Brodie.Dammit. I can still feel the sting around my eyelids when I open my eyes. The room is cozy and clean. I know what happened. They refused to fight with me, so they used their tactics of spraying something that could put me to sleep."Nicolle?" Napalingon agad ako sa paligid at napahawak sa ulo ko. Masakit pa ito, konti lang, pero nakakahilo.I heard it right. It must be Nicolle's father, Armando De Pruta, known as De Popeye.Bumukas ang pinto at napatingin ako sa babaeng pumasok. Hindi ito si Nicolle at hindi ko siya kilala."Oh, the frog prince is awake."Huminto siyang distansya sa harapan ko at pilyang ngumiti. Pinaikot ang mga daliri sa mahabang buhok. Nagtagpo ang kilay ko. Tinitigan ko siyang maigi. Pero hindi siya pamilyar sa akin."Who are you, and what do you want from me? Is this Armando De Pruta doing?""Armando? The De Pruta? Of course not!"Hinawi niya ang buhok at saka nilapitan na ako. Tatayo sana ako mula sa pagkakaupo sa gilid, pero hindi ko magawa. Hindi ko n
Carmella.Woah, that was cool!Hindi maalis ang ngiti sa mukha ko nang sa wakas ay mahawakan ko ang kamay ni Brodie. Tapos na ang konting labanan at hindi ko kasalanan kung may mga na-stugi! Kasalanan ni Dessa ito."Tsk, you are fucking serious, you know," Drake spat out and swore in vain while looking at me. He's angry.I walked past him together with Brodie behind me.The operation was done, but Brodie didn't say a word. He was probably shocked. I'm glad that they didn't do anything to Brodie at all. Buo siya at walang bugbog sa katawan. Mabuti nalang."Carmella!" Drake called my name firmly, but that didn't scare me.I had enough and from now on I will do what I want to do. Papa never thinks of a plan for the rescue. His security on the watch is shit and useless.Kaya iyon isa-isa kong binaril sa paa para magtanda sila. Mga walang silbe! Isang tao ang babantayan nila hindi pa nila makuhang protektahan! Anong klaseng mga tauhan ba ang Papa meron ngayon? Mukhang nangalawang na yata
Carmella."Wala ka na bang magawa at nandito ka na sa kabilang bahagi ng mundo?"I smirked at Glenn's stare, which annoyed me. He whirled around and shook his head. Then he grabbed something from the fridge—a cold drink to match my thirst.Hindi ako nagpasalamat at ininom agad ito. Napatingin ako sa buong paligid ng kusina at malaki ito. Paano nagkaroon ng palasyo sa lugar na malayo at nasa ilalim ng lupa nakatayo!Brodie is having a shower. May kuwarto kaming para sa amin at iniwan ko muna siya dahil nauna naman akong naligo sa kanya.He looks dense and still not talking to me. Makakausap ko rin siya mamaya, pero iba ang nasa isip ko ngayon. Wala si Morris at bakit si Glenn ang sumalubong sa amin."Did Morris left this all at you? Wala ba rito ang itim na tupa at ang ginto ang pumalit?" Tumaas ang kilay ko na tinitigan si Glenn at bahagya siyang napailing."Look at you? You haven't changed at all. When are you going to stop being so stubborn, Carmella? This is not you, babe. Is some
Brodie.Ilang oras akong nakatitig kay Carmella at parang hindi ako nagsasawa. She's tired and now sleeping peacefully beside me. I smiled as I caressed her face, and I couldn't believe it. She's mine, officially mine, to begin with.Expressing how much I love her made me feel complete. Damn, I'm so fucking shit scared when it comes to expressing my feelings after countless rejections. I was scared, but this time, I didn't want to do that anymore. I will tell her every day if I need to. I will change my ways, and I will hold onto her dearly."I love you, mi amore, with all of me," I whispered silently.Lumabas akong saglit mula sa kwarto at kakaiba nga naman ang bahay na ito. Palaisipan sa akin kung paano ito nagagawa ng simpling Architecto. Maganda kasi at parang wala ka sa ilalim ng lupa. Natural ang hangin at maliwanag na maliwanag kahit na ang basement na balkonaheng ilalim.It's an enclosure. It has plants and vegetables around it that are specifically run by thermal plant proce
Carmella.Umarko ang katawan ko nang maramdaman ang halik ni Brodie sa babang bahagi. I felt deliriously beautiful and as he licked down there my orgasm kept coming over me. This is insane! I feel the heavens are opening up for us finally.Ang malaman na mahal niya ako ay isang tagumpay para sa akin ito. I tried hard for him to love me. I expressed myself without expecting anything in return. I furiously claimed him and made a few mistakes when it came to making a decision, but it was all worth it."Brodie. . ." Ginulo ko ang buhok niya at saka umangat ang mukha niya para matitigan ako. The raw desire in his eyes is making me weak. His eyes lure a desire that I could no longer take."Mahal." Napakagat ko ang pang-ibabang labi nang umakyat ang halik ni Brodie pabalik sa dibdib ko at labi. Mabilis ang galaw niya at itinaas ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng ulo.I gasped as Brodie slid into me. My body shook as he thrust harder, and my moans filled the roam without a doubt.Pakiramdam
Carmella.I was furious as I entered my father's mansion. I told Brodie to wait inside the car, but he was stubborn, and now he's tailing behind me.Bahagyang napayuko ang mga tauhan ni Papa sa akin. Lahat sila nakalinya na parang mag inaabangan. Imposible naman na ako ito, dahil hindi naman ako nagpasabi na pupunta ako rito."Carmella, dear!"Nahinto akong saglit dahil si Butter ang sumalubong sa akin. Nakangisi siya at mukhang excited na nakita ako. She opened her arms widely, ready to embrace me."What are you doing here?" Nilagpasan ko siya. Wala ako sa mood na makipagbeso-beso sa kanya."Oh, hi, Brodie!"Huminto ako at nilingon si Butter. Kamuntik na siyang yumakap kay Brodie. Mabuti nalang at umiwas si Brodie sa kanya. Ngumisi ako at pinaikot lang ni Butter ang mga mata niya sa akin. Sumunod din agad siya sa amin ni Brodie ngayon."I hope you didn't come here to ask for war, Carolina. Your father is not in a good mood. He didn't even came out to see me." She shrugged her should
Carmella.Bumalik kami ni Brodie pansamantala sa bahay niya at inayos ang iilang mga gamit. I didn't speak to my father after seeing him the other day, and I didn't speak to my mother either. It's not like I hate her, but I probably got used to the fact that I don't have a mother figure around me.Ngayon ang panghuling araw namin ni Brodie sa Italya at maraming pangyayari na wala na ako sa plano.Drake settled the issued between each clan. Ayaw nga naman ni Papa na madamay pa ako, at wala na rin akong pakialam sa gulo. Ang mahalaga sa akin ngayon ay si Brodie sa tabi ko."So, you are leaving for good?" Tumaas bahagya ang kilay ni Venette habang inaayos ang iilang gamit na ibibigay niya sa akin."Ipadala mo nalang iyan lahat sa Australia, Ven. Maraming salamat sa lahat!" Ngiti ko. Kumikinang ang mga mata ko sa lahat ng mga binigay niya. Mga mamahalin ang lahat ng ito. Regalo niya raw sa akin."I will. I hope you like them. Let me know if you need more. I will try my best to accommodat
Carmella.Panay ang nguya ko sa cake habang iniisip ang eksena kanina.Nicolle was crying because Brodie was drifting away from her. I also discovered that Nicolle once conceived their baby, and she terminated it.Ugh, what are the odds? Now I understand why she's into Brodie so much.Napailing ako at pilit na inaalis ito sa isip ko. Masarap ang butter cream cake ni Butter, at siguro mauubos ko ang medium size na cake. Pero mukhang hindi yata ako dadalawin ng antok pagkatapos nito.It's nine o'clock, and Brodie is not yet home. I don't want to think of where he is now because it was pretty obvious. He was probably mending Nicolle's broken heart. I can't blame him. We are flying to the Philippines at lunchtime tomorrow. We may as well give this time to him and Nicolle to settle things."Hindi ka nagseselos?"Tumaas ang isang kilay ko nang mabasa ang mensahi ni Butter sa cellphone. Napangiwi ako at pinaikot ko ang mga mata.Magseselos pa ba ako? Hello? Hindi na ano! Para ano pa? Eh, al
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian