa sarili. Noong isang araw ko pa ito napansin sa kanya. Sinabihan ko na siya na magpahinaga pero matigas ang ulo niya. Kaya heto, pagkatapos ko mag umagahan ay pinuntahan ko siya rito sa puwesto niya at dinalhan siya ng snacks."Ubo lang ito, anak. Mawawala rin." Ngumiti siya at ininom ang tubig na binigay ko."Mawawala? Paano mawawala kung walang gamot, Nay? Ano 'yan magic?" Bahagyang tawa ko. Lahat ng mga tao ay ganito mag-isip. Pero sa init nang panahon ngayon at pabago-bagong klima ay hindi basta-basta mawawala ang ubo kung walang gamot."Nay, we are now living in a new age. Just stay there. I will buy you
Glenn.Great. What a good timing.I did not expect to see her inside my office. She was temporarily relieving Nay Mira. I've seen Nay Mira before. Madalas ako sa opisina ko lalo na kung may mga bagong proyekto na kailangan kong matapos. Nanay only does cleaning every weekends. Day off kasi ito ng mga cleaner sa firm.I admit it. I was kind of lost a while ago, but then seeing her again took the weight off my shoulders. That's how I describe that. That was somehow how I felt earlier."Any good news?" si Drew, tinapik niyang bahagya ang balikat ko at saka naupo na sa tabi ko."Yes. I was just finalizing the paperwork," I said as I grabbed the right folder. It was on the top."May nahanap ka na ba? Beauty told me that you are looking for a responsible and trusted PA. I can help you with that.""No need, Drew. I found her." I smiled, feeling confident this time."Really? That's good. So, ano? Sasama ka sa survey ngayong linggo?""Oo. I will take my new PA with me.""That's good. Then, I
Erykha Sunshine.What a short-tempered engineer.I almost twisted my lips in dismay as I looked at him, walking back and forth while talking to someone in the line. I should be going home right now, right? I should be. Kanina pa ako rito, at tapos na ako sa pinapagawa niya. Akala ko ba may family lunch gathering siya, eh, lagpas alas dose na.Ang inakala kong janitress ay PA pala.Oh, well, not bad, as I don't mind this job. I'm okay with this. It's a big bonus twist, and I didn't expect this."Excuse me, Sir?" I interrupted with a signaled in hand.Nahinto agad siya at kunot-noo akong tinitigan. He paused talking to someone in the line when I signaled the time using my hand."You have a lunch with family, remember?" I said in a whisper signed. Kahit papaano ay alam ko kung paano mag sign language, dahil pinag-aralan ko ito.Tumango agad siya at tiningnan ang oras sa relo na suot niya. Napansin ko agad ang relo niya. Ito lang yata ang magarbo at mahal sa lahat ng nasa katawan niya.
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian